Copyright 2021 - All Right Reserved
Προσωπα

Μαρίν Τοντελιέ: η ηγέτιδα του Κόμματος των Πρασίνων στη Γαλλία που θέλει να γίνει πρωθυπουργός

by bot

Μαρίν Τοντελιέ: η ηγέτιδα του Κόμματος των Πρασίνων στη Γαλλία που θέλει να γίνει πρωθυπουργός

 Με δριμύ λόγο εναντίον του προέδρου της Γαλλίας Εμμανουέλ Μακρόν, του ηττημένου των εκλογών , η Μαρίν Τοντελιέ προετοιμάζει τον εαυτό της προκειμένου να αναρριχηθεί στα υψηλά αξιώματα της πολιτικής ζωής της πατρίδας της. Πολλοί αναλυτές εκτιμούν ότι μετά την εντυπωσιακή νίκη των δυνάμεων της Αριστεράς – μετά τη συσπείρωσή τους λίγες εβδομάδες πριν τις εκλογές – ο Γάλλος πρόεδρος ενδεχομένως να στραφεί προς την νεαρή Μαρίν για να αναλάβει την πρωθυπουργία και φυσικά να αναζητήσει εκείνη πλέον κοινοβουλευτική πλειοψηφία.

 

Στο άκουσμα των αποτελεσμάτων του δεύτερου γύρου των βουλευτικών εκλογών, πολλοί στη Γαλλία -αλλά και διεθνώς- έβγαλαν το βράδυ της Κυριακής έναν αναστεναγμό ανακούφισης, βλέποντας τη γαλλική ακροδεξιά να παραμένει μακριά από την εξουσία.
Επί της ουσίας ωστόσο, τα αποτελέσματα δεν επιτρέπουν αναστεναγμούς επανάπαυσης. Αντιθέτως.
Το RN (Εθνική Συσπείρωση/Εθνικός Συναγερμός) της Λεπέν μπορεί να μην ήρθε πρώτο όπως πολλοί ανέμεναν αλλά αύξησε σημαντικά τις έδρες του στην εθνοσυνέλευση, όπερ σημαίνει ότι παραμένει απειλητικό.
Το Νέο Λαϊκό Μέτωπο (NFP) της Αριστεράς, των Σοσιαλιστών και των Οικολόγων, από την άλλη πλευρά, μπορεί να ήρθε πρώτο αλλά δεν συγκέντρωσε τις 289 έδρες που απαιτούνται για την απόλυτη πλειοψηφία στην εθνοσυνέλευση των συνολικά 577 εδρών.  
Όσο για το μπλοκ ENS των κομμάτων που στηρίζουν τον Μακρόν, εκείνο είδε τις έδρες του να μειώνονται μεν αλλά λιγότερο από όσο πολλοί ανέμεναν, όπερ σημαίνει ότι επιβιώνει πολιτικά αλλά αποδυναμωμένο.
Πριν και μετά
Με βάση όσα ίσχυαν πριν από τον δεύτερο γύρο των βουλευτικών εκλογών που διεξήχθησαν πρόωρα στη Γαλλία μόλις λίγες εβδομάδες έπειτα από τις ευρωεκλογές του Ιουνίου,
  • το μπλοκ του Μακρόν είχε 249 έδρες
  • το NFP (πρώην NUPES) είχε 149 έδρες
  • το RN της Λεπέν είχε 89
  • και οι Ρεπουμπλικανοί LR είχαν 54
Πλέον, με βάση όσα κυκλοφορούσαν το βράδυ της Κυριακής ως προβλέψεις για το «πόρισμα» της κάλπης
  • το μπλοκ του Μακρόν πέφτει κάτω από τις 170 έδρες
  • το NFP ανεβαίνει πάνω από τις 170 με 180 έδρες
  • το RN της Λεπέν ανεβαίνει πάνω από τις 120 με 130
  • και οι Ρεπουμπλικανοί ανεβαίνουν πάνω από τις 60
Όπως διαμορφώνονται πια οι νέοι συσχετισμοί των δυνάμεων στο κοινοβούλιο, δεν υπάρχει μπλοκ κομμάτων το οποίο θα μπορούσε να συγκεντρώσει την απόλυτη πλειοψηφία στην εθνοσυνέλευση.
Πρακτικά, αυτό σημαίνει ότι τα σενάρια που ανοίγονται πια ως πιθανότητες είναι εκείνα:
  • του σχηματισμού κυβέρνησης μειοψηφίας από το NFP
  • της ακυβερνησίας 
  • της σύμπηξης ενός νέου πλειοψηφικού κυβερνητικού συνασπισμού (με τη συμμετοχή ποιων;)
  • του σχηματισμού μιας κυβέρνησης τεχνοκρατών/προσωπικοτήτων
Το ενδεχομένο μιας νέας εκλογικής αναμέτρησης δεν υπάρχει, καθώς η Γαλλία δεν μπορεί βάσει νόμου να επιστρέψει στις κάλπες πριν από το καλοκαίρι του 2025. Με άλλα λόγια, ο Μακρόν, η θητεία του οποίου στην προεδρία λήγει επισήμως το 2027, θα πρέπει να πορευτεί με ό,τι έχει. 
Οι ηγέτες των κομμάτων που συμμετέχουν στο NFP έσπευσαν το βράδυ της Κυριακής, από την πλευρά τους, να δηλώσουν έτοιμοι να κυβερνήσουν.
Το περιβάλλον του Μακρόν από την άλλη πλευρά, διευκρίνησε ότι θα περιμένει τα τελικά αποτελέσματα προτού τοποθετηθεί επί των μελλοντικών εξελίξεων.
Όσο για την ακροδεξιά του Ζορντάν Μπαρντελά, εκείνη ανεβάζει πια τους τόνους της πόλωσης βάζοντας στο στόχαστρο την «ακροαριστερά» και τον Μακρόν οι «ατιμωτικές συμμαχίες» των οποίων «δεν πρόκειται να μακροημερεύσουν» όπως διαμηνύει.
Σε κάθε περίπτωση, ακόμη και απαλλαγμένο από την απειλή της ακροδεξιάς, το στοίχημα του σχηματισμού κυβέρνησης παραμένει πολύ δύσκολο στη Γαλλία και είναι βέβαιο ότι θα δώσει τροφή σε νέους κύκλους εντάσεων, ανησυχίας και αντιπαράθεσης. Η Ανυπότακτη Γαλλία (LFI) του Μελανσόν έχει, άλλωστε, ορισμένους εχθρούς εντός αλλά και εκτός των συνόρων.

 

 

0 FacebookTwitterPinterestEmail
Επικαιροτητα

Exit polls: Η Γαλλία έκανε την έκπληξη. Τρίτο το ακροδεξιό κόμμα της Μαρίν Λεπέν

by bot
Ο δεύτερος γύρος των γαλλικών βουλευτικών εκλογών ολοκληρώθηκε μέσα σε συνθήκες οξείας πόλωσης, αφήνοντας πίσω ως εστία αστάθειας ένα εκλογικό αποτέλεσμα πρωτοφανές για τα γαλλικά δεδομένα.
Συγκατοίκηση, συνασπισμός ή παραίτηση Μακρόν; Το τι θα ακολουθήσει αύριο, ουδείς γνωρίζει, καθώς όλες οι πλευρές προς το παρόν φαίνεται να αρνούνται οποιαδήποτε συνεργασία.

Πολύ διαφορετική η νέα εθνοσυνέλευση

Σύμφωνα με τα μέχρι τώρα στοιχεία, η σύνθεση της γαλλικής εθνοσυνέλευσης των συνολικά 577 εδρών αλλάζει δραματικά, καθώς η άκρα δεξιά του RN ανεβάζει τις έδρες της, όπως άλλωστε και η Αριστερά του Μελανσόν ενώ το μακρονικό κέντρο (ENSEMBLE) βλέπει τις δικές του να μειώνονται.

 

0 FacebookTwitterPinterestEmail
Life & ArtCulture

Άκου ένα βιβλίο

by bot

Άκου ένα βιβλίο

Ανακαλύψτε τον ήχο της γραφής, γνωρίστε μία διαφορετική – ή όχι και τόσο – Ελλάδα!

<

 

 

Ιδεαλίστρια, επαναστάτρια, δυναμική, διεισδυτική, οξυδερκής και βαθιά φεμινίστρια, η ουηδικής καταγωγής Φρειδερίκη Μπρέμερ (Fredrika Bremer), μας παρέδωσε μια από τιςσπουδαιότερες μαρτυρίες για την Ελλάδα και τους Έλληνες στα χρόνια της Βασιλείας του Όθωνα. 

Το ημερολόγιό της, όπου αποτυπώνει σχεδόν καθημερινά τις εμπειρίες της από τη ζωή στην Ελλάδα και φυσικά την ελληνική κοινωνία – από τους χορούς στο Παλάτι μέχρι τη ζωή στα νησιά – γίνεται ανάρπαστο ήδη από εκείνη την εποχή, κατατάσσοντας την ίδια στη σπουδαιότερη γυναίκα περιηγήτρια των αρχών του 19ου αιώνα.

Στο πλαίσιο του επιχορηγούμενου προγράμματος «Από το Αιγαίο στο Ιόνιο: Μια θάλασσα γνώσης», το ίδρυμα Αικατερινης Λασκαρίδη αξιοποίησε το μοναδικό αυτό τεκμήριο με τρόπο διαφορετικό και προωτότυπο. Μέσα από την πλατφόρμα Spotify, Apple Podcasts αλλά και την ιστοσελίδα του Ιδρύματος, οι επισκέπτες έχουν τη δυνατότητα να ακούσουν στα ελληνικά ή/και στα αγγλικά τις περιπέτειες της Φρ. Μπρέμερ στην πρωτεύουσα αλλά και στη νησιωτική Ελλάδα. 

Τα αποσπάσματα προσφέρονται δωρεάν. Σας προσκαλούμε να τα ακούσετε ταξιδεύοντας το καλοκαίρι ή να ταξιδέψετε ακούγοντάς τα, με ανοιχτά ή κλειστά μάτια!

 

Ακούστε τα αποσπάσματα

0 FacebookTwitterPinterestEmail
Διεθνη

Γιώργος Πρεβελάκης: Πηγές ανησυχίας στο μετεκλογικό Παρίσι

by bot

Γιώργος Πρεβελάκης: Πηγές ανησυχίας στο μετεκλογικό Παρίσι

Το πρόβλημα συνίσταται στο ότι ο νέος ιδεολογικός πειραματισμός διεξάγεται τη χειρότερη δυνατή στιγμή, από γεωπολιτικής απόψης

Το αποτέλεσμα των γαλλικών εκλογών ήταν αναμενόμενο. Η Μαρίν Λεπέν έχει συγκροτήσει, αργά και μεθοδικά, έναν κομματικό οργανισμό με διείσδυση σε πολλές περιοχές της χώρας. Είχε, άλλωστε, ήδη επιτύχει ένα 40% στην προεδρική εκλογή του 2022. Το εξαπλούμενο συντηρητικό κύμα στην Ευρώπη ήταν η ευνοϊκή συγκυρία.

Εφόσον επιβεβαιωθεί η επικράτηση του ακροδεξιού κόμματος στον δεύτερο γύρο των εκλογών, η Γαλλία και, κατ’ επέκταση, η Ευρώπη θα βρεθούν μπροστά σε δύσκολους πειραματισμούς. Ο Ζορντάν Μπαρντελά έχει εξαγγείλει ανατρεπτικά οικονομικά μέτρα τα οποία, όμως, ενδέχεται να μετριάσει όταν θα αντιμετωπίσει τις οικονομικές πραγματικότητες και τις υποδείξεις των Βρυξελλών.

Δύο τομείς εμπνέουν ανησυχίες. Η εξαγγελία για «αλλαγή» θα αναγκάσει τον νέο πρωθυπουργό να προωθήσει πολιτικές διαφοροποιούμενες από των προκατόχων του. Οι δηλώσεις του προδίδουν ξενοφοβία και αστυνομοκρατία. Αν ο διαιρετικός αυτός λόγος μετατραπεί σε πράξη, υπάρχει κίνδυνος για βίαιες αντιδράσεις – όπως τα επίφοβα gilets jaunes. Ενα κοινωνικό δυναμικό βίας αναζητεί αφορμές για να προβεί σε εξεγέρσεις και καταστροφές. Η εξαγγελλόμενη εν λευκώ κρατική καταστολή εγείρει φόβους για γενικευμένες συγκρούσεις. Ο πρόεδρος Μακρόν έχει προειδοποιήσει για κίνδυνο ακόμη και εμφυλίου πολέμου.

Γαλλία – Εκλογές: Τι θα συμβεί αν κανένα κόμμα δεν κερδίσει απόλυτη πλειοψηφία

Η δεύτερη πηγή ανησυχίας αφορά την εξωτερική πολιτική και άμυνα. Σύμφωνα με το σύνταγμα, οι δύο αυτοί τομείς αποτελούν προνομιακό χώρο του προέδρου της Δημοκρατίας. Η Μαρίν Λεπέν υποστηρίζει ότι ο πρόεδρος είναι απλώς «επίτιμος» αρχηγός των ενόπλων δυνάμεων. Η δήλωση αυτή σχολιάστηκε ως απόπειρα εναλλακτικής ερμηνείας του συντάγματος – σχεδόν ως απόπειρα πραξικοπήματος.

Είναι γνωστοί οι παλαιοί δεσμοί της Μαρίν Λεπέν και του κόμματός της με τη Ρωσία και τον Πούτιν. Με δεδομένη την προωθημένη θέση του Μακρόν στην Ευρώπη ως προς την Ουκρανία, μήπως οι δηλώσεις της Μαρίν Λεπέν προετοιμάζουν για αλλαγή στάσης της Γαλλίας; Η αμφισβήτηση του ρόλου του προέδρου στον αμυντικό τομέα μήπως αποκλείει τις γαλλικές στρατιωτικές ενισχύσεις στην Ουκρανία, την πάγια θέση του Μακρόν;

Η πιθανή διακυβέρνηση της Γαλλίας από την άκρα Δεξιά εισάγει σοβαρά ερωτήματα για τις εσωτερικές ισορροπίες, καθώς και για τη στάση της στα μεγάλα ζητήματα εξωτερικής πολιτικής και άμυνας. Ανάλογες ανησυχίες είχαν συνοδεύσει την προγενέστερη μεγάλη αλλαγή στη γαλλική πολιτική ζωή· την επικράτηση της συμμαχίας κομμουνιστών και σοσιαλιστών το 1981, όταν εξελέγη πρόεδρος ο Φρανσουά Μιτεράν. Και τότε ήταν μια περίοδος πειραματισμού, την οποία διαδέχθηκε η «ομαλοποίηση» της γαλλικής πολιτικής ζωής. Η προσωπικότητα και οι ικανότητες του Φρανσουά Μιτεράν διαδραμάτισαν αποφασιστικό ρόλο στην άμβλυνση του ανατρεπτικού κλίματος της εποχής. Δεν συνεπάγεται, βέβαια, ότι η ηγεσία της Ακροδεξιάς διαθέτει ανάλογα προσόντα.

Η Ιστορία δεν παραμένει ακίνητη· «όλα πρέπει να αλλάζουν ώστε να παραμένουν τα ίδια», όπως έλεγε ο πρίγκιπας της Σαλίνα στον «Γατόπαρδο» του Λαμπεντούζα. Το πρόβλημα συνίσταται στο ότι ο νέος ιδεολογικός πειραματισμός διεξάγεται τη χειρότερη δυνατή στιγμή, από γεωπολιτικής απόψως. Απειλούμενη από την Ανατολή και από τον Νότο, λόγω της ουκρανικής και της μεσανατολικής κρίσης, η Ευρώπη θα όφειλε να έχει εξασφαλισμένη τη συνοχή και την αυτοπεποίθησή της – προϋποθέσεις για τη «Γεωπολιτική Ευρώπη», οι οποίες ίσως να αποκτήσουν υπόσταση μετά τη βιούμενη μεταβατική περίοδο, ασφαλώς με σοβαρές ενδιάμεσες απώλειες για τα ευρωπαϊκά συμφέροντα.

* Ο κ. Γιώργος Πρεβελάκης είναι ομότιμος καθηγητής Γεωγραφίας και Γεωπολιτικής στο Πανεπιστήμιο της Σορβόννης (Paris 1).

ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ 

0 FacebookTwitterPinterestEmail
Life & Art

“Το Χάος είπε” Η νέα ποιητική συλλογή της Σόνιας Ζαχαράτου παρουσιάστηκε στο Athens Book Space του Δήμου Αθηναίων

by bot

“Το Χάος είπε” Η νέα ποιητική συλλογή της Σόνιας Ζαχαράτου παρουσιάστηκε στο Athens Book Space του Δήμου Αθηναίων

Η Σόνια Ζαχαράτου, γνωστή και πολύ έμπειρη δημοσιογράφος αλλά και συγγραφέας πολλών ωραίων βιβλίων, στις 2 Ιουλίου παρουσίασε την ποιητική της συλλογή με τον τίτλο:
«Το Χάος είπε», στο Athens Book Space του Δήμου Αθηναίων, στο Πάρκο Ελευθερίας, στην Βασ. Σοφίας , δίπλα στο Μεγαρο μουσικής. Το βιβλίο εξεδόθη από τις εκδόσεις «Συρτάρι».
Πολύ ποιοτική και ενδιαφέρουσα η εκδήλωση της παρουσίασης. Συμμετείχαν η φιλόλογος, ποιήτρια Αννα Γρίβα, ο Γιάννης Πανούσης, ομότιμος καθηγητής, πρώην πρύτανης Πανεπιστημίου Θράκης και ο Γιώργος Βουζουλίδης, ερευνητής ανθρώπινων συστημάτων. Ποιήματα διάβασε η ηθοποιός και συγγραφέας, Σοφία Φιλιππίδου. Το ντουέτο Anima, πλούτισε της αύρα της εκδήλωσης, μουσικά.
Το θέμα «Χάος»επέτρεψε και σε μας να σκεφτούμε πόσα έχει σημάνει στη ζωή εκατομυρίων ανθρώπων στη γη εδώ και αμέτρητους αιώνες ! Δύσκολο να ορίσεις τη λέξη Χάος!
Έγραψα το σύντομο κειμενάκι επιστρέφοντας, αλλά επ’ ευκαιρία θα διατυπώσω & μια σκέψη: αν όλοι γράφαμε ένα τόσο δα ποιηματάκι ελαχίστων λέξεων όταν είμασταν μικρά παιδάκια και στη συνέχεια ένα ποίημα, ένα καθαρόαιμο δικό μας «κάτι» θα μας περίμενε μια πιο πλούσια εφηβεία, μια ανοιχτή πόρτα γνωριμίας με τις Τέχνες και τη λογοτεχνία, ένας πιο ζεστός τρόπος έκφρασης στη ζωή.
Τα λόγια της Σόνιας Ζαχαράτου στο οπισθόφυλλο καλύπτουν όμορφα όσα δεν χωρούν σε ένα σύντομο κειμενάκι σαν το δικό μου:
«Η ποίηση δημιουργήθηκε πριν τον πεζό λόγο, γιατί τρέφεται από τα βαθύτερα αισθήματά μας, γιατί ο ρυθμός συνέδεε και συνδέει τους ανθρώπους, γιατί είναι η αυθόρμητη έκφραση για τους πόθους και τους μεταφυσικούς φόβους μας, για τις ανεξήγητες απορίες, για την υπαρξιακή αγωνία μας».
Καλες διαδρομές στο ποιητικό αυτό υπέροχο βιβλίο.
ΕΦΗ ΑΓΡΑΦΙΩΤΗ 
0 FacebookTwitterPinterestEmail
Προσωπα

‘Αστορ Πιατσόλα, στην μνήμη του

by bot

‘Αστορ Πιατσόλα, στην μνήμη του

Πέθανε στις 4 Ιουλίου του 1992

Γεννημένος στην Αργεντινή το 1921 από γονείς μετανάστες από την Ιταλία, ο Πιατσόλα πέρασε το μεγαλύτερο μέρος των παιδικών του χρόνων με την οικογένειά του στη Νέα Υόρκη. Εκεί έμαθε να μιλά καλά τέσσερις γλώσσες: ισπανικά, αγγλικά, γαλλικά και ιταλικά. Έμαθε επίσης να παίζει μπαντονεόν, το οποίο τον ανέδειξε γρήγορα σε παιδί-θαύμα.
Γράφει η πιανίστα ‘Εφη Αγραφιώτη 

Επέστρεψε στην Αργεντινή το 1937, όπου το παραδοσιακό τάνγκο βασίλευε ακόμη. Κέρδιζε τη ζωή παίζοντας σε νυχτερινά κέντρα με άσημες μπάντες.

Ο πιανίστας Άρθουρ Ρούμπινσταϊν ο οποίος τότε ζούσε στο Μπουένος Άιρες, τον συμβούλεψε να μαθητεύσει κοντά στον Αργεντινό συνθέτη Αλμπέρτο Χιναστέρα (Alberto Ginastera). Μελετώντας εντυπωσιασμένος παρτιτούρες του Στραβίνσκι, του Μπάρτοκ, του Ραβέλ και άλλων, παράτησε προσωρινά το τάνγκο και καταπιάστηκε με τη σύνθεση.

με την Νάντια Μπουλανζέ στο Παρίσι το 1953.

Με την παρότρυνση του Χιναστέρα, το 1953 ο Πιατσόλα συμμετείχε σε διαγωνισμό σύνθεσης με τη “Συμφωνία του Μπουένος Άιρες” και κέρδισε υποτροφία από τη γαλλική κυβέρνηση για να μαθητεύσει στο Παρίσι κοντά στη Νάντια Μπουλανζέ.
Η διορατική Μπουλανζέ άλλαξε τη ζωή του σε μια μέρα, όπως διηγείται ο ίδιος ο Πιατσόλα: της έδειξα συμφωνίες και σονάτες μου με το κιλό. Άρχισε να τις διαβάζει και ξαφνικά είπε:Είναι πολύ καλογραμμένα.’ Και σταμάτησε, βάζοντας μια μεγάλη τελεία, τεράστια σαν μπάλα ποδοσφαίρου. Μετά από λίγο είπε: “Εδώ είσαι σαν τον Στραβίνσκι, εδώ σαν τον Μπάρτοκ, εκεί σαν τον Ραβέλ, αλλά… δεν βρίσκω τον Πιατσόλα.” Κι άρχισε να διερευνά την προσωπική μου ζωή: τι έκανα, τι έπαιζα και τι δεν έπαιζα, αν ήμουν εργένης ή όχι, η κυρία Νάντια ήταν σαν πράκτορας του FBI! Και της είπα με ντροπή ότι ήμουν μουσικός του τάγκο. Στο τέλος της είπα, “Παίζω σε νυχτερινό κέντρο… Δεν ήθελα να πω “καμπαρέ.” Κι εκείνη απάντησε, “Νυχτερινό κέντρο, ναι, δηλαδή καμπαρέ, δεν είναι;” “Ναι,” απάντησα, και σκέφτηκα, “Θα τη χτυπήσω αυτή τη γυναίκα μ’ ένα ραδιόφωνο στο κεφάλι…”

Δεν ήταν εύκολο να της πει ψέματα κάποιος.Συνέχισε να ρωτάει: “Λες ότι δεν είσαι πιανίστας. Τι όργανο παίζεις τότε;” Και δεν ήθελα να της πω ότι έπαιζα μπαντονεόν γιατί σκέφτηκα ότι “Θα με ρίξει κάτω από τον τέταρτο όροφο”. Τελικά το ομολόγησα και μου ζήτησε να της παίξω λίγα μέτρα από κάποιο δικό μου κομμάτι. Άνοιξε ξαφνικά τα μάτια, μου άρπαξε το χέρι και είπε: “Βρε χαζέ, αυτός είναι ο Πιατσόλα!”  Μετά από αυτό, πήρα όλη τη μουσική που είχα συνθέσει, δέκα χρόνια της ζωής μου, και την έστειλα στον διάολο μέσα σε δύο δευτερόλεπτα.

Ο Πιατσόλα γύρισε από τη Νέα Υόρκη στην Αργεντινή το 1955, σχημάτισε το Οκτέτο Μπουένος Άιρες για να παίζει τάνγκο, και δεν κοίταξε ποτέ ξανά πίσω.

0 FacebookTwitterPinterestEmail
Υγεια

Το αντιοξειδωτικό ελληνικό τρόφιμο που νικά τη γήρανση και προστατεύει την καρδιά

by bot

Το αντιοξειδωτικό ελληνικό τρόφιμο που νικά τη γήρανση και προστατεύει την καρδιά

Κάποτε ήταν το φαγητό των φτωχών, που μαζί με το ψωμί έτρεφε πολλές γενιές Ελλήνων. Σήμερα όμως είναι αγαπημένος μεζές υψηλής διατροφικής αξίας γεμάτος αντιοξειδωτικά που νικούν τα νοσήματα φθοράς

Χαρακτηριστικό τρόφιμο της ελληνικής διατροφής, οι ελιές συμπληρώνουν τα γεύματά μας και αποτελούν βασικό πρωταγωνιστή στο νηστίσιμο τραπέζι.

Οι ειδικοί εξηγούν ότι η ελιά έχει δεκαπλάσια αντιοξειδωτικά από το ελαιόλαδο. Είναι προτιμότερο λοιπόν να τρώτε τις ελιές από τη χωριάτικη σαλάτα παρά να βουτάτε στο λάδι!

Τα αντιοξειδωτικά είναι μια ομάδα χημικών ενώσεων που προστατεύουν τα κύτταρα και τους ιστούς από τις ελεύθερες ρίζες, που προκαλούν την καταστροφή τους και στις οποίες οφείλονται πολλές ασθένειες φθοράς. Η ισχυρή λοιπόν αντιοξειδωτική δράση των ελιών συμβάλλει στην καλή εγκεφαλική λειτουργία, στην πρόληψη καρδιαγγειακών παθήσεων και στην ενίσχυση της λειτουργίας του ανοσοποιητικού συστήματος.

Όλες οι ελιές είναι καλές πηγές ασβεστίου, σιδήρου, μαγνησίου, φωσφόρου, καλίου, νατρίου, βιταμίνης Α και Ε. Επίσης έχουν σημαντική περιεκτικότητα σε χαλκό,αλλά και πολύτιμα μονοακόρεστα λιπαρά οξέα, που είναι απαραίτητα για την υγεία της καρδιάς.

Καλό είναι να προσέχουν στην κατανάλωσή τους όσοι έχουν υπέρταση, καθώς  οι ελιές συντηρούνται ως επί το πλείστον σε άλμη και κατ’ επέκταση περιέχουν αλάτι. Σημειώστε όμως ότι η  άλμη που μένουν οι ελιές για να ξεπικρίσουν είναι και καλή πηγή πολυφαινολών. Γι’ αυτό μην την πετάτε. Χρησιμοποιήστε την για μαρινάδες, ως ζωμό για μαγειρευτά κρέατα ή για λαδόξιδο στις σαλάτες.

πηγη 

0 FacebookTwitterPinterestEmail
Διεθνη

Γαλλία, εκλογές: Το ισοζύγιο του φόβου

by bot
Γαλλία, εκλογές: Το ισοζύγιο του φόβου

Κατόπιν της «απόσυρσης» το βράδυ της Τρίτης, προχτές, των 218  υποψηφίων βουλευτών που  παραιτήθηκαν προκειμένου να διευκολύνουν τη συσπείρωση των δημοκρατικών δυνάμεων εναντίον της Ακροδεξιάς στο δεύτερο γύρο των γαλλικών εκλογών την ερχόμενη Κυριακή,  η εξίσωση της πιο κρίσιμης αναμέτρησης στην ιστορία της Πέμπτης Γαλλικής Δημοκρατίας απλοποιείται αριθμητικά: Από τις αρχικά 300, περιορίζονται σε 95 οι εκλογικές περιφέρειες όπου ο ανταγωνισμός θα συνεχιστεί περιλαμβάνοντας τρεις και όχι μόνο τις δυο ισχυρότερες παρατάξεις συν μια επιπλέον που περιλαμβάνει τέσσερις διαφορετικής προέλευσης υποψήφιους.

Πολιτικά, ωστόσο, η αναμέτρηση της ερχόμενης Κυριακής παραμένει  αμφίρροπη, με το μπλοκ των συνεργαζόμενων με την παράταξη της Λεπέν να συγκεντρώνει ελαφρώς  περισσότερες πιθανότητες κατάκτησης μιας σχετικής -και σε καμία περίπτωση απόλυτης- πλειοψηφίας στην Εθνοσυνέλευση. Πράγμα που αφήνει ανοιχτά πολλά σενάρια μετεκλογικών εξελίξεων όχι, όμως, αυτά που ευχόταν να ισχύσουν  ο Πρόεδρος Μακρόν όταν αποφάσιζε να διαλύσει την Εθνοσυνέλευση. Με τη σύνθεση της νέας να καθιστά ανέφικτο τον σχηματισμό μιας απόλυτης κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας, η χώρα θα συνεχίσει να ακροβατεί θέτοντας εν αμφιβόλω την κυβερνησιμότητά της.

Τα πάντα θα εξαρτηθούν από το  ισοζύγιο του φόβου που διχάζει σε δυο μπλοκ τις κυρίαρχες πολιτικές δυνάμεις της Ακροδεξιάς και της Αριστεράς, και τώρα πλέον διασπά και  το τρίτο που συγκροτούσε μέχρι σήμερα την προεδρική πλειοψηφία. Ενόψει του δεύτερου γύρου  η τελευταία  μοιράζεται ανάμεσα σε αυτούς που φοβούνται περισσότερο την άνοδο της Ριζοσπαστικής Αριστεράς και στους άλλους που φοβούνται περισσότερο την άνοδο της λεπενικής Ακροδεξιάς.

Αποτέλεσμα είναι να ακυρώνεται η βασική υπόθεση εργασίας σχετικά με τον τρόπο εκλογικής συμπεριφοράς της κατεξοχήν δύναμης του δημοκρατικού Κέντρου που ήταν η παράταξη του Μακρόν. Δεν θα συμπεριφερθεί  πάντως όπως συμπεριφερόταν στο παρελθόν το σύνολο των δυνάμεων του δημοκρατικού τόξου, ακολουθώντας πειθαρχικά τη γραμμή της συσπείρωσης εναντίον της Ακροδεξιάς, ώστε να αποκλεισθεί στο δεύτερο γύρο.

Τι είναι, όμως, αυτό που χάλασε την παλιά δοκιμασμένη συνταγή του δημοκρατικού τόξου;

Είναι  κυρίως το γεγονός ότι στο μπλοκ του Λαϊκού Μετώπου τον τόνο εξακολουθεί να δίνει η πιο ακραία συνιστώσα του που είναι, η  Ανυπότακτη Γαλλία, ο συγκρουσιακός χαρακτήρας του ιδρυτή της  Ζαν-Λυκ Μελανσόν και οι προκλητικές θέσεις που κατά καιρούς έχει υιοθετήσει, με αποκορύφωμα τις θέσεις  με τις οποίες πήρε το μέρος της τρομοκρατικής Χαμάς σε μια χώρα σημαδεμένη από την τρομοκρατία.

Σημειωθήτω ότι από την εποχή της υπόθεσης Ντρέυφους το δίπολο σιωνισμός v/s αντισημιτισμός  εγείρει στην Γαλλία απωθημένα αλλά συχνά ισχυρότερα πάθη από εκείνα που εξάπτει η αντίθεση Δεξιά προς Αριστερά -κληρονομιά της γαλλικής επανάστασης.

Στη μέτρηση που το Ινστιτούτο Ipsos δημοσίευσε στις 27 Ιουνίου, το ενδεχόμενο ο Μελανσόν να γίνει πρωθυπουργός αξιολογείτο από το 78% των ψηφοφόρων ως μια ιδιαίτερα αρνητική εξέλιξη. Καμία άλλη πολιτική προσωπικότητα δεν έχει απορριφθεί σε τέτοιο βαθμό από την κοινή γνώμη.

Πώς, όμως, αυτός που υπήρξε  ο τρίτος άνθρωπος των προεδρικών εκλογών του 2022 και  παρολίγον να κάνει την έκπληξη ξεπερνώντας σε ποσοστά την  Λεπέν, κατρακύλησε τόσο χαμηλά στην εκτίμηση της κοινής γνώμης, ώστε να λειτουργεί σήμερα ως φόβητρο και μάλιστα σε περίοδο συνολικής διεύρυνσης της εκλογικής επιρροής της Αριστεράς;

Πέραν της τοξικού αντισημιτισμού που αποδόθηκε στον Μελανσόν, δυο μεγαλύτερης διάρκειας και σημασίας φαινόμενα εξηγούν καλύτερα την ευνοϊκή μεταστροφή του εκλογικού σώματος προς την λεπενική Ακροδεξιά.

Το ένα ήταν η επιτυχής εφαρμογή της «στρατηγικής της γραβάτας» που αποδαιμονοποίησε την Ακροδεξιά μέσα από την υποδειγματική κοινοβουλευτική της παρουσία, την ώρα που ο Μελανσόν δαιμονοποιούσε την Ανυπότακτη Γαλλία. Την ώρα που οι βουλευτές της εντός της Εθνοσυνέλευσης ήταν περιβεβλημένοι με παλαιστινιακές σημαίες, η Μαρίν Λεπέν εκτός της Εθνοσυνέλευσης  έμπαινε στην κεφαλή της μεγάλης πορείας των εβραϊκών οργανώσεων κατά του αντισημιτισμού.

Το άλλο φαινόμενο είναι σύμπτωμα βαθύτερων πολιτικών μεταλλάξεων που εμφανίστηκαν στη σύντομη προεκλογική περίοδο. Πρόκειται για το γεγονός ότι οι εκλογικές καμπάνιες δεν αναφέρονταν σε ιδέες και προγράμματα, αλλά στα πρόσωπα και στις στρατηγικές τους.

Η χθεσινοβραδινή συνέντευξη της Μαρίν Λεπέν στο μεγαλύτερο κανάλι της γαλλικής τηλεόρασης ήταν  η επιτομή μιας τέτοιου είδους καμπάνιας. Η αποτελεσματικότητά της άλλωστε,  επιβεβαιώθηκε προ ημερών όταν από μέτρηση της Odoxa προέκυψε ότι το 47% ήθελαν να εμποδίσουν την άνοδο του Νέου Λαϊκού Μετώπου έναντι ενός μόλις 41% που  θέλει να εναντιωθεί στην άνοδο της λεπενικής Εθνικής Συσπείρωσης.

04/07/2024
ΤΟΥ ΓΙΩΡΓΟΥ ΣΕΦΕΡΤΖΗ KReport.gr 
0 FacebookTwitterPinterestEmail
Life & Art

«50 χρόνια, μια νύχτα». Δύο ώρες για 7 χρόνια και μία μεγάλη νύχτα

by bot

«50 χρόνια, μια νύχτα». Δύο ώρες για 7 χρόνια και μία μεγάλη νύχτα

Μισός αιώνας έχει περάσει από την εξέγερση του Πολυτεχνείου, τον Νοέμβριο του 1973. Στον απόηχο του Μάη του 1968, αρθρώνει δυναμικά λόγο στην Ελλάδα της Δικτατορίας το φοιτητικό κίνημα. Η διαμαρτυρία των νέων αλλά και μέρους της ελληνικής κοινωνίας που στάθηκε δίπλα τους ξέσπασε ως φυσική και αυθόρμητη ανάγκη αντίδρασης στον αυταρχισμό και κλιμακώθηκε σε τρεις ανεπανάληπτες μέρες διεκδίκησης και ιδεολογικών ζυμώσεων, αλλά κυρίως ομοψυχίας. Τι σημαίνει για μας σήμερα αυτό το συλλογικό βίωμα αλληλεγγύης και αυταπάρνησης; 

ΓΡΑΦΕΙ Η ΟΛΓΑ ΣΕΛΛΑ

Η σύγχρονη ιστορία είναι κάτι που απασχολεί και το θέατρο, ιδίως τα τελευταία χρόνια που η θεματολογία των καινούργιων κειμένων είναι πολύπλευρη και αγγίζει με διάφορους τρόπους πολιτικοκοινωνικά θέματα. Ο τρόπος δε που παρουσιάζεται στο θέατρο η ιστορία είναι κατά κύριο λόγο αφηγηματικός, βασισμένος σε μαρτυρίες ή ιστορικά ντοκουμέντα, που με κάποιον τρόπο θεατροποιούνται. Δύσκολο εγχείρημα. Ο συναισθηματισμός και ο διδακτισμός συχνότατα ελλοχεύουν, όπως και η σύνδεση του τότε με το σήμερα, αρκετές φορές απλουστευτικά.

Τις προηγούμενες μέρες στο Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου είδαμε την παράσταση «50 χρόνια, μια νύχτα», σε σκηνοθεσία Μάνου Καρατζογιάννη, βασισμένη σε μαρτυρίες για τα γεγονότα του Πολυτεχνείου. Είναι η δεύτερη συνεχόμενη χρονιά στο Φεστιβάλ, που βλέπουμε παραστάσεις οι οποίες σχετίζονται με σύγχρονες ιστορικές περιόδους της χώρας μας, θεματολογία με την οποία καταπιάνονται πολλοί ξένοι καλλιτέχνες.  Πέρυσι, είδαμε το  «Σχέδιο Μάρσαλ» σε σκηνοθεσία Νατάσας Τριανταφύλλη. Φέτος, με αφορμή και την επέτειο για τα 50 χρόνια από την πτώση της χούντας και τη Μεταπολίτευση, σειρά είχαν τα γεγονότα που οδήγησαν στην εξέγερση του Πολυτεχνείου. Τη δραματουργία στην παράσταση «50 χρόνια, μια νύχτα» υπογράφουν η Δήμητρα Κονδυλάκη και ο Μάνος Καρατζογιάννης και στη διάρκειά της ακούγονται αποσπάσματα από μαρτυρίες των Γιώργου Αλεξάτου, Κώστα Βοσταντζόγλου, Αγγελικής Ξύδη, Θεοδώρας Φάμελλου, Ανθής Μυρογιάννη (ήδη δημοσιευμένες είτε σε βιβλία είτε σε εφημερίδες, είτε σε τηλεοπτικές εκπομπές) και σε αυτές του Παναγιώτη Μαυρομάτη και της Υβόννης Μαλτέζου, στο πλαίσιο της έρευνας για την παράσταση.

Το σκηνικό στον Χώρο Ε της Πειραιώς 260 μοιάζουν σαν κάτοψη οικοδομικών τετραγώνων (της πόλης; Του Πολυτεχνείου;) φτιαγμένα από τσιμεντόλιθους. Ένα πλήθος ανθρώπων κινείται ανάμεσά τους. Άλλοτε είναι διασκορπισμένοι, άλλοτε ανταμώνουν, συνομιλούν, συμβαδίζουν. Η παρουσίαση των γεγονότων που προηγήθηκαν της δικτατορίας και τα χρόνια της χούντας ως τότε περνούν μέσα από τις μαρτυρίες και το κείμενο και συνεπικουρούνται από οπτικοποιημένα ντοκουμέντα της εποχής. Ο Ανένδοτος, οι Λαμπράκηδες, το «1-1-4», το «Δημοψήφισμα» στη χούντα, η κηδεία του Παπανδρέου… Όλα μ’ έναν τρόπο εύληπτο όσο και θεατρικό. Και υποθέτω ότι εκ παραδρομής ακούστηκε λάθος το ακροτελεύτιο άρθρο του Συντάγματος, που τότε είχε τον αριθμό 114, αφού «η τήρηση του Συντάγματος επαφίεται στον πατριωτισμό των Ελλήνων…» και δεν «αφιερώνεται».

Περνούν και εικόνες άλλων εξεγέρσεων, της ίδιας εποχής ή μεταγενέστερες: Ανοιξη της Πράγας, Μάης του ’68, Πλατεία Τιεν Αν Μεν, σημερινές διαδηλώσεις φοιτητών. Και σιγά σιγά, μέσα από τις μαρτυρίες ζωντανεύουν οι μέρες της εξέγερσης του Πολυτεχνείου, οι πολιτικές προσεγγίσεις των κομμάτων και των νεολαιών. Υπήρχαν και υπερβολικές στιγμές στη θεατροποίηση (όπως ο ρόλος του οικοδόμου, που νομίζω υπερτονίστηκε ή η συμβολή της Σοφίας Βέμπο που έκρυψε φοιτητές στο σπίτι της). Και μελό στιγμές υπήρχαν, αλλά είναι ένα γεγονός τόσο πρόσφατο, απ’ όπου δύσκολα μπορεί κανείς να αποστασιοποιηθεί. Υπήρχαν φράσεις και αποστροφές που συνδέονταν με σημερινές στάσεις, αντιδράσεις και φορτίσεις. Αλλά χωρίς να γέρνει τη ζυγαριά την εύκολη συγκίνηση και τη συνθηματολογία. Γιατί υπήρχε και ισορροπία, ιδίως στο σκέλος της πολιτικής ζύμωσης των νεολαίων εντός του Πολυτεχνείου, κι εκεί πιστεύω ότι ο ρόλος του ιστορικού συμβούλου της παράστασης Κωστή Κορνέτη (που έχει υπογράψει το βιβλίο «Τα παιδιά της δικτατορίας») ήταν καθοριστικός.

Τα τραγούδια της εποχής συνδέθηκαν εύστοχα με τα κινηματογραφικά ή ηχητικά ντοκουμέντα –άλλωστε είναι τραγούδια που συνεχίζουμε ν’ ακούμε. Αλλά η πιο απογειωτική στιγμή της παράστασης ήταν η εμφάνισης της Υβόννης Μαλτέζου, που κατέβηκε από την πλατεία στη σκηνή, ως ένας θεατής που θα δώσει ένα χαρτομάντηλο. Κι εκεί, συνδέοντας το «Γιάξεμπόρε» των μπουλουκιών και του Λουκιανού Κηλαηδόνη με το Ελεύθερο Θέατρο που γεννήθηκε τότε, στα χρόνια της χούντας, και την προσωπική της περιπέτεια, (όταν συνελήφθη από την Ασφάλεια Μεγάλη Εβδομάδα, μαζί με τον Κώστα Αρζόγλου), μοιράστηκε εκεί ζωντανά -σαν βίωμα και σαν ρόλος μαζί, απλά, φυσικά και καθόλου φορτισμένα, σαν αναπνοή-, την εμπειρία της και μαζί τη μέθη του θεάτρου που ζούσε εκείνη η ομάδα, εκείνες τις μέρες, δίνοντας ανάσες και στους θεατές. Με χιούμορ, με σοφία, με τρυφερότητα, με την απόσταση των ανθρώπων που ξέρουν ότι πήραν μέρος σε μια σημαντική στιγμή της ιστορίας, αλλά δεν κομπάζουν γι’ αυτό. Θέλουν μόνο να το μοιραστούν και να το μεταδώσουν.

Είχε ήδη δείξει πολύ σφαιρικά την εποχή η παράσταση. Και ήταν απολύτως εύληπτη και για όσους δεν γνώριζαν τα γεγονότα. Γι’ αυτό πιστεύω ότι δεν χρειαζόταν η τελευταία ενότητα, με τον καθηγητή της Δραματικής Σχολής (τον υποδύεται ο καλός Γιάννης Νταλιάνης), με τους φοιτητές του (τους τελειόφοιτους της Δραματικής Σχολής του Θεάτρου Τέχνης) να αναλύουν την «Αντιγόνη». Όχι γιατί δεν αποδόθηκε καλά θεατρικά. Μια χαρά αποδόθηκε. Γιατί σαν να περίσσευε. Και η ευθεία προτροπή «να βγούμε απ’ την απάθεια» σαν να απομάγευε όσα είχε δημιουργήσει λίγο πριν η Υβόννη Μαλτέζου.

Παρά τις κάποιες υπερβολές (θεατρικές ή συγκινησιακές), η παράσταση του Μάνου Καρατζογιάννη άγγιξε με σεβασμό και αγάπη και την εποχή και τους ανθρώπους που πρωταγωνίστησαν, κι έγιναν μέρος της ιστορίας χωρίς να το καταλάβουν. Και όλοι οι ηθοποιοί της παράστασης ανταποκρίθηκαν με συγκίνηση πιστεύω σ’ αυτή τη συνθήκη.

 

Η ταυτότητα της παράστασης

Σκηνοθεσία: Μάνος Καρατζογιάννης, Δραματουργία: Μάνος Καρατζογιάννης – Δήμητρα Κονδυλάκη, Μουσική: Τηλέμαχος Μούσας, Κίνηση: Ζωή Χατζηαντωνίου, Σκηνικό: Λουκία Μάρθα, Κοστούμια: Βασιλική Σύρμα, Φωτισμοί: Άγγελος Παπαδόπουλος, Βίντεο: Goran Gagic, Βοηθός σκηνοθέτη: Ντίνα Ντεμπέμπε, Ιστορικός σύμβουλος: Κωστής Κορνέτης, Φωτογραφίες: Ελίνα Γιουνανλή

Παίζουν:  Γιώργος Βουρδαμής, Μαρία Ζορμπά, Υβόννη Μαλτέζου, Ιφιγένεια Καραμήτρου, Γιάννης Νταλιάνης, Καλλιόπη Παναγιωτίδου, Γιώργος Νούσης, Στρατής Χατζησταματίου

Συμμετέχουν σπουδαστές του Γ Έτους της Δραματικής Σχολής του Θεάτρου Τέχνης «Κάρολος Κουν»: Μάριος Αλεξανδρής, Μάριος Βερτζίνης, Νατάσα Βλυσίδου, Αναστασία Γαλερού, Αναστασία Γαλερού-Βλάση, Χριστιάννα Γκίνογλου, Γιάννης Εσκιντζόγλου, Γιάννης Ζερβός, Πάνος Θεοδωρακόπουλος, Νεφέλη – Βασιλική Καρατσώλη, Μαριάνθη Κοσκινά, Μάρθα Ορφανάκη, Κέλλυ Σαραβάνου.

ΠΗΓΗ 

0 FacebookTwitterPinterestEmail
Προβολεις

Οι πιο μαγευτικές μυστικές παραλίες βρίσκονται στην Ελλάδα και στην Ισπανία

by bot

Οι πιο μαγευτικές μυστικές παραλίες βρίσκονται στην Ελλάδα και στην Ισπανία

Ακολουθούν Πορτογαλία και Ιταλία, ενώ υπάρχει αναφορά σε μια στην Κροατία και μια στην Τουρκία. Αυτά τουλάχιστον αναγράφονται στον οργανισμό European Best Destinations ο οποίος πρόσφατα δημσσίευσε τις πιο ενδιαφέρουσες ή αν θέλετε τις πιο μαγευτικές μυστικές παραλίες στην Ευρώπη. Διαθέτουν φυσικό περιβάλλον, είναι απομονωμένες και ιδανικές για ρομαντικές αποδράσεις.

Οι πέντε καλύτερες παραλίες βρίσκονται στην Ελλάδα και οι τέσσερις στην Ισπανία

Είναι απομονωμένες, με ψιλή χρυσή άμμο, παρθένα φύση και ιδανικές για ρομαντικές αποδράσεις ή οικογενειακές περιπέτειες.

Δεν είναι όμως εύκολα προσβάσιμες όλες και απαιτούν κάποια προσπάθεια για να φτάσει κανείς εκεί, αλλά αξίζει τον κόπο.

Μάλιστα, στη λίστα αυτή οι 5 από τις 15 παραλίες βρίσκονται στην Ελλάδα, τέσσερις στην Ισπανία, δύο στην Πορτογαλία, δύο στην Ιταλία, μία στην Κροατία και μία στην Τουρκία. Ας τις δούμε αναλυτικά…

Τσιγκράδο, Μήλος, Ελλάδα

Προσβάσιμη μέσω ενός στενού μονοπατιού και μιας σκάλας, η παραλία Τσιγκράδο ανταμείβει τους τολμηρούς επισκέπτες με το απομονωμένο και γραφικό της περιβάλλον. Είναι ιδανική για ψαροντούφεκο και εξερεύνηση των πολυάριθμων θαλάσσιων σπηλαίων γύρω της.

 Praia da Ponta Pequena, Algarve, Πορτογαλία

Γνωστή για τους βράχους και τη χρυσή άμμο της, η Praia da Ponta Pequena στο Algarve της Πορτογαλίας υπόσχεται εκπληκτική θέα και ηρεμία

 Παπαφράγκας, Μήλος, Ελλάδα

Ο ειδυλλιακός Παπάφραγκας βρίσκεται στη βόρεια πλευρά της Μήλου, στο χωριό Πάχαινα. Ένα σεληνιακό σκηνικό με πελώριους, επιβλητικούς βράχους και γαλαζοπράσινα νερά που μοιάζουν «παγιδευμένα» σε ένα στενό θαλάσσιο κομμάτι που φιλοξενεί μια σπηλιά σκέτο όνειρο. Πρόκειται για μια παραλία που διαφέρει από ό,τι έχεις δει μέχρι σήμερα.

Cala Goloritze, Σαρδηνία, Ιταλία

Η Cala Goloritze, είναι προσβάσιμη μόνο με σκάφος και γνωστή ως η πιο όμορφη παραλία της Ιταλίας. Με πεντακάθαρα νερά, βρίσκεται στην ανατολική ακτή του νησιού της Σαρδηνίας, στο δήμο Baunei στο νότιο τμήμα του κόλπου Orosei και περιβάλλεται από άγρια φυσική ομορφιά.

Ballota, Llanes, Ισπανία

Διαθέτει φυσικό και άγριο περιβάλλον και είναι παράδεισος για όσους λατρεύουν τη φύση και τους ανοικτούς χώρους. Η παραλία Ballota έχει μήκος 350 μέτρα και πλάτος 62 μέτρα σε ένα σχεδόν τέλειο σχήμα κοχυλιού. Απέχει δύο ώρες από το Μπιλμπάο και μόλις 30 λεπτά από την Ribadessella.

 Cuevas del Mar, Llanes, Ισπανία

Γνωστή για τις εντυπωσιακές θαλάσσιες σπηλιές και τους βραχώδεις σχηματισμούς της, αυτή η παραλία είναι ένα καταφύγιο για όσους αναζητούν φυσική ομορφιά και ηρεμία. Επίσης, είναι ιδανική για οικογένειες και παρέχει χώρο στάθμευσης προς τα πάνω.

Καστέλι, Κάτω Κουφoνήσι, Ελλάδα

Ένα κρυμμένο διαμάντι στο Κάτω Κουφονήσι, η παραλία Καστέλι φημίζεται για τα γαλαζοπράσινα νερά της και το γαλήνιο περιβάλλον της. Μην πάτε με πράγματα, πρέπει να κατέβετε τα βράχια.

Joao d’Arens, Algarve, Πορτογαλία

Η Joao d’Arens στο Algarve είναι η αγαπημένη παραλία των ντόπιων για την ήρεμη ατμόσφαιρά της και την εκπληκτική θέα.

Είναι προσβάσιμη από ένα ελαφρώς απότομο μονοπάτι και ο παράδεισος για όσους αγαπούν τη φύση. Τα κρυστάλλινα νερά της καλούν τους επισκέπτες να βουτήξουν και να εξεραυνήσουν τη σπηλιά που υπάρχει εκεί.

Η Κοιλάδα των Πεταλούδων, Φετίγιε, Τουρκία

Περιτριγυρισμένη από απόκρημνους βράχους και πλούσια βλάστηση, η παραλία είναι προσβάσιμη μόνο από το νερό.

Η Κοιλάδα των Πεταλούδων βρίσκεται στη Φετίγιε, στην Τουρκία. Είναι ανοικτή στο κοινό όλο το χρόνο και οι επισκέπτες μπορούν να ασχοληθούν με διάφορες υπαίθριες δραστηριότητες, όπως πεζοπορία, rafting, κανό και καταδύσεις.

Συκιά, Μήλος, Ελλάδα

Η παραλία Συκιά βρίσκεται στη δυτική πλευρά της Μήλου και προς τα νότια. Αυτό που την κάνει να ξεχωρίζει είναι ότι βρίσκεται μέσα σε ένα σπήλαιο. Μοιάζει με μεγάλη πισίνα με ένα τεράστιο θόλο ανοικτό από πάνω και άσπρα βράχια υψωμένα γύρω γύρω.

Η οροφή του σπηλαίου με το πέρασμα του χρόνου κατέρρευσε δημιουργώντας ένα φεγγίτη που αφήνει τις ηλιαχτίδες να φωτίζουν το εσωτερικό του, δημιουργώντας ένα άκρως εντυπωσιακό τοπίο. Το πιθανότερο είναι μάλιστα πως η πτώση της οροφής ήταν αποτέλεσμα κάποιου σεισμού.

Οι αχτίδες του ήλιου να μπαίνουν στην σπηλιά από αυτή τη “φυσική οροφή” φωτίζοντας τα σμαραγδένια νερά της και να δημιουργούν μια οπτική πανδαισία χρωμάτων και λάμψης.

Torrente de Parreis, Μαγιόρκα, Ισπανία

Η Torrente de Pareis στη Μαγιόρκα βρίσκεται σε έναν γραφικό όρμο και προσφέρει ένα γαλήνιο καταφύγιο με τα κρυστάλλινα νερά της.

Cíes, Βίγκο, Ισπανία

Τα τρία νησιά (Monte Agudo, do Faro και San Martino) που απαρτίζουν αυτό το αρχιπέλαγος, απέναντι από την πόλη Βίγκο της Γαλικίας, είναι ένας παράδεισος για τους λάτρεις της φύσης. Τα δύο πρώτα συνδέονται με μια μακριά λωρίδα άμμου και φιλοξενούν μερικές από τις πιο όμορφες παραλίες της Ισπανίας.

 Σεϊτάν Λιμάνια, Κρήτη, Ελλάδα

Τα Σεϊτάν Λιμάνια βρίσκονται στην βορειοανατολική πλευρά της χερσονήσου του Ακρωτηρίου στην δυτική Κρήτη, 20 χιλιόμετρα από την πόλη των Χανίων.

Εκεί, λωρίδες θάλασσας εισχωρούν ανάμεσα στις απόκρυμνες βραχώδεις ακτές του Ακρωτηρίου δημιουργώντας μικρούς όρμους. Σε έναν από αυτούς βρίσκεται αυτή η καλά κρυμμένη παραλία, που έχει χαλίκι και άμμο και λόγω του δύσβατου σημείου στο οποίο βρίσκεται, τα τελευταία μόλις χρόνια έχει γίνει γνωστό προορισμός.

Isola Bella, Σικελία, Ιταλία

Το μαργαρητάρι της Σικελίας. Κοντά στη πόλη της Ταορμίνας, η παραλία του νησιού Isola Bella είναι ένα πανέμορφο μέρος που μαγεύει τους επισκέπτες. Συνδέεται με την ηπειρωτική χώρα με μια στενή λωρίδα άμμου, προσφέροντας ένα ειδυλλιακό σκηνικό.

0 FacebookTwitterPinterestEmail
Newer Posts
Older Posts

artpointview.gr @ 2024

Facebook Envelope
@2021 - All Right Reserved. Designed and Developed by PenciDesign