Ο Ροντέν και οι Αστοί του Καλαί
Το 1884, η πόλη του Καλαί αποφάσισε να τιμήσει τη μνήμη των έξι κατοίκων της, οι οποίοι, το 1346, κατά τη διάρκεια του Εκατονταετούς Πολέμου, δέχθηκαν εθελοντικά να θυσιάσουν τη ζωή τους για να σταματήσει η πολιορκία της από τον βασιλιά της Αγγλίας. Ο Εδουάρδος Γ΄ είχε ζητήσει να του παραδοθούν έξι επιφανείς πολίτες έτοιμοι να πεθάνουν, καθώς και το κλειδί της πόλης. Τελικά, η Γαλλίδα σύζυγος του βασιλιά τον έπεισε να τους χαρίσει τη ζωή.
Τα μέλη του δημοτικού συμβουλίου του Καλαί απευθύνθηκαν στον Ροντέν για τη δημιουργία ενός μεγαλοπρεπούς ιστορικού μνημείου, αντάξιου της ανδρείας τους. «Αυτό που πήραν ήταν ένα γλυπτό, χωρίς βάθρο, που αναπαριστούσε τους πολίτες στην αξιοθρήνητη πορεία τους προς τον βέβαιο θάνατο. Φόβος, σκεπτικισμός, απόγνωση, υποταγή στη μοίρα και αποφασιστικότητα: Αυτά είναι τα συναισθήματα που αποτυπώνονται στα πρόσωπά τους. Ο πόνος και η παραίτηση δεν είναι συναισθήματα ηρώων! Επίσης, ο Ροντέν επιθυμούσε το γλυπτό να τοποθετηθεί απευθείας στο πλακόστρωτο στην αγορά του Καλαί, ώστε το πλήθος να μπορεί να ανακατεύεται με τις μορφές», τονίζει ο Μπέκερ.
Τελικά, το μνημείο εγκρίθηκε, χυτεύθηκε σε ορείχαλκο και το 1895 τοποθετήθηκε πάνω σε μαρμάρινο βάθρο και σε άλλο σημείο της πόλης. Το 1945, οι Αστοί του Καλαί μεταφέρθηκαν μπροστά στο δημαρχείο της πόλης και τοποθετήθηκαν σχεδόν στο επίπεδο του εδάφους, όπως είχε προτείνει ο Ροντέν. Απόσπασμα άρθρου της Νάταλης Σάκκουλα στην “Κ”