Η Βροχούλα ως Υδάτινο Όνειρο
η ιστορία ενός μουσικού έργου του Θανάση Δρίτσα
Το κομμάτι «Η βροχούλα» ανήκει στο έργο με τίτλο «Εικόνες-String Images του Θανάση Δρίτσα. Τα έργο (για κουαρτέτο εγχόρδων και φλάουτο) «Εικόνες-String Images» παραπέμπει στην αναπόληση νοσταλγικών θεμάτων της παιδικής και εφηβικής ηλικίας του συνθέτη. Είναι επίσης εμπνευσμένο από την ποιητική συλλογή «Μαρία Νεφέλη» του Οδυσσέα Ελύτη, μικρά παιδικά ποιήματα της Ελένης Χωρεάνθη αλλά και τους ζωγραφικούς πίνακες του Paul Klee. Το έργο ηχογραφήθηκε αρχικά (2000) από τον Γιάννη Συγλέτο και κυκλοφόρησε σε πρώτη έκδοση από την Musica Viva (2003). To 2015 το έργο «Εικόνες-String Images» του Θανάση Δρίτσα κυκλοφόρησε μαζί με την συλλογή έργων του για πιάνο με τίτλο «Κύκλος Ελληνικός» ως δίσκος (CD) κάτω από τον γενικό τίτλο «Εικόνες-Κύκλος Ελληνικός» από την εταιρεία Protasis Music.
Ο Θανάσης Δρίτσας αναφέρει για την ιστορία δημιουργίας της «Βροχούλας» τα εξής:
«Το υγρό στοιχείο παραπέμπει στις απαρχές της ανθρώπινης παρουσίας στον πλανήτη, άλλωστε η ζωή προήλθε από το νερό. Η θάλασσα ιδιαίτερα είναι η μήτρα της ζωής, η θάλασσα είναι η μητέρα όλων μας. Επίσης στο εμβρυϊκό στάδιο της ύπαρξής του ο άνθρωπος κολυμπάει μέσα στη θάλασσα του αμνιακού υγρού, πριν γεννηθεί ο άνθρωπος κολυμπάει μέσα στην ασφάλεια του μητρικού ωκεανού. Πιθανά εκατοντάδες χιλιάδες καλλιτέχνες στην ιστορία της τέχνης έχουν εμπνευστεί έργα από τη θάλασσα, τα ποτάμια, τις λίμνες, τους πάγους. Το υγρό στοιχείο αποτελεί γενικότερα κοινό τόπο συνάντησης των καλλιτεχνών. Ο καθένας όμως συνδέεται μέσα από διαφορετικές εικόνες, σκέψεις, αναμνήσεις. Το πρώτο μου κομμάτι σε μορφή κουαρτέτου εγχόρδων, στον πρώτο δίσκο μου που κυκλοφόρησε το 2002 (String Images), ήταν «Η βροχούλα» και περιέχει μουσικές εικόνες (θα το χαρακτήριζα ως είδος κινηματογραφικής μουσικής) που αναφέρεται στις παιδικές μου υγρές μνήμες. Το έργο ηχογραφήθηκε στο ιστορικό studio C της ΕΡΤ από τον κορυφαίο ηχολήπτη Γιάννη Συγλέτο σε μαγνητοταινία, μια μοναδική και ποιοτική αναλογική ηχογράφηση. Την υψίστη ποιότητα αναλογικού ήχου της μαγνητοταινίας δεν την συναντά κανείς εύκολα σήμερα. Στη συνέχεια το αρχείο υπέστη βέβαια ψηφιακή επεξεργασία για να κυκλοφορήσει σε δίσκο (CD). Στην κρυστάλλινη αυτή ηχογράφηση έπαιξαν κορυφαίοι μουσικοί: ο Οδυσσέας Κορέλης και ο Δημήτρης Αγγελίδης βιολί, ο Πέτρος Βλάσσης βιόλα, ο Βαγγέλης Νίνα τσέλο και η Μικαέλα Παναγιωτοπούλου φλάουτο».
«Η Βροχούλα είναι για εμένα ένα όνειρο που παραπέμπει στο υγρό στοιχείο, ένα υδάτινο όνειρο. Έζησα κάποια από τα παιδικά μου χρόνια στο ορεινό χωριό Καρυά Λευκάδας όπου ο πατέρας μου ήταν αγροτικός γιατρός, εκεί πήγα στις τρείς πρώτες τάξεις του δημοτικού προς το τέλος δεκαετίας 60. Καθαρή και παρθένα φύση στην Καρυά τότε. Δεν υπήρχε ηλεκτρικό ρεύμα, υπήρχαν οι τρόμπες πετρελαίου και ασετυλίνης. Το σπίτι μας ήταν σε ένα ψηλό σημείο της Καρυάς μέσα στη φύση, από το παράθυρο μου έβλεπα δεξιά τα δέντρα, ελιές και καρυδιές, και αριστερά ένα μοναδικής ομορφιάς χωράφι. Εκείνη την εποχή έβρεχε συνέχεια στη δυτική ελλάδα, θυμάμαι ένα μόνιμο υγρό και γκρίζο τοπίο, σταγόνες βροχής σχηματίζονται αργά και πυκνώνουν στο παράθυρο μου, οι σταγόνες φουντώνουν, γίνονται προοδευτικά ένα ποτάμι, κάποια στιγμή ανοίγω την πόρτα και ορμάω έξω μέσα στη βροχή, το νερό με μαστιγώνει ηδονικά, βγάζω τα ρούχα μου και λούζομαι στη βροχή, χορεύω στον ρυθμό της βροχής που κλιμακώνεται δυναμικά, γίνεται μπόρα λυτρωτική, βροχή καθαρτική, υδάτινο όνειρο».
Η εικαστικός Μαίρη Σάββα έχει μάλιστα «κινηματογραφικά» αποδώσει, με ένα πρωτότυπο υψηλής αισθητικής βίντεο (video-art), το συγκεκριμένο μουσικό κομμάτι (Η βροχούλα) του Θανάση Δρίτσα. Το βίντεο φέρει τον τίτλο «Ονειροσταγόνες».