Αποκάλυψη γαλλικού ντοκιμαντέρ για τις μυστικές υπηρεσίες της στη στρατιωτική ευφυΐα του Χίτλερ
Η δράση της επισκιάζει τη λαμπερή ζωή της πασίγνωστης σχεδιάστριας του θρυλικού οίκου Σανέλ. Υπήρξε ιέρεια της μόδας, αλλά πλέον το όνομα της δε συνδέεται μόνο με την κομψότητα και τη φινέτσα, αλλά και με τους Γερμανούς κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου. Το ντοκιμαντέρ με τίτλο «Η σκιά μίας αμφιβολίας» (L’Ombre d’un Doute), το οποίο προβλήθηκε από το τρίτο κανάλι της γαλλικής τηλεόρασης, αναφέρεται στην άλλη πλευρά της Γκαμπριέλ ή αλλιώς «Κοκό».
Το συγκεκριμένο ντοκιμαντέρ –που δημιούργησαν Γάλλοι ερευνητές- μιλά για τον ρόλο των Γάλλων καλλιτεχνών κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου και πλέον επιβεβαιώνει τις υποψίες αρκετών, ότι η Κοκό Σανέλ υπήρξε κατάσκοπος των Ναζί. Ο κόσμος της μόδας υποκλίθηκε σε εκείνη και η ίδια στην υπηρεσία της στρατιωτικής ευφυΐας του Αδόλφου Χίτλερ.
Ανάμεσα στα πολύ γνωστά ονόματα που ακούγονται βρίσκονται και αυτά της Εντίθ Πιάφ, του Μορίς Σεβαλιέ και του γάλλου συγγραφέα και σκηνοθέτη Σάσα Γκιτρί. Ενώ όμως η δραστηριότητα αυτών παραμένει ασαφής –παρότι δεν αμφισβητείται ότι η Πιάφ αποδέχθηκε δύο προτάσεις των ναζί να τραγουδήσει για τους Γάλλους κρατούμενους στη Γερμανία- η σχέση τής Σανέλ με την Αμπβερ, τη γερμανική Στρατιωτική Υπηρεσία Πληροφοριών του Χίτλερ, φαίνεται πως είναι πλέον αδιαμφισβήτητη.
Η Σανέλ, υποστηρίζει ο ιστορικός και παρουσιαστής του ντοκιμαντέρ Φρανκ Φεράν, επέστρεψε στο Παρίσι αμέσως μετά τη συντριβή του γαλλικού Στρατού το ’40. Εγκαταστάθηκε στο ξενοδοχείο «Ritz», όπου στεγάζονταν επίσης τα κεντρικά γραφεία των γερμανικών Ενόπλων Δυνάμεων στη Γαλλία. Σε εκείνη την περίοδο εντοπίζεται χρονικά και η έναρξη της ερωτικής της σχέσης με τον βαρόνο Χανς Γκίντερ φον Ντίνκλαζ, ακόλουθο της γερμανικής πρεσβείας και ανώτατο αξιωματούχο της Γκεστάπο.
Δεδομένων των «καλών σχέσεών της με τους Γερμανούς», η Σανέλ επιχείρησε να εκμεταλλευτεί τους ναζιστικούς νόμους που απαγόρευαν στους Εβραίους να έχουν δικές τους επιχειρήσεις, προκειμένου να πάρει πίσω το θρυλικό άρωμα Chanel No 5 – το 1924 είχε πουλήσει την επιχείρηση στην εβραϊκή οικογένεια Ουερθέιμερ. Δεν τα κατάφερε όμως, καθώς η οικογένεια είχε ήδη πουλήσει το μερίδιό της σε άλλον επιχειρηματία (που δεν ήταν Εβραίος), στην αρχή της γερμανικής κατοχής στη Γαλλία.
Το πιο συγκλονιστικό στοιχείο ωστόσο του ντοκιμαντέρ είναι ένα έγγραφο, το οποίο κρατούνταν στα αρχεία του γαλλικού υπουργείο Άμυνας και το οποίο αποδεικνύει ότι η Σανέλ εργαζόταν για λογαριασμό των ναζί. Ως πράκτορας μάλιστα έφερε τον αριθμό F-7124 και την κωδική ονομασία Ουεστμίνστερ – μία αναφορά στη σχέση της με τον δούκα του Ουεστμίνστερ. Με αυτήν τη ιδιότητα εστάλη επίσης στη Μαδρίτη το 1943, προκειμένου να συναντήσει βρετανούς αξιωματούχους και να τους προτείνει ανακωχή με τη Γερμανία.
Ο Ουίνστον Τσόρτσιλ, τον οποίο η Σανέλ είχε γνωρίσει μέσω του δούκα του Ουεστμίνστερ, δεν απάντησε ποτέ στην προσφορά, υποστηρίζει ο βιογράφος της Ανρί Ζιντέλ. «Ήταν απίστευτα μεγαλομανής, αλλά και αφελής ώστε να πιστεύει ότι θα μπορούσε να αλλάξει τη γνώμη του Τσόρτσιλ», υπογραμμίζει ο Ζιντέλ.
