Υπερβολές /Του Τάκη Καμπύλη στο ΚReport
Ο Άρης Σερβετάλης είναι ένας από τους πιο ελπιδοφόρους ηθοποιούς μας. Χτες διέκοψε την παράσταση του «Ρινόκερου» επειδή δεν συμφωνεί με τον διαχωρισμό των θεατών σε εμβολιασμένους και ανεμβολίαστους.
Μια σημαντική θεατρική παραγωγή στο «Κιβωτός» που κάθε βράδυ συγκέντρωνε αρκετούς θεατούς ιδίως νεότερων ηλικιών. Πρόκειται για έργο του Ιονέσκο του 1959 πιθανώς εμπνευσμένο από το πρόσφατο ναζιστικό παρελθόν, μια αλληγορία για την αποκτήνωση των ανθρώπων από διαβρωτικές ιδεολογίες/εξουσίες και για την τελική αποδοχή των νόμων της ζούγκλας.
Η σκηνοθεσία του Γ. Κακλέα θεωρήθηκε από την κριτική ως από τα ατού της παράστασης καθώς και η ερμηνεία του Σερβετάλη – ο οποίος υποδύεται τον Μπερανζέ, τον ασήμαντο ανθρωπάκο που όμως από την αρχή αντιστέκεται στη γοητεία της δράσης των –άλλοτε- φιλήσυχων συμπολιτών του ως αγέλη.
Για να διακοπεί μια θεατρική παράσταση που μάλλον πήγαινε πολύ καλά χρειάζονται πολύ ισχυροί λόγοι. Ο Σερβετάλης επικαλέστηκε λόγους συνείδησης.
Δεν υπάρχουν αντίστοιχα προηγούμενα στο θέατρο ακόμη και σε εποχές όπου ο «διαχωρισμός» των ανθρώπων δεν ήταν εθελοντικός, όπως στην περίπτωση των εμβολιασμένων/ανεμβολίαστων.
Έτσι, ο Σερβετάλης πήρε θέση: Τιμώρησε τους εμβολιασμένους κατεβάζοντας την παράσταση. Προτίμησε την αυτολογοκρισία –αφού το έργο στην ελληνική διασκευή του σαφώς έκλεινε το μάτι και σε αναγνώσεις της εποχής μας, πολύ μεταγενέστερες από την εποχή του Ιονέσκο.
Το πώς ασκεί την τέχνη του ένας ηθοποιός είναι επιλογή του, ακόμη κι όταν επεκτείνει τα όριά της και τη δράση της σε πιο άμεσες κοινωνικές παρεμβάσεις.
Όπως εν προκειμένω: Ο καλλιτέχνης διαφώνησε με τα νέα μέτρα για τον κορονοϊό στο θέατρο και κατέβασε την παράσταση – για την ακρίβεια εξανάγκασε μια συλλογική προσπάθεια σε πρόωρη αυλαία αφού αποχώρησε ο πρωταγωνιστής.
Να διαφωνήσεις με τα μέτρα είναι θεμιτό. Να το υποστηρίξεις και μέσα από την τέχνη σου, στη δημοκρατία, είναι επιβεβλημένο. Αλλά να αποχωρήσεις;
Ακατανόητη απόφαση σε δυσνόητους καιρούς.
Η υπερβολή είναι πολύτιμο θεατρικό εργαλείο –αλλά υπάρχουν δίπλα μας (μερικές χιλιάδες) άνθρωποι που έχουν θρηνήσει από την αποκοτιά ενός ανεμβολίαστου, χρειάζονται κι αυτοί τον σεβασμό μας.
