Ο Νίκος Σαπέρας και οι αναζητήσεις του στην γκαλερί ArtZone42

Από το 1973, ο Νίκος Σαπέρας, μέσα από τις αναζητήσεις του, υιοθέτησε στο εικαστικό του λεξιλόγιο, ως μέσο έκφρασης, τις πτυχώσεις και τις διαδρομές μιας ταινίας διαμορφώνοντας έτσι την προσωπική του γραφή. Οι πτυχώσεις, κύριο και δυναμικό στοιχείο το οποίο καλλιτέχνης επέλεξε, διαπερνούν τα έργα του, συνθέτοντας φαντασιακές και αρμονικές μορφές, χωρίς αναφορά ή δέσμευση σε γνωστά υλικά.

Με ελάχιστα τεχνικά μέσα, προσιτά σε όλους, ένα άσπρο χαρτί, ένα μολύβι και το γυμνό λινό, με ήπιες και άλλοτε αδρές χειρονομίες ο Σαπέρας μορφώνει τις εικόνες του και μας φέρνει ενώπιος ενωπίω, μας κάνει συμμέτοχους στον κόσμο του, στις απόψεις του, στις ευαισθησίες στους φόβους και στις συγκινήσεις του. Αναγωγές σε προσωπικά του βιώματα, άμεσα ή έμμεσα, ξεδιπλώνονται μπροστά στα μάτια μας, καταστάσεις, προβληματισμοί, γεγονότα και ερεθίσματα από τα περιβάλλοντα μέσα στα οποία ο ίδιος βρίσκεται, περιβάλλοντα χωρίς χρονικές, γεωγραφικές και ιστορικές αναφορές.

Τα έργα του, είναι αναγνώσιμα κυρίως μέσα από την αίσθηση, αφού ο απανταχού άνθρωπος, διαχρονικά διαβιεί σε όμοιες ή παρόμοιες συνθήκες, ανεξαρτήτως του επιπέδου ή της κοινωνικής ομάδας στην οποία ανήκει. Σημειολογικές και εννοιολογικές αναφορές προτρέπουν σε μία καταβύθιση και ενδοσκόπηση, καθώς οι πτυχές μιας αέναης ταινίας περιγράφουν–δημιουργούν τοπία που μαγνητίζουν το βλέμμα, καθηλώνουν, εγκαλούν σε σιωπή. Αναδεικνύοντας παραλλαγές πάνω στο ίδιο θέμα προκύπτουν ενότητες, όπου οι διαφορετικές οπτικές και προσεγγίσεις αποκαλύπτουν πολύτιμες λεπτομέρειες και χαρακτηριστικά. Θα σημείωνα ότι καθένας μας μπορεί να ανακαλύψει στα έργα αυτά κομμάτια του εαυτού του, να ερμηνεύσει ελεύθερα κάθε πτυχή, να διακρίνει τον έρωτα, την αγάπη, τον θυμό, την ομορφιά, τη γαληνεμένη ή την επιθετική όψη της ζωής. Κι ακόμη ότι μπορεί να βιώσει τη ζωντάνια της δουλειάς του καλλιτέχνη και να νιώσει αναβαπτισμένος. Διότι οι πτυχές, ως μη έχοντας τέλος, παρά το ΄΄τέλος΄΄ του κάθε έργου, μας ακολουθούν στην καθημερινότητά μας. Τι άλλο, άλλωστε, είναι η ζωή μας παρά μία συνεχής πορεία με αλλαγές κατεύθυνσης, εξάρσεις, οπισθοδρομήσεις, σχέδια και πλάνες.

Η διαρκώς εξελισσόμενη εργασία του Σαπέρα, αποτέλεσμα της πολύχρονης και συνεχούς έρευνάς του, είναι η σταθερά της δουλειάς του που βλέπουμε στις «Καταστάσεις», στα «Επεισόδια» και στα «Ερωτικά» τα οποία αποτελούν μια ευρύτερη ενότητα όπως παρουσιάζονται, αυτό το διάστημα, στην αίθουσα τέχνης «Αrtzone 42».

Ο Νίκος Σαπέρας γεννήθηκε στην Καισαριανή το 1949. Σπούδασε Αρχιτεκτονική και Ζωγραφική στην Αθήνα και στο Παρίσι. Από το 1979 διατηρεί γραφείο Αρχιτεκτονικών Μελετών στην Αθήνα. Από το 1974 μέχρι σήμερα έχει παρουσιάσει ατομικές εκθέσεις και έχει συμμετάσχει σε ομαδικές σε Αθήνα, Λευκωσία, Παρίσι, Βρυξέλλες. Έργα του βρίσκονται, συλλογή Αλέξανδρου Ιόλα, Εθνική Πινακοθήκη, Μουσείο Βορρέ, συλλογή Εθνικής Χρηματιστηριακής, Πινακοθήκη Χρ. Μοσχανδρέου, Δημοτική Πινακοθήκη Ύδρας, συλλογή Αλέξανδρου Τομπάζη, σε ιδιωτικές συλλογές και σε δημόσιους χώρους.