O «Ζορμπάς» του Νίκου Καζαντζάκη απέκτησε σάρκα και οστά υπό τη σκηνοθετική ματιά του Γιάννη Κακλέα και καθήλωσε το κοινό σε μία θεατρική παραγωγή που υπερβαίνει τα στενά καλλιτεχνικά σύνορα της ελληνικής πραγματικότητας.
Η διασκευή του γνωστού έργου «Βίος και Πολιτεία του Αλέξη Ζορμπά» από τους Γιάννη Κακλέα και Γεράσιμο Ευαγγελάτο έφερε στο προσκήνιο τη μορφή μιας προσωπικότητας από εκείνες στις οποίες ο Νίκος Καζαντζάκης επένδυσε την αφηγηματική του δεινότητα με τρόπο απλό, ουσιαστικό και βαθιά αναλυτικό. Δίχως φιλολογικές τεχνικές ορίων και λογοτεχνικές υπερβάσεις, το συγκεκριμένο έργο αποτέλεσε κι εξακολουθεί να αποτελεί ορόσημο στην ελληνική και διεθνή πνευματική παραγωγή στη βάση των ανθρωποκεντρικών νοημάτων τα οποία επεξεργάζεται και, κυρίως, των κοινωνικών αποκρίσεων μίας φιλοσοφικής θεώρησης του ίδιου του συγγραφέα.
Ο Ζορμπάς, στη μυθοπλαστική μορφοποίηση του Νίκου Καζαντζάκη (δίχως να αντικρούει την πραγματικότητα την οποία βίωσε πλάι του ο ίδιος) εκπροσωπεί τη διονυσιακή οπτική της ζωής. Λειτουργεί στο επίπεδο της αισθητικής αποδοχής της εμπειρίας· βιώνει με τρόπο ηδονικό τις καταστάσεις· επιχειρεί να νιώσει κάθε στιγμή την κορύφωση της ανθρώπινης αξίας στην αρχέγονή της μορφή. Ενσωματώνει την αλήθεια των πραγμάτων στο τρίπτυχο χορός-έρωτας-φως.
Εξειδικεύει τις τρεις αυτές εκφάνσεις της ζωής στην καθημερινότητά του, αναζητώντας παράλληλη τις πηγές εκείνες που ορίζουν την ποιότητα των ιδιαίτερων ταυτοτήτων. «Ποτέ δεν ντράπηκα για την ψυχή μου τόσο όσο μπροστά στον Ζορμπά», ανέφερε χαρακτηριστικά ο Νίκος Καζαντζάκης, αναδεικνύοντας το επίπεδο επιρροής του τελευταίου στην πνευματική, ψυχική και συναισθηματική εξέλιξη του ίδιου.
Ολόκληρη κριτική για το έργο εδώ.
