λαφαζάνης

Μπορεί ο Αλέξης Τσίπρας ν’ ακκίζεται μπροστά στις τηλεοπτικές  κάμερες και ν’ απαντάει με… άλλα λόγια ν’ αγαπιόμαστε στις  ουσιαστικές ερωτήσεις των δημοσιογράφων με τους οποίους συνεντευξιάζεται αποφεύγοντας να ξεκαθαρίσει τις θέσεις και τις προθέσεις (δεν μιλάμε για σχέδια…) του συνονθυλεύματος του οποίου ηγείται, αλλά η κοινωνία που φιλοδοξεί να κυβερνήσει έχει την απαίτηση να πληροφορηθεί έγκαιρα και με ειλικρίνεια τι να περιμένει αν μετά τις εκλογές αναλάβει τις ευθύνες διακυβέρνησης ο ΣΥΡΙΖΑ.

Το γεγονός ότι η ανικανότητα και αναποτελεσματικότητα αυτών που μας κυβερνούν σήμερα, έχει σωρρεύσει οργή και απόγνωση στον κόσμο που στρέφεται δημοσκοπικά και… τιμωρητικά προς τον ΣΥΡΙΖΑ, δεν αποτελεί λευκή επιταγή προς τον Τσίπρα και τους…compañeros του ούτε τους δίνει το δικαίωμα να παίζουν και να πειραματίζονται με τις ιδεοληψίες τους σε βάρος ενός ολόκληρου λαού. Οι ΄Ελληνες πρέπει να ξέρουν λεπτομερώς τι θα κληθούν ν’αντιμετωπίσουν αν τελικά εμπιστευθούν την τύχη τους στα χέρια του ΣΥΡΙΖΑ. Αν, δηλαδή, ξέρει και ο ό ίδιος….

Ο κ. Τσίπρας, θέλοντας να προσελκύσει τον μεσαίο χώρο, τα’ χει γυρίσει από καιρό τα προεκλογικά “επαναστατικά” του, και ομνύει στην πρόθεσή του να παραμείνει στην Ευρώπη και το ευρώ. Στην  επίμονη, όμως, ερώτηση που διαρκώς του τίθεται, τι θα κάνει αν οι εταίροι δανειστές μας δεν δεχθούν το “σχέδιό” του για διαγραφή  του χρέους ( κατά 70%, μάλιστα, όπως επανέλαβε χθές ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΣΥΡΙΖΑ κ. Κουρουπλής!), αν υπάρχει επεξεργασμένο σχέδιο   Β ‘ γι’ αυτό το πιθανότατο ενδεχόμενο, ο κ. Τσίπρας…. χαμογελάει και αρνείται ν΄απαντήσει!

Διαγραφή του χρέους από τις χώρες που μας έχουν δανείσει, στις σημερινές συνθήκες στην ΕΕ, είναι κωμικό και να το συζητά κανείς! Ζητάμε να παραιτηθούν από λεφτά που μας έχουν δανείσει, κράτη που ήδη πλήττονται βαρύτατα και απειλούνται από την κρίση. Η ανεργία σε Ισπανία, Γαλλία, Ιταλία, χτυπάει ιστορικά υψηλά, η ύφεση απειλεί τις μεγάλες παραγωγικές χώρες-ακόμη και η Γερμανία κλωνίζεται επικίνδυνα-, το δημόσιο χρέος των ηγέτιδων δυνάμεων έχει περάσει στην ζώνη των…τρις, κι’ εμείς θα απαιτήσουμε δι΄αριστερών χειλέων να μας διαγράψουν το χρέος μας; Φιλοδοξώντας, μάλιστα, να  υποχρεώσουμε σε αναδίπλωση μια ήδη σπαρασσόμενη Ευρώπη; “Εμείς είμαστε…αλλιώς, και θα υποχρεώσουμε κι’ αυτούς να μας αντιμετωπίσουν αλλιώς…” είναι σαν να λέει ο Τσίπρας, με μια οιηματική σιγουριά του στύλ “σ’ εμάς θα λάχει ο κλήρος της διακυβέρνησής σας! Μην ανησυχείτε…”

Μόνο που τό μέλλον ενός λαού δεν διακυβεύεται στην πράσινη τσόχα, την ώρα μάλιστα που τίς όποιες μπλόφες δεν θα κληθεί να τις πληρώσει ο…τζογαδόρος, αλλά εμείς όλοι! Όλοι (όχι μόνο κινδυνολόγοι και… Αδώνιδες!) προβλέπουν ότι αν κληθεί να κυβερνήσει ο ΣΥΡΙΖΑμε τις αοριστολογίες, τις ασάφειεςκαι την διγλωσσία που τόν διακρίνουν, οι αναλήψεις καταθέσεων και η φυγή κεφαλαίων στο εξωτερικό, δεν θα’ χουν προηγούμενο σε δυτική χώρα. Όταν ερωτάται, όμως, ο κ. Τσίπρας πως θα κληθεί να αντιμετωπίσει μια τέτοια εξέλιξη κι’ αν εγγυάται τις τραπεζικές καταθέσεις, αρκείται να λέει πώς “μέχρι τις 100.000, οι καταθέσεις είναι εγγυημένες…” (ναί, αλλά από… την ευρωπαϊκή κεντρική τράπεζα, που θα μας κλείσει τις πόρτες!), και αρνείται να αναφερθεί στο τι θα γίνει με τις καταθέσεις πάνω από το ποσόν αυτό. ΄Ισως, για να μην επαναλάβει την “πρόταση” Μανόλη Γλέζου (την οποία έτρεχαν μετά να μαζέψουν…) πως τα λεφτά που θα χρειασθούν για τις “υποσχέσεις” του κόμματος, θα εξασφαλισθούν από…. κούρεμα των καταθέσεων πάνω από τις 100.000!

Υπάρχουν κάποιοι που πιστεύουν πως ο ΣΥΡΙΖΑ εν εξουσία, θα είναι πιο… ρεαλιστικός, πιο “Ανδρεοπαπανδρεϊκός”, ας πούμε. Το ζήτημα είναι: θα μπορέσει να είναι, με μια σημαντικότατη, σκληροπυρηνική και λυσσασμένα ιδεοληπτική εσωκομματική ακραία αντιπολίτευση; Και στην πιθανότατη θύελλα που θα προκύψει με ΣΥΡΙΖΑ στο τιμόνι, θα επικρατήσουν οι ρεαλιστές τύπου Σταθάκη και Δραγασάκη, ή οι έξαλλοι αλά Μηλιός (όσοι έτυχε να τον δούν χθές σε πάνελ να ουρλιάζει και ν’ απειλεί, έφθασαν στο όριο της αποπληξίας) Λαφαζάνης και Λαπαβίστας;

‘Ολα όσα υπόσχεται αφειδώς και πρός πάντες ο κ. Τσίπρας (πέραν των εφικτών που μπορούσε και έπρεπε να έχει κάνει η παρούσα κυβέρνηση..), όλα αυτά που κωδικοποιεί στο… πλουσιότατο πλήν ακοστολόγητο “πρόγραμμα ΔΕΘ”, που θεωρεί “σχέδιο Α ‘ και… μοναδικό” με την λογική του… “έχει ο Θεός”, είναι εκ των πραγμάτων αδύνατον να ικανοποιηθούν. Και θα έχει ενδιαφέρον το  πως θ’ αντιδράσουν τότε οι ψηφοφόροι με τις διαψευσμένες προσδοκίες για επιστροφή στίς “παλιές καλές μέρες”, και ποιά στάση θα τηρήσουν οι ιδεοληπτικοί οραματιστές της… εφόδου στα θερινά ανάκτορα…

Το ερώτημα είναι: αντέχουμε για ένα… ταξίδι στο άγνωστο με βάρκα τις ψευδαισθήσεις; Είμαστε πρόθυμοι για… περιπετειώδεις διακοπές στην Βόρεια Κορέα, με ξεναγό τον Τσίπρα;