Charlie Hebro

Η Γαλλία μετά τις ισλαμιστικές επιθέσεις επιδεικνύει μια ρεπουμπλικανική ενότητα. Αλλά είναι μάλλον απίθανο αυτή η περίφημη ενότητα θα διαρκέσει για πολύ. Η Marine Le Pen βρίσκεται σε αναμονή.
Ένας δεν θέλει να συμμετέχει, “Δεν είμαι Σαρλί», διαμαρτυρήθηκε ο Jean-Marie Le Pen. Ενώ ο 86 χρονών, επίτιμος πρόεδρος του Εθνικού Μετώπου, θρήνησε “το θάνατο δώδεκα συμπατριωτών” του από την επίθεση στο σατιρικό περιοδικό «Charlie Hebdo» “ξέχασε”– μάλλον επίτηδες – τα τέσσερα θύματα στο εβραϊκό σούπερ μάρκετ. Ο Le Pen επέκρινε επίσης το κάλεσμα στην μαζική διαδήλωση, η οποία πραγματοποιήθηκε με τη συμμετοχή 1.5 εκ.πολιτών,  Κυριακή απόγευμα στο Παρίσι.
Γι ‘αυτό το «δημοκρατικό μνημόσυνο” ο Πρόεδρος Φρανσουά Ολάντ είχε καλέσει και διάφορα αλλά κόμματα, τα μέσα μαζικής ενημέρωσης και οι ενώσεις. Την ίδια στιγμή , εκπρόσωπός του δήλωνε στην Marine Le Pen και τους εκπρόσωπους του Εθνικού Μετώπου ότι δεν επιθυμούν από το Ελυζέ την αυξημένη συμμετοχή της άκρας δεξιάς.
Ο Le Pen δηλωσε : “Όλος ο τρόπος της ενορχήστρωσης της πορείας μου θυμίζει τις διαδηλώσεις που διοργανώθηκαν από τις συνωμοσίες των μέσων ενημέρωσης εναντίον μας. Για παράδειγμα, κατά τη διάρκεια της υπόθεσης Carpentras, που κατηγόρησαν το Εθνικό Μέτωπο για την βάναυση καταστροφή των τάφων στο εβραϊκό νεκροταφείο, παρόλο που ο Carpentras ήταν εντελώς αθώος”. Ο Le Pen αναφερόταν σε ένα περιστατικό στην δεκαετία του 1990.
Τα στραβά με την λίστα στο Place de la République
Τότε υπήρχε ένα μεγάλο «δημοκρατικό μπλοκ» από την μεσαία τάξη και τους αριστερούς που ήταν ενωμένοι και αποφασισμένοι να περιθωριοποιήσουν την άκρα δεξιά. Το ίδιο συνέβη το 2002, όταν ο Jean-Marie Le Pen ήταν υποψήφιος στο δεύτερο γύρο των προεδρικών εκλογών κατά το Ζακ Σιράκ.
«Το ίδιο φαινόμενο, μια διαδήλωση οργανωμένο από όλο τον Τύπο», καταγγέλλει ο Λεπέν και προσθέτει: “Και σήμερα φωνάζουν “Είμαστε όλοι Σαρλί , είμαι ο Σαρλί”, αλλά λυπάμαι, δεν είμαι ο Σαρλί “. Όσο λυπάμαι τον θανάτου των συμπατριωτών μου, δεν συμφωνώ με το πνεύμα τους. Δεν θέλω να υπερασπισθώ το “άναρχο – τροτσκιστικό πνεύμα” αυτής την εφημερίδας, το οποίο είναι υπεύθυνο για την διάλυση της «πολιτικής ηθικής».
Θα μπορούσε κανείς να υποθέσει ότι αυτή είναι η συμπεριφορά ενός ηλικιωμένου κυρίου που έχει κολλήσει στην πολιτική της δεκαετίας του 1960, γιατί δεν τον κάλεσαν άλλη μία φορά στο πάρτι. Αλλά η φάρσα με την λίστα – πρόσκληση στην Place de la République είναι πιθανόν μόνο ένα δείγμα – μήνυμα του τι θα ακολουθήσει στις πολιτικές συγκρούσεις, όταν το σοκ από τις επιθέσεις εξαφανιστεί και το αίσθημα της ενότητας θα αμβλυνθεί.
Επειδή είναι ακριβώς αυτό το ερώτημα – ποιος ανήκει πραγματικά στη Δημοκρατία; Και το ερώτημα θα αφορά όχι μόνον τα μέλη του Εθνικού Μετώπου, το οποίο πολλοί θέλουν έξω από την Δημοκρατία. Ο απλός αποκλεισμός γίνεται όλο και πιο δύσκολος, καθώς όλο και περισσότεροι Γάλλοι είναι σύμφωνοι με αρκετές ιδέες του Εθνικού Μετώπου – ιδέες που επαναλαμβάνει ο εκπρόσωπος κόμματος UMP του Νικολά Σαρκοζί. Ότι αυτό θα αλλάξει μετά τις επιθέσεις, είναι μάλλον απίθανο.

Μερικοί μουσουλμάνοι μαθητές αρνήθηκαν να τιμήσουν τη μνήμη των θυμάτων
Αντίθετα, η Marine Le Pen, η κόρη, θα μπορούσε πράγματι σήμερα να κρεμάσει μία πινακίδα γύρο από το λαιμό της, που να λέει  “Πάντα σας το έλεγα» – και να καθίσει και να χαλαρώσει. Στις δημοσκοπήσεις που θα ακολουθήσουν αναμένεται να αυξήσει τα ποσοστά της. Την ίδια στιγμή, το ζήτημα εάν ανήκουν σε αυτή την Δημοκρατία θα τεθεί και για τους Γάλλους μουσουλμάνους. Σαφέστερο από πριν τις επιθέσεις, θα απαιτηθεί να δείξουν όχι μόνο στα λόγια ότι ανήκουν σε αυτήν τη Δημοκρατία. Ο πρώην διευθυντής σύνταξης του “Charlie Hebdo”, ο Φιλίπ Βαλ, το ζήτησε τις τελευταίες ημέρες σε πολλές ραδιοφωνικές και τηλεοπτικές συνεντεύξεις – με δάκρυα στα μάτια μετά την απώλεια των φίλων του.
Διάφοροι εκπρόσωποι της μουσουλμανικής ένωσης τόνισαν πλέον δημοσίως τις αξίες της δημοκρατίας, αλλά την ίδια στιγμή υπήρξαν περιστατικά που δείχνουν ότι το πρόβλημα δεν λύθηκε καθόλου. Ο Υπουργός Παιδείας Najat Vallaud-Belkacem είχε διατάξει μετά την επίθεση στο “Charlie Hebdo” για την Παρασκευή ενός λεπτού σιγή για τα θύματα σε όλα τα σχολεία της Γαλλίας. Σε ορισμένα σχολεία, οι μουσουλμάνοι μαθητές, ωστόσο, αρνήθηκαν να τιμήσουν τη μνήμη των θυμάτων. Αιτιολόγηση: Ο σκιτσογράφοι προσέβαλαν τον Προφήτη.

Sascha Lehnartz  –  DIE WELT -newsroom