2 0 2 5: Ε Τ Ο Σ Μ Ι Κ Η Θ Ε Ο Δ Ω Ρ ΑΚ Η
ΜΙΚΗΣ ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ. Οι αφίσες μου
Στο δίγλωσσο αυτό λεύκωμα δημοσιεύονται για πρώτη φορά οι αφίσες συναυλιών από το αρχείο του Μίκη Θεοδωράκη. Πρόκειται για σπάνια όσο και απολαυστική συλλογή από 278 αφίσες που ξεδιπλώνονται μέσα από τρία “Δρομολόγια” από το 1952 έως και το 2005.
Πολλές από αυτές αφορούν τις λαϊκές συναυλίες που έδωσαν ο Μίκης Θεοδωράκης και οι συνεργάτες του στις τέσσερις γωνιές της γης όπου ταξίδεψαν τα χρόνια της δικτατορίας –και όχι μόνον– για να τραγουδήσουν τη μουσική του, συνώνυμη με την Ελλάδα αλλά και με τον αγώνα για την Ελευθερία.
Συλλεκτική έκδοση
“Όπου κι αν πηγαίναμε, ανάβαμε χιλιάδες φωτιές”,
αναφέρει ο ίδιος στο κείμενό του -που περιέχεται στο λεύκωμα-,
δανειζόμενος τον στίχο του Μανώλη Αναγνωστάκη.
Στο λεύκωμα θα βρούμε κείμενα των Μίμη Ανδρουλάκη, Μαρίας Φαραντούρη, Πέτρου Πανδή, Αντώνη Καλογιάννη, Λάκη Καρνέζη, Βασίλη Βασιλικού, Ηλία Γιαννόπουλου, Ηλία Νικολακόπουλου.
[…] Ήταν βαριά η ευθύνη που νιώσαμε για την εμπιστοσύνη που μας έδειξαν ο Μίκης και η Μυρτώ να μας καταθέσουν ένα συναρπαστικό -ιστορικά και εικαστικά- υλικό που συνιστά και το κεντρικό θέμα αυτού του βιβλίου: τις αφίσες των συναυλιών που έδωσε ο Μίκης στα πέρατα του κόσμου. […], τονίζει η εκδότρια Αλεξάνδρα Κ. Βοβολίνη στον Πρόλογο του βιβλίου. Διαβάστε εδώ όλο το κείμενο.
Η συλλεκτική έκδοση περιέχει την ιδιόχειρη υπογραφή από τον Μίκη!
Κάθε ένα από τα αντίτυπα είναι μοναδικό, αριθμημένο και «δεμένο» με χειροποίητες τεχνικές καλλιτεχνικής βιβλιοδεσίας
από τον Μπάμπη Λέγγα.
Αυτή η μοναδική έκδοση (και στις δύο εκδοχές της) συνοδεύεται από CD με ανέκδοτο ηχητικό υλικό από συναυλίες του Μίκη Θεοδωράκη στο εξωτερικό
MIKIS THEODORAKIS. FINDING GREECE IN HIS MUSIC
Στο βιβλίο αυτό, η Αγγελική Μουγή μελετά τους τρόπους με τους οποίους συγκροτείται η σύγχρονη ελληνική ταυτότητα μέσα στο μουσικό έργο του συνθέτη.
Ύστερα από μία σύντομη αναδρομή στην ιστορία της σύγχρονης Ελλάδας και τα σημεία στα οποία διασταυρώνεται με τη μουσική και πολιτική διαδρομή του Μίκη Θεοδωράκη, η συγγραφέας εξετάζει την πρόταση και αποδοχή του έντεχνου ελληνικού τραγουδιού («Επιτάφιος») ως ισχυρού παράγοντα της σύγχρονης ελληνικής ταυτότητας.
Στη συνέχεια, αναλύει τους τρόπους με τους οποίους ο Θεοδωράκης εξέλιξε δημοφιλή μουσικά είδη –προβάλλοντας και εδώ τη σύγχρονη ελληνική ταυτότητα– εστιάζοντας σε χαρακτηριστικά έργα του από το θέατρο («Τραγούδι του νεκρού αδελφού»), τη «μετασυμφωνική» μουσική («Άξιον εστί») και τη λυρική τραγωδία.
Η Αγγελική Μουγή καταλήγει εξετάζοντας τα «πιστεύω» του μεγάλου συνθέτη καθώς και το φαινόμενο «Ζορμπά», ως έργου που θεωρείται πλήρης εκφραστής της σύγχρονης ελληνικής ταυτότητας.
