Στο Εθνικό Μουσείο Καποντιμόντε, βυθισμένο στο πράσινο που δεσπόζει πάνω από το παλαιό κέντρο της Νάπολης, βρίσκονται περισσότεροι από τρεις χιλιάδες πίνακες. Εγκαινιάστηκε το 1957.
Αλλά δεν είναι μόνο ο μεγάλος αριθμός των έργων που κάνει το ναπολιτάνικο μουσείο έναν γοητευτικό προορισμό, είναι και οι καλλιτέχνες, όλοι υψηλοτάτου επιπέδου: Μαζάτσο, Μπελίνι, Μποτιτσέλι, Ραφαήλ, Μιχαήλ Άγγελος, Τιτσιάνο, Λότο, Παρμιτζανίνο, Καραβάτζο, εκτός βέβαια από τους Ναπολιτάνους ζωγράφους.
Σ’ αυτούς προστίθενται σημαντικές παρουσίες ξένων δημιουργών της στάθμης των Ελ Γκρέκο, Βαν Ντάικ και Μπρέγκελ.
Ένα διεθνές μουσείο, λοιπόν, αντάξιο μιας μεγάλης πρωτεύουσας όπως υπήρξε για περίπου μία χιλιετία η Νάπολη. Το κύρος του οφείλεται στον μαικηνισμό παπών, καρδιναλίων και ηγεμόνων και ο πλούτος του μαρτυρείται επίσης από το πλήθος των σχεδίων και των χαρακτικών, καθώς και από τις πολυάριθμες πορσελάνες, τα αγάλματα, τα όπλα, τα πολύτιμα αντικείμενα και τα έπιπλα που φιλοξενεί.
Ανεβαίνοντας τις εντυπωσιακές σκάλες, θα συναντήσετε την Συλλογή Φαρνέζε, που αποτελείται από έργα των Τιτσιάνο, Μασολίνο, Μασάτσιο, καθώς και σχέδια του Ραφαέλο και του Μιχαήλ Άγγελου. Η σπουδαιότερη ιστορία της τέχνης βρίσκεται στον πρώτο όροφο, ο οποίος καταλήγει στα Βασιλικά Διαμερίσματα.
Ο δεύτερος όροφος είναι αφιερωμένος στη ναπολιτάνικη τέχνη, από τον Μεσαίωνα μέχρι την Αναγέννηση και τον Μανιερισμό, μέχρι το φως στο τέλος του διαδρόμου: το “Flagellation” του Caravaggio.
Ο τρίτος και τελευταίος όροφος φιλοξενεί τη σύγχρονη συλλογή, όπου ένα από τα κυριότερα έργα είναι ο “Βεζούβιος” του Andy Warhol.
