Πώς κάποια τυχαία γεγονότα, σκέψεις και αναζητήσεις που εντάσσονται στην καθημερινότητα του θέρους μπορούν αίφνης να λειτουργήσουν ως ιδέα για μια έκθεση με πολλαπλά μηνύματα και με πολλούς αποδέκτες.
Με προσέλευση κόσμου και με ιδιαίτερη επιτυχία πραγματοποιήθηκε στη Τζια, στο Πολιτιστικό και Πνευματικό Κέντρο του νησιού, η έκθεση «Μέλι &Γάλα, Η Υπόσχεση της Αφθονίας». Συντελεστές της, η εικαστικός Γεωργία Μπλιάτσου, η γλυπτογράφος Μαρία Γκίζη, η εικαστικός και συγγραφέας Ειρήνη Αθανασάκη, η αγιογράφος Χρυσάνθη Τσίντζουρα και η ιστορικός τέχνης Romana Sammern. Ολοι μαζί συνθέτουν το Εξάγωνο που στην κορυφή τους δεσπόζει η Τζια, παραδομένη στην κυκλαδίτικη ιστορία και ομορφιά.
Με την ευκαιρία της έκθεσης που ολοκληρώθηκε στις πέντε Αυγούστου, η παρέα της Τζιας κυκλοφορεί τον κατάλογο με εξαιρετικά προσεγμένα κείμενα, καθιστώντας μας κοινωνούς μιας αρχέγονης ιδέας που ξεκινάει από τη μέλισσα και καταλήγει στις σύγχρονες εποχές όπου δεν σεβόμαστε τόσο πολύ όσα μας χαρίστηκαν.
Εσύ κι εγώ
Εγώ κι εσύ
Μέλισσα του άνθους
Χορτάρι και δροσοσταλιά.
«Μου το’πανε οι μέλισσες»
Μια μικρή στέρνα με νερό έγινε η αφορμή να πλεχτεί ένα δίχτυ σκέψεων, φτερωτών συναντήσεων και δημιουργικών συζητήσεων που κατέληξαν στην παρουσίαση αυτής εδώ της εικαστικής μελέτης.
Η αμέλεια ενός μελισσοκόμου να δροσίσει το μελίσσι του έγινε ο λόγος της επίσκεψής του στον κήπο μου. Η συνάντηση αυτή εκτός από έκπληξη όσο το μελίσσι ξεδιψούσε στην κάψα του καλοκαιριού συνοδεύτηκε και από πόνο…ένα τεράστιο οίδημα το χέρι μου.
Οι μέλισσες συνέχισαν να με ακολουθούν όλο το καλοκαίρι. Χορός μελισσών ολόγυρά μου…μέσα και έξω. Δύο νέα τσιμπήματα στο κεφάλι και στο στόμα μου αυτή τη φορά, προκάλεσαν τραγελαφικές εικόνες στην καθημερινότητά μου..αστείες, όμως και αρκετά σοβαρές. Η ιατρική γνωμάτευση που δόθηκε, ήταν αλλεργία στις μέλισσες. «Κάτι μου λένε οι μέλισσες …» οι σκέψεις τριγυρνούσαν στο μυαλό μου και άρχισα να ερευνώ το μυστικό τους με γρήγορα μικρά σκίτσα.
Η συνάντησή μου με την Ειρήνη Αθανασάκη στο νησί της Τζιας προσέφερε την αφορμή να αρχίσει να παίρνει σχήμα και μορφή το σύνολο των σκέψεων μου…μου μίλαγε για το μητρικό γάλα που δούλευε τα τελευταία χρόνια…της έλεγα για τα τυριά και το γάλα του νησιού που δεν το διαθέτουν στο εμπόριο. Σκέψεις και προβληματισμοί για το μέλλον του κόσμου και των αγαθών..πόσο απαξιώνουμε τα ίδια τα ζώα και τα πολύτιμα αγαθά τους που στήριξαν αρχαίους πολιτισμούς με το μαλλί και το γάλα τους.
Ένα κόσμημα μέλισσας της Μαρίας Γκίζη που φλέρταρα την εποχή του κορωνοιού στο διαδίκτυο έγινε πολύτιμο δώρο στα γενέλθιά μου και αιτία επανένωσης μετά από χρόνια γνωριμίας.
Μια κοινή συνεργασία των τριών ξεκίνησε – η Ειρήνη, η Μαρία κι εγώ, η Γεωργία Μπλιάτσου – τρεις γυναικείες διαφορετικές ματιές. Το μέλι και το γάλα αρχίζουν να ρέουν, ξεπροβάλλοντας μαγικά μέσα από τις ενθουσιώδεις συζητήσεις μας. Η Χρυσάνθη Τσίντζουρα προστέθηκε αργότερα με την Εικόνα της, τη Γαλακτοτροφούσα Παναγιά ως ένας συνδετικός κρίκος Αρχαίας Ελλάδας, Μεσαιωνικού Βυζαντίου και σύγχρονης εποχής.
Η Romana Sammern, η ιστορικός τέχνης της συντροφιάς ολοκλήρωσε το αρμονικό εξάγωνο που δημιουργήθηκε…σε κάθε γωνιά του το όνομα της καθεμιάς μας και την τιμητική θέση στην κορυφή της εξάδας να κατέχει η Τζια. Ένα εξάγωνο που περιέχει ροϊκές εσωτερικές διαδρομές μνήμης, γλυκών γεύσεων, ονείρων, ένα οδοιπορικό μέσα από μυθολογικά ταξίδια και μονοπάτια εσωτερικής αλήθειας, αγάπης και υπόσχεσης αφθονίας…όλα συνδεδεμένα με τα σύγχρονα «τσιμπήματα» της φτερωτής θεάς και τα μηνύματα αναγκαίας προστασίας της «που μου είπε» να σας μεταφέρω.
Γεωργία Μπλιάτσου
Οργάνωση έκθεσης
«Μέλι και Γάλα. Η υπόσχεση της Αφθονίας»
