διάσκεψη

Με το ρυθμό αυτό, ο πλανήτης κατευθύνεται προς μια αύξηση της θερμοκρασίας κατά περίπου 4 βαθμούς Κελσίου μέχρι το τέλος του αιώνα, σε σχέση με την προβιομηχανική εποχή.

“Ουδέποτε οι κίνδυνοι από την κλιματική αλλαγή ήταν τόσο φανεροί και οι επιπτώσεις τόσο ορατές”, υπογραμμίζει η Κριστιάνα Φιγκέρες, η εκτελεστική γραμματέας της Σύμβασης του ΟΗΕ για την Κλιματική Αλλαγή, καθώς οι συζητήσεις διεξάγονται υπό την αιγίδα του παγκόσμιου οργανισμού.

Έτσι οι αλλαγές που πρέπει να γίνουν για να επιτευχθεί ο περιορισμός της ανόδου της θερμοκρασίας του πλανήτη στους 2 βαθμούς Κελσίου –ένα όριο πάνω από το οποίο οι εμπειρογνώμονες προβλέπουν αμετάκλητες και δραματικές επιπτώσεις σε πολυάριθμες περιφέρειες– είναι δραστικές.

Ωστόσο είναι τεχνικά και οικονομικά δυνατό να αναληφθεί η πρόκληση αυτή, συμπέρανε η Διακυβερνητική Διάσκεψη Εμπειρογνωμόνων για την Εξέλιξη του Κλίματος στην έκθεσή της για ολόκληρο τον κόσμο που έδωσε στη δημοσιότητα φέτος.

Πρέπει να αφήσουμε στο έδαφος σχεδόν τα δύο τρίτα των γνωστών αποθεμάτων ορυκτών καυσίμων, σύμφωνα με τη Διεθνή Υπηρεσία Ενέργειας, μια προοπτική στην οποία αντιδρούν οι παραγωγοί χώρες και οι πολυεθνικές του τομέα.

Για να αντικατασταθεί το πετρέλαιο, ο άνθρακας και το αέριο, θα πρέπει επίσης να γίνουν μαζικές επενδύσεις σε παγκόσμια κλίμακα σε ενέργειες που δεν εκπέμπουν διοξείδιο του άνθρακα. Σύμφωνα με τη Διακυβερνητική Διάσκεψη Εμπειρογνωμόνων, οι επενδύσεις στις ενέργειες αυτές πρέπει να τριπλασιασθούν, ακόμη και να τετραπλασιασθούν από το 2010 μέχρι το 2050.

Θα πρέπει επίσης να συνεχισθούν οι μεγάλες πρόοδοι που έχουν ήδη πραγματοποιηθεί όσον αφορά την ενεργειακή απόδοση των κτιρίων, τις μεταφορές και τις βιομηχανικές διαδικασίες, καθώς και να σταματήσει η καταστροφή των δασών. Για να επιτευχθεί η διατήρηση του ορίου των 2 βαθμών Κελσίου, κάθε χώρα πρέπει να ανακοινώσει ως τα μέσα του 2015 “την εθνική συνεισφορά της” στην παγκόσμια προσπάθεια.

Στη Λίμα πρόκειται να αποφασισθεί η φύση των συνεισφορών αυτών: μείωση των εκπομπών των αερίων που προκαλούν το φαινόμενο του θερμοκηπίου σε απόλυτες τιμές, ανά κάτοικο, ανά μονάδα ΑΕΠ, ανά τομέα δραστηριότητας, κλπ.

Οι αναπτυσσόμενες χώρες υποστηρίζουν επίσης την ιδέα ότι οι συνεισφορές των πλούσιων χωρών πρέπει να περιλαμβάνουν οικονομικές δεσμεύσεις για να υποστηριχθούν οι δράσεις τους για τη μείωση των αερίων που προκαλούν το φαινόμενο του θερμοκηπίου, καθώς και η προσαρμογή τους στους κινδύνους που συνδέονται με την κλιματική αλλαγή.

Χωρίς να περιμένει το ραντεβού της Λίμα, η Ευρώπη έθεσε πρόσφατα στόχο να μειώσει κατά 40% από το 1990 ως το 2030 τις δικές της εκπομπές αερίων που προκαλούν το φαινόμενο του θερμοκηπίου. Οι ΗΠΑ δεσμεύθηκαν να τις μειώσουν κατά 26% ως 28% από το 2005 ως το 2025 και η Κίνα έδωσε για πρώτη φορά μια ημερομηνία (γύρω στο 2030) από την οποία και πέρα θέλει να τις μειώσει.

Μ’ αυτές τις δεσμεύσεις των τριών που εκπέμπουν τις μεγαλύτερες ποσότητες αερίων που προκαλούν το φαινόμενο του θερμοκηπίου και τη σύνοδο κορυφής που οργανώθηκε από τον Μπαν Κι-Μουν το Σεπτέμβριο στη Νέα Υόρκη, στην οποία συμμετείχαν περί τους 120 αρχηγοί κρατών και κυβερνήσεων, το κλίμα έχει ξαναγίνει τους τελευταίους μήνες κορυφαία προτεραιότητα.

Οι διαπραγματευτές στη Λίμα θα έχουν δεκαπέντε ημέρες για να καθορίσουν τις μεγάλες γραμμές της συμφωνίας του 2015 και να διευκρινίσουν πώς οι πλούσιες χώρες θα τηρήσουν τις υποσχέσεις τους για βοήθεια 100 δισεκ. δολαρίων το 2020 προς τις χώρες του Νότου.