Μπλου τζιν: Η ιστορία του αγαπημένου μας ρούχου
Φαίνεται πως το ανθεκτικό αυτό ύφασμα ήταν σε χρήση ήδη από την εποχή του, κατά πάσα πιθανότατα Γενουάτη, ταξιδευτή Χριστόφορου Κολόμβου. Οι Γενοβέζοι ναυτικοί το χρησιμοποιούσαν για να πακετάρουν τα ιστία και ήταν μπλε με λευκή ραφή. Η απώτερη καταγωγή του πιο αγαπητού παντελονιού, μπορεί να μην είναι, επομένως, αμερικανική, όμως το τζιν ταυτίστηκε εξολοκλήρου με τις ΗΠΑ. Πώς έφτασε λοιπόν στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού και πώς πήρε το όνομά του;
Η ιστορία της ταύτισής του με τις ΗΠΑ και τον πυρετό του χρυσού ξεκίνησε όταν, γύρω στο 1850, ένας μετανάστης εβραϊκής καταγωγής από τη Βαυαρία, ονόματι Λιβάι Στρος, αποφάσισε να πάει στην Καλιφόρνια ακολουθώντας τους χρυσοθήρες για να δοκιμάσει την τύχη του. Γνώριζε το ανθεκτικό αυτό καραβόπανο και το πουλούσε στους χρυσοθήρες για την κατασκευή σκηνών και σκεπάστρων. Όμως οι χρυσοθήρες έψαχναν γερά παντελόνια. Έτσι ήρθε η ιδέα στον Λιβάι να χρησιμοποιήσει το ανθεκτικό αυτό καραβόπανο από τη Γένοβα ως παντελόνι. Αυτό ονομαζόταν ήδη μπλου ντι Τζένοβα, ή αλλιώς μπλου ντι Τζεν. Έτσι λοιπόν προέκυψε το όνομα μπλου τζιν.
Ο Λιβάι παρουσίασε τη νέα του εφεύρεση τον Ιούνιο του 1850 και αυτή έγινε αμέσως ανάρπαστη. Τρία χρόνια μόλις μετά, ίδρυσε την πρώτη εταιρεία τη Levi Strauss & Co. Επειδή όμως αποδείχτηκε ότι το καραβόπανο ήταν, εν τέλει, πολύ σκληρό για παντελόνι, ο Λιβάι το αντικατέστησε με ύφασμα ντένιμ.
Στη συνέχεια,μαζί με έναν Λετονό ράφτη, Γιάκομπ Ντέιβις, εξέλιξαν κι άλλο το παντελόνι και δημιούργησαν το ρούχο με τα μεταλλικά κουμπιά. Το ρούχο καθιερώθηκε ως παντελόνι εργασίας με δίπλωμα ευρεσιτεχνίας το 1873. Από εκεί και έπειτα ήταν εύκολο το νέο ανθεκτικό παντελόνι να γίνει αγαπημένο ρούχο των νέων, και όχι μόνο, σε ολόκληρο τον κόσμο.
