Γράμμα στον Άγιο Βασίλη από Έλληνα Πολιτικό

Σου έχω γράψει πολλά γράμματα και παλαιότερα, ίσως με θυμηθείς. Δεν είμαι πια παιδί αλλά σου έγραφα από όταν ήμουν παιδί και συνεχίζω να σου γράφω μέχρι σήμερα ως ενήλικας (πολύ μεγάλος πλέον αφού του χρόνου θα πατήσω την όγδοη δεκαετία της ζωής μου).

Αν ανοίξεις τα αρχεία σου με τα επαγγέλματα των ανθρώπων μάλλον θα με βρεις στο γράμμα πι (Π) αφού είμαι πολιτικός, εδώ και περίπου τριάντα χρόνια, σε αυτόν τον αχάριστο και καταραμένο τόπο που λέγεται Γραικία. Έχω πολλές φορές εκλεγεί βουλευτής, κάποιες περιόδους πήρα και θέσεις υπουργού με διάφορες κυβερνήσεις αυτού του αναθεματισμένου τόπου. Σου είχα μάλιστα ζητήσει πολλές φορές στο παρελθόν να βοηθήσεις στην εκλογή μου επηρεάζοντας ψηφοφόρους.

Δεν θα ξεχάσω ότι πέταγες χιλιάδες διαφημιστικά της προεκλογικής μου εκστρατείας από το έλκυθρό σου και ακόμη ότι έφερνες πάντα τα «καλύτερα» δώρα στα παιδιά των ψηφοφόρων μου. Βέβαια και εγώ υπήρξα πάντα γενναιόδωρος και ανταποδοτικός απέναντί σου ενισχύοντας τις καταθέσεις σου με σοβαρά ποσά. Θα θυμάσαι ότι πριμοδότησα τις καταθέσεις σου με χιλιάδες ευρώ μέσα από το τραπεζικό πρόγραμμα Happy Santa-Happy Children μέσα από το οποίο βγάζεις και εσύ (τα όχι ευκαταφρόνητα) ποσοστά σου για το ετήσιο χριστουγεννιάτικο ταξίδι σου. Άλλωστε μια βραδιά κάθε χρόνο απασχολείσαι μόνον ενώ τις υπόλοιπες απολαμβάνεις τις διακοπές σου στη μαγευτική βίλα που διαθέτεις στη Λαπωνία.

Θα ήθελα επίσης να σου θυμίσω ότι κάθε χρόνο σου στέλνω την ανανεωμένη τελευταία έκδοση του Apple iPod για να ακούς όμορφη μουσική στο ταξίδι σου και επίσης έναν κομψό φορητό υπολογιστή με δυνατότητα αρίστου σήματος internet προκειμένου να βρίσκεις άμεσα τις συντεταγμένες του εκάστοτε προορισμού σου μέσα από το Google Earth.

Τελικά πιστεύω ότι η επιχειρηματική δραστηριότητα (Σάντα Κλάους ή Άγιος Βασίλης – πες το όπως θέλεις εσύ) έχει μεγάλη και διαχρονική οικονομική επιτυχία – και μην μου πεις όχι! Θα ήθελα να προσθέσω ότι δεν θα πρέπει να εκλαμβάνεις αρνητικά τα σχόλια περί «χοντρούλη» και «καλοφαγά» που σου προσάπτουν, εγώ αντιθέτως θεωρώ ότι οι χαρακτηρισμοί αυτοί αποτελούν πρότυπο προς μίμηση. Έτσι δεν πρέπει άλλωστε να δείχνουν γενικότερα όλοι οι επιτυχημένοι επιχειρηματίες; Να μην ακούς λοιπόν όσους διαμαρτύρονται ότι είσαι χοντρούλης, λαίμαργος και πλούσιος. Τα λένε επειδή σε ζηλεύουν αφόρητα για όσα εσύ έχεις αποκτήσει με κόπο ενώ εκείνοι δεν τα κατάφεραν όπως εσύ. Και μάλιστα εκνευρίζομαι όταν κάποιοι στην «Οθωμανική» Γραικία προσπαθούν να σε συγκρίνουν με εκείνον τον ρακένδυτο ψευτοάγιο ζητιάνο, τον Βασίλη από την Καππαδοκία, που δίνει υποτίθεται βοήθεια στους φτωχούς βάζοντας λεφτά από την τσέπη του.

Στο σημείο αυτό θέλω να σου αποκαλύψω μερικά πράγματα μέσα από τα βάθη της καρδιάς μου, πράγματα που κρατώ καλά κρυμμένα μέσα μου εδώ και πολλές δεκαετίες. Στην πολιτική με έβαλε ο πατέρας μου που ήταν, όπως προφανώς αντιλαμβάνεσαι, και εκείνος πολιτικός. Πολλοί βέβαια πολίτες της Γραικίας ισχυρίζονται συκοφαντικά ότι ο πατέρας μου υπήρξε μια σκοτεινή και ύποπτη φυσιογνωμία που είχε συμπράξει με τους ανθρώπους που έφεραν στην Γραικία την στρατιωτική δικτατορία του 1967. Εγώ βέβαια βγήκα βουλευτής για πρώτη φορά με τους σοσιαλιστές του Αντρέα – φαντάζομαι ότι θα έχεις ακούσει πολλά για τον Αντρέα στα ταξίδια σου τόσα χρόνια. Μετά τους σοσιαλιστές πολιτεύτηκα βέβαια και με άλλες δεξιές και αριστερές κυβερνήσεις. Ας μην είμαστε αφελείς, σημασία έχει να είμαστε παρόντες και δίπλα στους ψηφοφόρους μας πέρα από κόμματα και χρώματα. Δεν έχω κανένα παράπονο από τους ψηφοφόρους μου αλλά και εγώ υπήρξα πλήρως ανταποδοτικός προς εκείνους (όπως και προς εσένα). Πρέπει κατά την διάρκεια της θητείας μου ως πολιτικός να έχω διορίσει στο δημόσιο μέχρι σήμερα πάνω από χίλιους πεντακόσιους νέους που όλοι τους μονιμοποιήθηκαν στη συνέχεια. Αλλά και εκείνοι, σε όποια παράταξη και αν πήγα, με ακολούθησαν πιστά και με σταύρωναν πάντα στο ψηφοδέλτιο, «δαγκωτό» όπως το έλεγαν, και χωρίς δεύτερη σκέψη.

Όλα αυτά τα χρόνια που έπαιρνα «ψηλές καρέκλες» και αξιώματα βοηθούσα και τους δικούς μου ανθρώπους με την καλή έννοια, καταλαβαίνεις, αγαπητέ μου Άγιε Σάντα, τι εννοώ. Έδινα δημόσια έργα στα δικά μου παιδιά και εκείνα βέβαια άφηναν και κάτι για μένα στα πλαίσια του αισθήματος ευγνωμοσύνης που ένιωθαν. Έτσι με τον ιδρώτα μου κυριολεκτικά έβγαλα αρκετά χρήματα και έκανα σημαντικές αποταμιεύσεις μέσα από καλή διαχείριση πάντα. Τι, άλλωστε, μπορούσα να κάνω αφού έπρεπε να βοηθήσω και τον γιόκα μου. Ο γιος μου δεν ήταν πολύ καλός με τα γράμματα στο σχολείο και δεν τα κατάφερε να περάσει σε κανένα πανεπιστήμιο της Γραικίας. Όμως εγώ ήθελα να τον κάνω γιατρό και τον έστειλα να σπουδάσει σε κάποιο πανεπιστήμιο βαλκανικής γείτονας χώρας, εκεί πήρε το πτυχίο του με άριστα και μετά τον έφερα πίσω, τον βοήθησα να αποκτήσει ένα μεγάλο διαγνωστικό ιδιωτικό κέντρο και τελευταία τον έσπρωξα με το ζόρι και στην πολιτική. Άργησε να καταλάβει αυτό που του έλεγα πάντα: «είναι δυνατόν να έχεις το μέλι στο χέρι και να μην το γλείφεις;».

Δυστυχώς όμως, καλέ μου Άγιε-Σάντα, τα πράγματα δεν είναι τόσο καλά πλέον για τους πολιτικούς στην Γραικία. Η Γραικία δανείστηκε υπερβολικά χρήματα από ξένες τράπεζες και επειδή δεν έγινε καλό κουμάντο (πού να χορτάσουν τόσα στόματα άλλωστε) τώρα έσκασε η φούσκα του μεγάλου χρέους και δυστυχώς ήρθε η χρεωκοπία της Γραικίας. Και ο κόσμος άρχισε να βλέπει με κακό μάτι τους πολιτικούς γιατί πιστεύει ότι εκείνοι έφταιγαν για την μεγάλη φτώχεια που έσκασε ξαφνικά σαν καταιγίδα στο μεσοκαλόκαιρο. Να σκεφτείς ότι λόγω της δύσκολης οικονομικής κατάστασης που επικρατεί, αναγκάστηκε πλέον και η Βουλή να κόψει εκείνο το πενιχρό επίδομα «αστακομακαρονάδας» που έδιναν σε όλους τους υπαλλήλους του κοινοβουλίου και τους βουλευτές προκειμένου να τρέφονται υγιεινά! Έτσι ακόμη και βουλευτές δυστυχώς πολύ συχνά καταφεύγουν σε ταχυφαγεία λόγω μεγάλης οικονομικής ένδειας. Ακούς εκεί πού καταντήσαμε, να τρώγει ο βουλευτής μαζί με τον «λαουτζίκο». Βλέπεις τελικά, Άγιε μου Σάντα, πόσο αχάριστοι είναι οι ψηφοφόροι των πολιτικών ανδρών; Γιατί λοιπόν να φταίει ο πολιτικός αφού «έτρωγαν» μεν και οι πολιτικοί αλλά ελάμβανε πλούσια μερίδα και ο λαός, όπως επιφανής συνάδελφός μου άλλωστε έχει δηλώσει με ειλικρίνεια και σοφία: «μαζί τα φάγαμε». Τι τα θέλεις, αχάριστοι Γραικοί είναι, ζωντόβολα, ραγιάδες! Όσο και να φωνάζουν σήμερα εναντίον ημών των εντίμων πολιτικών, αύριο θα ξανάρθουν να ζητήσουνε ρουσφέτι με θράσος.

Όμως, αξιότιμε Άγιε μου Σάντα Κλάους Βασίλη, θέλω φέτος να σου ζητήσω με αφορμή τα Χριστούγεννα κάτι το οποίο νομίζω ότι θα είναι πολύ εύκολο για σένα. Έχω σε έναν λογαριασμό στην Ελβετία κάποια λίγα χρηματάκια που έκανα με αίμα και ιδρώτα, γύρω στα 40 εκατομμύρια ευρώ είναι, τίποτα σπουδαίο. Επειδή η αχαριστία στη Γραικία έχει φτάσει στα ύψη όπως σου έλεγα, αυτό το μηδαμινό ποσό κινδυνεύει να πέσει στα χέρια της υπηρεσίας δίωξης φορολογικών εγκλημάτων. Με κατηγορούν άδικα ότι τα χρήματα αυτά προέρχονται από προμήθειες (άκουσον, άκουσον!) που ελάμβανα επειδή είχα το φιλότιμο να βοηθάω μικρούς βιοπαλαιστές να αποκατασταθούν.

Καλέ μου Άγιε, θα επιθυμούσα μια δήλωση αποδοχής από εσένα του ποσού αυτού προκειμένου να κατατεθεί «υπέρ του φιλανθρωπικού σου έργου», κανείς δεν θα αμφισβητήσει την ανιδιοτέλεια ενός Σάντα Κλάους άλλωστε. Θα επιθυμούσα βέβαια επίσης στη συνέχεια να καταθέσεις το υπόλοιπο του ποσού των χρημάτων (εφόσον κρατήσεις για εσένα το αυτονόητο 10% του ποσού αυτού) στο όνομά μου σε τράπεζα της Νοτίου Αμερικής ή της Αλάσκας ή όπου αλλού νομίζεις εκτός Ευρώπης βέβαια. Θα ήθελα επιπλέον να με μεταφέρεις με το έλκηθρό σου στη χώρα που θα γίνει η κατάθεση μέχρι την παραμονή της πρωτοχρονιάς. Νομίζω είναι μια πολύ καλή συμφωνία αν λάβει κανείς υπόψη την μέχρι σήμερα αρίστη συνεργασία μας.

Τι λες; Θα μπορέσεις να βοηθήσεις έναν έντιμο και συνεπή πολιτικό που γεννήθηκε σε λάθος χώρα; Να με δεις σαν ένα αθώο παιδί που αναμένει από εσένα το μικρό και αυτονόητο χριστουγεννιάτικο δώρο του. Άλλωστε δεν έχασα ποτέ, όπως βλέπεις, την αγνή και αθώα ψυχή μου. Περιμένω με ανυπομονησία την ανταπόκριση σου.

Να είσαι καλά, Άγιε μου Σάντα-Βασίλη, και να πραγματοποιείς πάντα τις επιθυμίες μικρών και μεγάλων. Να έχουμε πολλές χαρές και μια Καλή Χρονιά!

Υ.Γ.: Είναι αυτονόητο ότι η επιστολή αυτή κινείται απόλυτα στον χώρο του φανταστικού και δεν έχει καμία απευθείας σχέση με πραγματικά πρόσωπα ή πράγματα. Από εκεί και πέρα «ο νοών νοείτω» ενώ επιτρέπονται απόλυτα διαφορετικές υποκειμενικές ερμηνείες, συνδέσεις και συμπεράσματα. Θεωρώ ότι το κείμενο πλησιάζει όμως πραγματικά σενάρια που είδαμε, γνωρίσαμε και γνωρίζουμε σήμερα σε αυτή την χώρα.