Η Βρετανία προετοιμάζεται για τη μεγάλη πολιτική αλλαγή

134

Η Βρετανία προετοιμάζεται για τη μεγάλη πολιτική αλλαγή

Οι δημοσκοπήσεις δείχνουν εδώ και καιρό ότι ο Sir Κιρ Στάρμερ θα αντικαταστήσει τον Ρίσι Σούνακ στη Ντάουνινγκ Στριτ.

Την παραμονή των βουλευτικών εκλογών στο Ηνωμένο Βασίλειο, ο συντηρητικός πρωθυπουργός Rishi Sunak δήλωσε ότι “διεξάγει σκληρή εκστρατεία για κάθε ψήφο”. Ο κύριος αντίπαλός του, Στάρμερ δήλωσε ότι οι ισχυρισμοί των Συντηρητικών ότι το Εργατικό Κόμμα του βρισκόταν σε πορεία τεράστιας νίκης ισοδυναμούν με “καταστολή των ψηφοφόρων”.

Πώς διεξάγεται η προεκλογική εκστρατεία των κύριων αντιπάλων;

Ο Σερ Κιρ Στάρμερ και η ομάδα των Εργατικών του προετοιμάζονται αθόρυβα για την κυβέρνηση, ενώ παράλληλα διακατέχονται από μια παράνοια για εφησυχασμό. Τίποτα από όσα επιχείρησε ο πρωθυπουργός, τόσο κατά τη διάρκεια της συμβατικής θητείας του όσο και στη συνέχεια κατά τη διάρκεια αυτής της εκστρατείας, δεν φαίνεται να έχει κάνει μεγάλη διαφορά στην πολιτική του τύχη.

Ποιο το αποτέλεσμα;

Παρ’ όλο το θόρυβο και το θόρυβο κατά τη διάρκεια του τελευταίου ενάμιση μήνα, η κολοσσιαία διαφορά στις δημοσκοπήσεις μεταξύ των Εργατικών και των Συντηρητικών δεν έχει μετακινηθεί σχεδόν καθόλου. Οι Συντηρητικοί, από την κορυφή προς τα κάτω, είναι προετοιμασμένοι για ήττα – και μάλιστα δυνητικά καταστροφική.

Οι τελευταίες δημοσκοπήσεις έφερναν στην πρώτη θέση τους Εργατικούς του Κιρ Στάρμερ με ποσοστό μεταξύ 38% και 41%. Οι Συντηρητικοί εμφανίζονταν με 21%-22% στην προτίμηση ψήφου, το εθνικιστικό Κόμμα της Μεταρρύθμισης, υπό τον υπέρμαχο του Brexit Νάιτζελ Φάρατζ, κυμαινόταν γύρω στο 18% και οι Φιλελεύθεροι γύρω στο 11%. Η αμφίπλευρη αιμορραγία των Τόρις προς το Κόμμα της Μεταρρύθμισης και τους Φιλελευθέρους απειλεί να συρρικνώσει σε πολύ μεγάλο βαθμό την κοινοβουλευτική ομάδα τους, ενώ κάποιοι δεν απέκλειαν και το ενδεχόμενο να χάσουν όχι μόνο την κυβέρνηση αλλά και τον ρόλο της αξιωματικής αντιπολίτευσης.

Το πνεύμα της ηττοπάθειας είχε απλωθεί και σε ηγετικά στελέχη των Συντηρητικών. Η απερχόμενη υπουργός Εργασίας και Συντάξεων Μελ Στράιντ, από τους πιο πιστούς πολιτικούς συμμάχους του Ρίσι Σούνακ, αναγνώρισε ότι οι ενδείξεις συνηγορούν υπέρ μιας «σαρωτικής επικράτησης» των Εργατικών. Στο ίδιο μήκος κύματος κινήθηκε η πρώην υπουργός Εσωτερικών, Σουέλα Μπρέιβερμαν.

Ο ίδιος ο Σούνακ προσπάθησε μέχρι την τελευταία στιγμή να κρατήσει ζωντανό το πνεύμα της μάχης για την ανατροπή, σε πείσμα όλων των προγνωστικών. «Υπάρχουν πολλοί άνθρωποι, πολλά εκατ. πολιτών, που δεν έχουν αποφασίσει ακόμη τι θα ψηφίσουν», δήλωσε ο Βρετανός πρωθυπουργός στην τελευταία του συνάντηση με δημοσιογράφους, σε σχολείο του Χαμσάιρ.

Σε ερώτηση αν είναι έτοιμος να αναλάβει την πλήρη ευθύνη για το εκλογικό αποτέλεσμα, όποιο κι αν είναι αυτό, απάντησε λακωνικά: «Ναι».Το προηγούμενο βράδυ, σε μια τελευταία προσπάθεια να τονώσει το ηθικό της κομματικής βάσης, ο Σούνακ έφερε σε προεκλογική συγκέντρωση των Συντηρητικών τον πρώην πρωθυπουργό Μπόρις Τζόνσον, ο οποίος είχε οδηγήσει το κόμμα του σε επιβλητική νίκη επί των Εργατικών στις εκλογές του 2019. Υπό τις επευφημίες των παρευρισκομένων, ο Τζόνσον εξαπέλυσε δριμεία επίθεση εναντίον των Εργατικών, υποστηρίζοντας ότι η ανάληψη της διακυβέρνησης από αυτούς θα φέρει μεγάλους κινδύνους στη χώρα, και υπερασπίστηκε το έργο της κυβέρνησής του – όχι όμως και της κυβέρνησης του Σούνακ.

Με ούριο άνεμο στα πανιά του, ο Κιρ Στάρμερ είχε να αντιμετωπίσει στην τελική ευθεία της προεκλογικής εκστρατείας μόνο έναν κίνδυνο, εκείνον της επανάπαυσης. Μιλώντας στο BBC τόνισε ότι δεν παίρνει τίποτα για δεδομένο και κάλεσε τους πολίτες να προσέλθουν στις κάλπες για να επιβάλουν την αλλαγή που έχει επαγγελθεί το κόμμα του. «Λέω: αν θέλετε αλλαγή πρέπει να ψηφίσετε γι’ αυτήν. Θέλω ο λαός να είναι μέρος της αλλαγής και ξέρω ότι υπάρχουν σε όλη τη χώρα περιφέρειες που θα κριθούν πάνω στο νήμα», δήλωσε ο ηγέτης των Εργατικών.

Και με την ΕΕ τι;

Πριν από τις γενικές εκλογές του 2015, ο τότε πρωθυπουργός Ντέιβιντ Κάμερον είχε δεσμευθεί πως εάν εκλεγεί θα διεξήγε δημοψήφισμα με ζητούμενο την παραμονή ή όχι του Ηνωμένου Βασιλείου στην ΕΕ.

Ο Κάμερον επανεξελέγη με απόλυτη πλειοψηφία στη Βουλή. Ακολούθησε μια διαπραγμάτευση με τις Βρυξέλλες για ευνοϊκότερους όρους παραμονής της χώρας του και στις 23 Ιουνίου του 2016 διεξήχθη το μνημειώδες δημοψήφισμα που η ιστορία μένει ακόμη να γράψει πόσο καθοριστικό θα αποβεί για την πορεία της Μ. Βρετανίας σε πολλά επίπεδα, πρωτίστως στο οικονομικό. Η περίοδος εκείνη δίχασε φίλους, οικογένειες, τη χώρα ολόκληρη.

Έχουν περάσει οκτώ χρόνια από όταν η βούληση του 52% των βρετανών ψηφοφόρων –με μια αποχή κοντά στο 30%- σφράγισε την ιστορία της χώρας, με το αποτέλεσμα  υπέρ της αποχώρησης από την ΕΕ και οι σχέσεις εκατέρωθεν «ψυχράνθηκαν».

Τι θα ψήφιζαν σήμερα;

Από τότε μέχρι σήμερα έχει κυλήσει πολύ νερό στ’ αυλάκι. Διαδικασίες επί διαδικασιών, αλλαγές νομοθεσίας, εκλογικές αναμετρήσεις και μια πανδημία που έριξε ακόμη περισσότερο φως σε αρνητικές πτυχές της αποχώρησης.

Πολλές δημόσιες συζητήσεις έχουν γίνει, ακόμα περισσότερα έχουν γραφτεί, ενώ οι δημοσκοπήσεις υποδηλώνουν ότι εάν οι Βρετανοί καλούνταν να απαντήσουν στο ίδιο ερώτημα σήμερα, η έκβαση είναι πιθανόν να ήταν διαφορετική, καθώς όλο και περισσότεροι φαίνεται πως αμφισβητούν εάν τελικά η ζωή έξω από την ΕΕ είναι πραγματικά καλύτερη.