Πεταλιοί: Οι περιπέτειες ενός νησιού ή η κακοδαιμονία της χώρας εδώ και αιώνες.
Γράφει η δημοσιογράφος και ερευνήτρια Χριστίνα Φίλιππα.
‘Ενα νησί αγοράζεται από ιδιώτη Έλληνα, δωρίζεται στον τσάρο της Ρωσίας που το επιστρέφει ως δώρο μεγαλόψυχα στον βασιλιά της Ελλάδας.
Ένα λακωνικό δημοσίευμα των εφημερίδων «Αιών» και «Πρωϊνός Κήρυξ» με ημερομηνία 28/12/ 1871 οδήγησαν στην έρευνα της είδησης
Νησιά Πεταλιοί – σύμπλεγμα 13 νησιών στον νότιο Ευβοϊκό κόλπο.
Ανήκουν στην Κάρυστο.
Την εποχή της Τουρκοκρατίας ανήκαν στο Ομέρ Πασσά της Καρύστου όπως και όλη η Εύβοια.
Μετά την ελληνική επανάσταση οι γαίες που ανήκαν στο Οθωμανικό Δημόσιο περιήλθαν στο Ελληνικό Δημόσιο δικαιώματι πολέμου και στην ουσία εθνικοποιήθηκαν. Πρόκειται για τις ονομαζόμενες «δημόσιες ή Εθνικές Γαίες» που ήταν κατά κύριο λόγο «καλλιεργήσιμες ή καλλιεργημένες γαίες» και ουσιαστικά προορίζονταν για εθνικούς σκοπούς. Οι μόνες περιοχές που εξαιρέθηκαν από την εθνικοποίηση ήταν η Ανατολική Στερεά και η Εύβοια λόγω διαφωνιών στις διαπραγματεύσεις για την αποζημίωση των Τούρκικων περιουσιών και δόθηκε διορία για την αποχώρηση των Τούρκων μέχρι τον Μάρτιο του 1833. Στους Οθωμανούς αναγνωρίστηκαν οι ιδιοκτησίες τους και το δικαίωμα να διαπραγματευθούν και να τις πουλήσουν. Με αυτόν τον τρόπο οι ιδιοκτησίες τους πέρασαν σε εύπορους ιδιώτες που τις αγόρασαν.
Ενας απ΄ αυτούς πού έψαχναν «εθνικές γαίες» και έκαναν πολλές αγορές γης ήταν και ο Ιωάννης Παπαρηγόπουλος, μέγας διπλωμάτης και γιατρός, που υπηρέτησε ως γενικός πρόξενος της Ρωσίας μέχρι το 1862 και αργότερα επί Γεωργίου Α΄ έγινε Σύμβουλος της Επικρατείας μέχρι το θάνατό του το 1874.
Ο Παπαρηγόπουλος έκανε πολλές αγορές γης όχι μόνο στην Αθήνα αλλά αγόρασε και τεράστιες εκτάσεις στον Ωρωπό και στην ιδιοκτησία του φαίνεται να συμπεριλαμβανόταν και το σύμπλεγμα των νήσων Πεταλιοί.
Ο Παπαρηγόπουλος κάποια στιγμή δώρισε τα νησιά στον Τσάρο της Ρωσίας, Νικόλαο. Αργότερα, ο τσάρος Αλέξανδρο Β΄ παραχώρησε τα νησιά κατά πλήρη κυριότητα στον βασιλιά της Ελλάδας Γεώργιο Α΄ . Σε ορισμένες πηγές αναφέρεται ότι τα πρόσφερε ως γαμήλιο δώρο του γάμου της ανιψιάς του Ολγας Κωσταντίνοβνα της Ρωσίας με τον Γεώργο Α΄. Όμως ο γάμος αυτός είχε τελεστεί το 1867 και στο δημοσίευμα δεν γίνεται καμία αναφορά.
Ο τσάρος δηλαδή δώρισε τα ελληνικά νησιά, που είχε λάβει κι εκείνος ως δώρο, στον βασιλιά…της Ελλάδας. Το τραγελαφικό δεν είναι μόνο αυτό. Το τραγελαφικό είναι ότι ο βασιλιάς Γεώργιος Α΄ αργότερα, πούλησε το «γαμήλιο δώρο» στον εφοπλιστή Εμπειρίκο.
Ποιος καρπώθηκε το οικονομικό όφελος της αγοραπωλησίας αυτής αφού ο Βασιλιάς της Ελλάδας είχε αποκλειστική κυριότητα;