Γυναικεία Δημιουργία & Ερμηνεία: Η Έφη Αγραφιώτη Παίζει Το Κοντσέρτο Της Κλάρα Βικ-Σούμαν Με Μαέστρο Τον Ανδρέα Τσελίκα (17/1, Ωδείο Αθηνών)

Η Έφη Αγραφιώτη παίζει το κοντσέρτο της Κλάρα Βικ-Σούμαν
με μαέστρο τον Ανδρέα Τσελίκα.
Η συναυλία θα πραγματοποιηθεί στην αίθουσα Ιωάννης Δεσποτόπουλος, του Ωδείου Αθηνών (17/1/2024)

TaR: Η συναυλία της συμφωνικής ορχήστρας της ΕΡΤ στη συναυλία της 17ης Ιανουαρίου δίνει την ευκαιρία στους φίλους της μουσικής να ακούσουν ένα κοντσέρτο γυναίκας συνθέτριας. Κάτι που δυστυχώς δεν φαίνεται οικείο ούτε στην εποχή μας, μιας δεν γνωρίζουμε όσο καλά θα έπρεπε το έργο γυναικών δημιουργών μουσικής.

Έφη Αγραφιώτη: Το κονσέρτο της Κλάρα Βικ μετέπειτα Σούμαν, είναι τριμερής σύνθεση ενός κοριτσιού 13-14 ετών τότε, γεννημένου το 1819, που συνέθετε από οκτώ ετών, αλλά εδώ παίρνει πρωτοβουλία για κάτι δύσκολο και φιλόδοξο. Η Κλάρα ήταν ιδιοφυής περίπτωση και ήξερε καλά θεωρητικά της μουσικής. Ιδιοφυής και στο πιάνο, ταξίδευε από εννέα ετών σε ευρωπαϊκές πόλεις για ρεσιτάλ. Η εποχή της δεν αντέχει συζεύξεις του τότε πληκτροφόρου με το τωρινό, αλλά η ποιότητα του καλλιτεχνικού έργου της είναι πια παντοτινή.

TaR: Πρόκειται για έργο αυθεντικό πάντως, που απαιτεί μεγάλη δεξιοτεχνία! Δεν του λείπει ούτε η δομή ούτε η συνεχής έμπνευση.

Έφη Αγραφιώτη: Η βιρτουόζικη γραφή στο πιάνο είναι διαρκής αλλά η μουσική είναι διαρκώς παρούσα και πρωταγωνιστεί από την πρώτη νότα μέχρι την τελευταία. Είναι ένα έργο αδαμάντινο, με αξιομνημόνευτες μουσικές Ιδέες, με ελευθερία στον πιανισμό και στις πρωτότυπες αναπτύξεις των θεμάτων. Χαρίζει στον ακροατή ένα ηλιόλουστο πεδίο, παντού!
Έχει συγκριθεί ευνοϊκά με τα κοντσέρτα για πιάνο του Σοπέν. Είχαν μάλιστα παλαιότερα επισημάνει ότι το κοντσέρτο του Ρόμπερτ Σούμαν έχει στο μουσικό κείμενο την Κλάρα, αλλά το δικό της κοντσέρτο είναι με την ταυτότητα της, εκατό τοις εκατό δικό της.

TaR: Στο δεύτερο μέρος του κοντσέρτου ο ακροατής διαπιστώνει πως η Κλάρα Σούμαν τολμάει, εν έτει 1833, να γράψει ένα υπέροχο ντουέτο για βιολοντσέλο και πιάνο!

Έφη Αγραφιώτη: Όταν τελειώνει το πρώτο μέρος, μια γενναιόδωρη ιδέα έρχεται να χαϊδέψει τον εσωτερικό μας κόσμο: το δεύτερο μέρος είναι κάτι σαν τραγούδι χωρίς λόγια για πιάνο και τσέλο, χωρίς ορχήστρα. Στο τέλος, μπαίνει για λίγο και το τύμπανο.. Στο τρίτο μέρος, το μεγαλύτερο σε διάρκεια και ιδέες, αξιοποιεί όλη την ορχήστρα και δίνει πανέμορφο ρόλο στα ξύλινα πνευστά.

TaR: Πότε έγινε γνωστό αυτό το κοντσέρτο; Η Κλάρα ευτύχησε βέβαια να την γνωρίζουν οι ασχολούμενοι, ανέκαθεν. Αλλά το κοντσέρτο;

Έφη Αγραφιώτη: Το κοντσέρτο της Κλάρα Σούμαν είχε ακροατές αλλά παιζόταν μόνο από την ίδια. Της το ζητούσε το κοινό αλλά και οι οργανωτές συναυλιών που την καλούσαν ως πιανίστρια. Τα τελευταία 15 χρόνια έφτασε να είναι πλέον κοντσέρτο ρεπερτορίου.
Μακάρι φυσικά να αναδειχθούν κι άλλα κοντσέρτι γυναικών…

TaR: Είναι μια τεράστια αδικία η υποτίμηση των γυναικών στη μουσική σύνθεση. Έχει βέβαια πλέον αλλάξει η πραγματικότητα στο να πραγματοποιήσουν τα κορίτσια σπουδές σύνθεσης και να ακούμε έστω πού και πού τα έργα τους, αλλά ως εκεί.

Έφη Αγραφιώτη: Δεν είναι μόνο αδικία , θα έλεγα ότι είναι και γελοιότητα να μη μπορούμε να αποτάξουμε την αδικία.

TaR: Πριν αρκετά χρόνια μας είχες γράψει ένα πλούσιο κείμενο σχετικά με ένα φιλμ για την Κλάρα και την οικογενειακή της κατάσταση, χωρίς όμως αρκετές αναφορές στην συνθετική της τέχνη.
Αγαπητή μας Έφη, σου ευχόμαστε καλή επιτυχία στη συναυλία της 17 Ιανουαρίου με την Συμφωνική της ΕΡΤ, στο Ωδείο Αθηνών.

Προτείνουμε στους αναγνώστες να διαβάσουν το ωραιότατο προαναφερθέν άρθρο σου, εδώ: