Η σπουδαία συνθέτρια Nadia Boulanger – 16 Σεπτεμβρίου 1887–22 Οκτωβρίου 1979.
Η πιο σημαντική δασκάλα μουσικής του 20ου αιώνα, αλλά και σπουδαία συνθέτρια και η πρώτη γυναίκα που διηύθυνε πολλές μεγάλες ορχήστρες στην Αμερική και την Ευρώπη. «Μια από τους πιο σημαντικούς δασκάλους μετά τον Σωκράτη», έτσι είπαν για την σπάνια αυτή γυναίκα.
Γράφει η Εφη Αγραφιώτη
Πέρα από τη διδασκαλία σε παγκοσμίου φήμης μουσικά ιδρύματα, η Boulanger δίδαξε επίσης ορισμένους επιλεγμενους μαθητές, ιδιωτικά. Ο κατάλογος των φοιτητών της διαβάζεται σαν το απόλυτο μοναδικό γεγονός του 20ου αιώνα: Λέοναρντ Μπερνστάιν, Άαρον Κόπλαντ. Κουίνσι Τζόουνς. Aστον Πιατσολλα, Μισέλ Λεγκράν. Φίλιπ Γκλας. Ντόναλντ Μπερντ. Τζον Έλιοτ Γκάρντινερ. Ντάνιελ Μπάρενμποϊμ. Έλιοτ Κάρτερ. Ο Τζορτζ Γκέρσουιν ήθελε να σπουδάσει μαζί της, αλλά φοβόταν ότι η αυστηρή κλασική μελέτη θα κατέστρεφε το στυλ του που επηρεαζόταν από την τζαζ. Όλοι αυτοί οι μουσικοί γίγαντες, τόσο διαφορετικοί αλλά και τόσο ρηξικέλευθοι με τον δικό τους τρόπο, σπούδασαν με την Boulanger. Τους έδωσε μια αυστηρή βάση στην ακαδημαϊκή μουσική ανάλυση, αλλά και τη δυνατότητα στον καθένα από αυτούς να βρει τη δική του ξεχωριστή γλώσσα: ίσως αυτό είναι ο ορισμός του βασικού προσόντος ενός σπουδαίου δάσκαλου μουσικής!
Είχε έναν μοναδικό τρόπο να ενθαρρύνει και να εκμαιεύει την εσωτερική επιθυμία του κάθε μαθητή – ακόμα κι αν δεν γνώριζε ακόμη ποια θα μπορούσε να είναι αυτή η εξέλιξη. Το όνομα της Boulanger παραμένει σε μεγάλο βαθμό άγνωστο, αν εξαιρέσουμε τους εξειδικευμένους κύκλους της κλασικής μουσικής, παρά την εκπληκτική επίδραση που είχε στη μουσική. Δεν μιλάμε μόνο για την κλασική λεγόμενη, αλλά και στη τζαζ, το ταγκο κ.α.
Ας τιμήσουμε τη γυναίκα που συνέβαλε τόσο πολύ, σεμνά, δίχως φανφάρες, στην ιστορία της μουσικής του 20ου και του 21ου αιώνα. Υλικό τώρα πια υπάρχει, για να διαβάσουμε περισσότερα.
