Οι διαδικασίες ομορφιάς, από το μανικιούρ μέχρι την αισθητική χειρουργική, ενέχουν κίνδυνο – και την ανταμοιβή μιας καλύτερης ζωής – podcast
Το να κάνετε τον εαυτό σας πιο όμορφο μπορεί να οδηγήσει σε απτές, υλικές ανταμοιβές. Το προνόμιο της ομορφιάς, όπως λέγεται, μπορεί να οδηγήσει σε μεγαλύτερη πρόσβαση σε χρήματα και κοινωνικό κεφάλαιο, με αποτέλεσμα καλύτερη ποιότητα ζωής.
Στη Βραζιλία, αυτή η κατανόηση ότι η ομορφιά είναι σημαντική για την κοινωνική θέση και την ψυχική και συναισθηματική ευημερία του ατόμου έχει ωθήσει το κράτος να επιδοτεί την αισθητική χειρουργική. Αλλά αυτή η επιδίωξη της ομορφιάς έχει μια σκοτεινή πλευρά και μπορεί συχνά να σημαίνει έκθεση σε βλάβες.
Και αυτό δεν περιορίζεται σε ακραίες πρακτικές καλλωπισμού, όπως η εκτεταμένη αισθητική χειρουργική. Οι άνθρωποι είναι επίσης πρόθυμοι να υπομείνουν πιθανούς κινδύνους σε πιο καθημερινές και εγκόσμιες θεραπείες ομορφιάς – όπως το μανικιούρ.
Σε αυτό το επεισόδιο του The Conversation Weekly, μιλάμε με έναν ανθρωπολόγο και μια ερευνήτρια για τον καρκίνο σχετικά με τις πιθανές βλάβες που ενέχει η αναζήτηση θεραπειών ομορφιάς.
https://theconversation.com/beauty-procedures-from-manicures-to-cosmetic-surgery-carry-risk-and-the-reward-of-a-better-life-podcast-207171
Η ψευδαίσθηση της επιλογής
Η Carmen Alvaro Jarrín είναι αναπληρώτρια καθηγήτρια ανθρωπολογίας στο Κολέγιο του Τιμίου Σταυρού στο Worcester, στις Η.Π.Α. Έκαναν έρευνα για την αισθητική χειρουργική στη Βραζιλία και εξέτασαν τον τρόπο με τον οποίο το κράτος έφτασε να υποστηρίζει την πρόσβαση σε αισθητικές επεμβάσεις ως μέρος της παροχής υγειονομικής περίθαλψης. Ο πλαστικός χειρουργός Ivo Pitanguy είχε κάνει εκστρατεία για την πρόσβαση στην αισθητική χειρουργική, υποστηρίζοντας ότι όλοι έχουν το δικαίωμα να είναι όμορφοι.
“Με εξέπληξε το πόσοι από αυτούς κάνουν πλαστικές επεμβάσεις και ξοδεύουν πολλά χρήματα για την ομορφιά, επειδή το βλέπουν ως έναν τρόπο για να επιτύχουν ανοδική κινητικότητα”, δήλωσε ο Jarrín. Το βιβλίο τους, The Biopolitics of Beauty: Cosmetic Citizenship and Affective Capital in Brazil, εξέτασε πώς η ομορφιά έγινε δικαίωμα υγείας.
Πολλοί από εκείνους που έχουν πρόσβαση σε κλινικές που επιδοτούνται από το κράτος δεν μπορούν να πληρώσουν ιδιωτικά τις αισθητικές επεμβάσεις. Και αυτές οι κλινικές ενέχουν κινδύνους – συχνά χρησιμοποιούνται ως κέντρα εκπαίδευσης και σε πολλούς ασθενείς δοκιμάζονται πειραματικές διαδικασίες, μερικές φορές με δραστικά αποτελέσματα.
Διαβάστε περισσότερα: Στη Βραζιλία, οι ασθενείς ρισκάρουν τα πάντα για το “δικαίωμα στην ομορφιά
“Οι άνθρωποι πιστεύουν ότι η ομορφιά σου δίνει πλούτο. Αν γεννηθείς φτωχός και είσαι όμορφος, οι άνθρωποι πιστεύουν ότι αυτό θα σου δώσει ανοδική κινητικότητα. Όλοι ήταν πεπεισμένοι ότι θα αποκτήσουν ανώτερη κινητικότητα”, εξηγεί ο Jarrín. “Οι ανθρωπολόγοι έχουν παρατηρήσει ότι όσο πιο άνιση είναι μια κοινωνία και όσο μικρότερη είναι η ανοδική κινητικότητα, τόσο περισσότερο οι άνθρωποι καταφεύγουν σε αυτά τα μαγικά μέσα. Στη Βραζιλία, η ομορφιά έχει αυτό το είδος της μαγικής ποιότητας”.
Η πρόσβαση στην αισθητική χειρουργική υπόσχεται καλύτερες ευκαιρίες απασχόλησης και κοινωνική κινητικότητα. Σε αυτό το πλαίσιο, η αναζήτηση ιατρικής παρέμβασης για να γίνει κανείς πιο όμορφος μπορεί να είναι μια ορθολογική επιλογή.
Ο κίνδυνος έκθεσης
Δεν είναι μόνο η πλαστική χειρουργική, ή στη Βραζιλία, όπου το κυνήγι της ομορφιάς μπορεί να έχει ακραίο τίμημα. Η αυξανόμενη δημοτικότητα του τζελ μανικιούρ, με τη χρήση υπεριωδών φώτων, μπορεί επίσης να θέσει τους ανθρώπους σε κίνδυνο.
Το 2016, η Karolina Jasko – η Μις Ιλινόις του 2018 – διαγνώστηκε με μια σπάνια μορφή μελανώματος στο νύχι του αντίχειρά της. Ο καρκίνος της είχε προκληθεί από την έκθεση σε υπεριώδη φώτα στα σαλόνια νυχιών από το να κάνει τακτικά μανικιούρ.
Η Maria Zhivagui είναι μεταδιδακτορική ερευνήτρια στην περιβαλλοντική τοξικολογία και τη γονιδιωματική του καρκίνου στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας, στις Η.Π.Α. Πρόσφατα συνέγραψε μια μελέτη σχετικά με τις επιπτώσεις της χρήσης υπεριώδους φωτός για τη θεραπεία του βερνικιού νυχιών.
“Αρχίσαμε να ακούμε για πολλές περιπτώσεις καρκίνου που αναπτύχθηκαν από την έκθεση σε τεχνητή λάμπα UV”, δήλωσε ο Zhivagui. “Βρήκαμε αυτό το μηχάνημα υπεριώδους ακτινοβολίας νυχιών που χρησιμοποιείται σε ινστιτούτα νυχιών και το οποίο έχει συνδεθεί με καρκίνο σε γυναίκες, ο οποίος εμφανίζεται στη ράχη του χεριού ή στο νύχι και στο δάχτυλο. Και αυτός ήταν ένας πολύ σπάνιος καρκίνος, συνήθως δεν τον παρατηρούμε”.
Η ομάδα της διαπίστωσε ότι οι υπεριώδεις λάμπες νυχιών μπορούν να προκαλέσουν μεταλλάξεις σε κύτταρα ανθρώπων και ποντικών. Μόλις είδε τα αποτελέσματα, η Zhivagui – η οποία έκανε συχνά μανικιούρ και μάλιστα τα έκανε μόνη της στο σπίτι – σταμάτησε να χρησιμοποιεί τις λάμπες UV.
“Αφού είδα τις επιπτώσεις στα μιτοχόνδρια, στο DNA και στον κυτταρικό θάνατο, είπα, όχι, αυτό είναι πολύ ανησυχητικό”, είπε. “Και σταμάτησα αμέσως να εκτίθεμαι σε αυτές τις υπεριώδεις ακτινοβολίες στα ινστιτούτα νυχιών”.
Ενώ τα φώτα UV χρησιμοποιούνται ευρέως σε ινστιτούτα νυχιών, οι συσκευές είναι εύκολο να αποκτηθούν για οικιακή χρήση. Και καθώς γίνονται ευρύτερα προσβάσιμες, είναι πιθανό περισσότεροι άνθρωποι να εκτίθενται σε κίνδυνο.
Αυτό το επεισόδιο γράφτηκε και δημιουργήθηκε από τους Nehal El-Hadi και Mend Mariwany, ο οποίος είναι επίσης ο εκτελεστικός παραγωγός του The Conversation Weekly. Η Eloise Stevens επιμελείται τον ηχητικό σχεδιασμό και η μουσική του θέματος είναι της Neeta Sarl.
