«Η Ελλάδα πρέπει να σεβαστεί την Ευρώπη» δήλωσε ο πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ζαν-Κλοντ Γιούνκερ σε μια συνέντευξη που παραχώρησε στη γαλλική εφημερίδα Le Figaro και θα δημοσιευθεί στο φύλλο της το οποίο κυκλοφορεί σήμερα Πέμπτη, τονίζοντας πως «δεν τίθεται θέμα διαγραφής του χρέους» της Αθήνας, αν και «είναι εφικτές ορισμένες τροποποιήσεις» των όρων της αποπληρωμής του.
«Σεβόμαστε το αποτέλεσμα των εκλογών στην Ελλάδα, αλλά η Ελλάδα πρέπει επίσης να σεβαστεί τους άλλους, την κοινή γνώμη και τους κοινοβουλευτικούς στην υπόλοιπη Ευρώπη», σημείωσε ο Γιούνκερ.
«Είναι εφικτές ορισμένες ρυθμίσεις, αλλά αυτές δεν θα μεταβάλλουν θεμελιωδώς αυτά τα οποία ισχύουν», εκτίμησε ο Γιούνκερ στη συνέντευξη αυτή, η οποία δημοσιεύεται μία ημέρα πριν ο επικεφαλής του συμβουλίου των υπουργών Οικονομικών των κρατών μελών της ευρωζώνης, ο Ολλανδός Γερούν Ντάισελμπλουμ, επισκεφθεί την Αθήνα.
«Δεν τίθεται θέμα διαγραφής του ελληνικού χρέους. Οι άλλες χώρες μέλη της ευρωζώνης δεν θα το δέχονταν», συνόψισε ο ίδιος.
Ακόμη, ο Γιούνκερ ανέφερε —σύμφωνα με τα αποσπάσματα της συνέντευξης που προδημοσιεύθηκαν στον ιστότοπο της Φιγκαρό— ότι συνομίλησε με τον νέο πρωθυπουργό της Ελλάδας Αλέξη Τσίπρα την Δευτέρα, την επομένη της νίκης του στις βουλευτικές εκλογές.
«Μου είπε ότι δεν θεωρεί τον εαυτό του κίνδυνο, αλλά πρόκληση για την Ευρώπη. Αυτό το οποίο του απάντησα είναι ότι η Ευρώπη δεν είναι κίνδυνος για την Ελλάδα, αλλά πρόκληση», δήλωσε ο πρόεδρος της Κομισιόν στην γαλλική εφημερίδα.
«Ο Αλέξης Τσίπρας κρίνει ότι η Ελλάδα δεν θα δεχθεί άλλη λιτότητα. Οι χώρες της ευρωζώνης απαντούν ότι δεν θα υπάρξουν άλλες πιστώσεις εάν η Ελλάδα δεν τηρήσει τις δεσμεύσεις της», συνέχισε ο Γιούνκερ, εκφράζοντας την ελπίδα η Ελλάδα να αποτελέσει έναν εταίρο που συμπεριφέρεται με «εποικοδομητικό» τρόπο στην ευρωζώνη και στην ΕΕ.
Ο Γιούνκερ διαβεβαίωσε ακόμη ότι θέλει να αποφύγει «μια αμοιβαία καταστροφική ρήξη» της Ελλάδας με τους εταίρους της, αλλά και να δοθεί τέλος στην «πολιτική της υποταγής» της χώρας.
Το γερμανικό περιοδικό με άρθρο τάσσεται υπέρ του κουρέματος του ελληνικού χρέους στο μισό με αντάλλαγμα σκληρές μεταρρυθμίσεις. Η λιτότητα με κάθε τίμημα απέτυχε.
Όπως εκτιμά ο ίδιος, «ένα νέο κυβερνητικό κόμμα όπως ο ΣΥΡΙΖΑ δίνει τουλάχιστον την ευκαιρία να ξεπεραστούν παλιές αγκυλώσεις και να σπάσει ο φαύλος κύκλος της μοιρολατρίας. Ένα κούρεμα θα τον ενίσχυε, το καλύτερο θα ήταν να ‘κουρεύονταν’ κατά το ήμισυ τα υπολειπόμενα χρέη». Ο αρθρογράφος εκτιμά ότι αυτό θα ήταν ένα ηχηρό μήνυμα προς τα άλλα κράτη της ευρωζώνης: «Όποιος λαμβάνει μέτρα λιτότητας και κάνει μεταρρυθμίσεις θα επιβραβευτεί με την παραίτηση των πιστωτών από τις αξιώσεις τους». Με αυτόν τον τρόπο θα μπορούσε επιτέλους η Ευρώπη να μειώσει το υπερβολικό χρέος και να βελτιώσει την ανταγωνιστικότητά της σημειώνει ο αναλυτής του γερμανικού περιοδικού, καταλήγοντας ότι από αυτήν την άποψη, «οι σημερινές εκλογές στην Ελλάδα θα μπορούσαν να δρομολογήσουν πράγματι μία στροφή προς το καλύτερο, η οποία θα στόχευε επιτέλους στη ρίζα των προβλημάτων –τα υψηλά χρέη».
Τις προηγούμενες ημέρες είχε καταστεί σαφές ότι οι δανειστές θα επιμείνουν στην τήρηση των συμφωνηθέντων και από τη νέα ελληνική κυβέρνηση, η οποία όπως έχει τονιστεί επανειλημμένα δεσμεύεται από τις συμφωνίες που έχουν συνάψει οι προκάτοχοί της. «Οι πιστωτές εμμένουν (σ.σ. στην αξίωσή τους) να ανταποκριθεί η Αθήνα στις υποχρεώσεις της προκειμένου να λάβει πρόσθετη στήριξη», υπογραμμίζει η ιστοσελίδα του πρώτου καναλιού της γερμανικής δημόσιας τηλεόρασης ARD.
«Σε κάθε περίπτωση η επόμενη κυβέρνηση θα βρεθεί αντιμέτωπη με μία τεράστια λίστα καθηκόντων», σημειώνει η ανάρτηση του ARD, υπενθυμίζοντας το χρέος των 320 δις ευρώ. Ως προτεραιότητες της νέας κυβέρνησης αναφέρονται η υλοποίηση μεταρρυθμίσεων, η διασφάλιση ισοσκελισμένων προϋπολογισμών, η ενίσχυση της ανάπτυξης μετά από έξι χρόνια ύφεσης, η ολοκλήρωση των διαπραγματεύσεων προκειμένου να διασφαλιστεί η εκκρεμούσα δόση των 7,2 δις ευρώ και η διαπραγμάτευση για τη χορήγηση πρόσθετης βοήθειας. Η τελευταία κάθε άλλο παρά δεδομένη θα πρέπει να θεωρείται από την επόμενη ελληνική κυβέρνηση, όπως διεμήνυσε μετά την ανακοίνωση των exit polls ο επικεφαλής της Μπούντεσμπανκ Γενς Βάιντμαν. Με δηλώσεις του στο ARD, ο κ. Βάιντμαν έθεσε ως όρο για την παροχή πρόσθετης βοήθειας, μέσω ενός νέου προγράμματος στήριξης για την Ελλάδα, την τήρηση των δεσμεύσεων που έχει αναλάβει η χώρα.
Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει διατυπώσει επανειλημμένα και με σαφή τρόπο την πρόθεσή του να επαναδιαπραγματευθεί τους όρους του δανειακού προγράμματος με τους εταίρους της Ελλάδας.
Ωστόσο, «ο σημαντικότερος σταθμός του οδικού χάρτη είναι καθορισμένος», όπως υπογραμμίζει η Frankfurter Allgemeine Zeitung σε ανταπόκρισή της από την Αθήνα με τον χαρακτηριστικό τίτλο «Επόμενη στάση: τρόικα». Δεδομένου ότι στο τέλος Φεβρουαρίου εκπνέει η δίμηνη παράταση του ελληνικού προγράμματος η ελληνική κυβέρνηση θα κληθεί να διαπραγματευθεί με τους δανειστές. Ο αρθρογράφος εκτιμά ότι η ελληνική κυβέρνηση θα πρέπει να βρει φόρμουλα συνεννόησης με τους δανειστές προκειμένου να ανοίξει δρόμος για τη συμμετοχή της Ελλάδας στο πρόγραμμα αγοράς ομολόγων που ανακοίνωσε προ ημερών η ΕΚΤ. «Και οι τέσσερις μεγάλες τράπεζες της Ελλάδας έπρεπε να υποβάλλουν αίτηση συμμετοχής στον ELA (έκτακτος μηχανισμός ρευστότητας). Εξαρτώνται επομένως από τη χρηματοδότηση της ΕΚΤ. Αυτό περιορίζει δραστικά τη δυνατότητα δράσης μίας κυβέρνησης στην Αθήνα που θέλει να θέσει τέλος στις μεταρρυθμίσεις».
Μεγάλος προβληματισμός επικρατεί στην κυβέρνηση σχετικά με τη στάση της τρόικας η οποία διατηρεί ακόμη σε εκκρεμότητα την ημερομηνία επιστροφής τους στην Αθήνα για την έναρξη της τελευταίας, μνημονιακής, αξιολόγησης.
Η ελληνική κυβέρνηση, έχοντας ήδη αποστείλει στην τρόικα, τις θέσεις της για την ατζέντα των διαπραγματεύσεων, αναμένει το «λευκό καπνό» από Βρυξέλλες, Φρανκφούρτη και Ουάσιγκτον, ευελπιστώντας πως οι επικεφαλής της τρόικας θα επιστρέψουν μέσα εβδομάδα. Ωστόσο, ο χρόνος πιέζει κι ενώ οι αρχικές προβλέψεις έκαναν λόγο για επάνοδο των δανειστών το πρώτο δεκαήμερο του Νοεμβρίου. Στόχος είναι να ολοκληρωθεί η αξιολόγηση, ει δυνατόν, έως το Eurogroup της 8ης Δεκεμβρίου και να ανοίξει το επόμενο κεφάλαιο στις σχέσεις με τους πιστωτές. Μεγάλος αστάθμητος παράγοντας παραμένει το εύρος της δεσμευτικότητας που θα συνοδεύει την προληπτική γραμμή πίστωσης, αλλά και το εάν οι Ευρωπαίοι θα τηρήσουν τη δέσμευσή τους για νέα ελάφρυνση του χρέους. Τομέας στον οποίο, τα μηνύματα που στέλνουν δεν είναι ενθαρρυντικά, καθώς, πρακτικά, αρνούνται να το συζητήσουν, στη φάση αυτή, σκληραίνοντας τη στάση τους και στέλνοντας ισχυρό πολιτικό μήνυμα σε περίπτωση πρόωρων εθνικών εκλογών.
Στο επίκεντρο φέρεται να παραμένει το δημοσιονομικό κενό του 2015, με την τρόικα πάντως να έχει προσμετρήσει θετικά, τις αλλαγές στη ρύθμιση των 100 δόσεων, που πέρασαν χθες από τη Βουλή.
Την ίδια ώρα η κυβέρνηση, αν και δεν αποδέχεται τις εκτιμήσεις των πιστωτών για το ύψος του δημοσιονομικού κενού, που φέρεται να το ανέβασαν στα 2,6 δισ. ευρώ ενσωματώνοντας δυσμενείς προβλέψεις από την εφαρμογή της ρύθμισης, έχει κτίσει γραμμή άμυνας, διαμορφώνοντας προτάσεις για περικοπές δαπανών, σε ΟΤΑ, ΔΕΚΟ και στο μη μισθολογικό κόστος του Δημοσίου.
Αρνητική εμφανίζεται η κυβέρνηση στη λήψη, οριζόντιων δημοσιονομικών μέτρων, στην εφαρμογή, στην παρούσα φάση, παραμετρικών αλλαγών στο ασφαλιστικό, στην κατάργηση των μειωμένων συντελεστών ΦΠΑ κατά 30% στα νησιά αλλά και στη διαμόρφωση ενιαίου συντελεστή, 19%, που θα οδηγούσε σε αύξηση τιμών σε βασικά είδη πρώτης ανάγκης. Όχι λέει και στο θέμα των ομαδικών απολύσεων στον ιδιωτικό τομέα, ενώ φέρεται να συζητά διοικητικού χαρακτήρα αλλαγές στα ταμεία. Παράλληλα στις θέσεις που απέστειλε στην τρόικα, φέρεται να ενσωματώνεται η συμφωνία των δύο κυβερνητικών εταίρων για το ενιαίο μισθολόγιο στο Δημόσιο.
Από την πλευρά των πιστωτών, μέσω διαρροών από διάφορα κέντρα εντός της τρόικα, διαφαίνονται κάποια «παράθυρα ανοχής» σχετικά με το ενδεχόμενο χρονικής μετάθεσης, της εφαρμογής μέτρων που δεν μπορούν για πολιτικούς ή άλλους λόγους να προχωρήσουν σε αυτή τη φάση, όπως η μεταρρύθμιση του ασφαλιστικού. Ωστόσο αυτό φέρεται να φέρει την προϋπόθεση, όσα καυτά ζητήματα συμφωνηθεί να πάρουν παράταση, να ενσωματωθούν, ως δεσμεύσεις στο νέο σύμφωνο μεταξύ Ελλάδας και πιστωτών, που θα συνοδεύει την προληπτική γραμμή πίστωσης.
Πόσο αντέχουμε, ταμειακά;
Σύμφωνα με ορισμένες εκτιμήσεις, υπό προϋποθέσεις και οριακά, ταμειακά μπορούμε να φθάσουμε, χωρίς ουσιαστικό πρόβλημα, έως το Μάιο – Ιούνιο. Από εκεί και μετά ζορίζουν τα πράγματα, αφού εμφανίζονται, λήξεις ομολόγων. Σε κάθε περίπτωση η ολοκλήρωση της αξιολόγησης, πριν από το τέλος του έτους και την εκπνοή του τρέχοντος προγράμματος, θα αποδεσμεύσει προς την Ελλάδα 3,6 δισ. ευρώ από την Ευρωζώνη, εφόσον η αξιολόγηση. Επιπλέον 3,5 δισ. αναμένονται φέτος από το ΔΝΤ.
Στο σκέλος αυτό, αρμόδιες πηγές, εκτιμούν πως, θεωρητικά, νομικά, τα χρήματα αυτά θα μπορούσαν να εκταμιευθούν, ακόμη και εάν υπάρχουν εκκρεμότητες ή αναβολές σε ορισμένα προαπαιτούμενα, εφόσον όμως οι δεσμεύσεις που θα παρασχεθούν στο δ.σ. του Ταμείου, κριθούν επαρκείς.
Νέο κεφάλαιο στις σχέσεις
Στόχος και των δύο πλευρών, απο διαφορετικές αφετηρίες σκέψης και σκοπιμοτήτων, είναι να ολοκληρωθεί η αξιολόγηση μέσα στον Δεκέμβριο, ώστε να διευκολυνθεί η συζήτηση για το σχέδιο της επόμενης μέρας.
Στο πλαίσιο αυτό, πρέπει να προσδιοριστούν και να συμφωνηθούν οι προβλεπόμενες χρηματοδοτικές ανάγκες της χώρας τον επόμενο χρόνο, θέμα που οι πιστωτές συνδέουν και με την επίλυση του ζητήματος του δημοσιονομικού κενού, καθώς και να υπάρξει κοινά αποδεκτή λύση στους όρους και τις διατυπώσεις του νέου Συμφώνου. Εδώ μεγάλο «αγκάθι» είναι το ότι η ενισχυμένη προληπτική γραμμή πίστωσης που προσδιορίζουν οι Ευρωπαίοι ως τη φόρμουλα για την επόμενη μέρα, καταστατικά, συνοδεύεται από την υπογραφή νέου Μνημονίου, ζήτημα απαγορευτικό για την Ελλάδα.
Παράλληλα, μένει να προσδιοριστεί το ύψος της νέας γραμμής. Η Αθήνα στοχεύει στη χρήση 8 – 10 δισ. ευρώ από το ΤΧΣ. Το θέμα, είναι εάν το ποσό αυτό θα αποτελέσει ισχυρό σήμα για τις αγορές, και εάν οι Ευρωπαίοι επιμείνουν σε πιο ισχυρό κεφαλαιακό απόθεμα. Στο πλαίσιο αυτό εντάσσεται και η συζήτηση για τον ρόλο του ΔΝΤ Στο σχήμα της επόμενης μέρας, και εάν το Ταμείο εκτός από ρόλο τεχνικού συμβούλου, θα μπορούσε τελικά να ανοίξει και μια παράλληλη γραμμή πίστωσης, με τους Ευρωπαίους. Ζήτημα, που όπως εκτιμούν ξένοι αξιωματούχοι, θα ήταν θετικό για τις αγορές, και δεν θα απέρριπταν οι Ευρωπαίοι, αλλά δεν θα έβλεπε θετικά η Αθήνα, που είναι προσανατολισμένη στην απεμπλοκή από τα δάνεια του Ταμείου. Πάντως, παρά τις δυσκολίες η κυβέρνηση προχωρά σε ευνοϊκές ρυθμίσεις.
ΧΡΕΟΣ
Σκληραίνει η στάση της Ευρώπης
Πιο δύσκολα εμφανίζονται πλέον τα πράγματα στο κρίσιμο ζήτημα της διευθέτησης του χρέους, παράμετρος που θεωρείται πως θα μπορούσε να αποτελέσει καταλύτη για βελτίωση της πιστοληπτικής αξιολόγησης της χώρας, διευκόλυνσης επανόδου στις αγορές, και της σταδιακής απεξάρτησής της από την εποπτεία των πιστωτών.
Οι Ευρωπαίοι, και κυρίως το Βερολίνο, κρατούν καλά το συγκεκριμένο χαρτί, σκληραίνοντας τη στάση τους, υπό το βάρος και της ισχυρής πολιτικής αβεβαιότητας στη χώρα. Επικαλούνται δε… νέα αριθμητικά δεδομένα, για τη δυναμική και τη βιωσιμότητα του χρέους, καλύτερα από εκείνα που ίσχυαν τον Νοέμβριο του 2012, όταν είχαν αναλάβει τη δέσμευση για πρόσθετες ελαφρύνσεις.
Το θέμα είναι ότι χωρίς αυτόν τον καταλύτη, δύσκολα θα βελτιωθεί η θέση της Ελλάδας στις αξιολογήσεις των ξένων οίκων, με επιπλέον βαρίδι, την αβεβαιότητα που κυριαρχεί στην επενδυτική κοινότητα, για την πολιτική που θα ακολουθηθεί στην Ελλάδα σε περίπτωση αλλαγής σκυτάλης στην κυβέρνηση. Ήδη ο σχεδιασμός της κυβέρνησης να προχωρήσει σε εκδόσεις επταετούς ομολόγου φέτος, έχει «μπλοκάρει» από τη μεγάλη άνοδο των επιτοκίων στα ελληνικά ομόλογα, που παραμένουν σε απαγορευτικά επίπεδα. Κατάσταση που δυσχεραίνει σαφώς και τη διαπραγματευτική θέση της χώρας με τους πιστωτές για τους όρους, το εύρος και τη διάρκεια του νέου μηχανισμού εποπτείας.
Ελευθερία Αρλαπάνου
Πηγή, Εθνος
Θα τα ψηφίσει η όχι η κυβερνητική κοινοβουλευτική πλειοψηφία (όσα προϋποθέτουν μέτρα που θα πρέπει να αποφασισθούν…), αναλαμβάνοντας και το σχετικό πολιτικό κόστος, και μάλιστα μέσα σε μόλις…25 μέρες, μέχρι τις 8 Δεκεμβρίου, που λήγει η προθεσμία εν όψει, μάλιστα, της σχεδόν βεβαιότητας των πρόωρων εκλογών;
Ας αφήσουμε κατά μέρος το γεγονός ότι για τα προαπαιτούμενα αυτά, έχει ΗΔΗ δεσμευθεί η ελληνική κυβέρνηση-δεν είναι κάτι που τώρα στα ξαφνικά “έσκασε”-, και ας παραβλέψουμε το ότι όντως κάποια από τα προαπαιτούμενα αυτά (τα…προσυμφωνηθέντα!) είναι δυσβάστακτα για την σκληρά δοκιμαζόμενη κοινωνία. Να μείνουμε, όμως, σε ένα τουλάχιστον εξ αυτών, που θα έπρεπε να έχει αποφασισθεί και υλοποιηθεί στην διάρκεια των… δεκαετιών που προηγήθηκαν της κρίσης. Στις έρμες “καλές εποχές”, που υπήρχαν και άνετα περιθώρια…
Το συγκεκριμένο προαπαιτούμενο,(και για να υπάρξει αναπτυξιακή προοπτική…) είναι ο εκσυγχρονισμός του φορολογικού συστήματος και η αναδιάρθρωση της φορολογικής διοίκησης. Το πρόβλημα, ως πυρήνας της εγκληματικής φοροδιαφυγής στην χώρα μας και την μόνιμη δραματική έλλειψη στα δημόσια έσοδα, όχι μόνο έχει διαπιστωθεί από την δεκαετία του ’80, αλλά έχει αναδειχθεί ως η βασικότερη ίσως παράμετρος της κρίσης που βιώνουμε τα 5 τελευταία χρόνια. Γι’ αυτό και το συγκεκριμένο “προαπαιτούμενο”, ως… αυτονόητο, ήταν από ταν πρώτα που πίεζαν να υλοποιηθεί οι δανειστές μας από την πρώτη μέρα των μνημονίων!
Δεν βαριέστε. Όλο και το… τραβάγαμε από αξιολόγηση σε αξιολόγηση, με τους κυβερνώντες μας (διακομματικά, ακόμη και…”οικουμενικά”!) να επιλέγουν αντί να τα βάλλουν με τους “πελάτες” τους και να συγκρουσθούν, να υπερφορολογούν και να στύβουν σαν λεμονόκουπες τους… συνήθεις “ηλίθιους”, μισθωτούς και συνταξιούχους. Μέχρι να τους φθάσουν στο αδιέξοδο να μην μπορούν πλέον να πληρώνουν (τα αποδεικνύει η πορεία των φορολογικών εσόδων) παρά τις απίθανες κυρώσεις που αντιμετωπίζουν…
Η ίδια η τρόικα, έχει κατ’ επανάληψη διαμηνύσει, ότι δεν αποτελεί δικιά της “εντολή” οι περικοπές μισθών συντάξεων και οι ανεκδιήγητες “εισφορές αλληλεγγύης” που που από έκτακτες προήχθησαν σε μόνιμες. Το μόνο για το οποίο πίεζαν, είναι η αύξηση των εσόδων μέσω της πάταξης της φοροδιαφυγής και η μείωση των ελλειμμάτων. Οι κυβερνώντες, φυσικά, κάθε φορά επέμεναν ότι τα υπερβολικά μέτρα που έπλητταν τους “δουλοπάροικους” και άφηναν (περίπου…) ανέγγιχτους τους “έχοντες και κατέχοντες”, δεν ήταν δική τους επιλογή αλλά επιταγή της τρόικας…
Και είναι ν’ απορείς: αν μ’ όλον αυτό τον ασφυκτικό έλεγχο και τις πιέσεις για το συγκεκριμένο αυτονόητο “προαπαιτούμενο”από τρόικα αλλά και ξένους ηγέτες (με πρώτη και καλύτερη την …απεχθή Μέρκελ), δεν σταθήκαμε άξιοι (και αποφασισμένοι) να το ικανοποιήσουμε τα τελευταία χρόνια της “ξενοκρατίας”, πως στην ευχή (η… στο διάολο!) θα το εξασφαλίσουμε τώρα που
“βγαίνουμε από τα μνημόνια” και γινόμαστε “κανονικό κράτος”;
Θα πείτε: ψάχνεις ψύλλους στ’ άχυρα! Εδώ πολύ πιο απλά κι’ εύκολα πράγματα ,και άνευ κόστους, οικονομικού και πολιτικού, δεν στάθηκαν ικανοί να κάνουν, όπως λ.χ. την υπεσχημένη μετατροπή της πολύπαθης και βεβαρημένης ΕΡΤ σε…. BBC ( θυμάστε τον ανεκδιήγητο Κεδίκογλου και των σχετικών “ειδικών καθηκόντων” υφυπουργό Παντελή Καψή;) μετά το άτσαλο και ασχεδίαστο κλείσιμό της , το τέρας – αλλά για κάποιους… χρυσόμαλλο – της φοροδιαφυγής και της καθιέρωσης ενός δίκαιου και αποτελεσματικού φορολογικού συστήματος θα κατάφερναν;
