Τζούλια Αμάντα Πέρι: Η Αμερικανίδα συνθέτρια και δασκάλα κλασικού λόγου.Συνδύασε την ευρωπαϊκή κλασική και νεοκλασική εκπαίδευση με την αφροαμερικανική κληρονομιά της
Γράφει η πιανίστα ‘Εφη ΑγραφιώτηΗ Julia Amanda Perry ήταν μια εξαιρετική συνθέτρια κατά τη διάρκεια της σχετικά σύντομης ζωής της.
Γεννημένη στις 25 /3/1924, στο Λέξινγκτον του Κεντάκι, πέρασε τα πρώτα της χρόνια στο Άκρον του Οχάιο.
Ο πατέρας της, Δρ Abe Perry, ήταν γιατρός και ερασιτέχνης πιανίστας. Η μητέρα ενθάρρυνε τις μουσικές προσπάθειες των παιδιών της, η Τζούλια και οι αδελφές της μελετούσαν βιολί, αλλά η Τζούλια επέλεξε να συνεχίσει σπουδές στο πιάνο μετά από δύο χρόνια βιολιού.
Μετά την αποφοίτησή της από το Λύκειο Άκρον, η Πέρι φοίτησε στο Κολλέγιο Χορωδιών του Westminster στο Πρίνστον του Νιου Τζέρσεϊ από το 1943 έως το 1948, αποφοίτησε αριστευσασα και έλαβε μάστερ στη μουσική. Η διατριβή της, στο Σικάγο, εμπνευσμένη από την ποίηση του Καρλ Σάντμπεργκ, περιείχε μια εξαιρετική κοσμική καντάτα για βαρύτονο, αφηγητή, μικτές φωνές και ορχήστρα.
Συνέχισε τη μουσική της εκπαίδευση στο Julliard School of Music και επίσης πέρασε κάμποσα καλοκαίρια στο Berkshire Music Center στο Tanglewood, στη Μασαχουσέτη.
Η πρώτη μεγάλη της σύνθεση, το Stabat Mater, πρωτοπαίχτηκε το 1951.
Το 1954 η όπερα της, «το βαρέλι του Amontillado» ανέβηκε στο Πανεπιστήμιο Κολούμπια. Έγραψε επίσης το Homage to Vivaldi για συμφωνικά σύνολα.
Το 1952 και το 1954 η Perry έλαβε δύο υποτροφίες 1 Guggenheim για σπουδές στη Φλωρεντία της Ιταλίας υπό την καθοδήγηση του Luigi Dallapiccola και 2 στο Παρίσι για μαθήματα με τη Nadia Boulanger. Έμεινε σχεδόν μια δεκαετία στην Ευρώπη μελετώντας με εξέχοντες συνθέτες και επέστρεψε στις Ηνωμένες Πολιτείες το 1959 για να εργαστεί στη μουσική σχολή στο Florida A&M College (τώρα Πανεπιστήμιο) και αργότερα πήρε θέση καθηγήτριας στο Πανεπιστήμιο της Ατλάντα.
Επέστρεψε στο Άκρον το 1960 και από το διαμέρισμα της πάνω από το ιατρείο του πατέρα της, έγραψε το Homunuclus C.F. (1960) για πιάνο, άρπα και ομάδα κρουστών. Η απόφαση της να χρησιμοποιήσει ασυνήθιστους ηχους απεικόνιζε την επιθυμία της να πειραματιστεί με τις συνθέσεις της στη δεκαετία του 1960 που παίχτηκαν με ενθουσιασμό σε συναυλίες σε Ευρώπη και ΗΠΑ.
Στα τέλη της δεκαετίας του 1960, τα αναγνωρισμένα έργα της παίχτηκαν από τη Φιλαρμονική της Νέας Υόρκης και άλλες μεγάλες ορχήστρες.
Η κλασική δισκογραφική εταιρεία Composers Recordings κυκλοφόρησε αρκετές από τις συνθέσεις της το 1969·
Η συνθέτρια κέρδισε επίσης βραβεία και επαίνους από την Εθνική Ένωση Νέγρων Μουσικών, το Boulanger Grand Prix και το Εθνικό Ινστιτούτο Τεχνών και Γραμμάτων, μεταξύ άλλων.
Το 1971, η Πέρι υπέστη το πρώτο από τα δύο εγκεφαλικά επεισόδια που την υποχρέωσαν σε αυστηρή τήρηση κανόνων. Έμαθε να γράφει με το αριστερό της χέρι για να συνεχίσει να συνθέτει. Κατά τη, ολοκλήρωσε 12 συμφωνίες, δύο κοντσέρτα και τρεις όπερες, εκτός από πολλά μικρότερα κομμάτια.
Πέθανε στις 29 Απριλίου 1979, στο Άκρον του Οχάιο. Ήταν 55 ετών.
