Art Project Space: Τεχνοχώρος και Genesis παρουσιάζουν την έκθεση του Βασίλη Καρακατσάνη με τον τίτλο «100»

Η αίθουσα τέχνης Τεχνοχώρος σε συνεργασία με τη γκαλερί Genesis, παρουσιάζουν από κοινού την εκατοστή έκθεση του Βασίλη Καρακατσάνη που έχει τον τίτλο «100»!

Η έκθεση θα λάβει χώρα στον πολυχώρο Art Project Space, σε επιμέλεια της Ηλέκτρας Δουμά – Χαλκούση και του Γιώργου Τζάνερη. Πρόκειται ουσιαστικά για μια έκθεση – γιορτή, προς τιμην του Βασίλη Καρακατσάνη, με σκοπό να θυμηθούμε οι παλαιότεροι και να γνωρίσουν οι νεότεροι, την πορεία του στο πέρας των χρόνων και παράλληλα να  θαυμάσουμε εκ νέου την καλλιτεχνική του εξέλιξη.

Στην έκθεση αυτή θα παρουσιαστούν 50 αφίσες Giclée print, που επιλέχτηκαν από το σύνολο των ατομικών εκθέσεων που έχει πραγματοποιήσει ο καλλιτέχνης στα 42 χρόνια εικαστικής πορείας του στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Οι αφίσες αυτές μας συστήνονται ως αυτοτελή εικαστικά έργα, καθώς ο καλλιτέχνης έχει επέμβει ζωγραφικά και έτσι είναι μοναδικές και άκρως συλλεκτικές. Ο ίδιος ο καλλιτέχνης αναφέρει για την έκθεση:

«Η επιθυμία μου ήταν η εκατοστή ατομική μου έκθεση, να είναι μια γιορτή. Δεν ήθελα να περάσει μέσα από τις τρέχουσες εκθέσεις μου και αυτό γιατί έπρεπε να δωρίσω στον εαυτό μου την ανάσα που χρειάζομαι μετά από σαράντα δυο χρόνια ζωγραφικής διαδρομής και εκατό ατομικών εκθέσεων. Το να χρησιμοποιήσω τις αφίσες τους σαν βάση για ζωγραφική επέμβαση, με έκανε να δω τα χρόνια που πέρασαν, τους χώρους και τους ανθρώπους που πρωταγωνίστησαν σε αυτή τη διαδρομή δίπλα μου. Δεν είναι μια προσωπική καταγραφή αλλά συλλογική, γιατί η βάση είναι οι γκαλερί και οι γκαλερίστες, ιστορικοί της τέχνης, δημοσιογράφοι και όσοι ήταν στα παρασκήνια αυτών των εκθέσεων.

Χώροι και άνθρωποι που δεν υπάρχουν πια, χώροι και άνθρωποι που συνεχίζουν, αποτελούν την ραχοκοκαλιά της εικαστικής μου παρουσίας εντός και εκτός.

Ένα προσωπικό ημερολόγιο, αναμνήσεων, αγώνων, ανασφαλειών και αμφίθυμων συναισθημάτων, για να σταθεί και στηθεί η καλλιτεχνική μου οντότητα.

Δεν είναι εύκολο να είσαι ζωγράφος. Ζήλευα τους ηθοποιούς και τους τραγουδιστές για το άμεσο που έχουν με το κοινό, σε αντίθεση με την εικαστική έρευνα που είναι συνυφασμένη με τα τέσσερα ντουβάρια του εργαστηρίου. Όταν αποφασίζεις να εκθέσεις την τόσο αγοραφοβική διαδικασία της δουλειάς σου, είναι από χαρούμενο έως επώδυνο.

Εκατό φορές μου συνέβη, άλλες εντονότερα και άλλες όχι τόσο, αλλά πάντα πλησιάζοντας την γκαλερί στα εγκαίνια μου και σε πόλεις τις Ελλάδας ή του εξωτερικού που δεν μου ήταν οικείοι οι δρόμοι, πήγαινα λίγο αργότερα από την ώρα έναρξης για να βεβαιωθώ τρέμοντας αν υπάρχει κόσμος ή όχι. Εύχομαι να μην χάσω αυτή την αγωνία, γιατί τότε θα έχω χάσει την οποιαδήποτε αθωότητα μπορεί να έχω ακόμη. Δεν το έδειξα ποτέ μπαίνοντας στις γκαλερί, έτσι ώστε όλοι, φίλοι ή όχι, να με θεωρούν τέρας ψυχραιμίας και αυτοπεποίθησης.

Οι ατομικές μου εκθέσεις, είναι η ταυτότητά μου, η ζωή μου ολάκερη, δεν είναι αριθμητική επιτυχία ή ρεκόρ. Θα μπορούσαν να είναι λιγότερες και κάποιες φορές ουσιαστικότερες. Εννοώ τους προηγηθέντες χαρακτηρισμούς απόλυτα, αλλά αυτές οι 100 που τις τιμώ, όπως τους έρωτες μου, με έφεραν στα 65 μου χρόνια, δίνοντας μου τους υλικούς και ηθικούς καρπούς, ώστε να είναι πλέον μη αναστρέψιμο, μονόδρομος που ξεκίνησε κάποτε χωρίς καλά-καλά να το καταλάβω.

Ο κόσμος με τίμησε πράγμα που με ευχαριστεί, με επιβεβαιώνει. Με αναγκάζει όμως να γίνω καλύτερος, γυρνώντας την πλάτη στο βόλεμα και στον ακκισμό της αναγνωρισιμότητας στη μικρή μας επαρχία. Δύσκολο στοίχημα, γιατί μεγαλώνοντας βαραίνω. Θα δούμε!

Για καμβά της εκατοστής μου έκθεσης χρησιμοποίησα τις αφίσες τους. «Χτίστηκαν» από την αρχή, τυπώθηκαν σε χαρτί και δούλεψα πάνω τους με συναισθηματική, χρονική και λεπταίσθητη απόδοση προσωπικών στιγμών της κάθε περιόδου. Είναι αυτόνομα έργα του ημερολογίου μου και το σύνολο τους τα καθιστά μια από της δεκαοκτώ ζωγραφικές ενότητες που με απασχόλησαν μέχρι σήμερα.

Από τα νιάτα μου, ολοκληρώνοντας μια ενότητα, με απασχολούσε η αφίσα, η πρόσκληση, ο κατάλογος και οτιδήποτε θα συμπλήρωνε την παρουσίαση της στο κοινό. Αναπόσπαστα κομμάτια της οπτικής μου, δούλευα για τη δημιουργία τους, θεωρώντας τα μέρος της έκθεσης. Την δεκαετία του ‘80 κάναμε αφίσες και με θυμάμαι πόσες φορές με το ρολό στο χέρι να δίνω σε καταστήματα για να αναρτηθούν. Μετά άλλαξε ο τρόπος επικοινωνίας, αλλά για μένα η αφίσα εξακολουθεί να είναι ένα αυτοδύναμο έργο και κρίμα που χάθηκε.

Δεν θα αναφερθώ ονομαστικά ευχαριστώντας τους όσους ήταν δίπλα μου όλα αυτά τα χρόνια. Είναι μεγάλος ο κατάλογος και θα ήταν κουραστικό.

Θα ευχαριστήσω μόνο, την Ηλέκτρα και τον Πέτρο Δουμά της Τεχνοχώρος Art Gallery, τον Γιώργο Τζάνερη της Gallery Genesis, που με πίστεψαν, με βοήθησαν χρόνια τώρα με γενναιοδωρία, και συνεργάστηκαν ώστε να γίνει η έκθεση αυτή σαν δώρο στη γιορτή των 100 ατομικών μου εκθέσεων, στο Art Project Space.»

Μιλήσαμε με τον πρωταγωνιστή την έκθεσης, Βασίλη Καρακατσάνη και μας εξήγησε πώς προέκυψε η συνεργασία του με τις δύο γκαλερί, αν και τα περισσότερα προκύπτουν απο το πιο πάνω δικό του συναισθηματικά φορτισμένο και εξομολογητικό σημείωμα.

«Κύριε Καρακατσάνη, πληροφορήθηκα με χαρά ότι στις 3 Φεβρουαρίου θα παρουσιάσετε στον πολυχώρο Art Project Space την εκατοστή ατομική έκθεσή σας, με τον συμβολικό τίτλο «100». Ο αριθμός από μόνος του είναι εντυπωσιακός, αλλά εξίσου εντυπωσιακή είναι και η δουλειά σας. Είστε ο εικαστικός, τον οποίον δύο ανταγωνιστικές γκαλερί –Τεχνοχώρος και Genesis – αποφάσισαν να αναδείξουν από κοινού. Πρωτότυπο και εντυπωσιακό, τουλάχιστον στα δικά μου μάτια.Πείτε μου πώς προέκυψε η συνεργασία σας.

Η ιδέα γεννήθηκε πριν από ένα περίπου χρόνο όταν ετοιμαζόμουν για την παρουσίαση της έκθεσης μου με  τίτλο ‘ΤΙΤΑΝΙΑ’ σε επιμέλεια Λουΐζας Καραπιδάκη τον Μάιο του 2022 στην Gallery Genesis. Σε μια τακτοποίηση των αρχείων μου και καταμέτρηση των ατομικών μου εκθέσεων συνειδητοποίησα ότι η ‘ΤΙΤΑΝΙΑ’ στην Genesis ήταν η 99η.

Εκεί με ομολογουμένως έντονη συναισθηματική φόρτιση, ‘ξαναείδα’ όλη μου την εικαστική προσπάθεια των 42 χρόνων να ξετυλίγεται μπροστά μου, δηλαδή της ζωής μου.

Με μια πρωτόγνωρη και διαφορετική δυναμική αφιέρωσα πολύ χρόνο, μέρες και νύχτες στο να ξαναδιαβάσω, να δω, να περιηγηθώ,  τα πεπραγμένα.

Χάρηκα με τον ψυχαναγκασμό μου όλα αυτά τα χρόνια να κρατώ αρχείο ιδιαίτερα επιμελές, γιατί να που μου χρειάστηκε.  Κουράστηκα πολύ όμως και υπήρξαν στιγμές που επειδή  δεν είχα ένα συγκεκριμένο πλάνο τα παράταγα, θυμώνοντας με εμένα για το χάσιμο του χρόνου και την αβεβαιότητα του ποιο είναι το ζητούμενο και ποιον στο τέλος θα ενδιαφέρει.

Έτσι γεννήθηκε το ‘100’ με τις αφίσες των εκθέσεων μου που στο τέλος-τέλος ενδιέφερε εμένα. Ήθελα μια γιορτή για μένα και όλους όσους με αγαπούν.

Δεν είναι, κυρία Μασούρα, τόσο ο αριθμός που με ταρακούνησε. Είναι το ότι έφτασα 65 χρόνων χωρίς να το καταλάβω, ευτυχώς κάνοντας τα πράγματα που ήθελα στη ζωή μου, άλλες φορές με νόημα και επιτυχία και άλλες όχι.

Μοιράστηκα την επιθυμία μου με τον Γιώργο Τζάνερη, την Ηλέκτρα και τον Πέτρο Δουμά, ανθρώπους που συνεργάζομαι πολλά χρόνια, αλλά πρώτιστα αγαπώ και εκτιμώ. Ο ενθουσιασμός τους και η θετική ενέργεια που μου μετέδωσαν με έκαναν να υλοποιήσω την ιδέα αυτή. Λουΐζα Καραπιδάκη και Ίριδα Κρητικού, με παρότρυναν με την ίδια θέρμη, όταν τους το ανέφερα. Νομοτελειακά επομένως θα γινόταν.

Δύο γκαλερί ο Τεχνοχώρος και η Genesis, με την κίνηση αυτή αποδεικνύουν τον συναγωνισμό, έναντι του ανταγωνισμού, πράγμα που στην εμπορική πρακτική και οπτική του χώρου μας, απαιτεί ανθρώπους χορτάτους, γενναιόδωρους και με πραγματική αγάπη για τα θέλω των καλλιτεχνών τους. Η Ηλέκτρα, ο Γιώργος και ο Πέτρος, έχουν αυτή τη στόφα.

Όσον αφορά την εκτίμηση που οι γκαλερίστες αυτοί έχουν για μένα, την γνωρίζω και την τιμώ, μέσω των άψογων συνεργασιών μας, της αξιοπρέπειας και της φιλίας που έχουμε και θα φροντίσω να έχουμε.

Σύντομο Βιογραφικό

Ο Βασίλης Καρακατσάνης γεννήθηκε στην Αθήνα το 1957 όπου ζει και εργάζεται.
Σπούδασε ζωγραφική στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας, Θεωρία της Τέχνης στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών της Βαρκελώνης & Συντήρηση Αρχιτεκτονικών Μνημείων στο Centro Europeo της Βενετίας, με υποτροφίες του ΙΚΥ, της Ισπανικής Κυβέρνησης & του Συμβουλίου της Ευρώπης.
Έχει εκθέσει από το 1982 έως σήμερα, (100 ατομικές εκθέσεις) στην Ελλάδα, Κύπρο, Ισπανία, Ιταλία, Ινδονησία, Ισημερινό, Τουρκία, Δανία, H.A.E. & Γερμανία.
Συμμετείχε σε δεκάδες ομαδικές εκθέσεις, Art Fairs & διεθνείς εκθέσεις.
Έργα του βρίσκονται σε μουσεία, ιδιωτικές και δημόσιες συλλογές στην Ελλάδα & το εξωτερικό.



Χορηγοί επικοινωνίας είναι:
Art22, Art views, Axia news, www.ArtPointView.gr
Χορηγός οίνου εγκαινίων είναι: Materia Prima

Εγκαίνια έκθεσης: 3 Φεβρουαρίου 2023 18:30-22:30
Διάρκεια: 3 έως 18 Φεβρουαρίου 2023

Ημέρες και ώρες λειτουργίας:
Τρίτη, Πέμπτη, Παρασκευή
17:30 – 20:30
Τετάρτη, Σάββατο 11:00-15:00
Κυριακή, Δευτέρα ανοιχτά μόνο κατόπιν ραντεβού

Συνδιοργάνωση:

Η αίθουσα τέχνης Τεχνοχώρος και η Gallery Genesis, οι οποίες άνοιξαν τον Φεβρουάριο του 2010 την ίδια ημέρα(!) και «γιορτάζουν» τη συμπλήρωση των 13ων ετών απρόσκοπτης λειτουργίας τους με την εκατοστή επετειακή έκθεση του Βασίλη Καρακατσάνη.