Ήταν στις 2 Απριλίου του 1982 όταν η Αργεντινή ξεκίνησε τον πόλεμο στη Μεγάλη Βρετανία, διεκδικώντας τα παγωμένα βράχια των νήσων Φώκλαντ. Έπειτα από 74 μέρες πολέμου, στις 14 Ιουνίου 1982, το Λονδίνο της Μάργκαρετ Θάτσερ αποκατέστησε την κυριαρχία του στα νησιά του Νότιου Ατλαντικού Ωκεανού, που αποτέλεσαν μήλο της έριδας ανάμεσα στις δύο χώρες.
Τριάντα τέσσερα χρόνια μετά ο πόλεμος για τα Φώκλαντ αναζωπυρώνεται και πάλι, αφού η Επιτροπή των Ηνωμένων Εθνών για τα Όρια της Υφαλοκρηπίδας, βασιζόμενη σε μία έκθεση του Υπουργείου Εξωτερικών της Αργεντινής, αύξησε το εύρος των υδάτων της χώρας κατά 1,7 εκατ. τετραγωνικά χιλιόμετρα, βάζοντας εντός συνόρων της και τις επίμαχες νήσους Φώκλαντ.
Η απόφαση του ΟΗΕ για τα όρια της υφαλοκρηπίδας, ήρθε ύστερα από αίτημα που είχε υποβάλει το 2009 η Αργεντινή, ζητώντας να καθοριστεί το όριο των χωρικών υδάτων της σε 200 έως 350 μίλια από τις ακτές της.
Ανακοινώνοντας την απόφαση του ΟΗΕ την Τρίτη, η υπουργός Εξωτερικών της Αργεντινής Susana Malcorra, δήλωσε: «Επιβεβαιώνουμε τα κυριαρχικά μας δικαιώματα πάνω από στους πόρους της υφαλοκρηπίδα μας».
Σε μία πρώτη αντίδραση η Μεγάλη Βρετανία απέρριψε τις αξιώσεις της Αργεντινής στα ύδατα που περιβάλλουν τα Φώκλαντ, μετά την απόφαση του ΟΗΕ που επεκτείνει τη θαλάσσια επικράτεια της Αργεντινής κατά 35%.
H Ντάουνινγκ Στριτ χαρακτήρισε την απόφαση «μη δευσμετική» ως προς το νομικό της σκέλος, σημειώνοντας πως η Επιτροπή των Ηνωμένων Εθνών «δεν έχει δικαιοδοσία επί της εθνικής κυριαρχίας».
Κύκλοι της κυβέρνησης Κάμερον σχολίασαν, υποβαθμίζοντας την απόφαση, ότι «αυτό που είναι σημαντικό είναι τι σκέφτονται για αυτή οι ίδιοι οι κάτοικοι των νήσων Φώκλαντ». «Έχουν καταστήσει σαφές ότι θέλουν να παραμείνουν στην επικράτεια του Ηνωμένου Βασιλείου και θα υπερασπιστούν το δικαίωμα τους να αποφασίζουν για την τύχη τους», σημείωσαν οι ίδιες πηγές.