ΦΑΚΕΛΟΣ -ΣΥΛΛΟΓΟΙ
Σύλλογος Φαλακρών «Φως ιλαρόν» ιδρύεται το 1909!
Γράφει η δημοσιογράφος και ερευνήτρια Χριστίνα Φίλιππα
Αν και νόμος «περί ίδρυσης και λειτουργίας σωματείων» τέθηκε σε εφαρμογή το 1914, πρόκειται για τον ν. 281 ΦΕΚ 171/26-6-1914, είναι γνωστό ότι προϋπήρχαν σύλλογοι υπό την μορφή ενώσεων-ομάδων, με κάποιες καταστατικές αρχές λειτουργίας που προσυπέγραφαν τα μέλη. Πολίτες που ένοιωθαν ότι τους συνέδεε κάτι κοινό όπως καταγωγή, ενδιαφέροντα, επάγγελμα, φύλο, ένοιωθαν την ανάγκη να συσπειρωθούν με πνεύμα αλληλεγγύης για την πραγματοποίηση στόχων μέσα από την ανταλλαγή απόψεων και την διεξαγωγή κοινών αγώνων.
Ενας από τους συλλόγους που ιδρύθηκαν πριν την νομοθετική ρύθμιση για την σύσταση συλλόγων, ήταν και ο «Σύλλογος Φαλακρών» με τον διακριτικό τίτλο «Φως ιλαρόν» που ιδρύθηκε τον Ιούλιο του 1909 και ήδη αριθμούσε 150 μέλη, όπως μας ενημερώνει η εφημερίδα «Χρόνος». Όπως αναφέρεται στο δημοσίευμα υπήρχε ολόκληρο τελετουργικό για να πάρει ο αιτών το χρίσμα του νεοφώτιστου μέλους, διότι αν νομίζετε ότι στον σύλλογο αυτό με μία απλή αίτηση γραφόταν κάποιος μέλος και ξεμπέρδευε, πλανάσθε πλάνην …
ΤΕΛΕΤΗ ΥΠΟΔΟΧΗΣ ΜΕΛΟΥΣ
Ο νέος «αδελφός» προσήρχετο σε ώρα και μέρος που του είχαν υποδείξει. Στην συνέχεια, καθόταν στο μέσον της ομήγυρης των μελών, σε ψηλό κάθισμα τοποθετημένο κάτω από μία λάμπα φορώντας μία λευκή κουκούλα στο κεφάλι. Τότε, έσβηναν όλα τα φώτα και η παρέα έψαλλε μία παρωδία του επιλύχνιου ύμνου «Φώς ιλαρόν» και ο Μέγας Φαλακρός, ο πρόεδρος του συλλόγου θα λέγαμε, τράβαγε και του έβγαζε την λευκή κουκούλα. Αμέσως άναβαν την λάμπα πάνω από το κεφάλι του και άρχιζαν το ψάλσιμο της δεύτερης παρωδίας του «Ιδωμεν το φως το αληθινόν» και ένας έκαστος τον πλησίαζε και του φιλούσε την φαλάκρα.
Δυστυχώς ο συντάκτης της είδησης δεν διέσωσε τις παρωδίες αυτές για να έχουμε πλήρη εικόνα της ιεροτελεστίας.
Αν νομίζετε ότι μόνο στην Ελλάδα πρωτοτυπούσαμε, τότε αξίζει να προσγειωθούμε στην σκληρή πραγματικότητα και να αναφέρουμε ότι στο Φράιμπουργκ της Γερμανίας – κεντρική φωτογραφία – πέντε χρόνια νωρίτερα, το 1904, είχε ιδρυθεί παρόμοιος σύλλογος, μέλη του οποίου μπορούσαν να γίνουν όσων η φαλάκρα ήταν «λαμποκοπούσα». Δεν ξέρουμε τελετουργικό μύησης, όμως στο καταστατικό υπήρχε ο όρος κάθε χρόνο να συναντώνται και να τρώνε χοιρομέρι διασκεδάζοντας μετά μουσικής.
«Περί συλλόγων» έπεται συνέχεια….
