Οι πλούσιοι, οι πολύ πλούσιοι και η φορολογία
το ρεπορτάζ της ProPublica έχει συζητηθεί πολύ τελευταία.
Αποκαλύπτει το φόρο εισοδήματος που πλήρωσαν διάφοροι δισεκατομμυριούχοι τα προηγούμενα έτη και, ομολογουμένως, προκάλεσε δικαιολογημένες αντιδράσεις -καθώς οι πολύ προβεβλημένοι δισεκατομμυριούχοι των εταιρειών τεχνολογίας κατά κανόνα φοροαποφεύγουν και πληρώνουν σχετικά λίγα λεφτά σε φόρους. Ο Τζεφ Μπέζος της Amazon, για παράδειγμα, πήρε επιστροφή φόρου $4.000 μια χρονιά, όταν είχε ήδη περιουσία $13 δισ.
Ωστόσο υπάρχει ένα πρόβλημα στην ερμηνεία και την επικοινωνία αυτών των αριθμών. Μεταδίδονται αριθμοί και δισεκατομμύρια λες και όλοι αυτοί τα έχουν σε ρευστό, στην τράπεζα, χωρίς να εξηγείται το πώς γίνεται η φοροαποφυγή, πόση είναι στ’ αλήθεια και πώς θα μπορούσε πρακτικά το πρόβλημα να διορθωθεί.
Γιατί υπάρχει πρόβλημα, αλλά διαφορετικής κλίμακας από ό,τι υπονοοείται.
Ο μέσος αμερικανός δισεκατομμυριούχος δεν πληρώνει 0,09% των εισοδημάτων του σε φόρους, αλλά κατά κανόνα περί το 20-25%, την ώρα που ο μέσος (καλοπληρωμένος) αμερικανός εργαζόμενος πληρώνει το 37%.
Κάτι άλλο ενδιαφέρον και αξιοσημείωτο σε αυτή την υπόθεση: η αξιοθαύμαστη πρεμούρα πολυάριθμων (εμφατικά μη-δισεκατομμυριούχων) που σπεύδουν να υπερασπιστούν ένα ξεκάθαρα άδικο status-quo.
