Η Διάσκεψη για την Δημοκρατία και οι απρόσκλητοι
Η Διάσκεψη Κορυφής για την Δημοκρατία που θα γίνει υπό την προεδρία του Τζο Μπάιντεν μέσω τηλεδιάσκεψης στις 9-10 Δεκεμβρίου με συμμετοχή ηγετών από 109 χώρες δεν προκαλεί έκπληξη ούτε μεγάλες προσδοκίες.
Δεν είναι έκπληξη γιατί ήταν προεκλογική δέσμευση του Μπάιντεν και δεν προκαλεί μεγάλες προσδοκίες καθώς έχει προεξοφληθεί όχι ως ουσιαστικό βήμα προς την παγκόσμια διακυβέρνηση αλλά σαν μήνυμα στους μη προσκληθέντες (Ρωσία, Κίνα, Λευκορωσία, Ιράν, Βόρεια Κορέα , Αιθιοπία, Κούβα, Μυανμάρ, Ουγγαρία και Τουρκία μεταξύ των άλλων) ότι δεν έχουν απέναντί τους μόνον τις ΗΠΑ αλλά την πλειονότητα των κρατών του πλανήτη.
Αυτό που φαίνεται να έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον είναι το ότι στη σχετική λίστα των προσκαλεσμένων που δημοσιεύθηκε χθες στο Politico περιλαμβάνονται οι Φιλιππίνες και η Πολωνία ενώ δεν έχουν προσκληθεί η Ουγγαρία και η Τουρκία. Γιατί είναι η πρώτη φορά στην ιστορία του ΝΑΤΟ που δύο χώρες-μέλη του χαρακτηρίζονται αντιδημοκρατικά καθεστώτα από τον Λευκό Οίκο.
Αξίζει επίσης να σημειωθεί η απουσία του συνόλου σχεδόν των κρατών της Ευρύτερης Μέσης Ανατολής και Βόρειας Αφρικής αλλά και της πρώην Σοβιετικής Κεντρικής Ασίας, κράτη στα οποία περιλαμβάνονται σημαντικοί σύμμαχοι των ΗΠΑ.
Αν η λίστα του συνήθως καλά πληροφορημένου Politico επιβεβαιωθεί, τότε δεν αποκλείεται η πρωτοβουλία Μπάιντεν να λειτουργήσει στην λογική της αυτοεκπληρούμενης προφητείας, όπου μια δυσμενής εξέλιξη αντί να μετατεθεί χρονικά η να ματαιωθεί, επισπεύδεται. Δηλαδή, η Διάσκεψη Κορυφής για την Δημοκρατία να ευνοήσει την σύγκλιση των μη προσκληθέντων ηγετών σε ένα ετερόκλητο μέτωπο δυσαρεστημένων κατά του αμερικανικού παρεμβατισμού, για πρώτη φορά μετά το τέλος του Ψυχρού Πολέμου την περίοδο 1989-91.
Από την πρώτη στιγμή που οι ΗΠΑ στα τέλη του 19ου αιώνα βγήκαν από τον απομονωτισμό του δόγματος Μονρόε και άρχισαν τις επεμβάσεις εκτός συνόρων, η επίκληση της παραβίασης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και της δημοκρατικής διακυβέρνησης ήταν με επιλεκτικό τρόπο η σταθερή και διαχρονική νομιμοποίηση της εμπλοκής τους.
Για την ιστορία: Ο πόλεμος ΗΠΑ-Ισπανίας το 1898 παρουσιάσθηκε στην αμερικανική κοινή γνώμη ως συμπαράσταση στον λαό της Κούβας που υπέφερε κάτω από την σκληρή αποικιακή διοίκηση της Μαδρίτης. Όταν ο απεσταλμένος του μεγαλοεκδότη Hearst τηλεγράφησε από την Αβάνα ότι δεν είδε ούτε κακομεταχείριση των κατοίκων, ούτε πολεμοχαρή ατμόσφαιρα, πήρε μια απάντηση από τον εργοδότη του που πέρασε στην Ιστορία, «You provide the news, I will provide the war».
Τέλος, σημειώστε ότι στην ατζέντα της Διάσκεψης κεντρική θέση αναμένεται να έχει η «Συμμαχία για το Μέλλον του Διαδικτύου» που προτείνουν οι ΗΠΑ ως απάντηση στην προσπάθεια χειραγώγησης και μετατροπής του σε εργαλείο κρατικού ελέγχου, που προωθούν αυταρχικά καθεστώτα όπως η Κίνα και η Ρωσία.
KReport
