Ξεκίνησε η πολυαναμενόμενη αντεπίθεση του ουκρανικού στρατού κατά των ρωσικών δυνάμεων
Η πολυαναμενόμενη αντεπίθεση του ουκρανικού στρατού κατά των ρωσικών δυνάμεων κατοχής ξεκίνησε, ανοίγοντας μια φάση στον πόλεμο που αποσκοπεί στην αποκατάσταση της εδαφικής κυριαρχίας της Ουκρανίας και στη διατήρηση της δυτικής υποστήριξης.
Τα στρατεύματα της Ουκρανίας ενέτειναν τις επιθέσεις τους στη γραμμή του μετώπου στα νοτιοανατολικά της χώρας, σύμφωνα με τέσσερα άτομα στις ένοπλες δυνάμεις της χώρας που μίλησαν υπό τον όρο της ανωνυμίας επειδή δεν είχαν την εξουσιοδότηση να συζητήσουν δημοσίως τις εξελίξεις στο πεδίο της μάχης.
Ti πρέπει να γνωρίζουμε
Τα ουκρανικά στρατεύματα περιλαμβάνουν εξειδικευμένες μονάδες επίθεσης οπλισμένες με δυτικά όπλα και εκπαιδευμένες σε τακτικές του ΝΑΤΟ. Οι επιθέσεις στα νοτιοανατολικά της χώρας σηματοδοτούν μια σημαντική ώθηση σε ρωσικά κατεχόμενα εδάφη.
Ο Ρώσος υπουργός Άμυνας Σεργκέι Σόιγκου δήλωσε ότι οι ουκρανικές δυνάμεις προσπάθησαν να διασπάσουν τις γραμμές του ρωσικού στρατού στην περιοχή Ζαπορίζια, χρησιμοποιώντας έως και 1.500 στρατιώτες και 150 τεθωρακισμένα οχήματα. Ο ισχυρισμός του Shoigu δεν μπορούσε να επαληθευτεί άμεσα. Η περιοχή της Ζαπορίζια θεωρείται εδώ και καιρό ως η πιο στρατηγική και πιθανή τοποθεσία της νέας ουκρανικής εκστρατείας.
Η επίθεση, την οποία Ουκρανοί αξιωματούχοι δήλωσαν προηγουμένως ότι δεν θα σηματοδοτήσουν με ανακοίνωση και δεν θα έχει σαφή έναρξη, αναμένεται να εκτυλιχθεί σε διάστημα μηνών και να χρησιμεύσει ως δοκιμή μιας στρατηγικής υπό την ηγεσία των ΗΠΑ για την προετοιμασία των ουκρανικών δυνάμεων με όλο και πιο προηγμένα όπλα και τακτικές.
Τι γράφει ο Economist
Το καθήκον της Ουκρανίας σύμφωνα με τον Economist, είναι να δείξει στον Βλαντιμίρ Πούτιν ότι η Ρωσία δεν μπορεί να κερδίσει και ότι η καλύτερη επιλογή του Κρεμλίνου είναι να τα παρατήσει προτού υποστούν ακόμη περισσότερες απώλειες και ταπείνωση. Αυτό δεν είναι εύκολο έργο και ο κίνδυνος αποτυχίας είναι πραγματικός.
Σε αυτήν την περίπτωση οι φωνές που παροτρύνουν την Ουκρανία να σταματήσει τις μάχες και να ξεκινήσει τον διάλογο, θα γίνουν πιο δυνατές. Αυτό θα ήταν μια νίκη για τον Πούτιν – όχι η συνολική νίκη που ονειρευόταν κάποτε, αλλά επιτυχία στον εφεδρικό του στόχο, να ακρωτηριάσει την Ουκρανία. Ως επακόλουθο, θα υπάρξουν αντεγκλήσεις εντός του ΝΑΤΟ και της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Αλλά και στις ΗΠΑ, οι οποίες οδεύουν προς διχαστικές προεδρικές εκλογές, θα κορυφωθεί η πίεση των Ρεπουμπλικάνων για περικοπή κεφαλαίων. Αλλά η μάχη μπορεί να εξελιχθεί διαφορετικά. Φανταστείτε ότι οι εισβολείς οπισθοχωρούν υπό τον φόβο της περικύκλωσης, όπως έκαναν στο Χάρκοβο τον περασμένο Σεπτέμβριο. Ήδη οι Ρώσοι μετρούν περισσότερους από 100.000 νεκρούς και τραυματίες, ενώ έχουν ξοδέψει στρατιωτικό υλικό αξίας δεκάδων δισεκατομμυρίων δολαρίων, διαλύοντας τις οικονομικές τους σχέσεις με την Δύση.
Το πιο πιθανό αποτέλεσμα βρίσκεται στο ενδιάμεσο. Καθώς το καλοκαίρι περνάει, η Ουκρανία είναι πιθανό να απωθήσει τους Ρώσους κερδίζοντας έδαφος, αλλά χωρίς να προκαλέσει την κατάρρευση τους.
Ο άλλος στόχος θα είναι σίγουρα μια ώθηση προς τα νότια. Η Ουκρανία θα επιδιώξει να σπάσει τη «χερσαία γέφυρα» που συνδέει τη Ρωσία με την Κριμαία. Αν μπορεί να το κάνει, όλα αλλάζουν. Η Κριμαία θα απομονωθεί και η Ουκρανία θα πάρει πίσω μέρος των ακτών της στην Αζοφική Θάλασσα.
Συμπερασματικά, μόνο μια επιτυχημένη αντεπίθεση των Ουκρανών, αλλά και αξιόπιστες δεσμεύσεις ασφαλείας της Δύσης μπορούν να κάνουν τους Ρώσους να συνειδητοποιήσουν ότι ο πόλεμος του Πούτιν είναι μάταιος και δεν θα πετύχει ποτέ τον αρχικό του στόχο.
KREPORT.GR