Για περίπου 24 ώρες, φαινόταν ότι ο Ρώσος πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν αντιμετώπιζε τη μεγαλύτερη πολιτική πρόκληση της ζωής του. Ο παλιός του φίλος Yevgeny Prigozhin, επικεφαλής της ισχυρής μισθοφορικής πολιτοφυλακής Wagner, οδηγούσε μια φάλαγγα ανδρών προς τη Μόσχα σε αυτό που ο Πούτιν αποκάλεσε “ένοπλη εξέγερση”. Το Κρεμλίνο τον κατηγόρησε για “ανταρσία”. Η Μόσχα τέθηκε σε συναγερμό υψηλής ασφαλείας. Ο Πούτιν πήγε με τζετ στην Αγία Πετρούπολη.
Και τότε, εξίσου ξαφνικά όπως ξεκίνησε, τελείωσε. Αφού πήρε εύκολα τον έλεγχο δύο βασικών πόλεων της νότιας Ρωσίας – η μία από αυτές ήταν το Ροστόφ-ον-Ντον, ένα σημαντικό κέντρο διοίκησης για τον πόλεμο του Πούτιν στην Ουκρανία – ο Πριγκόζιν ακύρωσε την όλη υπόθεση μετά από τηλεφώνημα που δέχτηκε από τον φίλο του Πούτιν Αλεξάντερ Λουκασένκο, τον πρόεδρο της Λευκορωσίας.
Για να “αποφύγει την αιματοχυσία”, είπε ο Πριγκόζιν, ήταν έτοιμος να γυρίσει πίσω και να πάρει τους άνδρες του πίσω στην καθημερινή τους δουλειά: τον πόλεμο στην Ουκρανία. Ποια ήταν η συμφωνία στην οποία κατέληξε ο Πριγκόζιν με τον Πούτιν;
Εν συντομία: Ο Πριγκόζιν, ένας πρώην κατάδικος που κάποτε εργαζόταν ως τροφοδότης του Πούτιν, διευθύνει το Wagner Group, μια πανίσχυρη μισθοφορική οργάνωση με 50.000 άνδρες που πολεμούν για λογαριασμό του Πούτιν στην Αφρική, τη Συρία και την Ουκρανία. Ο Πριγκόζιν διευθύνει επίσης τις περίφημες “φάρμες τρολ” που προσπάθησαν να αναμειχθούν στις αμερικανικές εκλογές του 2016.
Τους τελευταίους μήνες, ο Πριγκόζιν -ένα γεράκι που λατρεύει τη Βόρεια Κορέα και πιστεύει ότι ο Πούτιν ήταν πολύ ήπιος απέναντι στο Κίεβο – διαπληκτίστηκε δημοσίως με το ρωσικό υπουργείο Άμυνας σχετικά με τη στρατηγική και τις προμήθειες στην Ουκρανία. Ο Πούτιν το ανέχτηκε στην αρχή, αλλά καθώς η διαμάχη γινόταν όλο και πιο άσχημη, προσπάθησε να της βάλει τέλος προτείνοντας να υπαχθεί η Βάγκνερ στο υπουργείο Άμυνας. Ο Πριγκόζιν δεν το δέχτηκε. Ισχυρίστηκε, χωρίς αποδείξεις, ότι ρωσικά στρατεύματα είχαν επιτεθεί στους άνδρες του την Παρασκευή και αμέσως ξεκίνησε μια ένοπλη “πορεία δικαιοσύνης” προς τη Μόσχα, με στόχο να “σταματήσει το κακό” του υπουργείου Άμυνας. Έφτασαν σε απόσταση 125 μιλίων από το Κρεμλίνο πριν σταματήσουν.
Η συμφωνία. Σύμφωνα με τη συμφωνία που μεσολάβησε ο Λουκασένκο, το Κρεμλίνο απέσυρε όλες τις κατηγορίες περί “ανταρσίας” εναντίον του Πριγκόζιν, ο οποίος θα μεταβεί πλέον στην εξορία στη Λευκορωσία. Οι μαχητές της Βάγκνερ που συμμετείχαν στην εξέγερση θα λάβουν χάρη, ενώ στους υπόλοιπους θα επιτραπεί να γίνουν συμβασιούχοι μαχητές του ρωσικού στρατού. Ένα απροσδόκητα ειρηνικό τέλος στην πιο θρασύτατη πρόκληση που έχει βιώσει ο Πούτιν στις δύο δεκαετίες της εξουσίας του.
Στο τέλος, ο Πριγκόζιν φαίνεται να έκρινε ότι δεν είχε αρκετή υποστήριξη στη Μόσχα για να προχωρήσει παραπέρα, ενώ ο Πούτιν φαίνεται να υπολόγισε ότι μια λύση με διαπραγματεύσεις ήταν καλύτερη από μια ένοπλη απάντηση.
Θα είναι αυτό το τέλος; Είναι δύσκολο να πούμε. Οι άνδρες του Πριγκόζιν φέρονται να έχουν αρχίσει να εγκαταλείπουν το Ροστόφ, αλλά το αν θα πάει ήσυχα στη λευκορωσική νύχτα μένει να το δούμε. Βραχυπρόθεσμα, ο Πούτιν θα χρειαστεί να αντικαταστήσει τις ομάδες των μισθοφόρων που του παρείχε η Βάγκνερ στην Ουκρανία, αλλά αξίζει επίσης να εξετάσουμε τους τρόπους με τους οποίους η συμπίεση της Βάγκνερ μπορεί να επηρεάσει τα συμφέροντα της Ρωσίας και στην Αφρική και στη Συρία.
