#Γλυπτά

Ένα από τα αγάλματα που είναι γνωστά ως “Ελγίνεια Μάρμαρα” αναχώρησε από τη Βρετανία, για πρώτη φορά μετά την αφαίρεση των γλυπτών αυτών από τον Παρθενώνα, το 1803, για να εκτεθεί ως δάνειο σε ρωσικό μουσείο, ανακοίνωσε σήμερα το Βρετανικό Μουσείο. Το μουσείο δάνεισε ένα από τα αγάλματα –τα οποία αφαιρέθηκαν από την Ελλάδα από τον βρετανό διπλωμάτη Λόρδο Έλγιν και των οποίων την επιστροφή ζητεί η Αθήνα– στο μουσείο Ερμιτάζ της Αγίας Πετρούπολης
Το άγαλμα του Έλληνα θεού του ποταμού Ιλισσού, μια ξαπλωμένη ακέφαλη ανδρική μορφή, θα εκτεθεί στο ρωσικό μουσείο από το Σάββατο και μέχρι τις 18 Ιανουαρίου για να γιορταστούν τα 250 χρόνια του.

“Το καθήκον των διαχειριστών είναι να επιτρέπουν στους πολίτες όσο το δυνατόν περισσότερων χωρών να μοιράζονται την κοινή κληρονομιά τους”, δήλωσε ο πρόεδρος των διαχειριστών του Βρετανικού Μουσείου σερ Ρίτσαρντ Λάμπερτ.

“Οι διαχειριστές είναι ενθουσιασμένοι από το γεγονός ότι οι Ρώσοι θα απολαύσουν σύντομα αυτό το ωραίο αντικείμενο”, πρόσθεσε.

Η Ελλάδα διεκδικεί από το 1983, όταν η ηθοποιός και αργότερα υπουργός Πολιτισμού Μελίνα Μερκούρη άρχισε μια σχετική εκστρατεία, την επιστροφή των γλυπτών, τα οποία κοσμούσαν την Ακρόπολη των Αθηνών επί δύο χιλιετίες, πριν αφαιρεθούν το 1803 από τον Λόρδο Έλγιν, Βρετανό διπλωμάτη διαπιστευμένο στην Οθωμανική Αυτοκρατορία.

Ενώ ο Έλγιν ισχυριζόταν πως είχε λάβει από την Οθωμανική Αυτοκρατορία, υπό την κατοχή της οποίας τελούσε τότε την Ελλάδα, την άδεια για να πάρει τα έργα, η Αθήνα θεωρεί την αφαίρεση των έργων αυτών κλοπή.

Η ελληνική κυβέρνηση έχει μισθώσει τις υπηρεσίες της δικηγόρου Άμαλ Αλαμουντίν Κλούνεϊ, συζύγου του ηθοποιού Τζορτζ Κλούνεϊ, για να εξετάσει τις πιθανές οδούς για την επιστροφή των γλυπτών.

Η Αθήνα άρχισε επίσης το Νοέμβριο μια δημοσκόπηση μεταξύ των επιβατών του αεροδρομίου των Αθηνών ζητώντας τους να απαντήσουν σε διαδραστικές οθόνες στην ερώτηση: “Είστε υπέρ της επιστροφής των γλυπτών του Παρθενώνα ή όχι;”.

Η Ελλάδα δήλωσε ωστόσο πως αναμένει τα αποτελέσματα διαπραγματεύσεων για το θέμα ανάμεσα στη Βρετανία και την UNESCO, η οποία πρότεινε να χρησιμεύσει ως μεσολαβητής.