Καμμένος

Έχει περάσει 1/4 αιώνα από την τελευταία μεγάλη πολιτική “ατραξιόν” με πληροφορίες και “πληροφορίες” για υποκλοπές (με κασέτες τότε!) που απεκάλυπταν ίντριγκες, εκβιασμούς, εξαγορές πολιτικών και συνειδήσεων.

Είκοσι πέντε χρόνια που καταβάλαμε προσπάθειες να διώξουμε την μπόχα και την χυδαιότητα, να τινάξουμε την λάσπη πάνω από το εθνικό κουστούμι μας, να κάψουμε στο κρεματόριο την ξεφτίλα των πολιτικών “ηθών” μας και την επικρεμάμενη αχλή ξετσιπωσιάς και ευτέλειας του “συστήματος”…

Δεν βαριέστε. “Μόνο λίγο καιρό ξαποσταίνει…”, και μετά η ιδιοσυστατική κατάντια μας ξαναβγαίνει στον αφρό και επιπλέει. Όπως τα περιττώματα… Οι μικροπολιτικάντηδες γκαιμπελίσκοι, πιστοί στους αφορισμούς του “θεού”τους, επιμένουν να ρίχνουν λάσπη, βέβαιοι ότι στο τέλος “κάτι θα μείνει”.

Χειρών αδίκων ήρξατο δυστυχώς ο ΣΥΡΙΖΑ. Με τις στοχευμένες πλην εσκεμμένα αόριστες και προς κάθε κατεύθυνση εκφοβιστικές προειδοποιητικές βολές του περί “κουμπαράδων” και εξαγορών, προσπάθησε να εκβιάσει προθέσεις και συλλογιστικές, εν όψει της προεδρικής εκλογής. Σε μια αναίσχυντη λογική “ο σκοπός αγιάζει τα μέσα…”, πόσο μάλλον όταν ο σκοπός… ευνοεί τους σχεδιασμούς μας. Χωρίς το παραμικρό συγκεκριμένο στοιχείο, ούτε καν ένδειξη! Με μια αγύρτικη τακτική προληπτικού εκφοβισμού και δημιουργίας κλίματος.

Κάποια… ψεκασμένα “μυαλά”, έσπευσαν ν’ ανταποκριθούν στο παιγνίδι (το θεώρησαν οι άφρονες και προάγγελο μετεκλογικής συνεργασίας με τον εμπνευστή της “καμπάνιας”!) και να επιχειρήσουν να της δώσουν ψευδεπίγραφη εγκυρότητα. Δεν (μπορεί να.. ) είναι τυχαίο ότι όλες οι “καταγγελίες-αποκαλύψεις” αφορούν ένα συγκεκριμένο κόμμα με αγωνία εισόδου ή μη στην επόμενη Βουλή. Και βουλευτές, από γραφικούς (που ανεβαίνουν στο βήμα της Βουλής με… πανό και μαγνητοφωνάκια!) έως … απεγνωσμένους οπαδούς της βουλευτικής αποζημίωσης και της μετά προνομίων παρουσίας τους στο δημόσιο σκηνικό.

Φυσικά και το “κλίμα”, έδειξε να ευνοεί  τις μύχιες επιδιώξεις (όχι κατ’ ανάγκην χρηματικών…) κάποιων, πού αφού  αγανάκτησαν για τις (αναπόδεικτες) σε βάρος του καταγγελίες περί εξαγοράς, και δήλωσαν ότι στις προεδρικές ψηφοφορίες θα ψηφίσουν “ναι”, τελικά  το… ξανασκέφθηκαν και ψήφισαν “παρών”….κατά 20%, περιμένοντας τις εξελίξεις για την υπόλοιπη…80% “αταλάντευτη” στάση τους! Ουαί υμίν…

Τυχαίο, άραγε, που ακόμη και αριστεροί βουλευτές, αποστασιοποιηθέντες από την κομματική γραμμή πλεύσης που ανεξαρτητοποιήθηκαν, δήλωσαν δημόσια πως θα ψήφιζαν “ναι”, αλλά φοβούνται την μομφή της εξαγοράς και γι’ αυτό θα ψήφιζαν (όπως και έπραξαν…) “παρών”; Που, πάει να πει, ότι το σχέδιο εκφοβισμού και εκβιασμού έπιασε. Άλλωστε, τα “κουκιά” είναι μετρημένα. Μικρός αριθμός εκφοβισμένων, αρκεί…

Ο… εθνικός “καταγγελτικός” γελωτοποιός, κάνει την “αποκάλυψη” (και το μοντάζ των στοιχείων, όπως αποκάλυψε και ο εμπλεκόμενος κωμικός- στο επάγγελμα- βουλευτής…), ο υποτιθέμενος εκμαυλιστής βουλευτικών συνειδήσεων, αποδεικνύεται ότι είναι (ή ήταν…) στενός συνεργάτης του αρχηγού του “ευεπίφορου” σε εξαγορές κόμματος, τα “στοιχεία” που παρουσιάζονται, διαβάζονται και έτσι και αλλιώς, αφού ο πρωταγωνιστής βουλευτής παραδέχεται ότι είχε  την συνάντηση με τον “εκμαυλιστή”, αλλά… χωρίς να ξέρει γιατί, πέραν της πρόθεσής του να ζητήσει από τον εκμαυλιστή κάποια ρύθμιση ενός προσωπικού του δανείου. Βάλτε τώρα που γυρίζει ο ανεμιστήρας. Και πετάγεται η λάσπη…

Κόκκινη κλωστή δεμένη, στην ανέμη τυλιγμένη, δώσ’ της κλότσο να γυρίσει παραμύθι ν’ αρχινήσει… Να’ σου, λοιπόν, και οι συνακόλουθες (και αναμενόμενες…) αθεμελίωτες καταγγελίες ότι και όσοι από τους ανεξάρτητους βουλευτές ψήφισαν “ναι”, τα έχουν “πιάσει”, να’ σου και οι βολές εναντίον του πρωθυπουργού ότι αυτός μεθόδευσε τις “εξαγορές” (μ’ αποτέλεσμα ο Σαμαράς να υποβάλλει μήνυση…), να’ σου ο υπόκοσμος και ο πολιτικός βούρκος σε πλήρη πρωταγωνιστική έξαρση…

Ο Τσίπρας, αξιολόγησε μεν τις καταγγελίες  Καμμένου-Χαϊκάλη “σοβαρές”, αλλά…. απέφυγε να τις χαρακτηρίσει, μέχρι ν’ αποφανθεί η Δικαιοσύνη!Μιλάμε για το ευτελές θέατρο του παραλόγου! Και της κατάντιας μας… Και δεν έχει καθόλου άδικο ο σοβαρός Σπύρος Λυκούδης , που μπήκε κι’ αυτός στο κάδρο των “αργυρώνητων”, που μιλάει για σκουλήκια. Και λίγα λέει!

Μια ακροτελεύτια απορία: οι χρειαζούμενες βουλευτικές ψήφοι για να εξασφαλισθεί προεδρική εκλογή στην τρίτη ψηφοφορία, είναι 20. “Εξαγοράζοντας” τρεις, τέσσερις, άντε 10 βουλευτές, τι ακριβώς πετυχαίνεις; Και για να εξαγοράσεις και τους 20, απαιτούνται 300 εκατομμύρια ευρώ ( με την περιφερόμενη “ταρίφα”…) Πως βρίσκονται και ποιος τα βάζει; Και μια ευχή: η Δικαιοσύνη, να καθαρίσει (προς όποια, τυχόν, κατεύθυνση..) την αφόρητη πολιτική κόπρο που μας κόβει τον αέρα. Δεν πάει άλλο… Και επικρέμαται ο φόβος πως τα χειρότερα δεν τα’ χουμε δει ακόμη.

Αναρωτιέμαι: με τα διαιωνιζόμενα χάλια μας, το κακορίζικο χούι μας, και την θανατερή εμμονή μας να μην μαθαίνουμε από τα ολέθρια λάθη μας αλλά να συνεχίζουμε ακάθεκτοι την πορεία αυτοκαταστροφής, περιμέναμε άλλη αντιμετώπιση από τους εταίρους μας;