Art for Peace
Support Ukraine – All proceeds from the sale of these artworks will be donated to Sunflower of Peace, a charity that provides medical and humanitarian aid in areas affected by the violence.
Created by Artfinder Collections
Ουκρανία: Πόσο δικαιολογημένο μπορεί να είναι το αφήγημα της Μόσχας;
Το μέγεθος της εκστρατείας, το πλήθος των στρατευμάτων και των μέσων που τη συνοδεύουν, αλλά και οι τραγικές συνέπειες, οι θάνατοι αμάχων, οι καταστροφές ιστορικών πόλεων και τα καραβάνια εκατοντάδων χιλιάδων προσφύγων που την ακολούθησαν στη διάρκεια των πρώτων δέκα ημερών της κρίσης, δεν δικαιολογούνται από τα προβαλλόμενα επιχειρήματα για την προστασία των καταδιωκόμενων ρωσόφωνων από τις ναζιστικές ορδές του Δεξιού Τομέα και του Τάγματος του Αζόφ. Κανείς πια δεν πιστεύει ότι όλα έγιναν για την εξασφάλιση των ρωσόφωνων επαρχιών της Ανατολικής Ουκρανίας.
Κάτι πιο μεγάλο κινεί προφανώς τις ρωσικές στρατιωτικές δυνάμεις και την ηγεσία του Κρεμλίνου. Η απάντηση δίδεται από την επίσημη ρωσική ρητορική, από τα κείμενα που φιλοξενούνται στα ελεγχόμενα από τη Μόσχα μέσα ενημέρωσης, από τις δηλώσεις του Λαβρόφ και από τις απειλές που εκτοξεύει ο Μεντβέντεφ κατά πάντων.
Το επίμαχο άρθρο για πρόωρη νίκη
Ενα άρθρο που αναρτήθηκε στις 26 Φεβρουαρίου, πιθανώς κατά λάθος, σε ιστοσελίδα του πρακτορείου ειδήσεων RIA Novosti και γιόρταζε πρόωρα τη ρωσική νίκη και την αναμενόμενη κατάρρευση του ουκρανικού κράτους, περιγράφει με σαφήνεια το αυτοκρατορικό σχέδιο του προέδρου Πούτιν._ A Russian state news agency appears to have put out and then deleted an article that suggested a Russian victory had been achieved –
Σε αυτό, ο αρθρογράφος επικαλείται τις προειδοποιήσεις που απηύθυνε ο σύγχρονος τσάρος το 2007, πριν από 15 χρόνια, στο Μόναχο, όπου κατέγραψε τον καημό και τον άσβεστο πόθο του, που δεν είναι άλλος από αυτόν της αναβίωσης της πάλαι ποτέ Σοβιετικής Ενωσης.
Γέννημα – θρέμμα της σοβιετικής εποχής, παιδί των μυστικών υπηρεσιών και του ρωσικού στρατο-βιομηχανικού συμπλέγματος, ο ρώσος πρόεδρος δεν ξεπέρασε ποτέ τον ακρωτηριασμό του 1991 και για λόγους που εκείνος γνωρίζει έκρινε ότι ήλθε ο καιρός για ένα ιστορικό άλμα, για την οικοδόμηση της «νέας εποχής», όπως αυτός τη φαντάζεται.
Ο πόθος για αναβίωση της Σοβιετικής Ενωσης
Σύμφωνα με το ρωσικό αφήγημα και το επίμαχο άρθρο, η Ρωσία με την εισβολή στην Ουκρανία επιχειρεί να «αποκαταστήσει την ιστορική της ενότητα», «να ξεπεράσει την τραγωδία του 1991, αυτή την τρομερή καταστροφή της Ιστορίας, αυτή την αφύσικη παρεκτροπή», όπως περιγράφεται. «Ο Πούτιν άδραξε την ευκαιρία για να επιστρέψει η Ουκρανία στην ιστορική σλαβική ένωσή της με τη Ρωσία και τη Λευκορωσία».
Ανέλαβε «την ιστορική ευθύνη» να μην αφήσει την εκκρεμότητα του ουκρανικού ζητήματος στις μελλοντικές γενιές, παρά να σπάσει τώρα «το σύμπλεγμα ενός διχασμένου έθνους και εκείνο της εθνικής ταπείνωσης» που καταχωρήθηκε όταν «ο ρωσικός οίκος άρχισε να χάνει μέρος των θεμελίων του – το Κίεβο – και στη συνέχεια αναγκάστηκε να συμφιλιωθεί με την ύπαρξη δύο κρατών και δύο λαών».
Κατόπιν αυτών, η τρέχουσα κρίση αντιμετωπίζεται ως εμφύλια σύρραξη, που προκύπτει από την τεχνητή ύπαρξη δύο κρατών και δύο στρατών, η οποία θα πάψει να υφίσταται με την ήττα του Ζελένσκι.
Ξεκαθαρίζεται δε ότι «το ουκρανικό κράτος θα εκκαθαριστεί, θα αναδομηθεί, θα αποκατασταθεί και θα επανέλθει στη φυσική του θέση ως μέρος του ρωσικού κόσμου, ως τμήμα της Ευρασιατικής Ενωσης ή της Ενωσης μεταξύ Ρωσίας και Λευκορωσίας».
Η ηγεσία Πούτιν δεν έχει αυταπάτες για τις συνέπειες των επιλογών της και τη γεωπολιτική διαταραχή που θα προκαλέσουν οι πολεμικές επιδιώξεις της. Υπογραμμίζεται ωστόσο ότι «καμία πίεση της Δύσης στη Ρωσία δεν θα έχει κανένα αποτέλεσμα». Στο συγκεκριμένο κείμενο σημειώνεται χαρακτηριστικά ότι «θα υπάρξουν απώλειες από την αντιπαράθεση και στις δύο πλευρές» αλλά δηλώνεται ότι «η Ρωσία είναι έτοιμη για αυτές, ηθικά και γεωπολιτικά».
Οι υπέρτεροι στόχοι της ουκρανικής κρίσης
Στο αποκαλυπτικό κείμενο περιγράφονται επίσης οι διαφορές μεταξύ του γαλλογερμανικού ευρωπαϊκού άξονα και των ατλαντιστών Αγγλοσαξόνων. «Γαλλία και Γερμανία διαφέρουν θεμελιωδώς από το Ηνωμένο Βασίλειο και τις ΗΠΑ», αλλά «το γερμανικό εγχείρημα της ευρωπαϊκής ενοποίησης δεν έχει κανένα στρατηγικό νόημα όσο υπάρχει αγγλοσαξονικός ιδεολογικός, στρατιωτικός και γεωπολιτικός έλεγχος».
Στη βάση των παραπάνω διαπιστώσεων αποκαλύπτονται οι σκοποί και οι υπέρτεροι στόχοι της ουκρανικής κρίσης, οι οποίοι και εξηγούν τόσο την ένταση της εκστρατείας όσο και την επίκληση της πυρηνικής απειλής.
Η σύγχρονη μετακομμουνιστική ρωσική ολιγαρχική στρατιωτικοπολιτική τάξη στοχεύει «στην οικοδόμηση μιας νέας παγκόσμιας τάξης, προϊόν του νέου πολυπολικού κόσμου», που κατά την εκτίμηση των ιθυνόντων της Μόσχας γίνεται πλέον πραγματικότητα.
Παραθέσαμε ένα μέρος άρθρου του Αντώνη Καρακούση στο Βήμα της Κυριακής. Ολόκληρο το άρθρο στο Βήμα…στα περίπτερα με τον τίτλο “Το αυτοκρατορικό σχέδιο Πούτιν”
Γιατί ο Πούτιν βρίσκεται σε πόλεμο ξανά;
Chris Miller/ΝΥΤ
Ο πρόεδρος Πούτιν είναι ο ηγέτης με το μεγαλύτερο ιστορικό χρήσης στρατιωτικής βίας στους σύγχρονους καιρούς. Είτε αναφερόμαστε στη Γεωργία, το 2008, είτε στην Ουκρανία το 2014, είτε στη Συρία, το 2015, ο ρωσικός στρατός έχει μετατρέψει σε πολιτικές νίκες τις επιτυχίες του στο πεδίο μάχης. Ο επανεξοπλισμός της Ρωσίας την τελευταία και πλέον δεκαετία ήταν πολύ πιο μεγάλος συγκριτικά με τις δυνατότητες της Δύσης. Άρα, δεν αποτελεί έκπληξη το γεγονός ότι η Ρωσία αισθάνεται δυνατή και αποφασισμένη να χρησιμοποιήσει τη στρατιωτική της ισχύ, με τη Δύση να βρίσκεται γεωγραφικά σε απόσταση αναπνοής.
Η εισβολή στη Γεωργία το 2008 διήρκεσε πέντε ημέρες, αλλά ανάγκασε τη χώρα σε εξευτελιστικές πολιτικές παραχωρήσεις.
Στην Ουκρανία. το 2014, τακτικές ρωσικές στρατιωτικές μονάδες αναπτύχθηκαν σε κλίμακα για μερικές εβδομάδες, αλλά αυτό αποδείχθηκε αρκετό για να αναγκάσει το Κίεβο να υπογράψει μια οδυνηρή ειρηνευτική συμφωνία.
Όταν η Ρωσία παρενέβη στη Συρία το 2015, ορισμένοι δυτικοί αναλυτές προέβλεψαν μια καταστροφή κατά τη γραμμή της σοβιετικής εισβολής στο Αφγανιστάν. Αντίθετα, ο εμφύλιος πόλεμος της Συρίας χρησίμευσε ως πεδίο δοκιμής για τα πιο προηγμένα όπλα της Ρωσίας.
Την τελευταία δεκαετία, οι Αμερικανοί πίστευαν ότι η δύναμη της Ρωσίας έγκειται στις υβριδικές τακτικές — κυβερνοπόλεμος, εκστρατείες παραπληροφόρησης, μυστικές επιχειρήσεις — αλλά και στην ικανότητά της να αναμειγνύεται στην εσωτερική πολιτική άλλων χωρών. Ωστόσο, καθώς ψάχνει κανείς για ρωσικά φαντάσματα πίσω από κάθε fake ανάρτηση στο Facebook, αντιλαμβάνεται ότι η Ρωσία αντικατέστησε τον κακώς εξοπλισμένο στρατό που κληρονόμησε από τη Σοβιετική Ένωση με μια σύγχρονη μαχητική δύναμη, που περιλαμβάνει τα πάντα – από νέους πυραύλους μέχρι προηγμένα συστήματα ηλεκτρονικού πολέμου. Σήμερα η απειλή για την ασφάλεια της Ευρώπης δεν είναι ο υβριδικός πόλεμος αλλά η σκληρή ισχύς, ορατή στους πυραύλους Κρουζ που έπληξαν την Ουκρανία.
Το ότι αφήσαμε την στρατιωτική ισορροπία στην Ευρώπη να αλλάξει προς όφελος της Ρωσίας ήταν μια επιλογή. Οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν εν μέρει ευθύνη. Ακόμη και μετά τις πρώτες επιθέσεις της Ρωσίας στην Ουκρανία το 2014, οι ενισχύσεις της Αμερικής στην ήπειρο ήταν αρκετές μόνο για να επιβραδύνουν τον ρυθμό βελτίωσης της θέσης της Ρωσίας. Η κυβέρνηση Τζο Μπάιντεν οδηγήθηκε στο να αποφασίσει περικοπές στρατιωτικών δαπανών, αφού ελήφθη υπόψιν ο πληθωρισμός. Ο αμυντικός προϋπολογισμός της Αμερικής, περίπου 700 δισ δολαρίων μπορεί να φαίνεται εντυπωσιακός, αλλά η Ρωσία έχει το πλεονέκτημα να πληρώνει λιγότερα για τους μισθούς των στρατευμάτων και για τον εγχώριο εξοπλισμό. Προσαρμόζοντας αυτές τις διαφορές, ο αμυντικός προϋπολογισμός της Ρωσίας έχει αυξηθεί πολύ πιο γρήγορα από αυτόν της Αμερικής τις τελευταίες δύο δεκαετίες. Οι Ευρωπαίοι σύμμαχοι έχουν να απαντήσουν ακόμη περισσότερα: Κυρίως οφείλουν να εγκαταλείψουν τη φαντασίωση ότι η ειρήνη είναι δικαίωμά τους. Παλαιότερα είχαν σοβαρή μαχητική δύναμη. Είναι καιρός για την Ευρώπη να προχωρήσει.
Ίσως, στην προσπάθειά του να κατακτήσει όλη την Ουκρανία, ο Πούτιν τα παίζει όλα για όλα. Μια μακρά κατοχή της Ουκρανίας θα διεύρυνε τις δυνατότητες της Ρωσίας. Ωστόσο, δεν πρέπει να υποθέσουμε ότι η Ουκρανία θα γίνει το Αφγανιστάν του Πούτιν ή το Ιράκ του, επειδή κάποιοι άλλοι ηγέτες είχαν κάνει τα δικά τους λάθη. Ο Βλαντιμίρ Πούτιν θα μπορούσε απλώς να επιλέξει να καταστρέψει την Ουκρανία και να αφήσει τη Δύση να μαζέψει τα κομμάτια της. Μια τόσο διαμελισμένη, δυσλειτουργική Ουκρανία θα μπορούσε κάλλιστα να ταιριάζει στα συμφέροντά του. Οι πρόσφατοι πόλεμοι της Ρωσίας έχουν υπολογιστεί προσεκτικά και έχουν περιορισμένο κόστος. Δεν υπάρχει καμία εγγύηση ότι θα συμβεί κάτι διαφορετικό στη σημερινή σύγκρουση.
Η στρατηγική των ΗΠΑ για τη δημοσιοποίηση πληροφοριών σχετικά με την συγκέντρωση ρωσικών στρατευμάτων γύρω από την Ουκρανία ήταν έξυπνη, αλλά ο Πούτιν ενήργησε διαφορετικά. Ενδεχομένως να ήταν – είναι ;- δημοφιλές να κοροϊδεύεις τον Ρώσο πρόεδρο για την κοσμοθεωρία του – του 19ου αιώνα – αλλά η χρήση της στρατιωτικής του δύναμης για την ενίσχυση της επιρροής της Ρωσίας λειτούργησε, δυστυχώς, στον 21ο αιώνα.
Η υπόθεση της Δύσης ότι το τόξο της ιστορίας είναι προς το μέρος της, θεωρείται αφελής. Το ίδιο αφελές θα ήταν να αφήσουμε το στρατιωτικό μας πλεονέκτημα να ξεφύγει. Η ήπια ισχύς και η οικονομική επιρροή είναι καλές δυνατότητες, αλλά δεν μπορούν να σταματήσουν τη ρωσική πανοπλία καθώς κατευθύνεται σταθερά προς το Κίεβο.
Chris Miller, assistant professor at the Fletcher School at Tufts University.
Ουκρανία: Σενάρια για τις πιθανές επιπτώσεις του πολέμου
Δύο σενάρια εξετάζει η Moody’s Analytics για τις πιθανές επιπτώσεις του πολέμου στην Ουκρανία στην παγκόσμια οικονομία. Στο σενάριο της ταχείας επίλυσης, ο πόλεμος δίνει γρήγορα τη θέση του σε κατάπαυση του πυρός. Στο σενάριο της μακράς σύγκρουσης, μια μακρά αντιπαράθεση μεταξύ των ρωσικών στρατευμάτων και του ουκρανικού στρατού έχει ως αποτέλεσμα υψηλό ανθρωπιστικό και οικονομικό κόστος. Και στα δύο σενάρια, εξετάζονται οι οικονομικές συνέπειες της εισβολής, των διεθνών κυρώσεων και των πιέσεων στην προμήθεια πετρελαίου και φυσικού αερίου. Οι πιθανότητες για την Ταχεία Επίλυση και τη Μακροχρόνια Σύγκρουση, είναι 55% και 30%, αντίστοιχα. Αυτό αντανακλά την υψηλή αβεβαιότητα που αντιμετωπίζουμε αλλά και τις ισχυρές επιπτώσεις ακόμα και εάν ο πόλεμος τελειώσει σύντομα, όπως επισημαίνει η Moody’s Analytics, με ένα θετικό σενάριο (με πολύ μικρές επιπτώσεις στην οικονομία) να έχει να έχει μόνο 15% πιθανότητες πλέον και να μην εξετάζεται.
Σενάριο 1: Γρήγορη επίλυση (Πιθανότητα: 55%)
Το πρώτο σενάριο προβλέπει μια ταχεία επίλυση της εισβολής στην Ουκρανία με κατάπαυση του πυρός που θα εφαρμοστεί σε σύντομο χρονικό διάστημα. Οι ΗΠΑ, η ΕΕ και άλλες χώρες έχουν ανακοινώσει κυρώσεις κατά Ρώσων, προσώπων, εταιρειών και χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων, γεγονός που περιορίζει την ικανότητά τους να εμπλακούν στη διεθνή οικονομία. Κυρώσεις επιβάλλονται επίσης σε ορισμένους τομείς, ιδίως στην εξόρυξη, την παραγωγή και τη μεταφορά ορυκτών καυσίμων και το εμπόριο που σχετίζεται με την άμυνα. Σε αυτό το σενάριο, έχοντας υπόψη την ενεργειακή της ασφάλεια, η ΕΕ σταθμίζει προσεκτικά τις επιλογές της, αλλά καθυστερεί επ’ αόριστον την έγκριση του Nord Stream 2. Η Ρωσία απαντά συνεχίζοντας την τρέχουσα στρατηγική της για μειωμένες προμήθειες φυσικού αερίου στην Ευρώπη και διατηρώντας πίεση στις παγκόσμιες αγορές φυσικού αερίου. Ακολουθούν βραχυπρόθεσμες μειώσεις στην προμήθεια ρωσικού πετρελαίου και φυσικού αερίου. Η Ευρώπη επιδιώκει να αντισταθμίσει αυτήν την εξέλιξη, αντικαθιστώντας το χαμένο ρωσικό αέριο με LNG από άλλα μέρη του κόσμου και οι χρηματοπιστωτικές αγορές, που ανησυχούν για την πιθανότητα περαιτέρω σύγκρουσης, διατηρούν υψηλό ασφάλιστρο κινδύνου για το πετρέλαιο και το φυσικό αέριο.
Βραχυπρόθεσμα, η Ευρώπη ανταποκρίνεται στις ενεργειακές της ανάγκες χάρη σε έναν συνδυασμό μέτρων που περιλαμβάνουν αυξημένες προμήθειες LNG, στροφή μακριά από τον άνθρακα στο φυσικό αέριο και αξιοποίηση των αποθεμάτων. Μεσοπρόθεσμα, η αύξηση της ρωσικής προσφοράς και η μεγαλύτερη χωρητικότητα LNG στην Ευρώπη επαναφέρουν τις τιμές του φυσικού αερίου σε χαμηλότερα επίπεδα.
Οι τιμές του πετρελαίου αυξάνονται ήπια με το Brent να φτάνει τα 110 δολάρια ανά βαρέλι, ενώ η ευρωπαϊκή τιμή του φυσικού αερίου επηρεάζεται περισσότερο, φθάνοντας τα 35 δολάρια ανά εκατομμύριο BTU. Ως αποτέλεσμα, οι παγκόσμιες πληθωριστικές πιέσεις αυξάνονται, με την Ευρώπη να φέρει το κύριο βάρος της επίπτωσης. Η Fed, ανησυχώντας για τις αρνητικές επιπτώσεις του πληθωρισμού, συνεχίζει τη σύσφιξη της πολιτικής της και ακόμη και η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα είναι πεπεισμένη για την ανάγκη αυστηροποίησης και αύξησης των επιτοκίων έως το τέλος του 2022. Ο πληθωρισμός συμπιέζει τα διαθέσιμα εισοδήματα και το καταναλωτικό κλίμα εξασθενεί, οδηγώντας σε επιβράδυνση της παγκόσμιας ανάπτυξης.
Σενάριο 2: Μακροχρόνια σύγκρουση (Πιθανότητα: 30%)
Το δεύτερο σενάριο είναι ένα πολύ πιο σκοτεινό σενάριο, με την εισβολή στην Ουκρανία να μετατρέπεται σε παρατεταμένη σύγκρουση. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα μια ανθρωπιστική καταστροφή στην Ουκρανία και προκαλεί μια ενωμένη και ισχυρή απάντηση κυρώσεων από τις ΗΠΑ και την ΕΕ. Αυτό ακολουθείται από επακόλουθα αντίποινα από τη Ρωσία μέσω της μείωσης των προμηθειών πετρελαίου και φυσικού αερίου στην Ευρώπη. Σε αυτό το σενάριο, τα ρωσικά στρατεύματα καταλαμβάνουν την πρωτεύουσα, το Κίεβο, και εγκαθιστούν νέα κυβέρνηση. Ακολουθεί σφοδρή σύγκρουση καθώς ο ουκρανικός στρατός προβάλλει σκληρή αντίσταση σε μέρη της χώρας. Το ανθρώπινο και οικονομικό κόστος είναι υψηλό, καθώς οι μάχες οδηγούν σε θύματα αμάχων, καταστροφές σε οικονομικές υποδομές και ελλείψεις βασικών αγαθών, αν και οι οικονομικοί θεσμοί στη χώρα συνεχίζουν να λειτουργούν. Υπάρχει μια ισχυρή αίσθηση ενότητας μεταξύ της συμμαχίας του ΝΑΤΟ, η οποία οδηγεί σε ταχεία συσσώρευση στρατευμάτων του ΝΑΤΟ στην περιοχή σε μια προσπάθεια να αποτρέψει τη Ρωσία από την εισβολή στα γύρω έθνη.
Οι ρωσικές εταιρείες πετρελαίου και φυσικού αερίου αντιμετωπίζουν δυσκολίες πληρωμής ως αποτέλεσμα του αποκλεισμού από το SWIFT, το οποίο φυσικά μειώνει τον όγκο πετρελαίου και φυσικού αερίου που επιθυμεί να προμηθεύσει η Ρωσία. Επιπλέον, η Ρωσία ενεργεί για να μειώσει περαιτέρω την προσφορά στην Ευρώπη προκειμένου να ασκήσει πίεση στην ΕΕ.
Ως αποτέλεσμα, η τιμή του αργού Brent εκτοξεύεται στα 150 δολάρια το βαρέλι, ενώ οι ευρωπαϊκές τιμές φυσικού αερίου φτάνουν τα 50 δολ. ανά εκατομμύριο BTU. Δεν υπάρχει γρήγορη επίλυση αυτής της αντιπαράθεσης και η ΕΕ αναγκάζεται να οικοδομήσει μια μεσοπρόθεσμη στρατηγική ενεργειακής ασφάλειας που επιδιώκει να αποδυναμώσει την παραδοσιακή της εξάρτηση από τη Ρωσία.
Σε ό,τι αφορά τις αγορές, οι επενδυτές τρέπονται σε μαζική φυγή από το ρίσκο και προς την ποιότητα στις παγκόσμιες αγορές περιουσιακών στοιχείων, καθώς τα risk assets διορθώνουν απότομα και το δολάριο ΗΠΑ επωφελείται από τις ροές.
Η ΕΕ φέρει το κύριο βάρος από το σοκ στις τιμές των βασικών εμπορευμάτων, δεδομένου του πιο μεγάλου αντίκτυπου στην περιοχή των ελλείψεων φυσικού αερίου στον πληθωρισμό των τιμών της ενέργειας. Οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις προσπαθούν να στηρίξουν τα νοικοκυριά μέσω επιδοτήσεων και φορολογικών περικοπών, αλλά οι ενέργειές τους δεν εμποδίζουν την περιοχή να βιώσει σημαντικό πληθωριστικό σοκ. Η συμπίεση του διαθέσιμου εισοδήματος οδηγεί σε παγκόσμια ύφεση, με την ευρωζώνη να επηρεάζεται περισσότερο.
Παράλληλα, η νομισματική πολιτική αποκλίνει μεταξύ των μεγάλων οικονομιών. Στις ΗΠΑ, η Fed παραμένει προσηλωμένη στην αντιμετώπιση του πληθωρισμού και ξεκινά έναν πιο επιθετικό κύκλο αύξησης των επιτοκίων, ενώ η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, αναγνωρίζοντας τον ιδιαίτερο χαρακτήρα της κρίσης στην Ευρώπη, περνά σε κατάσταση αναμονής. Η ΕΚΤ αυξάνει επίσης το πρόγραμμα αγοράς περιουσιακών στοιχείων για να βοηθήσει τις κυβερνήσεις καθώς παρέχουν δημοσιονομική στήριξη. Η κατάσταση του ενεργειακού εφοδιασμού θα χρειαστεί αρκετά τρίμηνα για να επιλυθεί σε αυτό το σενάριο και οι τιμές του πετρελαίου και του φυσικού αερίου τελικά διαμορφώνονται σε μια νέα ισορροπία σε πολύ υψηλά επίπεδα, ενώ η Ρωσία, ένας από τους μεγαλύτερους παραγωγούς πετρελαίου και φυσικού αερίου στον κόσμο, απομονώνεται ακόμη περισσότερο πολιτικά και οικονομικά.
Βερολίνο – Ουκρανία: Ιστορική χαρακτηρίζεται η σημερινή ομιλία του Γερμανού καγκελάριου Σολτς
Η Δύση «απαντά» στη ρωσική επιθετικότητα κατά της Ουκρανίας με ανασύνταξη, ενίσχυση της ανατολικής πτέρυγας του ΝΑΤΟ και αποφασιστική αύξηση των δυτικών αμυντικών δαπανών, στέλνοντας έτσι ένα μήνυμα προς τη Μόσχα ότι δεν θα πρέπει να σε καμία περίπτωση να υποτιμά τις δυτικές αντιδράσεις.
Η σημερινή ομιλία του Γερμανού καγκελάριου Όλαφ Σολτς ενώπιον του γερμανικού κοινοβουλίου θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ιστορική.
Για πρώτη φορά στα μεταπολεμικά χρονικά, από τον Β Παγκόσμιο Πόλεμο και έπειτα, η γερμανική ηγεσία παρουσιάζεται να κάνει μια ιστορική στροφή, ανακοινώνοντας αύξηση των αμυντικών της δαπανών, σε ποσοστό άνω του 2% του γερμανικού ΑΕΠ, και νέες επενδύσεις συνολικού ύψους εκατοντάδων δισεκατομμυρίων ευρώ για την άμυνα.
Ο Όλαφ Σολτς προχώρησε μάλιστα και ένα βήμα παραπέρα, ανακοινώνοντας νέα ευρωπαϊκά αμυντικά πρότζεκτ (για την κατασκευή μαχητικών και τανκς) μαζί με άλλους Ευρωπαίους εταίρους, κάνοντας ειδική μνεία στη Γαλλία.
Παράλληλα, ο προερχόμενος από τους Σοσιαλδημοκράτες (SPD) Γερμανός ηγέτης, η παράταξη του οποίου υπενθυμίζεται πως διατηρούσε παλαιόθεν στενούς δεσμούς με τη Ρωσία (βλ. Σρέντερ), ανακοίνωσε και το τέλος της γερμανικής πορείας συμφιλίωσης με τη Ρωσία που το Βερολίνο είχε επιλέξει και ακολουθούσε τα περασμένες δεκαετίες, διευκρινίζοντας ωστόσο ότι ο πόλεμος που διεξάγεται αυτήν την στιγμή εντός των ουκρανικών συνόρων δεν είναι πόλεμος του ρωσικού λαού αλλά πόλεμος συγκεκριμένα του ιδίου του Βλαντιμίρ Πούτιν τον οποίο παρουσίασε και ως πηγή όλων των προβλημάτων.
Υπενθυμίζεται πως μόλις λίγες εβδομάδες πριν, οι κ.κ. Πούτιν και Σολτς είχαν συνάντηση στη Μόσχα.
Κατά τα λοιπά, στη σκιά των τελευταίων πολεμικών εξελίξεων, οι νατοϊκές δυνάμεις παρουσιάζονται πια να ενισχύουν τη νατοϊκή παρουσία στα εδάφη της ανατολικής πτέρυγας της Βορειοατλαντικής Συμμαχίας, ενώ παράλληλα στέλνουν και στρατιωτικό υλικό (όχι άνδρες αλλά μόνο οπλικά συστήματα) στην Ουκρανία.
Ως προς αυτό, ως σημαντική αλλά και ως ενδεικτική της αλλαγής κλίματος ερμηνεύεται και η απόφαση των Γερμανών να δώσουν το πράσινο φως για την αποστολή γερμανικών αντιαρματικών ρουκετοβόλων στη Ουκρανία μέσω Ολλανδίας.
Πίσω στην Ουκρανία πάντως, οι μάχες μεταξύ Ρώσων και Ουκρανών συνεχίζουν να μαίνονται, εντός αλλά και γύρω από τις μεγάλες πόλεις (Κίεβο, Χάρκοβο κ.ά.), ενώ παράλληλα Κίεβο και Μόσχα ανταλλάσσουν κατηγορίες (blame game) γύρω από το εάν θα μπορούσαν να πάνε σε διαπραγματεύσεις, με ποίους όρους και πού.
Εν τω μεταξύ το προσφυγικό δράμα εντείνεται με τον ΟΗΕ να υπολογίζει σε πάνω από 368.000 με 370.000 τους Ουκρανούς πολίτες που τα τελευταία 24ωρα έχουν πάρει τον δρόμο της προσφυγιάς προς το εξωτερικό. Την ίδια ώρα, η μία μετά την άλλη, οι ευρωπαϊκές χώρες κλείνουν τον εναέριο χώρο τους για τα ρωσικά αεροσκάφη.
Oυκρανία: Θα χρειαστούν χρόνια, ίσως και δεκαετίες, για να φανούν όλες οι συνέπειες αυτής της 24ης Φεβρουαρίου 2022.
Γιατί πάντα κάνουμε τα ίδια λάθη; «Απλώς φασαρίες στα Βαλκάνια», λέμε, και μετά μία δολοφονία στο Σεράγεβο ξεκινάει τον πρώτο παγκόσμιο πόλεμο. «Η απειλή του Χίτλερ προς την Τσεχοσλοβακία δεν είναι παρά ένας καβγάς σε μια μακρινή χώρα μεταξύ λαών για τους οποίους δεν γνωρίζουμε τίποτα», αναφωνούμε, και μετά βρισκόμαστε στον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο. Τώρα καταλαβαίνουμε, πολύ αργά, τις πλήρεις επιπτώσεις της αρπαγής της Κριμαίας από τον Πούτιν, το 2014. Ετσι, την 24η Φεβρουαρίου 2022, μια ημερομηνία που θα περάσει κατευθείαν στα βιβλία της Ιστορίας, φοράμε και πάλι μόνο τα κουρέλια των χαμένων μας ψευδαισθήσεων.
Δεν βρισκόμαστε στον τρίτο παγκόσμιο πόλεμο. Ομως αυτό που συμβαίνει είναι ήδη πολύ σοβαρότερο από τις σοβιετικές εισβολές στην Ουγγαρία και στην Τσεχοσλοβακία το 1946 και το 1968. Οι πέντε πόλεμοι στην πρώην Γιουγκοσλαβία ήταν τραγικοί, αλλά δεν ενείχαν τόσο μεγάλους διεθνείς κινδύνους όσο η ρωσική εισβολή στην Ουκρανία.
Η Ρωσία είναι πλέον το μεγαλύτερο κράτος-παρίας στον κόσμο. Διοικείται από έναν πρόεδρο ο οποίος φαίνεται ότι έχει ξεφύγει από το βασίλειο του ορθολογισμού, όπως αργά ή γρήγορα συμβαίνει με τους απομονωμένους δικτάτορες. Οταν, στη διακήρυξη πολέμου, απείλησε όσους σταθούν εμπόδιο με συνέπειες που δεν έχουν συναντήσει ποτέ στην ιστορία τους, μας απειλούσε με πυρηνικό πόλεμο.
Θα έρθει ο καιρός να σκεφτούμε τα λάθη του παρελθόντος. Αλλά τώρα, στην ομίχλη ενός πολέμου που μόλις ξεκινάει, βλέπω τέσσερα πράγματα που πρέπει να κάνουμε.
Πρώτον, πρέπει να φροντίσουμε για την ασφάλεια κάθε σπιθαμής του εδάφους του ΝΑΤΟ, ειδικά στα ανατολικά σύνορα με τη Ρωσία, τη Λευκορωσία και την Ουκρανία. Επί 70 χρόνια, η ασφάλεια όλων των ευρωπαϊκών χωρών, περιλαμβανομένης της Βρετανίας, εξαρτάται από την αξιοπιστία της υπόσχεσης του άρθρου 5, «ένας για όλους και όλοι για έναν». Είτε μας αρέσει είτε όχι, η ασφάλεια του Λονδίνου συνδέεται πλέον άρρηκτα με την ασφάλεια της λιθουανικής πόλης Νάρβα.
Δεύτερον, πρέπει να προσφέρουμε στους Ουκρανούς όλη την υποστήριξη που μπορούμε, χωρίς να περάσουμε το κατώφλι του θερμού πολέμου με τη Ρωσία. Οι Ουκρανοί που επιλέγουν να μείνουν και να αντισταθούν θα πολεμούν για την ανεξαρτησία της πατρίδας τους, όπως έχουν κάθε νόμιμο δικαίωμα να κάνουν. Οπως θα κάναμε κι εμείς. Ουκρανοί φίλοι ζητούν από τη Δύση να επιβάλει ζώνη απαγόρευσης πτήσεων πάνω από την Ουκρανία, ώστε να μην μπορούν να πετάξουν ρωσικά αεροσκάφη. Το ΝΑΤΟ δεν θα το κάνει αυτό. Οπως οι Τσέχοι το 1938, οι Πολωνοί το 1945 και οι Ούγγροι το 1956, οι Ουκρανοί θα πουν ότι τους εγκαταλείψαμε.
Ομως μπορούμε να κάνουμε πράγματα. Μεσοπρόθεσμα μπορούμε να βοηθήσουμε αυτούς που θα προχωρήσουν σε πολιτική ανυπακοή απέναντι στη ρωσική κατοχή και στις προσπάθειες να επιβληθεί μια κυβέρνηση ανδρεικέλων. Πρέπει επίσης να βοηθήσουμε τους πολλούς Ουκρανούς που θα φύγουν προς τη Δύση.
Τρίτον, οι κυρώσεις που θα επιβάλουμε στη Ρωσία πρέπει να είναι πολύ περισσότερες από αυτές που έχουν ήδη προαναγγελθεί. Πρέπει να απελαθούν όποιοι Ρώσοι συνδέονται με το καθεστώς Πούτιν. Ο Πούτιν έχει αποθησαυρίσει 600 δισ. δολάρια και έχει το χέρι του στη στρόφιγγα του αερίου της Ευρώπης, άρα οι κυρώσεις θα αργήσουν κάπως να έχουν αποτέλεσμα.
Στο τέλος, οι ίδιοι οι Ρώσοι πρέπει να γυρίσουν και να πουν: «Αρκετά! Οχι στο όνομά μας!» Πολλοί, περιλαμβανομένου του νομπελίστα Ντμίτρι Μουράτοφ, εκφράζουν ήδη τη φρίκη τους για αυτόν τον πόλεμο. Τα πρώτα και τα τελευταία θύματα του Βλαντιμίρ Πούτιν θα είναι οι Ρώσοι.
Και το τελευταίο: Πρέπει να είμαστε έτοιμοι για έναν αγώνα διαρκείας. Θα χρειαστούν χρόνια, ίσως και δεκαετίες, για να φανούν όλες οι συνέπειες αυτής της 24ης Φεβρουαρίου 2022. Βραχυπρόθεσμα, οι προοπτικές για την Ουκρανία είναι απελπιστικά σκοτεινές. Αλλά μου έρχεται στο μυαλό ο υπέροχος τίτλος ενός βιβλίου για την ουγγρική επανάσταση του 1956, «Η νίκη μιας ήττας». Σχεδόν όλοι στη Δύση ξέρουν πλέον ότι η Ουκρανία είναι μια ευρωπαϊκή χώρα που δέχεται επίθεση από ένα δικτάτορα. Βυθισμένοι στις μεταψυχροπολεμικές μας αυταπάτες, είχαμε ξεχάσει ότι έτσι εντυπώνονται τα έθνη στον διανοητικό χάρτη της Ευρώπης – με αίμα, δάκρυα και ιδρώτα.
* Ο κ. Τίμοθι Γκάρτον Ας είναι καθηγητής Ευρωπαϊκών Σπουδών στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης.
Το «ξυπνητήρι» χτυπάει ξανά
Η Ευρώπη πληρώνει σήμερα τα λάθη και την έλλειψη ηγεσίας των τελευταίων 20-30 ετών. Στο παγκόσμιο τραπέζι, όπου παίζεται ένα σκληρό γεωπολιτικό πόκερ, η Ευρώπη κάθεται σαν φτωχός συγγενής, χωρίς να κρατάει ισχυρά χαρτιά στα χέρια της. Οι μεγάλοι παίκτες είτε τη σνομπάρουν είτε απαιτούν να τους ακολουθήσει.
Τι δεν έκανε η Ευρώπη; Δεν ετοίμασε ποτέ έναν δικό της, μικρό αλλά ευέλικτο, στρατό. Ούτε μπόρεσε να δημιουργήσει κάποιον αποτελεσματικό μηχανισμό συλλογής πληροφοριών και συντονισμού σε περιόδους κρίσεων. Εμεινε πίσω στον τομέα αυτό θεωρώντας ότι… κάποιος άλλος θα την προστατεύει πάντοτε, όπως στον Ψυχρό Πόλεμο.
Η Ευρώπη έμεινε επίσης πίσω στους τομείς της τεχνολογίας και της νέας οικονομίας. Οι αμερικανικοί κολοσσοί την έκαναν να μοιάζει με νάνο, καθώς η Ε.Ε. δεν μπόρεσε να φτιάξει τις δικές της Amazon και Google.
Και βεβαίως, η Ευρώπη κατάφερε να είναι όμηρος από πλευράς ενέργειας. Δεν φρόντισε να λύσει εγκαίρως το πρόβλημα, βιάστηκε στη μετάβαση στην πράσινη ενέργεια χωρίς να υπολογίσει τις συνέπειες. Σήμερα πληρώνει τον λογαριασμό. Η Ρωσία κερδίζει πολλά δισ. κάθε ημέρα, το ίδιο –σε μικρότερο βαθμό– και οι ΗΠΑ. Η Ευρώπη απλώς πληρώνει.
Η ευρωπαϊκή ηγεσία έχει βεβαίως τεράστια ευθύνη και για το πώς φτάσαμε έως εδώ. Δική της υπόθεση ήταν να πιέσει για μια νέα αρχιτεκτονική ασφαλείας, που δεν θα έβαζε τη Μόσχα απέναντι. Αυτό ήταν εφικτό μετά το τέλος του Ψυχρού Πολέμου. Η Ευρώπη έπρεπε να είχε φροντίσει για πιο μεγαλόθυμη και ορθολογική διαχείριση της νίκης της Δύσης επί της Σοβιετικής Ενωσης. Είχε όμως κακομάθει από την αμερικανική μεταπολεμική κυριαρχία, η οποία –είναι η αλήθεια– είχε οδηγήσει στη μακρότερη περίοδο ειρήνης και ευημερίας στην Ευρώπη.
Τώρα η Ευρώπη βιώνει τα αδιέξοδά της. Η Ιστορία δεν γυρνάει πίσω, δεν μπορεί κανείς να διορθώσει τα λάθη της δεκαετίας του 1990. Ούτε μπορεί να καλύψει με κάποιο μαγικό τρόπο τον χαμένο χρόνο. Θα χρειαστούν τουλάχιστον δέκα χρόνια για να αποκτήσει η Ευρώπη σημαντικές στρατιωτικές δυνατότητες, να απεξαρτηθεί ενεργειακά και να μετατρέψει την οικονομική της ισχύ σε ισχύ υπερδύναμης. Και αυτό από τη στιγμή που οι Ευρωπαίοι ηγέτες θα το αποφασίσουν. Αν το αποφασίσουν.
Τώρα μπαίνουμε σε έναν αδυσώπητο ψυχρό πόλεμο. Οι επιλογές θα είναι δύσκολες. Η πολυτέλεια του χρόνου δεν θα υπάρχει. Η Ευρώπη θα πρέπει να πάρει αποφάσεις. Το «ξυπνητήρι» έχει χτυπήσει ήδη πολλές φορές, χωρίς κανένα αποτέλεσμα. Χτυπάει άλλη μία φορά. Θα το ακούσει κανείς;
Σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης η Ουκρανία. Οι Ουκρανοί ετοιμάζονται για πόλεμο.
Σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης έχει τεθεί η Ουκρανία, καθώς η Μόσχα φέρεται να στέλνει άρματα μάχης χωρίς διακριτικά στο Ντονμπάς. Οι Ουκρανοί ετοιμάζονται για πόλεμο, με τον πρόεδρο Βολοντίμιρ Ζελένσκι να ανακοινώνει μερική επιστράτευση, ενώ εντείνεται η ανησυχία για ρωσική εισβολή.
Ο Λετονός πρωθυπουργός δήλωσε στο CNN ότι η Μόσχα έχει ήδη αρχίσει να μεταφέρει άρματα μάχης και στρατιωτικές δυνάμεις στην Ανατολική Ουκρανία, ενώ δημοσίευμα του Newsweek, επικαλούμενο αξιωματούχους των αμερικανικών μυστικών υπηρεσιών, αναφέρει ότι η κυβέρνηση Μπάιντεν έχει ενημερώσει τον Ουκρανό πρόεδρο πως η Ρωσία ετοιμάζει γενικευμένη επίθεση εντός των επόμενων 48 ωρών. Μαζική κυβερνοεπίθεση δέχθηκαν πολλοί ουκρανικοί κρατικοί ιστότοποι, μεταξύ των οποίων οι ιστοσελίδες της κυβέρνησης και του υπουργείου Εξωτερικών, καθώς και ιστότοποι τραπεζών στη χώρα.
Η ρωσο-ουκρανική κρίση θα απασχολήσει τους Ευρωπαίους ηγέτες στην έκτακτη Σύνοδο Κορυφής την Πέμπτη.
Για «μια περίοδο κρίσης κατά την οποία οι απολυταρχίες αμφισβητούν τις δημοκρατίες» έκανε λόγο η Πρόεδρος της Κομισιόν, Ούρσουλα Φον Ντερ Λάιεν, σε κοινές δηλώσεις με τον Πρωθυπουργό της Νορβηγίας Γκαρ Στορ.
Οι δυτικές χώρες, η μία μετά την άλλη, ανακοίνωσαν κυρώσεις εναντίον της Μόσχας, την ώρα που νέες δορυφορικές φωτογραφίες δείχνουν ανάπτυξη επιπλέον ρωσικών στρατευμάτων και εξοπλισμού στη Λευκορωσία αλλά και στη δυτική Ρωσία κοντά στα ουκρανικά σύνορα.
«Ως αρχηγός των ενόπλων δυνάμεων της Ουκρανίας, εξέδωσα διάταγμα για τη στρατολόγηση εφέδρων για συγκεκριμένο χρονικό διάστημα. Πρέπει να αυξήσουμε την ετοιμότητα του ουκρανικού Στρατού» σημείωσε ο Βολοντίμιρ Ζελένσκι.
Περίπου 36.000 έφεδροι, ηλικίας από 18 – 60 ετών, έχουν ήδη ανταποκριθεί στο κάλεσμα του Ουκρανού προέδρου.
Η διπλωματική αποστολή της Ρωσίας αποχώρησε από την Ουκρανία, ενώ με ψήφισμα από την ουκρανική βουλή επετράπη η οπλοφορία των πολιτών για λόγους αυτοάμυνας.
Οι δυτικές χώρες συνεχίζουν να στέλνουν στρατιωτικό υλικό στην Ουκρανία. Ένα μεταγωγικό αεροσκάφος από τον Καναδά, το δεύτερο μέσα στην τελευταία εβδομάδα, έφτασε στη χώρα μεταφέροντας στρατιωτικό υλικό, ενώ η Βρετανία ανακοίνωσε ότι προτίθεται να στείλει επιπλέον στρατιωτικό υλικό τις επόμενες ημέρες, όπως ανέφερε ο απεσταλμένος της ΕΡΤ Γιάννης Σουλιώτης από την ουκρανική πόλη Ζαπορίζια.
Στο Ντονμπάς, οι δύο αντιμαχόμενες πλευρές συνεχίζουν να ανταλλάσσουν πυρά, με τον ουκρανικό Στρατό να ανακοινώνει ότι ένας στρατιώτης έχασε τη ζωή του και άλλοι έξι τραυματίστηκαν στις συγκρούσεις με τους ρωσόφωνους αυτονομιστές. Στην ελεγχόμενη από την ουκρανική κυβέρνηση περιοχή του Λουγκάνσκ, ένα σπίτι τυλίχθηκε στις φλόγες ύστερα από βομβαρδισμό, ενώ πολλοί κάτοικοι εγκαταλείπουν τα σπίτια τους, φοβούμενοι κλιμάκωση των εχθροπραξιών.
Οι διεθνείς παρατηρητές του ΟΑΣΕ έκαναν λόγο για 1.200 εχθροπραξίες από 330 την προηγούμενη ημέρα. Βαρέα όπλα, όπως οι συστοιχίες πυραύλων Grad χρησιμοποιούνται και από τις δύο πλευρές της ρωσο-ουκρανικής μεθορίου.
Την ίδια ώρα, στρατιωτική αυτοκινητοπομπή αποτελούμενη από περισσότερα από 100 φορτηγά γεμάτα στρατιώτες κατευθύνεται προς τα ουκρανικά σύνορα, ενώ νέες δορυφορικές εικόνες καταγράφουν την ανάπτυξη στρατευμάτων στη δυτική Ρωσία και δεκάδων στρατιωτικών οχημάτων στη νότια Λευκορωσία.
Οι κινήσεις ρωσικών τεθωρακισμένων κατά μήκος της ακτής από το ρωσικό Ροστόφ ως την Μαριούπολη, είναι πλέον ορατές και στο φως της ημέρας.
‘Οπως ανέφερε ο απεσταλμένος της ΕΡΤ Γ. Σουλιώτης, το ελληνικό προξενείο στη Μαριούπολη διαθέτει λεωφορεία για τη μεταφορά πολιτών προς τη δυτική Ουκρανία, εάν χρειαστεί.
Σε βιντεοσκοπημένο μήνυμά του με αφορμή την Ημέρα της Υπεράσπισης της Πατρίδας, που εορτάζεται σήμερα στη Ρωσία, ο Βλαντίμιρ Πούτιν δήλωσε ανοικτός σε διάλογο, τονίζοντας ωστόσο ότι τα ρωσικά συμφέροντα είναι αδιαπραγμάτευτα.
«Η χώρα μας είναι πάντα ανοιχτή για άμεσο και ειλικρινή διάλογο, για αναζήτηση διπλωματικών λύσεων στα πιο σύνθετα προβλήματα. Αλλά επαναλαμβάνω: τα συμφέροντα της Ρωσίας και η ασφάλεια των πολιτών μας είναι αδιαπραγμάτευτα για εμάς» τόνισε ο Ρώσος πρόεδρος.
Ανά πάσα στιγμή, ο Βλαντίμιρ Πούτιν, εάν του ζητηθεί βοήθεια από τις αυτοαποκαλούμενες Λαϊκές Δημοκρατίες του Λουγκάνσκ και του Ντονέτσκ, θα στείλει άμεσα στρατεύματα εκεί, όμως μέχρι στιγμής δεν υπάρχει τέτοιο αίτημα και οι αντάρτες – όπως λένε – «αμύνονται» με τα δικά τους μέσα, ανέφερε ο ανταποκριτής της ΕΡΤ στη Μόσχα, Αχιλλέας Πατσούκας.
Το παράθυρο της διπλωματίας φαίνεται να κλείνει, με τον Άντονι Μπλίνκεν να ακυρώνει την προγραμματισμένη για την Πέμπτη συνάντησή του με τον Σεργκέι Λαβρόφ.
«Τώρα που βλέπουμε ότι η εισβολή έχει ξεκινήσει και ότι η Ρωσία απέρριψε ξεκάθαρα τη διπλωματία, δεν έχει κανένα νόημα μία συνάντηση την παρούσα στιγμή» σημείωσε ο Αμερικανός υπουργός Εξωτερικών.
«Αυτό που ο Πούτιν αναγνώρισε δεν είναι οι αυτοαποκαλούμενες Λαϊκές Δημοκρατίες του Ντονέτσκ και του Λουγκάνσκ. Αναγνώρισε την άμεση ευθύνη που φέρει για τον πόλεμο κατά της Ουκρανίας» δήλωσε ο Ουκρανός υπουργός Εξωτερικών, Ντμίτρι Κουλέμπα.
Διαλύοντας τις όποιες αμφιβολίες, ο Τζο Μπάιντεν δήλωσε ξεκάθαρα ότι η ρωσική εισβολή στην Ουκρανία ξεκίνησε με την αναγνώριση του Λουγκάνσκ και του Ντονέτσκ, ενώ ανακοίνωσε το πρώτο πακέτο κυρώσεων κατά της Μόσχας.
«Για όνομα του Θεού, ποιος δίνει το δικαίωμα στον Πούτιν να ανακηρύξει νεο-αποκαλούμενες χώρες σε έδαφος που ανήκει στους γείτονές του; Αυτό αποτελεί μία κατάφωρη παραβίαση του διεθνούς δικαίου και απαιτεί μία ισχυρή απάντηση από τη διεθνή κοινότητα» τόνισε ο Τζο Μπάιντεν.
Ε.Ε., ΗΠΑ, Βρετανία, Αυστραλία, Καναδάς και Ιαπωνία σχεδιάζουν να πλήξουν με κυρώσεις ρωσικές τράπεζες, ολιγάρχες και αξιωματούχους, αλλά και να εμποδίσουν τη Μόσχα να δανείζεται στις διεθνείς αγορές για την εξυπηρέτηση του δημοσίου χρέους της. Και τονίζουν ότι, αν χρειαστεί, θα κλιμακώσουν την απάντησή τους.
Το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο ενέκρινε ήδη δέσμη κυρώσεων σε βάρος της Ρωσίας.
«Κανένα από τα μέτρα που σχεδιάζουμε δεν πρόκειται να διαταράξει την παροχή ενέργειας στις παγκόσμιες αγορές και αυτή τη στιγμή εφαρμόζουμε ένα σχέδιο συντονισμού με τους μεγαλύτερους παραγωγούς και καταναλωτές πετρελαίου, ώστε να διασφαλίσουμε τη σταθερότητα στην προμήθεια ενέργειας παγκοσμίως» ανέφερε ο αναπληρωτής Σύμβουλος Εθνικής Ασφαλείας του Λευκού Οίκου, Νταλίπ Σινγκ.
‘Εχοντας ανακοινώσει το πάγωμα της πιστοποίησης του γερμανορωσικού αγωγού «Nord Stream 2», ο Γερμανός καγκελάριος Όλαφ Σολτς δήλωσε ότι ο πρόεδρος Πούτιν θέλει να αλλάξει τα σύνορα της Ευρώπης.
«Όποιος άκουσε τον Πούτιν, όπως εγώ, που είχα μακρές συνομιλίες μαζί του στη Μόσχα, ξέρει τι έχει στο μυαλό του. Ξέρει επίσης ότι σκοπεύει να αλλάξει τη γεωγραφία της Ευρώπης» υπογράμμισε ο Όλαφ Σολτς.
Ο Βλαντιμίρ Πούτιν και ο Ταγίπ Ερντογάν είχαν τηλεφωνική επικοινωνία, με τον Τούρκο πρόεδρο να δηλώνει ότι η Άγκυρα δεν αναγνωρίζει τις κινήσεις εναντίον της εδαφικής ακεραιότητας της Ουκρανίας.
Έντονες αντιδράσεις προκάλεσε το tweet του Ζοζέπ Μπορέλ για τις αγαπημένες συνήθειες των Ρώσων αξιωματούχων στην Ευρώπη. «Όχι πια ψώνια στο Μιλάνο, πάρτι στο Σεν Τροπέ, διαμάντια στην Αμβέρσα. Αυτό είναι το πρώτο βήμα» ανέφερε χαρακτηριστικά ο επικεφαλής της ευρωπαϊκής διπλωματίας. Το ρωσικό υπουργείο Εξωτερικών σχολίασε ότι για πρώτη φορά βλέπει Ευρωπαίο αξιωματούχο να πανηγυρίζει για τη ζημιά που κάνουν οι ίδιες οι Βρυξέλλες σε χώρες-μέλη της Ε.Ε.
ΕΡΤ
Εκτίναξη του τζίρου των επιχειρήσεων το 2021. Τα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ
Μία απάντηση στο ερώτημα που κατευθύνθηκαν τα 43,3 δισ. ευρώ των οριζόντιων κρατικών μέτρων στήριξης δίνουν τα επίσημα στοιχεία που δείχνουν εκτίναξη του τζίρου των επιχειρήσεων το 2021.
Έφτασε τα 332,4 δισ. ευρώ ξεπερνώντας κατά 15,5 δισ. ευρώ τον τζίρο που είχε καταγραφεί το 2019, πριν ξεσπάσει η πανδημία και επιβληθούν τα lockdown!
Σε σχέση με το 2020 η αύξηση ήταν 21,1% ενώ οι 210.211 επιχειρήσεις που τέθηκαν σε αναστολή εμφάνισαν πέρυσι αυξημένα έσοδα κατά 33,6% σε σχέση με το 2020! Τα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ, εδώ.
Δωρεάν κρατικό χρήμα, πληθωρισμός
Το δωρεάν κρατικό χρήμα που έπεσε στην αγορά αύξησε σημαντικά την κατανάλωση και, μαζί με το υψηλό κόστος της ενέργειας εκτίναξαν τον πληθωρισμό, που έκανε ρεκόρ 25ετίας τον Ιανουάριο. Έφτασε το 6,2% από 5,1% το Δεκέμβριο (και 4,8% το Νοέμβριο) με την τιμή του φυσικού αερίου να καταγράφει ετήσια αύξηση 154,8%, του ηλεκτρικού ρεύματος 56,7%, του πετρελαίου θέρμανσης 36%. Ο μακρύς κατάλογος των ανατιμήσεων στα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ αποτυπώνει το μέγεθος της ακρίβειας που σαρώνει τα εισοδήματα, ιδιαίτερα των πιο ευάλωτων νοικοκυριών εδώ
Αυτά τα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ που διαβάσαμε στο KReport.gr σε συνδυασμό με τις καταθέσεις των Ελλήνων αναδεικνύουν την πραγματική οικονομική κατάσταση εν μέσω πανδημιών και πολλών άλλων. Αναδεικνύουν παράλληλα και τον έντονο διαχωρισμό που είναι πλέον εμφανής μεταξύ των επιχειρήσεων και των μισθωτών ή συνταξιούχων απανταχού στη χώρα. Πάντα ήταν, αλλά θα υπέθετε κανείς ότι λόγω πανδημίας θα είχε επέλθει μια ενδιαφέρουσα ισορροπία. Το μεγάλο πρόβλημα βεβαίως είναι ότι οι μισθωτοί και οι συνταξιούχοι έχουν επωμιστεί το βάρος της φορολογικής εξυγίανσης του κράτους, κάτι που δεν τους επιστρέπει παρά να ζουν στα όρια, καθώς πλήττονται άσχημα από τις αυξήσεις σε βασικά καταναλωτικά αγαθά και από τις τιμές στην ενέργεια.
Τα στοιχεία της Τράπεζας της Ελλάδος
Ειδικότερα, σύμφωνα με τα τελευταία στοιχεία της Τράπεζας της Ελλάδος (ΤτΕ), στα τέλη του περασμένου Ιουνίου (η σχετική απογραφή πραγματοποιείται σε εξαμηνιαία βάση) οι καταθέσεις επιχειρήσεων και νοικοκυριών «άγγιξαν» τα 170 δισ. ευρώ.
Οι Times του Λονδίνου επαναλαμβάνουν τη στήριξή τους στο ελληνικό αίτημα για επανένωση των Γλυπτών του Παρθενώνα.
H 3D αντιπρόταση προς το Βρετανικό Μουσείο
Mε νέο άρθρο τους, οι Times του Λονδίνου επαναλαμβάνουν τη στήριξή τους στο ελληνικό αίτημα για επανένωση των Γλυπτών του Παρθενώνα.
Αυτή τη φορά το άρθρο δημοσιεύεται με αφορμή την πρόθεση βρετανικού ινστιτούτου να αναπαραγάγει με ακρίβεια χιλιοστού τα Γλυπτά, ώστε το Βρετανικό Μουσείο να εκθέτει τα αντίγραφα.
Πρόκειται για πρόταση που είχε αποκαλυφθεί προ εβδομάδων από το Ινστιτούτο Ψηφιακής Αρχαιολογίας, το οποίο έχει αναπτύξει ένα «ρομπότ με ανθρώπινο άγγιγμα», όπως σχολιάζει η εφημερίδα, με ικανότητα να δημιουργεί πιστότατα αντίγραφα αρχαιολογικών μνημείων, κάτι που έχει ήδη κάνει με την κατεστραμμένη από τον ISIS συριακή Αψίδα της Παλμύρας.
Μιλώντας στους Times, ο διευθυντής του ινστιτούτου Ρότζερ Μάικλ λέει ότι αν το Βρετανικό Μουσείο δεν δώσει άδεια για τη φωτογράφιση των ελληνικών γλυπτών με κάμερες τρισδιάστατης απεικόνισης, θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί τακτική «αντάρτικου», δηλαδή να καταγραφούν τα Γλυπτά με κάμερες 3D που θα χρησιμοποιούσε δυνητικά ένας «στρατός πατριωτικών Ελλήνων».
Ο κ. Μάικλ εξηγεί πως αυτές οι τρισδιάστατες απεικονίσεις μνημείων φορτώνονται στο σύστημα ενός ρομποτικού μηχανήματος με την ικανότητα να τις αναπαράγει με ακρίβεια χιλιοστού λαξεύοντας την πέτρα. «Μοιάζει με κάτι βγαλμένο από την πρώτη ταινία του Εξολοθρευτή, αλλά η λεπτότητα της γλυπτικής είναι απλά εντυπωσιακή. Είναι το ίδιο καλό με οτιδήποτε μπορεί να κάνει ένας ανθρώπινος γλύπτης», λέει ο κ. Μάικλ.
Το άρθρο των Times αναφέρει πως το Βρετανικό Μουσείο θα πρέπει να «αγκαλιάσει» την τεχνολογική ευκαιρία που παρέχεται.
«Τα μάρμαρα θα πρέπει να επιστραφούν στην Ελλάδα, όπου μπορούν να εκτεθούν στο θαυμάσιο Μουσείο της Ακρόπολης στην Αθήνα. Το Βρετανικό Μουσείο θα πρέπει να συμφωνήσει να εκθέτει τα τρισδιάστατα αντίγραφα. Ως αντάλλαγμα, η Ελλάδα θα μπορούσε να δεσμευθεί ότι δε θα επιτρέψει να γίνουν περισσότερα αντίγραφα. Με τον τρόπο αυτό οι Έλληνες μπορούν να ανακτήσουν την πολιτιστική τους κληρονομιά και το Βρετανικό Μουσείο μπορεί να διατηρήσει την υπόστασή του ως η σπουδαιότερη ιστορική συλλογή του κόσμου», καταλήγει το άρθρο των Times.
ΠΗΓΗ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ