Τουριστικό θαύμα παρά τον κορωνοϊό
Γράφει ο Γιάννης Μαρίνος στο ΒΗΜΑ
Επιστροφή από τις διακοπές, προσγείωση στην απογοητευτική καθημερινότητα. Στην αγαπημένη Σαντορίνη, όλο τον Αύγουστο, έζησα από μακριά τον καλοκαιρινό εφιάλτη. Σαν θρίλερ από την τηλεόραση. Μακριά από τον αφόρητο καύσωνα, από την κόλαση των πυρκαγιών, από την αναζωπύρωση του κορωνοϊού και των μεταλλάξεών του. Σ’ ένα νησί γαλήνιο, πανέμορφο, κατακλυσμένο από τουρίστες, με καθημερινούς γάμους Κινέζων που εορτάζονται με πυροτεχνήματα στη διεθνώς διάσημη ταβέρνα «Πύργος» του ομώνυμου χωριού μου. Και προπαντός με λιγότερα κρούσματα της πανδημίας κατά περίεργη εξαίρεση από τα άλλα τουριστικά νησιά των Κυκλάδων.
Παρά τις δυσοίωνες προβλέψεις για τη συνήθη αθρόα προσέλευση τουριστών λόγω της ραγδαίας διάδοσης του ιού, ο οικοδομικός οργασμός για τουριστικά καταλύματα καθ’ όλο τον χειμώνα δεν απεδείχθη απρονοησία. Μόνο στο χωριό μου, τον Πύργο, προστέθηκαν εφέτος τον χειμώνα άλλα 160 τουριστικά δωμάτια, που όλα κατακλύστηκαν το καλοκαίρι από τουρίστες.
Μολονότι τα πανηγύρια και οι πολιτιστικές εκδηλώσεις περιορίστηκαν στο ελάχιστο, μια ομάδα καλλιεργημένων νέων με συντονιστή τον πολυτάλαντο αρχαιολόγο Λευτέρη Ζώρζο εκπόνησαν και έδωσαν στη δημοσιότητα έναν ογκώδη τόμο με τίτλο «Σαντορίνη και Επανάσταση 1821», που εντυπωσιάζει με την εκθαμβωτική εικονογράφησή του και τα αποκαλυπτικά κείμενά του γραμμένα από ειδικούς μελετητές, Θηραίους και μη.
Διαβάζοντάς το, εγώ που την έχω ζήσει από τα παιδικά μου χρόνια και έχω εξερευνήσει κάθε γωνιά της και κάθε αξιοθέατο, ανακάλυψα μια άγνωστη Σαντορίνη, που παρά τους σεισμούς και τις εκρήξεις των ηφαιστείων της διέπρεπε τους 4-5 τελευταίους αιώνες χάρη στην ειρηνική συνύπαρξη του γηγενούς πληθυσμού με τους φράγκους κατακτητές, η παρουσία των οποίων απέτρεψε για τέσσερις αιώνες την οθωμανική κατοχή, που και αυτή αργότερα περιορίστηκε στο ετήσιο χαράτσι.
Ναυτιλιακή δύναμη ακόμα και κατά την προϊστορική περίοδο. Το μαρτυρούν οι υπέροχες τοιχογραφίες που ανακαλύφθηκαν στην αρχαία πόλη του Ακρωτηρίου, πριν αυτή αφανιστεί από την ηφαιστειακή έκρηξη περίπου 1.500 χρόνια προ Χριστού. Ομως αργότερα αναγεννήθηκε, γνώρισε νέα άνθηση με ακμαίο διαμετακομιστικό εμπόριο σε διαδρομές από την Κριμαία στο βόρειο άκρο έως την Αίγυπτο προς νότο. Η σχετική ειρηνική συνύπαρξη των φράγκων κατακτητών από τον 12ο αιώνα με τον ορθόδοξο πληθυσμό έως και τον 17ο αιώνα διευκόλυνε την πολιτιστική άνθηση με τη δημιουργία καθολικών σχολείων από το 1590 και εξής και αργότερα ορθοδόξων με κορυφαία τη Σχολή της Μαρτινούς στον Πύργο. Το 1821 η Σαντορίνη διέθετε στόλο 50 ιστιοφόρων συνολικής χωρητικότητας 5.000 τόνων. Συνεισέφερε στον Αγώνα με 70 αγωνιστές και 52.000 γρόσια από εράνους, ενώ από την πρώτη στιγμή ζήτησε τη σχετική συνδρομή της με επιστολή του ο Αλέξανδρος Υψηλάντης, αποστέλλοντας και εκπρόσωπό του στο νησί τον Ευάγγελο Ματζαράκη. Στην ανεξάρτητη πια Ελλάδα η Σαντορίνη εξελίσσεται μαζί με τη Σύρο σε υπολογίσιμη ναυτιλιακή δύναμη. Ακόμα και σήμερα ξεχωρίζουν οι θηραίοι εφοπλιστές μαζί με τους κυριαρχούντες Ανδριώτες, Συριανούς και Κασσιώτες και φυσικά τους Χιώτες.
Αναχωρώντας από το νησί μαζί με εκατοντάδες ξένους τουρίστες και ντόπιους παραθεριστές, πληροφορήθηκα ότι η Χίλτον αποφάσισε να λειτουργήσει και στη Σαντορίνη ένα διεθνών προδιαγραφών ξενοδοχείο. Φαίνεται ότι η εταιρεία αντιπαρέρχεται την απειλή του καλπάζοντος ιού Δέλτα και του επαπειλούμενου Μu. Μπορεί να αποδειχθεί γουρλίδικο.