Η δημιουργία ρωσοτουρκικού hub φυσικού αερίου φαίνεται να ανησυχεί ιδιαίτερα την Ευρώπη, όπως αποκάλυψε το Politico πριν λίγες μέρες, και κυρίως την νοτιοανατολική λεκάνη της, που δεν έχει πολλές εναλλακτικές πηγές προμήθειας. Η Βουλγαρία, γράφει το Politico, παρότι ανήκει στην ΕΕ, σιωπηρά βοηθά τη Μόσχα να ανακτήσει τον ενεργειακό έλεγχο της Ευρώπης, εδώ.
Ο Πούτιν και ο Ερντογάν φαίνεται ότι εδώ και ένα 12μηνο συμφώνησαν να συμμαχήσουν με στόχο να δημιουργήσουν τη νέα δίοδο του ρωσικού αερίου στην Ευρώπη, εδώ, βαφτίζοντάς το όμως «τουρκικό», εδώ. Η Τουρκία μάλιστα, που δεν έχει δικό της αέριο, εντάσσει στο ίδιο παιχνίδι και το φυσικό αέριο που διοχετεύει στην Ευρώπη από Τουρκμενιστάν-Ιράν-Αζερμπαϊτζάν, εδώ.
Τη συμφωνία των δύο ηγετών ακολούθησε η συμφωνία μεταξύ της κρατικής βουλγαρικής Bulgargaz με την κρατική τουρκική Botas, γεγονός πουν συμπληρώνει το παζλ σε αυτό το γεωπολιτικό παιχνίδι, εδώ. Το τελευταίο, ακόμα πιο ενδιαφέρον, επεισόδιο σε αυτό το σήριαλ ήταν το «καπέλο» 10 ευρώ/MWh, που επέβαλε η Βουλγαρία στο ρωσικό αέριο που περνούσε από τη χώρα, κάτι για το οποίο ξεσηκώθηκαν οι περισσότερες χώρες στις οποίες κατέληγε ο αγωγός TurkStream, πλην της Ελλάδας, εδώ.
Πρόκειται για ένα μέτρο που αντίκειται στο ευρωπαϊκό δίκαιο, αφού την επιβολή δασμών ή τελών προς τρίτες χώρες έχει την εξουσία να αποφασίζει μόνο η ΕΕ, κεντρικά, ενώ, αντίστοιχα, μόνο το Συμβούλιο της ΕΕ επιτρέπεται να επιβάλει κυρώσεις -κάτι που στην περίπτωση του ρωσικού αερίου δεν έχει γίνει.
Ακόμα πιο ενδιαφέρον είναι ότι η πρόταση για την επιβολή αυτού του καπέλου ψηφίστηκε (ίσως, επίσης, προήλθε…) από το τουρκικό μειονοτικό κόμμα της Βουλγαρίας.
Την εξίσωση συμπληρώνει το γεγονός ότι από την αρχή του Σεπτεμβρίου, οι ροές αερίου από την Τουρκία έχουν φτάσει σε επίπεδα ρεκόρ (σχεδόν 50 εκατ. κυβικά μέτρα ημερησίως) για τις συνδυασμένες δυνατότητες εισόδου στα Strandzha και Strandzha-2, ενώ η Ρωσία ζήτησε ακόμη μεγαλύτερη χωρητικότητα στο σημείο για το αέριο της.
Αναμφίβολα, όλο αυτό το γεωστρατηγικό παιχνίδι γεννά ερωτήματα για το τι θα γίνει εφόσον οι Βούλγαροι απαιτήσουν από την Gazprom να πληρώσει αυτά τα τέλη κι εκείνη αρνηθεί να το κάνει. Τα σενάρια να κλείσει η ροή του TurkStream προς τις χώρες προμήθειας, μεταξύ των οποίων και η Ελλάδα, οδηγώντας σε παράκαμψή του κι υποχρεώνοντάς τις σε προμήθεια αερίου από την Τουρκία, θα οδηγούσαν σε εξάρτηση την Ελλάδα και τις άλλες ευρωπαϊκές χώρες από την υποδομή μιας χώρας που παραμένει απρόβλεπτη, της Τουρκίας, που θα προμηθεύεται ρωσικό αέριο βαφτίζοντάς το τουρκικό. Ένα ενδιαφέρον χρονικό του θέματος, εδώ.
