Το Ίδρυμα Αικατερίνης Λασκαρίδη και το Ναυτικό Μουσείο της Ελλάδος σας προσκαλούν στα εγκαίνια της έκθεσης Κωνσταντίνος Βολανάκης: ο ζωγράφος της θάλασσας επιστρέφει στον Πειραιά, που θα πραγματοποιηθούν στο Ναυτικό Μουσείο
την Τετάρτη 24 Απριλίου και ώρα 20.00.
Στην έκθεση παρουσιάζονται τα έργα από τη συλλογή του Ιδρύματος Αικατερίνης Λασκαρίδη, καθώς και του Πολεμικού Ναυτικού, του Δήμου Πειραιώς, της οικογένειας Ευάγγελου Ηλ. Αγγελάκου και του Ναυτικού Μουσείου Ελλάδος.
Η έκθεση θα είναι επισκέψιμη για το κοινό έως και τις 29 Ιουνίου 2024.
Τα εγκαίνια της έκθεσης θα τελέσει ο Πρόεδρος της Βουλής των Ελλήνων Κωνσταντίνος Τασούλας.
Τι θα μπορούσε να μας διδάξει ο αρχαίος ελληνικός κόσμος για τις σύγχρονες γεωπολιτικές κρίσεις
Το Καναδικό Ινστιτούτο στην Ελλάδα : Έναρξη προγράμματος «Ετήσια Διάλεξη Πάρις Αρνόπουλος» για την αξιοποίηση των Κλασικών Ελληνικών Σπουδών στην ανάλυση σύγχρονων κοινωνικών φαινομένων & προβλημάτων.
Πέμπτη 18 Απριλίου, 19.00-21.00 στην έδρα του Καναδικού Ινστιτούτου, Ορμινίου 3Α, Αθήνα
Το Καναδικό Ινστιτούτο στην Ελλάδα ξεκινά φέτος τον κύκλο εκδηλώσεων «Ετήσια Διάλεξη Πάρις Αρνόπουλος». Πρόκειται για ένα πρόγραμμα που θα επιδιώκει να αξιοποιεί τις κλασικές ελληνικές σπουδές στην ανάλυση σύγχρονων κοινωνικών φαινομένων και προβλημάτων.
Η εν λόγω ετήσια διοργάνωση θα αποτίνει φόρο τιμής στον Πάρη Αρνόπουλο, Ομότιμο Καθηγητή Πολιτικών Επιστημών στο Πανεπιστήμιο Concordia του Μόντρεαλ, του οποίου η γενναιόδωρη δωρεά κατέστησε δυνατή την υλοποίηση αυτής της σειράς.
Η φετινή εκδήλωση, με τίτλο «Τι μπορεί να μας πει ο αρχαίος ελληνικός κόσμος για τις γεωπολιτικές κρίσεις του σήμερα», θα προβληματίσει για το κατά πόσο τα έργα , οι σκέψεις και οι λόγοι συγγραφέων και ρητόρων, όπως ο Ηρόδοτος, ο Θουκυδίδης, ο Ισοκράτης ή ο Δημοσθένης, καθώς και η εξέλιξη της αρχαίας Ελλάδας, θα μπορούσαν να χρησιμεύσουν ως αναφορά στην κατανόηση και τελικά αποφυγή των σύγχρονων παγκόσμιων συγκρούσεων.
Το πρόγραμμα θα περιλαμβάνει κεντρική διάλεξη από τον κ. Matthew Sears, Καθηγητή Κλασικών Σπουδών και Αρχαίας Ιστορίας στο Πανεπιστήμιο New Brunswick, με ειδικότητα στην πολιτική και στον πόλεμο την εποχή της αρχαιότητας. Θα ακολουθήσουν παρατηρήσεις από την κα Μαρία Γαβουνέλη, Γενική Διευθύντρια του ΕΛΙΑΜΕΠ και Καθηγήτρια Διεθνούς Δικαίου στο Εθνικό & Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών και από τον κ. Θάνο Βερέμη, Αντιπρόεδρο του ΕΛΙΑΜΕΠ και Ομότιμο Καθηγητή Ιστορίας επίσης στο Εθνικό & Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών. Χαιρετισμό θα απευθύνει ο κ. Jacques Y. Perreault, Καθηγητής του Université de Montréal και Διευθυντής του Καναδικού Ινστιτούτου στην Ελλάδα. Θα ακολουθήσει συζήτηση σε πάνελ.
Την εκδήλωση θα συντονίσει ο δημοσιογράφος της ΕΡΤ, κοινωνιολόγος Πολυδεύκης Παπαδόπουλος.
Θα υπάρχει ταυτόχρονη μετάφραση αγγλικά-ελληνικά-αγγλικά.
Ποια είναι η επόμενη μέρα για τη Μέση Ανατολή και τον κόσμο ολόκληρο μετά τη νύχτα που πολλοί φοβήθηκαν ακόμη κι έναν Τρίτο Παγκόσμιο Πόλεμο; Τι ακολουθεί μετά την επίδειξη δύναμης των ισραηλινών και των συμμάχων τους (ΗΠΑ, Βρετανίας και Γαλλίας) απέναντι στην άνευ προηγουμένου επίθεση του Ιράν στο Ισραήλ το Σάββατο το βράδυ με drones και πυραύλους;
Αρκεί στον Μπενιαμίν Νετανιάχου το «δώρο» του καθεστώτος της Τεχεράνης για τη θέση του στο εσωτερικό πολιτικό πεδίο; Θα ακούσει τις προειδοποιήσεις των ΗΠΑ και του προέδρου Μπάιντεν να μην ανταποδώσει το χτύπημα; Ακόμη περισσότερο: Τι θα συμβεί εάν το Ισραήλ απαντήσει με απευθείας χτυπήματα στο έδαφος του Ιράν πχ. εναντίον πετρελαϊκών ή πυρηνικών εγκαταστάσεων; Θα πετύχει τους στόχους του ή θα αποτύχει όπως το Ιράν; Κι αν τους πετύχει τι ακολουθεί;
Αυτά είναι τα ζητήματα που απασχολούν κορυφαίους αμερικανούς αναλυτές, οι οποίοι εξετάζουν ήδη το μετά όσων συνέβησαν το Σάββατο και κανείς δεν γνωρίζει αυτή τη στιγμή πού οδηγούν.
Ο διάσημος αρθρογράφος Τόμας Φρίντμαν ακτινογραφεί στους New York Times το τι σηματοδοτεί το χτύπημα του Ιράν, δηλαδή η νέα αυτή φάση της απευθείας αντιπαράθεσης: —Μιλάμε για μια κλιμάκωση χωρίς προηγούμενο στον μακροχρόνιο, σκιώδη πόλεμο μεταξύ του Ιράν και του Ισραήλ, ο οποίος περιοριζόταν έως τώρα σχεδόν αποκλειστικά σε στοχευμένα ισραηλινά πλήγματα εναντίον μονάδων του Σώματος των Φρουρών της Ισλαμικής Επανάστασης στον Λίβανο και στη Συρία.
Μέχρι τώρα το Ιράν ανταπέδιδε με το να βάζει τη Χεζμπολάχ, τη λιβανέζικη πολιτοφυλακή του, να εκτοξεύει ρουκέτες στο Ισραήλ.
Είδαμε επίσης το Ιράν να μεταφέρει λαθραία όπλα και εκρηκτικά από τη Συρία στην Ιορδανία, τη Γάζα και τη Δυτική Οχθη ώστε να χρησιμοποιηθούν για να σκοτώσουν Ισραηλινούς και να αποσταθεροποιήσουν την Ιορδανία. Επίσης, είδαμε τη Μοσάντ να δολοφονεί έναν πυρηνικό επιστήμονα μέσα στο Ιράν.
Ο αρθρογράφος των NYTimes τονίζει πως όσα συνέβησαν το Σάββατο ήταν ένα τεράστιο γεωπολιτικό λάθος, όχι μόνο από το Ιράν, αλλά και από τη Δύση (ως προς το πώς έφτασαν τα πράγματα εκεί). Επίσης θεωρεί ότι θα είναι «ένα οδυνηρό λάθος» το να ανταποδώσει αυτόματα και στρατιωτικά το Ισραήλ. Η λύση κατά τη γνώμη του είναι μια μαζική, παγκόσμια πρωτοβουλία για την απομόνωση του Ιράν —όχι μόνο για να το αποτρέψει από το να επιχειρήσει ξανά μια τέτοια επίθεση, αλλά και για να μην προσφέρει τον λόγο στο Ισραήλ ώστε να αντεπιτεθεί.
Οταν η Τεχεράνη εκτόξευσε όλα αυτά τα μη επανδρωμένα αεροσκάφη και τους πυραύλους, δεν μπορούσε να γνωρίζει ότι σχεδόν όλα θα αναχαιτίζονταν. Μερικά καταρρίφθηκαν πάνω από την Ιερουσαλήμ. Ενας πύραυλος θα μπορούσε να είχε χτυπήσει το τέμενος Αλ-Ακσα, το οποίο βρίσκεται στην παλιά πόλη της Ιερουσαλήμ. Είναι ένας από τους αγιότερους τόπους στον κόσμο για τους μουσουλμάνους, αλλά ταυτόχρονα και ο ιερότερος για τους Εβραίους. Τι θα ακολουθούσε σε μια τέτοια περίπτωση; Καμία χώρα δεν είχε επιτεθεί απευθείας στο Ισραήλ από τότε που το Ιράκ του Σαντάμ Χουσεΐν το έκανε με πυραύλους Scud πριν από 33 χρόνια. Εαν το Ισραήλ ανταποδώσει με τον ίδιο τρόπο την επίθεση του Σαββάτου και οδηγηθούμε σε έναν γενικευμένο πόλεμο στη Μέση Ανατολή και σε πετρέλαιο που θα φτάσει τα 250 δολάρια το βαρέλι, το πράγμα ξεφεύγει, σχολιάζει ο Φρίντμαν.
Και τονίζει ότι απαιτείται μια παγκόσμια πρωτοβουλία υπό την ηγεσία των ΗΠΑ για την επιβολή κυρώσεων στο Ιράν και την περαιτέρω απομόνωσή του στην παγκόσμια σκηνή.
Αναλυτές σημειώνουν ότι μια παγκόσμια προσπάθεια για την απομόνωση του Ιράν θα πρέπει να έχει ως στόχο την απομόνωση του καθεστώτος από τον λαό του, μεγάλο μέρος του οποίου αντιδρά στις καταπιεστικές και αυταρχικές του μεθόδους.
Ο αρθογράφος των New York Times εκτιμά πως μια παγκόσμια πρωτοβουλία απομόνωσης του Ιράν είναι και ο καλύτερος τρόπος για να διασφαλιστεί ότι ο πρωθυπουργός του Ισραήλ Μπενιαμίν Νετανιάχου δεν θα σύρει τις Ηνωμένες Πολιτείες σε έναν περιφερειακό πόλεμο για να στηρίξει τη δική του καταρρέουσα βάση υποστήριξης στην ισραηλινή κοινωνία. Η επιτυχία των μυστικών υπηρεσιών
Ενα ακόμη μάθημα από το γεγονός του Σαββάτου είναι ο βαθμός στον οποίο έχουν διεισδύσει στην κυβέρνηση του Ιράν οι δυτικές υπηρεσίες κατασκοπείας. Ο Φρίντμαν εκτιμά ότι αυτό συμβαίνει επειδή τόσοι πολλοί Ιρανοί μισούν την ίδια τους την κυβέρνηση. Ο πρόεδρος Μπάιντεν ήταν σε θέση να προβλέψει σχεδόν την ακριβή ώρα της επίθεσης πάνω από μια μέρα νωρίτερα και έδειξε σε όλο τον κόσμο ότι το Ισραήλ και οι δυτικοί σύμμαχοί του έχουν πολύ ανώτερες αντιπυραυλικές δυνατότητες από τις πυραυλικές δυνατότητες του Ιράν.
Πρέπει να υποθέσουμε, γράφει ο Φρίντμαν στους New York Times, ότι το Ιράν και οι πληρεξούσιοι του πρέπει να είναι απογοητευμένοι όσο και εκνευρισμένοι από την τροπή των γεγονότων. Ακόμη και το χτύπημα στην αεροπορική βάση Νεβατίμ στο νότιο Ισραήλ, στην έρημο της Νεγκέβ, προκάλεσε ελαφρές ζημιές αντί να καταστρέψει τη βάση μαζί με τα προηγμένα μαχητικά αεροσκάφη F-35 που σταθμεύουν εκεί –αποτελούν το «στολίδι» της αμερικανικής βοήθειας προς το Ισραήλ.
Τώρα οι ηγέτες του Ιράν θα πρέπει να αναρωτιούνται πόσο καλή είναι η δική τους άμυνα αν το Ισραήλ επιλέξει να ανταποδώσει. Η Χεζμπολάχ πρέπει να αναρωτιέται το ίδιο, τονίζεται στο άρθρο των New York Times. Ωστόσο, όπως τονίζει ο Φριντμαν, «κανείς δεν πρέπει να πιστεύει ότι το Ιράν είναι απλώς μια χάρτινη τίγρη. Η Τεχεράνη μπορεί ακόμη να εξαπολύσει χιλιάδες ρουκέτες μικρότερης εμβέλειας εναντίον του Ισραήλ μέσω της Χεζμπολάχ —και επειδή ορισμένες από αυτές τις ρουκέτες έχουν καθοδήγηση ακριβείας, θα μπορούσαν να προκαλέσουν σημαντική ζημιά στις υποδομές του Ισραήλ.
Το Ιράν διαθέτει επίσης μεγαλύτερους πυραύλους στο οπλοστάσιό του». Διαφορά τεχνολογίας Ωστόσο, οπως σημειώνει σε άρθρο του, πάλι στους New York Times, ο αναλυτής Μπρετ Στίβενς, οι ηγεσία του Ιράν έλαβε το Σάββατο ένα ξεκάθαρο μήνυμα: —«Δεν μπορούν να ανταγωνιστούν τεχνολογικά το εβραϊκό κράτος, ειδικά όταν οι Ηνωμένες Πολιτείες είναι στο πλευρό του.
Εάν το Ισραήλ αποφασίσει να απαντήσει στην επίθεση με απευθείας χτυπήματα στο Ιράν —ίσως εναντίον πετρελαϊκών εγκαταστάσεων, πυρηνικών εγκαταστάσεων ή στρατιωτικών υποδομών— δεν είναι πιθανό να χάσει τους στόχους του».
Οι ιρανοί στρατιωτικοί διοικητές αναμφίβολα ανέμεναν ότι τα περισσότερα από τα βραδυκίνητα μη επανδρωμένα αεροσκάφη τους, περίπου 170 στο σύνολο, θα καταρρίπτονταν πριν φτάσουν στους στόχους τους. Ηταν ένας αντιπερισπασμός. Οι ίδιοι διοικητές ωστόσο, μάλλον εξεπλάγησαν κατά τον Στίβενς από το γεγονός ότι οι 30 πύραυλοι Κρουζ και οι 120 βαλλιστικοί πύραυλοι τους οποίους εκτόξευσαν προκάλεσαν αμελητέα ζημιά. «Δεν αρκεί το Ισραήλ να επιδείξει την αμυντική του ικανότητα, όπως έκανε το Σαββατοκύριακο. Πρέπει επίσης να αποκαταστήσει την ικανότητά του για αποτροπή. Δηλαδή, πρέπει να δείξει στους ηγέτες του Ιράν ότι το τίμημα όταν “βγάζουν” τον πόλεμό τους εναντίον του Ισραήλ από τη σκιά θα είναι αβάστακτα υψηλό, και ως εκ τούτου κάτι τέτοιο δεν μπορεί να επαναληφθεί», τονίζεται από τον αρθρογράφο των New York Times.
Ο ίδιος θεωρεί ωστόσο λάθος το να εκδηλωθεί άμεσα μια ισραηλινή επίθεση που εκτός των άλλων δεν θα είχε το πλεονέκτημα του αιφνιδιασμού. «Το Ισραήλ θα βρει ευκαιρίες για να χτυπήσει τον εχθρό του εκεί που πονάει, τη στιγμή που το ίδιο θα επιλέξει» σημειώνει ο Στίβενς. «Καθώς οι Ισραηλινοί αποφασίζουν πώς θα αντιδράσουν, θα εξυπηρετούσαν καλύτερα τα συμφέροντά τους αν θυμόντουσαν το χρήσιμο ρητό ότι η εκδίκηση είναι ένα πιάτο που σερβίρεται καλύτερα κρύο», σχολιάζει κλείνοντας ο Στίβενς.
Κάποιοι λένε ότι ήταν η καλύτερη εκπομπή στο είδος της. Σίγουρα άλλαξε κάπως την οπτική μας σχετικά με το πώς πρέπει να είναι ένα μουσικό πρόγραμμα. Δεν είναι βέβαιο ότι νίκησε την ελαφρολαϊκή τηλεπίστα, αλλά οπωσδήποτε έσπασε το μονοπώλιό της, ίσως ως μια δική μας εκδοχή unplugged εκπομπής, όπου ο ήχος και η ψυχή του πρωταγωνιστούν
Λίλα Σταμπούλογλου
Οταν ο Νίκος Πορτοκάλογλου κατέθετε την ιδέα του στην ΕΡΤ, ίσως δεν φανταζόταν ότι το κοινό θα την αγαπούσε τόσο, αλλά και ότι θα έβαζε στο πλάνο μια εκπομπή που χρησιμοποιεί τα υλικά ενός τηλεοπτικού μουσικού προγράμματος πολύ διαφορετικά από ό,τι είχαμε συνηθίσει.
Το ξέρουμε πολύ καλά ότι η μουσική στην ελληνική τηλεόραση πάει παρέα με μια πίστα. Στην οποία ανεβαίνουν κυρίως τραγουδιστές του ελαφρολαϊκού ρεπερτορίου για να δώσουν στον τηλεθεατή μια μουσική προσομοίωση, επί της οθόνης, της αγαπημένης συνήθειας του Νεοέλληνα. Εναν «Πυρετό το σαββατόβραδο» α λα ελληνικά, όπου, αντί για πρώτο τραπέζι πίστα, θα πιάσει πρώτο τραπέζι καναπέ και θα διασκεδάσει με καψουροτράγουδα, φορώντας τις φόρμες του και πετώντας χαρτοπετσέτες στο σαλόνι.
Μόνο η εκπομπή «Στην Υγειά μας» κατάφερε να σπάσει το μοτίβο της βαριάς ελαφρολαϊκής τηλεπίστας, κάνοντας μια πιο ευρεία σύνθεση καλλιτεχνών από κάθε είδος και δίνοντας εκατοντάδες νέες εκτελέσεις τραγουδιών, οι οποίες ανανέωσαν την γκαρνταρόμπα των ακουσμάτων μας. Η διασκέδαση, βέβαια, με τη μορφή του ξεσαλώματος έμεινε σαν βασικό συστατικό και της εκπομπής του Σπύρου Παπαδόπουλου, που δεν μπόρεσε ποτέ να ξεφύγει από το τρίπτυχο «τραγούδι-ποτό-χορός» και από τα δεσμά του πρώτου ονόματος στη μαρκίζα, το οποίο ήταν εμφανές ότι γινόταν μέρος της παρέας προς ενίσχυση της τηλεθέασης.
Το «Μουσικό Κουτί» ήταν η πρώτη εκπομπή που δεν στηρίχτηκε στην κοινοτοπία της συνταγής που θέλει να σηκώσει τον τηλεθεατή από την καρέκλα για να ρίξει μια στροφή. Το όλο στήσιμο και η φιλοσοφία του ήταν ξεκάθαρο ότι στόχευαν στην ανάταση της ψυχής και στην ανακίνηση του συναισθήματος, επενδύοντας σε υψηλότερης αισθητικής ήχους. Αυτό δεν γινόταν, ωστόσο, μέσω ενός σοβαροφανούς διαχωρισμού μεταξύ εμπορικού και ποιοτικού, αλλά με μια προσεκτική διαλογή πρώτης ύλης, που στην ένωσή της έδινε ένα πολύ όμορφο και πρωτότυπο αποτέλεσμα.
Το να ακούσεις, για παράδειγμα, ντουέτο Μαρίας Φαραντούρη και Αλκίνοου Ιωαννίδη, σε μίξη παραδοσιακού κυπριακού νανουρίσματος με το «Sometimes I Feel Like a Motherless Child», ή να ακούσεις τον Ερικ Μπάρτον να τραγουδά το «Don’t Let Me Be Misunderstood» με πρωταγωνιστή στην εκτέλεση βαλκανικό έγχορδο όργανο, δεν είναι κάτι που συμβαίνει συχνά. Οχι μόνο στην τηλεόραση, αλλά και σε μουσική σκηνή, θα ήταν σπάνιο να το πετύχεις.
Μιλάμε για δυσεύρετες μουσικές συνυπάρξεις και εξαιρετικά ενδιαφέρουσες εκτελέσεις, αυτό μας έδινε το «Μουσικό Κουτί» και γι’ αυτό εκτιμήθηκε τόσο από ένα κοινό που δεν βρίσκει ευχαρίστηση στο ντιριντάχτα, ή μπορεί και να βρίσκει, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν αναζητά και άλλα μουσικά ερεθίσματα.
Θα μπορούσαμε να πούμε ότι ήταν η δική μας εκδοχή μιας unplugged μουσικής εκπομπής, όπου ο ήχος και η ψυχή του είναι πρωταγωνιστές, και όπου όλοι, παλιοί και νέοι, λιγότερο και περισσότερο γνωστοί καλλιτέχνες, γίνονται ένα μέσα από τα τραγούδια.
Ο Νίκος Πορτοκάλογλου και η Ρένα Μόρφη, η οποία κάθισε άξια δίπλα του όλα αυτά τα χρόνια, έδωσαν ένα παράδειγμα μουσικής επικοινωνίας μεταξύ δημιουργών και κοινού, με όχημα την οθόνη. Η επιλογή μουσικών καλλιτεχνών στη παρουσίαση έπαιξε κι αυτή τον ρόλο της, γιατί, οπωσδήποτε, είναι άλλο απλώς να παρουσιάζεις κάτι και άλλο το να μπορείς να συμμετέχεις ενεργά σε αυτό επειδή το κατέχεις.
Η αίσθηση της παρέας που μετέδιδε η εκπομπή στηριζόταν στο γεγονός ότι όλοι τελικά έμπαιναν στο μουσικό παιχνίδι συνταιριάσματος.
Το φινάλε της περασμένης εβδομάδας έφερε συγκίνηση και πολλά μηνύματα από τους τηλεθεατές. Κανείς δεν ήθελε το «Μουσικό Κουτί» να σταματήσει, αλλά ήταν μια απόφαση του Νίκου Πορτοκάλογλου, ο οποίος ένιωσε ότι έκλεισε ο κύκλος. Κάποιοι λένε ότι ήταν η καλύτερη εκπομπή στο είδος της. Σίγουρα, άλλαξε λίγο την οπτική μας σχετικά με το πώς πρέπει να είναι μια μουσική εκπομπή. Δεν ξέρω αν νίκησε τα τηλε-γλέντια, αλλά οπωσδήποτε έσπασε το μονοπώλιό τους.
Η Ελβετία παραβίασε τα ανθρώπινα δικαιώματα των πολιτών της επειδή απέτυχε να τους προστατεύσει από τις καταστροφικές συνέπειες της κλιματικής αλλαγής, έκρινε χτες το κορυφαίο ευρωπαϊκό Δικαστήριο για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα, μετά από προσφυγή ηλικιωμένων γυναικών κατά της Βέρνης, ότι δεν περιορίζει αρκετά γρήγορα τις εκπομπές αερίων ώστε να αποτραπούν οι καύσωνες που πλήττουν δυσανάλογα τους ηλικιωμένους
Μην βιαστείτε να χαμογελάσετε: Με την απόφαση δεν επιβάλλονται κυρώσεις, ωστόσο αποτελεί δεδικασμένο που μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την επιβολή προστίμων στα εθνικά δικαστήρια. Υπενθυμίζουμε ότι οι αποφάσεις του Δικαστηρίου είναι δεσμευτικές για τα 46 κράτη-μέλη του, μεταξύ των οποίων τα 27 της Ευρωπαϊκής Ένωσης
ΙΔΙΣ: Πρόσκληση υποβολής προτάσεων Ι Η επιστημονική και πολιτιστική διπλωματία της Ελλάδας
Το συνέδριο εστιάζει στον ρόλο της επιστημονικής και πολιτιστικής διπλωματίας της Ελλάδας στους ευρωπαϊκούς και διεθνείς οργανισμούς σε όλη τη διάρκεια του 20ού αιώνα και μέχρι τις μέρες μας. Σκοπός των ανακοινώσεων που θα παρουσιαστούν είναι να αναδειχθεί ο τρόπος με τον οποίο οι επιστημονικές και τεχνολογικές εξελίξεις στο ευρωπαϊκό και ευρύτερο διεθνές περιβάλλον αλλά και στο εσωτερικό της χώρας μας, όπως και τα όσα συντελούνται στη σφαίρα του πολιτισμού, επιδρούν καθοριστικά στη διπλωματική παρουσία της χώρας μας στην ΕΕ και στους θεματικά αρμόδιους διεθνείς οργανισμούς. Για παράδειγμα, πώς και γιατί η Ελλάδα είναι από τις πρώτες χώρες που συμμετέχει στην ίδρυση του CERN; Γιατί γίνεται αποδέκτης διεθνών πολιτιστικών και επιστημονικών εκθέσεων αμέσως μετά το τέλος του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου; Γιατί η Ελλάδα συμμετέχει στον Διεθνή Οργανισμό Ατομικής Ενέργειας και πώς αυτή η σχέση διαμορφώνει την έρευνα στον τομέα της πυρηνικής ενέργειας στη χώρα μας; Τι είναι το ERC και πόσο καθοριστικός αποδεικνύεται ο ρόλος του στην επιστημονική ερευνητική πολιτική των χωρών της ΕΕ και ειδικά της Ελλάδας;
Φιλοδοξούμε να διερευνήσουμε τους λόγους δημιουργίας και τις στοχεύσεις των ειδικών αυτών ευρωπαϊκών και ευρύτερων διεθνών συνεργασιών, τη διάδοση της γνώσης μέσω αυτών, όπως και τις συνέπειες –επιστημονικές, οικονομικοπολιτικές και πολιτισμικές– που αυτή έχει για την Ελλάδα και τη θέση της στον σύγχρονο κόσμο, τη σημασία των διαπολιτισμικών ανταλλαγών κ.λπ.
Επιπλέον, μέσω των διεπιστημονικών προσεγγίσεων που είναι αναγκαίες προκειμένου να απαντηθούν ικανοποιητικά αρκετά από τα παραπάνω ερωτήματα, ευελπιστούμε να γεφυρώσουμε το χάσμα που υπάρχει τόσο ανάμεσα σε ιστορικούς, ιστορικούς των επιστημών και της τεχνολογίας, ιστορικούς των διεθνών και διπλωματικών σχέσεων, πολιτικούς επιστήμονες και κοινωνιολόγους της επιστήμης, όσο και (σε τελική ανάλυση) ανάμεσα στους διαμορφωτές πολιτικής και τους επιστήμονες.
· Τμήμα Πολιτικής Επιστήμης και Δημόσιας Διοίκησης του ΕΚΠΑ
· Ινστιτούτο Διεθνών Σχέσεων (ΙΔΙΣ) του Παντείου Πανεπιστημίου
· Ευρωπαϊκό Πολιτιστικό Κέντρο Δελφών
· Ελληνικό Ανοικτό Πανεπιστήμιο
· Ελληνική Ένωση Ιστορικών
Δομή προτάσεων:
Περίληψη 300 λέξεων το ανώτερο, τίτλος, όνομα του/της συγγραφέα, καθώς και στοιχεία επικοινωνίας.
Οι προτάσεις υποβάλλονται μέσω ηλεκτρονικού ταχυδρομείου στη διεύθυνση της οργανωτικής επιτροπής loukas.freris@fau.de μέχρι τις 30 Απριλίου 2024. Η ενημέρωση των συμμετεχόντων για τις προτάσεις που θα γίνουν αποδεκτές θα είναι άμεση.
Οι εργασίες θα πραγματοποιηθούν στην ελληνική γλώσσα.
Θα υπάρξει η δυνατότητα περιορισμένης οικονομικής ενίσχυσης ιδιαίτερα για τους/τις μεταπτυχιακούς/ες φοιτητές/τριες και νέους/νέες ερευνήτριες.
Σαν κόκκινη κλωστή…Ναϊφ ζωγραφική στη Bissell Library
Το Ίδρυμα Παναγιώτη & Έφης Μιχελή και το Κολλέγιο Ανατόλια σας προσκαλούν στα εγκαίνια της έκθεσης έργων της ναΐφ ζωγράφου Ρούλης Μπούα με τίτλο:
Σαν κόκκινη κλωστή….
τη Δευτέρα 15 Απριλίου 2024, 6:30-9:30 μ.μ.
στη Bissell Library, Β. Σεβενίδη 17 Πυλαία, Θεσσαλονίκη
Το Ίδρυμα Μιχελή, τιμώντας την επιθυμία της Ιδρύτριάς του, ναΐφ ζωγράφου Έφης Μιχελή (1906–1984), για την προβολή και ανάδειξη της ναΐφ ζωγραφικής, συνεχίζει να την παρουσιάζει στο ευρύ κοινό.
Ήδη από το 2013 δίνει τη δυνατότητα σε σύγχρονους ‘Έλληνες ναΐφ ζωγράφους να εκθέσουν τα έργα τους στην Αίθουσα Εκθέσεων και Εκδηλώσεών του. Ταυτόχρονα ταξιδεύει τα έργα της Έφης Μιχελή, καθώς και αυτά της μόνιμης Συλλογής του, σε πόλεις της Ελλάδας και του εξωτερικού.
Η παρούσα έκθεση είναι αποτέλεσμα της εξαιρετικής συνεργασίας του Ιδρύματος τόσο με τη ζωγράφο, σε εκθέσεις που πραγματοποιήθηκαν παλαιότερα στην Αίθουσα Εκθέσεων και Εκδηλώσεων του Ιδρύματος, όσο και με το Κολλέγιο Ανατόλια.
Τον Νοέμβριο του 2021 το Ίδρυμα οργάνωσε μια έκθεση έργων ναΐφ ζωγραφικής της μόνιμης Συλλογής που διαθέτει, στον φιλόξενο χώρο της Βιβλιοθήκης Bissell του Κολλεγίου Ανατόλια, στο πλαίσιο του προγράμματος του Ιδρύματος για την προβολή της ναΐφ ζωγραφικής.
Στην έκθεση εκείνη, η οποία σύστησε τη ζωγράφο Ρούλη Μπούα στο κοινό της Θεσσαλονίκης, επιχειρήθηκε για πρώτη φορά η σύνδεση της ναΐφ ζωγραφικής με τη φιλαναγνωσία. Αφορμή γι’ αυτό δεν στάθηκε μόνο ο χώρος φιλοξενίας της έκθεσης, αλλά και τα εκπαιδευτικά προγράμματα που την πλαισίωσαν, τα οποία οργάνωσε το Ίδρυμα σε συνεργασία με το Κολλέγιο.
Η Ρούλη Μπούα γεννήθηκε στην Αθήνα. Σπούδασε Ζωγραφική στο Παρίσι (Académie des Beaux Arts de la Ville de Paris) και Νομική στο Πανεπιστήμιο της Αθήνας. Έχει παρακολουθήσει επιμορφωτικά σεμινάρια στην Ιστορία της Τέχνης, Βυζαντινή Αγιογραφία, Σκηνογραφία και στο Θεατρικό Κοστούμι. Είναι μέλος του Εικαστικού Επιμελητηρίου της Ελλάδος. Έχει παρουσιάσει τη δουλειά της σε πολλές ατομικές και ομαδικές εκθέσεις και έργα της βρίσκονται στο Εθνικό Ιστορικό Μουσείο της Αθήνας, όπως και σε ιδιωτικές συλλογές και Μουσεία Ναΐφ Ζωγραφικής στην Ελλάδα και το εξωτερικό.
Η ιστορικός της τέχνης και τεχνοκριτικός Ντόρα Ηλιοπούλου- Ρογκάν γράφει για το έργο της Μπουά: «Κωφεύοντας στις όποιες σειρήνες των διαφόρων επίπλαστων και σκηνοθετημένων εικαστικών συρμών που πολλαπλασιάζονται ανεξέλεγκτα στις μέρες μας, η Ρούλη Μπούα μας δροσίζει σχεδόν στην κυριολεξία μεσ’ από τις μοναδικές σε χρώμα, σε ρυθμό και, κυρίως, σε ψυχικό έρμα, συνθέσεις της.
Συνθέσεις που ταξινομούνται από τους ειδικούς ως ναΐφ αλλά που στην ουσία, και ειδικότερα στην περίπτωση της Ρούλης, αποκαλύπτονται πάνω απ’ όλα ιδιαίτερα διεγερτικές και χαρισματικές, όχι μοναχά για την όραση αλλά και για τον ψυχικό μας κόσμο. Και αυτό, γιατί η δημιουργός αφουγκράζεται, νιώθει και βιώνει στις επάλξεις -ενστικτωδώς- το όποιο ερέθισμά της για να μας το αναμεταδώσει ατόφιο, όχι μόνο μέσω της εξαιρετικής σε χρώματα παλέτας της και της παλμικότητας του ζωγραφικού ίχνους, αλλά γόνιμα μεταλλαγμένο μεσ’ από το δόσιμο της ιδιαίτερα ευαίσθητης ψυχής της.»
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΕΚΘΕΣΗΣ
Διάρκεια έκθεσης: 15 Απριλίου – 5 Ιουνίου 2024
Για το ωράριο λειτουργίας της Βιβλιοθήκης Bissell, επισκεφθείτε την ιστοσελίδα:
ΜΥΣΤΙΚΟ ΔΕΙΠΝΟ Ομαδικό εικαστικό αφιέρωμα στο Oh! Dio
«Μυστικό Δείπνο!»
Εγκαίνια: Τρίτη 9 Απριλίου 2024, 18.00-20.30
Oh! Dio, Αδριανού 3, Θησείο
Επιμέλεια: Ίρις Κρητικού
Το Oh! Dio αγαπά την τέχνη και το έχει ήδη αποδείξει!
Σε συνέχεια του εξαιρετικά επιτυχημένου επετειακού αφιερώματος στη Μαρία Κάλλας που με τίτλο «Oh Dio!» εγκαινίασε τις εικαστικές παρουσιάσεις στον χώρο, από την Τρίτη 9 Απριλίου παρουσιάζεται η ομαδική έκθεση «Μυστικό Δείπνο» με τη συμμετοχή σημαντικών Ελλήνων εικαστικών και επιμέλεια της Ίριδας Κρητικού.
Το φιλότεχνο νέο wine resto Oh! Dio (πρώην Ωδείο Athenaeum), ένας χώρος με ιστορική αύρα και αθηναϊκή γοητεία που οραματίστηκαν με αγάπη και γνώση οι οικοδεσπότες του Άγγελος Δαμουλιάνος και Φωτεινή Παντζιά, αποτελεί επίσης ολοήμερο και φιλότεχνο προορισμό συνάντησης, μοιράσματος και τέρψης.
Στην έκθεση «Μυστικό Δείπνο» έργα διαφορετικής τεχνικής και μέσων (ζωγραφική, γλυπτική, φωτογραφία, εγκατάσταση, κόσμημα), εξερευνούν με τρόπο συμβολικό τον ερχομό και την ιεροτελεστία της Άνοιξης αλλά και την κατανυκτική συμβίωση, κοινωνία και συμμετοχή γύρω από ένα εορταστικό προπασχαλινό ή πασχαλινό τραπέζι.
“Springtime Stories”. Η νέα ατομική έκθεση της Γεωργίας Μπλιάτσου στην γκαλερί “Αστρολάβος”
Εγκαίνια, στις 26 Απριλίου 2024
Επιμέλεια της ιστορικού τέχνης Λουίζας Καραπιδάκη.
«Η δημιουργία είναι επικοινωνία», το μήνυμα της ζωγράφου
Ιστορίες απόλυτα συνδεδεμένες με τη Μητέρα-Φύση, αλλά και με την Άνοιξη, διηγείται στη νέα ατομική της έκθεση η ζωγράφος Γεωργία Μπλιάτσου, που με τίτλο “Springtime Stories” εγκαινιάζεται στην γκαλερί «Αστρολάβος-Δεξαμενή» στις 26 Απριλίου, σε επιμέλεια της ιστορικού τέχνης Λουίζας Καραπιδάκη.
Η ζωγράφος παρουσιάζει τη δουλειά της σε πέντε εύγλωττες θεματικές ενότητες, απόλυτα συνδεδεμένες με τον αέναο κύκλο της ζωής, στέλνοντας το μήνυμα της για την προστασία του πλανήτη, πιο επιτακτική από ποτέ, επισημαίνοντας την ανάγκη της αρμονικής συμβίωσης όλων των έμβιων όντων, για αμοιβαίο όφελος, για τη διατήρηση μιας βιώσιμα επιθυμητής ανάπτυξης, καθώς όλα τα είδη είναι απαραίτητα για την ισορροπία του πλανήτη γη.
Σημεία αναφοράς της είναι το φυσικό τοπίο της ελληνικής υπαίθρου, τα υπέροχα άνθη τα οποία αναδεικνύει με τον χρωστήρα της, η σοφή μέλισσα, που όχι μόνο παράγει το πολύτιμο μέλι, αλλά και μεταφέρει τη ζωή με την ανεκτίμητη επικονίαση των φυτών, τα ζώα γενναιόδωροι παραγωγοί γάλακτος και ο άνθρωπος που με τη μορφή ενός μικρού κοριτσιού, έρχεται για να συμβολίσει το ελπιδοφόρο μέλλον. Πέντε θεματικοί άξονες, διαφορετικοί και αυτόνομοι, που συνδέονται μεταξύ τους και αποτελούν κρίκους στην αλυσίδα της ζωής.
Γεννημένη και μεγαλωμένη στον Θεσσαλικό κάμπο, η ΓεωργίαΜπλιάτου έχει μια μοναδική σύνδεση με τη φύση, που αυτή την εποχή είναι στις δόξες της:
«Η Άνοιξη σηματοδοτούσε πάντα τις εξορμήσεις στην εξοχή», σημειώνει η ίδια η καλλιτέχνις. «Ανθισμένες αγκαλιές παντού τριγύρω, αρώματα έρρεαν και πλημμύριζαν τα σώματα, αξέχαστες γεύσεις φρέσκων τυριών, μελιού, λαχανικών, τα ατελείωτα παιχνίδια με το χώμα, τις πέτρες, αιωρήσεις στα κλαδιά δέντρων με αυτοσχέδιες κούνιες σχημάτισαν τον μαγικό παιδικό παράδεισο που τα θεμέλια του ήταν η Ελληνική Φύση…Αυτή τη ροή της ζωής, μέσα από την παρουσία του σιωπηρού τοπίου που μόνο το θρόισμα των φυλλωμάτων, το βουητό των μελισσών, το περπάτημα των ζώων, το γέλιο των παιδιών που παίζουν άφοβα στη φύση, αυτή την έννοια της ζωής της αιώνιας, όσο υπάρχει, θέλω να αποτυπώσω.» Εποχής
Η ιστορικός τέχνης Λουίζα Καραπιδάκη σημειώνει στο κείμενο της για την έκθεση:
«Με το έργο της η δημιουργός περιγράφει την ιερή αλληλουχία της οικολογικής ισορροπίας και του κλειστού κυκλώματος του φυσικού κόσμου, όπου κάθε ζωντανή ύπαρξη και η παραγωγή της εξαρτάται από τη συμβίωση με τις άλλες μορφές ζωής. Η διαταραχή στη δομή του περιβάλλοντος είναι ζημιογόνα, γιατί αν καταστραφεί η ύπαιθρος, το νερό, τα δέντρα και τα άνθη δεν θα γονιμοποιεί η μέλισσα και πολλές από τις φυτικές καλλιέργειες και αυτοφυή είδη θα εξαφανιστούν. Έτσι θα χαθούν και θρεπτικά στοιχεία σε διατροφικά είδη που χρειάζονται τα ζώα, θα υπάρξει επίπτωση στην παραγωγή των κτηνοτροφικών προϊόντων και κατά συνέπεια θα διαταραχθεί όλη η τροφική αλυσίδα, με αρνητικές συνέπειες για τον άνθρωπο.
Στο μυθιστορηματικό θεματικό της πεντάπτυχο η Μπλιάτσου εικονογραφεί με ακρυλικά, μικτές τεχνικές με μελάνια και φύλλα χρυσού την ευεργετική αλληλεπίδραση ανθρώπου-φύσης, με ευαισθησία, δίνοντας και μια ποιητική διάσταση στις συνθέσεις της. Επιλέγει οι ζωγραφικές της επιφάνειες να είναι αισιόδοξες και να σφύζουν από ζωή και χρώμα, παρόλο που με τα απεικονιζόμενα παραπέμπει εννοιολογικά στα φλέγοντα περιβαλλοντολογικά θέματα και στις μοιραίες συνέπειες της συνεχούς οικολογικής καταστροφής. Προτιμά να περιγράφει, οπλισμένη και από την έμφυτη αισιοδοξία της, την ομορφιά του φυσικού περιβάλλοντος και την ευεργετική προσφορά της φύσης στον άνθρωπο παρά να καταγράφει μελλοντικές καταστροφές. Ο στόχος της είναι να ευαισθητοποιήσει τον θεατή, να του υπενθυμίσει τον κίνδυνο, να τον μετατρέψει σε κοινωνό του σύγχρονου προβλήματος της διαταραχής της ισορροπίας πολλών οικοσυστημάτων και να τον προτρέψει να αποκτήσει οικολογικήσυνείδηση», καταλήγει η Λουίζα Καραπιδάκη.
Info: Γεωργία Μπλιάτσου “SpringtimeStories”
Εγκαίνια έκθεσης: 26 Απριλίου
Διάρκεια έκθεσης : έως τις 8 Ιουνίου 2024, στην Αίθουσα Τέχνης «Αστρολάβος – Δεξαμενή»
Ξανθίππου 11, Κολωνάκι, τηλ: 210 7294342, 3,
Ώρες λειτουργίας της έκθεσης: Τρίτη–Παρασκευή: 12.00–16.00 και 17.00–20.00, Σάββατο 11.00–15.00.
www.astrolavos.gr
Fb: Astrolavos Art Galleries
ΠΟΙΑ ΕΙΝΑΙ Η ΓΕΩΡΓΙΑ ΜΠΛΙΑΤΣΟΥ
Σπούδασε στην Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών Αθηνών.
Δίδαξε για δεκαπέντε χρόνια ζωγραφική στη Μέση εκπαίδευση.
Μέχρι σήμερα έχει κάνει 27 ατομικές εκθέσεις και πάρα πολλές ομαδικές, τόσο στην Ελλάδα, όσο και στο εξωτερικό. Έχει τιμηθεί στην Biennale της Βουλγαρίας το 1989 και έχει λάβει διακρίσεις στη Γερμανία και στην Πολωνία.
Έργα της βρίσκονται: στην Ορθόδοξη Ακαδημία Κρήτης, στο Μουσείο Βορρέ, στο Διαχρονικό Μουσείο Λάρισας, στο Διεθνές Ιπποκράτειο Ίδρυμα στην Κώ, στο Rowaq Al-Balqa Foundation, στο Αμάν Ιορδανία, σε ιδιωτική συλλογή στη FIladelphia Usa, στην Credit Lyonnais και σε πολλές ιδιωτικές συλλογές στην Ελλάδα και στο εξωτερικό.
Το βιβλίο: «Απογραφές της μνήμης-Μαρτυρίες από την Τζια», από την αντίστοιχη έκθεση βρίσκεται στην Εθνική Βιβλιοθήκη του ιδρύματος Σταύρος Νιάρχος.
Εμπνεόμενη από την ομορφιά της Ελληνικής φύσης ζωγραφίζει λουλούδια, τοπία και ανθρώπινες φιγούρες, με υλικά ακρυλικά, ακουαρέλες και παστέλ. Χρησιμοποιεί κυρίως ξύλο, μέταλλο και πλεξιγκλάς για τα αντικείμενα της. Τα τελευταία χρόνια ασχολείται με τη μελέτη του ιστορικού παρελθόντος και τη σύνδεση του με το σήμερα καθώς πιστεύει πως δεν μπορεί να υπάρχει αύριο χωρίς τη γνώση του χθες.
Η PeopleCert, ηγετική δύναμη στον τομέα των πιστοποιήσεων επαγγελματικών και γλωσσικών δεξιοτήτων, ανακοινώνει την επιτυχή ολοκλήρωση της εξαγοράς μιας διεθνούς εταιρείας εκπαίδευσης στην Ινδία. Η εξαγορά της ινδικής DP Cube Learning & Skills αποτελεί την τρίτη που πραγματοποιείται από την PeopleCert μέσα στους τελευταίους 14 μήνες και εντάσσεται στη στρατηγική απόφαση της εταιρείας να ισχυροποιήσει τη θέση της στον διεθνή χάρτη της εκπαίδευσης και της γλωσσομάθειας.
«Η παρουσία μας στην Ινδία αποτελεί σημαντικό ορόσημο για την επίτευξη των στρατηγικών μας στόχων» δήλωσε ο Ιδρυτής και Διευθύνων Σύμβουλος του ομίλου, Βύρων Νικολαΐδης, υπογραμμίζοντας ότι μετά την επίσκεψη του πρωθυπουργού κ. Κυριάκου Μητσοτάκη και του υφυπουργού Εξωτερικών κ.Κώστα Φραγκογιάννη στην Ινδία ετέθησαν οι βάσεις για νέες επενδύσεις και συνεργασίες μεταξύ των δυο χωρών.
Αναφερόμενος στην εξαγορά της DP Cube, ο κ. Νικολαΐδης επεσήμανε ότι «αυτή αντιπροσωπεύει μια μοναδική ευκαιρία για την PeopleCert να επεκτείνει περαιτέρω τις δραστηριότητές της στη Νότια Ασία, αξιοποιώντας τις δυνατότητες μιας αναπτυσσόμενης αγοράς».
Με την εξαγορά της DPCube, η PeopleCert επιδιώκει να δημιουργήσει στην Ινδία ένα δυναμικό περιβάλλον στον τομέα της γλωσσομάθειας, εστιάζοντας ιδιαίτερα στην πιστοποίηση της αγγλικής γλώσσας από την LanguageCert. Η LanguageCert, η οποία αναγνωρίζεται από περισσότερα από 2.500 ιδρύματα παγκοσμίως, παρέχει προηγμένες και καινοτόμες λύσεις εξετάσεων σε 100 χώρες, συμπεριλαμβανομένου του LanguageCert Academic, το οποίο αποδέχεται το Ηνωμένο Βασίλειο για αιτήσεις βίζας. Με αυτές τις υψηλής ποιότητας εξετάσεις, η εταιρεία στοχεύει στην ανάπτυξη των γλωσσικών δεξιοτήτων στην περιοχή.
