Απόφαση – σταθμός για το ελβετικό φράγκο: Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο δικαιώνει δανειολήπτες
Μια απόφαση που μπορεί να αποτελέσει σταθμό στην πολυετή μάχη δανειοληπτών σε ελβετικό φράγκο έλαβε χθες το Δικαστήριο της ΕΕ.
Η υπόθεση αφορούσε σε Πολωνό δανειολήπτη και τη σύζυγό του, οι οποίοι είχαν λάβει δάνειο συνδεδεμένο με το ελβετικό φράγκο από την Bank M. Ο δανειολήπτης στράφηκε με αγωγή κατά της τράπεζας και το Δικαστήριο τον δικαίωσε. Η απόφαση εκτιμάται ότι θα έχει αντίκτυπο σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες, μεταξύ αυτών και στην Ελλάδα, όπου δεκάδες χιλιάδες νοικοκυριά είχαν πάρει δάνειο σε ελβετικό φράγκο και αντιμετώπισαν σοβαρότατες συνέπειες όταν άλλαξαν οι ισοτιμίες. Αξίζει να τονιστεί ότι βάσει της απόφασης, αποτελεί αναγκαία προϋπόθεση ο δανειολήπτης να έχει κινηθεί νομικά.
Σύμφωνα με τον «Οικονομικό Ταχυδρόμο» (ot.gr), ήδη, ερωτηθείσα για την εξέλιξη, η επικεφαλής της οικονομικής διεύθυνσης της Commerzbank, η οποία έχει εκτεταμένες δραστηριότητες στην Πολωνία μέσω της mBank, Bettina Orlopp, είπε ότι η εν λόγω απόφαση για το ελβετικό φράγκο ενδέχεται «να έχει αντίκτυπο» στο δεύτερο τρίμηνο της τράπεζας. Η Commerzbankέχει ήδη σχηματίσει προβλέψεις ή έχει προβεί σε πληρωμές ύψους περίπου 1,7 δισ. ευρώ (1,84 δισ. δολάρια) για την αντιμετώπιση του ζητήματος.
Ελβετικό φράγκο: Το ιστορικό της απόφασης
Η φράση – «κλειδί» στην απόφαση του Δικαστηρίου της ΕΕ για το ελβετικό φράγκο είναι η εξής:
«Σε περίπτωση ακυρώσεως συμβάσεως ενυπόθηκου δανείου η οποία περιέχει καταχρηστικές ρήτρες, το δίκαιο της Ένωσης δεν αντιτίθεται σε αίτημα των καταναλωτών για την καταβολή αποζημίωσης από την τράπεζα, επιπλέον της επιστροφής των ποσών των μηναίων δόσεων που κατέβαλαν. Αντιθέτως, το δίκαιο της Ένωσης αντιτίθεται στην προβολή από την τράπεζα ανάλογων αξιώσεων σε βάρος των καταναλωτών»
Στην απόφαση τονίζονται τα παρακάτω:
«Το 2008 ένας καταναλωτής και η σύζυγός του συνήψαν σύμβαση ενυπόθηκου δανείου με την Bank M. Το δάνειο ήταν συνδεδεμένο με το ελβετικό φράγκο (CHF) και οι μηνιαίες δόσεις ήταν καταβλητέες σε πολωνικά ζλότι (PLN) κατόπιν μετατροπής βάσει της τιμής πώλησης του ελβετικού φράγκου σύμφωνα με τον πίνακα συναλλαγματικών ισοτιμιών της Bank M. κατά την ημερομηνία καταβολής κάθε μηνιαίας δόσης.
Εκτιμώντας ότι οι ρήτρες μετατροπής που καθορίζουν τη συναλλαγματική ισοτιμία είναι καταχρηστικές και ότι η σύμβαση αυτή η οποία τις περιέχει καθίσταται άκυρη στο σύνολό της, ο καταναλωτής άσκησε αγωγή κατά της Bank M. ενώπιον του πρωτοβάθμιου δικαστηρίου Βαρσοβίας. Ζητεί την καταβολή χρηματικού ποσού το οποίο αντιστοιχεί στο ήμισυ του κέρδους που αποκόμισε η Bank M., κατά τη διάρκεια ορισμένης χρονικής περιόδου, χρησιμοποιώντας τα ποσά των μηνιαίων δόσεων του δανείου που είχαν καταβληθεί σε εκτέλεση της σύμβασης. Προς στήριξη της αγωγής του, ο καταναλωτής προβάλλει ότι η Bank M. εισέπραξε τα ποσά αυτά χωρίς νόμιμη αιτία.
Το πολωνικό δικαστήριο ερωτά το Δικαστήριο αν η οδηγία που αφορά τις καταχρηστικές ρήτρες 1 καθώς και οι αρχές της αποτελεσματικότητας, της ασφάλειας δικαίου και της αναλογικότητας παρέχουν στους συμβαλλομένους, στην περίπτωση σύμβασης ενυπόθηκου δανείου που ακυρώνεται διότι δεν μπορεί να εξακολουθήσει να υφίσταται χωρίς τις καταχρηστικές ρήτρες, το δικαίωμα να ζητήσουν αποζημίωση επιπλέον της επιστροφής των ποσών που έχουν καταβληθεί βάσει της συμβάσεως αυτής και της καταβολής νόμιμων τόκων υπερημερίας από την
ημερομηνία όχλησης.
Με τη σημερινή απόφασή του, το Δικαστήριο παρατηρεί ότι η οδηγία 93/13 δεν ρυθμίζει ρητώς τις συνέπειες της ακυρότητας συμβάσεως συναφθείσας μεταξύ επαγγελματία και καταναλωτή μετά την απάλειψη των καταχρηστικών ρητρών. Εναπόκειται στα κράτη μέλη να καθορίσουν τις εν λόγω συνέπειες, υπό την επιφύλαξη ότι οι κανόνες που θεσπίζουν είναι συμβατοί με το δίκαιο της Ένωσης και, ειδικότερα, με τους σκοπούς που επιδιώκει η οδηγία. Το Δικαστήριο διευκρινίζει ότι η συμβατότητα αυτή εξαρτάται από το ζήτημα αν οι εθνικοί
κανόνες, αφενός, καθιστούν δυνατή την αποκατάσταση της νομικής και πραγματικής κατάστασης στην οποία θα τελούσε ο καταναλωτής αν δεν είχε συναφθεί η σύμβαση που κρίθηκε άκυρη και, αφετέρου, δεν διακυβεύουν το αποτρεπτικό αποτέλεσμα που επιδιώκει η οδηγία.