του βιβλίου της Αμάντας Μιχαλοπούλου,
«Το μακρύ ταξίδι της μιας μέσα στην άλλη»,
την Τρίτη 8/4 στις 20:30, στο Public Café Συντάγματος.
Mε τη συγγραφέα συνομιλούν:
Elisabetta Casalotti – Δημοσιογράφος
Αλεξάνδρα Αϊδίνη – Ηθοποιός
Τη συζήτηση συντονίζει
η φιλόλογος και επιμελήτρια εκδόσεων Ελένη Κεχαγιόγλου.
Αποσπάσματα θα διαβάσουν οι ηθοποιοί:
Αλεξάνδρα Αϊδίνη και Άλκηστις Πουλοπούλου.
Μουσική performance από τις
Nalyssa Green, Sugahspank! και Vassili
ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ
Το μακρύ ταξίδι της μιας μέσα στην άλλη είναι ένα πολύτροπο,καλειδοσκοπικό μυθιστόρημα γύρω από την εμπειρία της μητρότητας
Η αφηγήτρια, μια απελπισμένη συγγραφέας στην εμμηνόπαυση, αρχίζει να βλέπει παράξενα όνειρα (με Παναγίες, τίγρεις, αγελάδες, τη Ρόζα Λούξεμπουργκ, τη Μέριλυν Μονρόε και τη μητέρα του Μπενίτο Μουσολλίνι), όνειρα από τα οποία ξυπνάει κάθε βράδυ στις 4:30 ακριβώς. Για να ερμηνεύσει τη μυστηριώδη νυχτερινή της ζωή, επιδιώκει συναντήσεις με τις γυναίκες της οικογένειας – την κόρη, την αδερφή και τη μητέρα της. Κι ενώ οι συζητήσεις αρχίζουν να ξεμπλέκουν το κουβάρι της κοινής τους
Τότε η συγγραφέας στρέφεται σε άλλες γυναίκες και ζητά τη μαρτυρία τους. Από τη μητέρα της Ελένης Τοπαλούδη ως μια δεκάχρονη Αφγανή που αποχωρίστηκε ξαφνικά τη μητέρα της, παρελαύνουν στρατιές γνωστών και άγνωστων γυναικών που γεννούν, υιοθετούν, φροντίζουν ή αρνούνται να φροντίσουν. Και καθώς οι εξομολογήσεις τους συσσωρεύονται και διανθίζονται από τεστ γνώσεων, επιτραπέζια παιχνίδια, παραμύθια, μαθήματα ετυμολογίας, θρησκευτικών και ζωολογίας, οι ιστορίες εγκιβωτίζονται η μια μέσα στην άλλη, όπως τα μωρά στις κοιλιές των μαμάδων.
Στο νέο μυθιστόρημα της Αμάντας Μιχαλοπούλου η μητρότητα γίνεται μια εύπλαστη έννοια, μια ριζοσπαστική υπόθεση ελευθερίας και συμφιλίωσης – ένας γιγάντιος ομφάλιος λώρος που συνδέει όλες τις γυναίκες που υπήρξαν κόρες της μητέρας τους, μητέρες της κόρης τους. Αλλά και μητέρες της μητέρας τους και κόρες της κόρης τους. Και γιατί ένα μυθιστόρημα για τις γυναίκες αφορά και τους άντρες; Επειδή, όπως λέει η αφηγήτρια, «ο κόσμος θ’ αλλάξει μόνο αν οι άντρες διαβάσουν για τη ζωη των γυναικών με την ίδια αυταπάρνηση που διάβαζαν ανέκαθεν οι γυναίκες για τη ζωή των αντρών».