Οι εκλογές για το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο είναι μια συλλογή παράλληλων εθνικών αναμετρήσεων. Συχνά αποκτούν μεγαλύτερο ενδιαφέρον στο εσωτερικό των χωρών, παρά στις Βρυξέλλες ή στο Στρασβούργο.
Ισχυρή απόδειξη, η απόφαση Μακρόν για πρόωρες βουλευτικές εκλογές στο τέλος Ιουνίου.
Με αυτήν του την κίνηση, μοιάζει να θέλει να εμποδίσει την πορεία της Λεπέν προς την προεδρία το 2027, αναγκάζοντας τον γαλλικό λαό να αποφασίσει αν θέλει πραγματικά τον Εθνικό Συναγερμό στην εξουσία.
Τα κέρδη των ακροδεξιών στο Ευρωκοινοβούλιο
Αν και οι ομάδες ακροδεξιών και λαϊκιστών βουλευτών αύξησαν τα ποσοστά τους, δεν θα είναι κυρίαρχες, καθώς θα αποτελούν μόλις το 25% της σύνθεσης του νέου κοινοβουλίου. Ασφαλώς κατέγραψαν ένα σημαντικό άλμα, αλλά δεν έχουν τη δυνατότητα να σχηματίσουν πλειοψηφικό ρεύμα, ούτε να υλοποιήσουν τη στρατηγική τους επιδίωξη για τη συγκρότηση μιας ευρωσκεπτικιστικής υπερομάδας, που θα μπορούσε να συναγωνιστεί τα μπλοκ της κεντροδεξιάς και της κεντροαριστεράς.
Το σενάριο για ένα μεγάλο συνασπισμό που μπορεί να αποτελείται από την κεντροδεξιά και την άκρα δεξιά μπορεί να είναι θεωρητικά δυνατό, αλλά απίθανο να υλοποιηθεί στην πράξη. Η κεντροδεξιά έχει αποκλείσει το ενδεχόμενο συνεννόησης με κόμματα όπως αυτό της Λεπέν, πόσο μάλλον με το AfD. Αντίθετα, η σύμπραξη με τη Μελόνι, δεν έχει απορριφθεί, καθώς η Ιταλίδα πρωθυπουργός, παρά τις σκληρές θέσεις της για το μεταναστευτικό, έχει δώσει δείγματα αγαστής συνεργασίας με τις Βρυξέλλες.
Το ρίσκο Μακρόν
Στη Γαλλία, οι πρόωρες εκλογές θα μπορούσαν να οδηγήσουν το κόμμα της Λεπέν στην πρωθυπουργία, αναγκάζοντας τον Μακρόν σε μία ταπεινωτική και πιθανώς ταραχώδη συμβίωση στην εξουσία με τον πιο σκληρό πολιτικό του αντίπαλο.
Ο Εθνικός Συναγερμός, είναι ήδη το μεγαλύτερο κόμμα της αντιπολίτευσης στην Εθνοσυνέλευση. Διαθέτει μία ισχυρή μηχανή προπαγάνδας και μετά τα αποτελέσματα της Κυριακής, μία εξίσου ισχυρή εκλογική δυναμική.
Στον αντίποδα, το κόμμα του Μακρόν δεν έχει κοινοβουλευτική πλειοψηφία εδώ και δύο χρόνια, ενώ υπό τις παρούσες συνθήκες, διατηρεί ελάχιστες πιθανότητες να σχηματίσει κυβερνητικό συνασπισμό.
Ίσως η μεγαλύτερη ελπίδα του Γάλλου Προέδρου, να είναι τα δημοκρατικά αντανακλαστικά των πολιτών.
Ο Μακρόν, μπορεί να έχει και ένα δεύτερο σενάριο στο μυαλό του. Aν το ακροδεξιό κόμμα κερδίσει τις εκλογές, είναι πιθανό να αποδειχθεί τόσο χαοτικό στη διαχείριση της εξουσίας, ώστε να ναρκοθετήσει τις προεδρικές φιλοδοξίες της Λεπέν για το 2027.
Θα μπορούσε επίσης να υποστηρίξει ότι στο κάθετο πολιτικό σύστημα της Γαλλίας, όπου ο πρόεδρος κατέχει το μεγαλύτερο μέρος της εξουσίας, μια κυβέρνηση του Εθνικού Συναγερμού δεν θα έκανε μεγάλη ζημιά στη χώρα ή στην ΕΕ.
Ωστόσο, πολλοί είναι εκείνοι που εκτιμούν ότι η απόφαση του Γάλλου προέδρου δεν είναι μία καλή πολιτική μπλόφα, αλλά μία απελπισμένη ζαριά.
