Θανάσης Δρίτσας, H ραθυμία του Αυγούστου – BINTEO
Η είσοδος του Αυγούστου και της ραστώνης των ημερών του… αυτού του είδους βέβαια η γλυκιά ραστώνη της αθωότητας με ταξιδεύει στον Αύγουστο των παιδικών μου χρόνων, να κοιμόμαστε ανέμελα (όλη η γειτονιά) στις ταράτσες των σπιτιών χωρίς κανένα φόβο, οι κληματαριές να κρέμωνται με ώριμα πλέον (αφαρμάκωτα πλην ολίγου ραντισματος) σταφύλια στις αυλές των σπιτιών, Αύγουστος ο βασιλεύς μήνας των φρούτων με εύκολα προσβάσιμα στον καθένα τα σύκα.
Οι διακοπές δεν είχαν τότε αποκτήσει τον τουριστικό και καταναλωτικό χαρακτήρα των ημερών μας γιατί η καθημερινότητα όλων μας τον Αύγουστο (κάποτε) υπήρξε πλήρης χαλάρωσης και κυρίως αθωότητας. Και χωρίς τόσο πλούτο όσος περιφέρεται σήμερα τριγύρω μας προκλητικά…Σημερα οι μεσαίοι που ζούσαν με αξιοπρέπεια κάποτε έγιναν πτωχοί και οι πλούσιοι πλουσιότεροι και ενώ τα συστήματα ασφαλείας μας έχουν κατακλύσει (πουλώντας μια ψευδαίσθηση ασφαλείας) η ίδια η ασφάλεια μας έχει πάει περίπατο….
Ο Αύγουστος έχει πλέον καταστεί ένα τουριστικά υποσχόμενο ακριβό προϊόν με εμάς πανικόβλητους καταναλωτές που τρέχουν να γλυτώσουν από τις πυρκαγιές, από την φορολογία, από τα μνημόνια, από τις μεταδιδόμενες ιογενείς λοιμώξεις. Με βαλίτσες φορτωμένες κυρίως με αντικαταθλιπτικά, αγχολυτικά, αντιυπερτασικά, κατά της υψηλής χοληστερόλης φάρμακα και με τον φόβο της μετάδοσης του Covid βαθειά ενσφηνωμένο στις ψυχές για πάντα.
Ο Αύγουστος από μεσογειακή γιορτή του φωτός, της ανεμελιάς και της αθωότητας έχει μετατραπεί σε μια πανικόβλητη τουριστική επιχείρηση με στόχο να δραπετεύσουμε βασικά από τον χειρότερο εχθρό μας πλέον: τον εαυτό μας….
