ΑίθουσαΤέχνης Τεχνοχώρος: «A History State». Ατομική έκθεση της Μαρίας Πάστρα
Με την άφιξη του νέου έτους η αίθουσα Τέχνης Τεχνοχώρος παρουσιάζει την πρώτη ατομική έκθεση της Μαρίας Πάστρα με τίτλο «A History State», σε επιμέλεια της Ιστορικού Τέχνης Λουΐζας Καραπιδάκη Τα εγκαίνια της έκθεσης θα πραγματοποιηθούν την Πέμπτη 12 Ιανουαρίου 17:00-22:00, και η διάρκεια της θα είναι έως τις 4 Φεβρουαρίου 2023.
Η καλλιτέχνης αποτυπώνει στα έργα της «στιγμές» στο χωροχρόνο. Η ίδια αναρωτιέται : «υπάρχει παρελθόν, παρόν και μέλλον ή επιπλέουμε όλοι μαζί, ως αιώνιες κυματοσυναρτήσεις σε ένα παντοτινό τώρα;». Όντας φανερά επηρεασμένη από τις διηγήσεις του πατέρα της από τη ζωή στη μεταπολεμική Αθήνα «διασταυρώνει» το παλιό με το καινούριο σε ένα αέναο παιχνίδι. Ο τίτλος της έκθεσης είναι δανεισμένος από την κβαντομηχανική και μια θεωρητική της προσέγγιση στο πρόβλημα του χρόνου, βάσει της οποίας ο χρόνος δεν υπάρχει, είναι ακριβώς η κατάσταση που δεν αλλάζει ποτέ. Πρόκειται για μια έκθεση που θα μας προβληματίσει και θα μας βάλει στη διαδικασία να σκεφτούμε πόσο γρήγορα κυλά ο χρόνος αφήνοντας τα πάντα γύρω του ανά τους αιώνες, με έναν τρόπο μαγευτικά ακατανόητο, τόσο ίδια και τόσο διαφορετικά ταυτόχρονα.
H Μαρία Πάστρα πειραματίζεται με την απεικόνιση της σύζευξης διαφορετικών εποχών. Ο χρόνος μεταλλάσσεται αδιάλειπτα στα έργα της, το παρελθόν και το παρόν συμβαδίζει και οι υπερβατικές εικονογραφικές συνυπάρξεις αγγίζουν τη σφαίρα της επιστημονικής φαντασίας.
Η εικαστικός αποκρυσταλλώνει στιγμιότυπα της καθημερινής ζωής στην Αθήνα του περασμένου αιώνα, μάς μεταφέρει την περιρρέουσα ατμόσφαιρα και με τις επεμβατικές εικονιστικές αναφορές μάς επαναφέρει στην εποχή μας. Παρουσιάζει μια συνομιλία του χθες με το σήμερα συνδυάζοντας διαφορετικές χρονικές στιγμές και αισθητικές αντιλήψεις. Η συγκλονιστική δεκαετία του μεσοπολέμου έρχεται σε αντιπαράθεση με τη σύγχρονη πραγματικότητα: οι ρομαντικές τουαλέτες των κυριών συνυπάρχουν με το αντισυμβατικό σύγχρονο ντύσιμο, τα ετεροχρονισμένα μέσα μεταφοράς με τα σύγχρονα υπερταχύτατα, τα παραδοσιακά επαγγέλματα της εποχής με τις σημερινές εμπορικές δραστηριότητες, τα νεοκλασικά οικοδομήματα με τα μεταμοντέρνα. 
Οι εικόνες παρόντος-παρελθόντος της Πάστρα εναλλάσσονται στον ίδιο καμβά και παρόλο που η σύνθεσή τους είναι δύσκολο εγχείρημα, καταφέρνει να την αποδώσει με αφηγηματική ευφράδεια. Η δυσκολία του συνδυασμού τόσο πολύ αντιθετικών αισθητικών είναι σαφής, αλλά η καλλιτέχνης χρησιμοποιεί επιδέξια τα εκφραστικά της μέσα, ώστε οι μορφικές της αναφορές να συλλειτουργούν οπτικά, χωρίς να αναιρούν η μία την άλλη. Από τα έργα της απουσιάζει ο φόβος του κενού (Horror vacui), αντίθετα η ζωγράφος εκμεταλλεύεται τα κενά για να αλληλοσυνδέσει τις απεικονίσεις και να σκιαγραφήσει ένα ταξίδι στο χρόνο.
Το ταξίδι στον χρόνο, σύμφωνα με τη wikipedia, «είναι μία ιδέα προερχόμενη από την επιστημονική φαντασία η οποία αφορά χειρισμό της ροής του χρόνου συνήθως μέσω κάποιας τεχνολογικής εφεύρεσης (χρονομηχανή). Όχι σπάνια το ταξίδι στο χρόνο συγχέεται με την κβαντική θεωρία των πολλαπλών συμπάντων, όπου μέσω της χρονομηχανής ο χειριστής της αλλάζει την έκβαση ιστορικών γεγονότων και ο ίδιος έτσι μεταφέρεται σε έναν εναλλακτικό κόσμο με διαφορετική ιστορική εξέλιξη».
Στις εναρμονισμένες συνθέσεις της ζωγράφου με τα αλλεπάλληλα περάσματα στο χρόνο η Αθήνα των ρομαντικών τραγουδιών γίνεται την ίδια στιγμή και η Αθήνα της μουσικής τραπ, του χορού του δρόμου και του skateboard, οι παραλίες των σεμνότυφων κορασίδων κατακλύζονται από παρέες απελευθερωμένων νέων του 21ου αιώνα, ενώ τα ρετρό καπελίνα, τα φουρό, οι ρεντιγκότες, τα παρασόλια κυκλοφορούν μαζί με τα τζιν, τα αθλητικά και τα σακίδια πλάτης.
Το αναγνωρίσιμο μορφοπλαστικό ιδίωμα της Πάστρα χαρακτηρίζεται από μια λεπτομερειακή περιγραφική και ενίοτε ιμπρεσιονιστική διάθεση με πολλά ρεαλιστικά στοιχεία και επιλεκτικές αφαιρέσεις. Μολύβια, ακουαρέλες, παστέλ και λάδια διαμορφώνουν την προοπτική, σχηματίζουν τους όγκους, «ζωντανεύουν» τις ανθρώπινες παρουσίες των διαφόρων εποχών και αποτυπώνουν με ακρίβεια την υλική υπόσταση των κτηρίων και των μνημείων. Η πλούσια χρωματική της παλέτα επαναπροσδιορίζει το διαχρονικά «ωραίο», διασώζει τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά των μορφών και δίνει έμφαση σε μεμονωμένα τμήματα της συνολικής εικόνας, που έρχονται σε αντίθεση με επιλεγμένα ασπρόμαυρα στοιχεία.
Άνθρωποι άλλων εποχών ταξιδεύουν στο μέλλον ή σύγχρονοι άνθρωποι επισκέπτονται το παρελθόν; Το σίγουρο είναι ότι μέσα από την ποιητική ατμόσφαιρα των έργων της ο θεατής ταξιδεύει από εποχή σε εποχή σε υπέροχα αστικά και παραλιακά τοπία και βρίσκεται ανάμεσα σε δυο παράλληλους κόσμους.
Λουΐζα Καραπιδάκη, Iστορικός Tέχνης
Σύντομο Βιογραφικό
Η Μαρία Πάστρα γεννήθηκε στην Αθήνα όπου ζει και εργάζεται μέχρι σήμερα. Αρχικά
σπούδασε Χημεία στη Φυσικομαθηματική Σχολή του Πανεπιστημίου Πατρών και
εργάστηκε είκοσι τέσσερα χρόνια ως στέλεχος στον τομέα των πετρελαιοειδών της
ΕΚΟ ΑΒΕΕ-Όμιλος ΕΛΠΕ. Παράλληλα, έκανε τις ακόλουθες σπουδές ζωγραφικής.
Από το 1999 ως το 2001 πήρε μαθήματα ζωγραφικής με τον Δανιήλ Σπυρόπουλο. Από
το 2001 ως το 2006 μαθήτευσε δίπλα στον Γιώργο Ρόρρη στους χώρους τέχνης
«Άποψη» στο Κολωνάκι και «Σημείο» στου Ψυρρή. Από το 2006 ως το 2012
σπούδασε στην Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας, ζωγραφική με καθηγητή
τον Τριαντάφυλλο Πατρασκίδη, αγιογραφία, νωπογραφία και εγκαυστική με καθηγητή
τον Παύλο Σάμιο και Πολυμέσα με το Μάνθο Σαντοριναίο. Επίσης, εξειδικεύτηκε στην
Καλλιτεχνική Αγωγή με καθηγήτρια την Τιτίκα Σάλλα. Aπό το 2012 απασχολείται
αποκλειστικά ως εικαστικός. Έργα της βρίσκονται σε ιδιωτικές και δημόσιες συλλογές.
Χορηγοί επικοινωνίας είναι οι Art22, www.artpointview.gr Axia news.
Εγκαίνια έκθεσης: 12 Ιανουαρίου 2023 17:00-22:00
Ημέρες και ώρες λειτουργίας:
Τρίτη, Πέμπτη, Παρασκευή 11:00 – 14:30 & 17:30 – 20:30
Τετάρτη 11:00-17:00, Σάββατο 11:00-16:00
Κυριακή, Δευτέρα κλειστά
Αίθουσα τέχνης Τεχνοχώρος
Λεμπέση 12, Αθήνα | metro Ακρόπολη
Τηλέφωνο 211 182 38 18
www.technohoros.org | info@technohoros.org