Τουρισμός μετά τις εκλογές
Γράφει ο Θάνος Οικονομόπουλος
Οι χιλιάδες ξένοι τουρίστες που με την βοήθεια των εργαζόμενων στις ξενοδοχειακές μονάδες αλλά και τους ντόπιους κατοίκους που έσπευσαν να τους απεγκλωβίσουν από τα καιόμενα συγκροτήματα που είχαν καταλύσει, μόνο από καρδιάς ευχαριστίες και ευγνωμοσύνη έχουν να πουν «για τους υπέροχους Έλληνες, την αυτοθυσία και το φιλόξενο πνεύμα τους…».Και τα ξένα ΜΜΕ, μόνο ύμνους μετέδιδαν για την «φιλόξενη, ανθρώπινη, συμπονετική» ευαισθησία και προσφορά των ανθρώπων της χώρας μας.
Το ερώτημα είναι όλοι αυτοί οι τουρίστες με τις τραυματικές εμπειρίες από το «ελληνικό καλοκαίρι τους», θα ξανάρθουν στην Ελλάδα για διακοπές; Γιατί μπορεί οι «φιλόξενοι Έλληνες» να τους συγκίνησαν με την στάση και την προσφορά τους, αλλά οι εικόνες από μια Ελλάδα που καίγεται μέχρις οι φλόγες να σβήσουν… στην θάλασσα, που τα φημισμένα πευκοδάση της μέχρι τις ακρογιαλιές έγιναν στάχτη, που «τα λευκά μάρμαρα…» είναι επισκέψιμα μόνο όταν το επιτρέπει ο… καύσωνας, είναι απολύτως λογικό να προβληματίζει τους ξένους( και κυρίως Βορειοευρωπαίους) τουρίστες, που πέρσι ξεπέρασαν τα 23 εκατομμύρια!
Η κλιματική αλλαγή, δεν είναι πλέον ένας αόριστος μελλοντικός κίνδυνος για τον κόσμο μας. Αυτό που οι ξένοι γύρευαν και ήξεραν ότι θα τους προσφέρει η χώρα, «λίγα πεύκα, λίγα μάρμαρα λευκά και μια θάλασσα που λάμπει από φρεσκάδα», είναι πλέον ουσιώδη εν ανεπαρκεία στην Ελλάδα της οσονούπω διακεκαυμένης ζώνης.
Οι συνεχείς αναφορές και αναλύσεις από τα ξένα διεθνή, αλλά και τα ελληνικά, για τις δραματικές επιπτώσεις τις κλιματικής αλλαγής σε παραδοσιακούς προορισμούς της Μεσογείου, είναι πολύ πιθανόν να οδηγήσουν πολλούς Βορειοευρωπαίους πολίτες, σε σταδιακές ή… κι πιο άμεσες αλλαγές στις συνήθειες των διακοπών τους. Αυτό που μέχρι πρόσφατα, φάνταζε… φυγή στον παράδεισο, όλο και θα μοιάζει με ριάλιτι «Survivor» και εμπειρίες από την Κόλαση. Ήδη, έχει σημειωθεί αισθητή στροφή Βορειοευρωπαίων σε επιλογές διακοπών πιο…. βόρειες, σε χώρες και περιοχές που η ίδια κλιματική αλλαγή, από «πολικές» κοντεύει να τις μεταγράψει στις εύκρατες…
Οι ειδικοί του τουρισμού στην Ελλάδα, εδώ και καιρό επισημαίνουν τους κινδύνους αλλά και τις ελλείψεις σε σχεδιασμό, οργάνωση και υποδομές στην «βαριά βιομηχανία» μας, τον τουρισμό. Αυτή η… μονοκαλλιέργεια , μπορεί σε πρώτη φάση (που ήδη έχει περάσει!) να αποτέλεσε επιταχυντή της εθνικής οικονομικής ανάπτυξης, αλλά σήμερα «μπουκώνει», εμφανίζει ανησυχητικά σημάδια κόπωσης.
Χρειάζεται άμεση αλλαγή τουριστικού μοντέλου και αποφασιστική και αυστηρή «διόρθωση ημαρτημένων» δεκαετιών. Η ασύδοτη δόμηση στους τουριστικούς προορισμούς, η προκλητική και άνευ ορίου καταπάτηση του γιαλού, η καταστροφή (με εγκληματική πρωτοβουλία της ανθρώπινης ηλιθιότητας αλλά και της απληστίας!) του περιβάλλοντος αλλά και του τοπίου που είχε καταστήσει περιζήτητο προορισμό την χώρα μας για να «ζήσουν τον μύθο τους στην Ελλάδα» τα εκατομμύρια φίλων και θαυμαστών της.
Να σωθεί και να αναπλασθεί ότι δεν καταστράφηκε, να επεκταθεί με με πρόγραμμα και σχεδιασμό η τουριστική σεζόν, με δεδομένο ότι με τις νέες κλιματικές συνθήκες, το καλοκαίρι δεν τελειώνει τον Σεπτέμβριο και πολλοί από τους «χειμωνιάτικους μήνες» θα μοιάζουν του λοιπού… ανοιξιάτικοι. Φεστιβάλ, συναυλίες, πολιτιστικές εκδηλώσεις μπορούν να γίνονται (και ν’ αποτελούν πόλο έλξης τουριστών) τον περισσότερο χρόνο. Ταυτόχρονα να αναπτυχθεί και διαφημισθεί ο χειμερινός τουρισμός της χώρας μας. Τα παραδείγματα βορείων γειτόνων μας, είναι εξαιρετικά ελπιδοφόρα.
Όλα αυτά τα… επείγοντα, απαιτούν βέβαια την κρατική ενεργοποίηση και ώθηση, αλλά είναι πρόδηλο ότι δεν μπορούν να πραγματοποιηθούν χωρίς την εγρήγορση και ενεργοποίηση των επαγγελματιών του τουρισμού. Να κατανοήσουν ότι η λογική «ό,τι φάμε, ό,τι πιούμε σήμερα… και βλέπουμε για το μέλλον», είναι συνταγή βέβαιης καταστροφής.
Ήδη και πριν τις φωτιές είχαν καταγραφεί ακυρώσεις επισκεπτών και μείωση του αναμενόμενου αριθμού ξένων τουριστών. Το καμπανάκι το άκουσαν; Θα καταλάβουν ότι η στροφή προς ένα άλλο βιώσιμο και με μακροχρόνιες, ή έστω μεσοπρόθεσμες προοπτικές μοντέλο τουριστικής ανάπτυξης, απαιτεί οικονομικές θυσίες, που στην ουσία θ’ αποτελούν επενδύσεις για το μέλλον, και θα πεισθούν να τις αναλάβουν;
Και οι εκάστοτε υπουργοί Τουρισμού θα στρωθούν να καταστρώσουν ένα κεντρικό επιτελικό σχέδιο ( με κίνητρα και για τους άπληστους ιδιώτες…) και θα πάψουν να διαφημίζουν την ανά έτος «στατιστική» αύξηση του αριθμού των αφίξεων, και να επικεντρωθούν στην ανάγκη παροχής τουριστικών υπηρεσιών ποιότητας, σε ικανοποιημένους επισκέπτες, που θα μας ξανάρθουν;
