‘Οταν έκλαψε ο Τσώρτσιλ, ή αλλιώς, κλαίνε οι πολιτικοί;

Κατά την εφ’ όλης της ύλης συζήτηση που είχε χθες με τον διευθυντή της «Κ» Αλέξη Παπαχελά στην Αθήνα, η Ανγκελα Μέρκελ ανέσυρε διαφωτιστικές σκηνές από τα χρόνια της ελληνικής κρίσης, μεταξύ αυτών ακόμη και κάποιες άβολες στιγμές προσωπικής «αδυναμίας» τις οποίες άλλοι ίσως να αποκάλυπταν δύσκολα.

«Κάποια στιγμή έβαλα τα κλάματα», είπε η πρώην καγκελάριος της Γερμανίας, ανατρέχοντας στις –σχετικές με την ευρωπαϊκή κρίση χρέους– πιέσεις που είχε δεχθεί από την αμερικανική ηγεσία κατά τη διάρκεια της Συνόδου Κορυφής της G8 στο Καμπ Ντέιβιντ τον Μάιο του 2012.

Κλαίνε οι πολιτικοί; Σπάνε υπό πίεση; Κι αν ναι, το παραδέχονται; Κροκοδείλια ή μη, τα δάκρυα, όταν κυλούν στα πρόσωπα πολιτικών, αποκτούν πάντως ποικίλες «προεκτάσεις».

Με την «ελευθερία» που της δίνει πια η απεμπλοκή της από την ενεργό πολιτική δράση, η –σχεδόν 71χρονη πια– Ανγκελα Μέρκελ, η άλλοτε καλούμενη «σιδηρά κυρία» της γερμανικής πολιτικής μπορεί πλέον να λέει δημοσίως πολλά τα οποία άλλοτε ίσως να κρατούσε κρυφά. Αρκετά από όσα ακούσαμε χθες στην αίθουσα «Σταύρος Νιάρχος» της Εθνικής Λυρικής Σκηνής, περιλαμβάνονται άλλωστε ως νύξεις και στα απομνημονεύματα της πρώην καγκελαρίου που κυκλοφόρησαν προ μηνών με τον τίτλο «Ελευθερία: Αναμνήσεις 1954-2021».

Ωστόσο, την ώρα που η Ανγκελα Μέρκελ συνομιλούσε με τον Αλέξη Παπαχελά χθες στην Αθήνα, μια άλλη εν ενεργεία πολιτικός έβαζε τα κλάματα στο Λονδίνο.

Η Βρετανίδα υπουργός Οικονομικών Ρέιτσελ Ριβς, η πρώτη γυναίκα ΥΠΟΙΚ στα βρετανικά χρονικά, δεν κατάφερε να κρύψει τη συναισθηματική της φόρτιση ενώπιον του κοινοβουλίου, κατά τη διάρκεια της ομιλίας του πρωθυπουργού Κιρ Στάρμερ. Με βάση όσα του προσάπτουν οι επικριτές του, ο Στάρμερ δεν υπερασπίστηκε τη Ριβς ως υπουργό όπως και ως θα όφειλε ενώπιον του κοινοβουλίου, προκαλώντας έτσι το αθέλητο ξέσπασμά της. «Την έριξε στους λύκους», έγραψε ο Τζον Γκρέις στον Guardian. Τη χρησιμοποίησε ως «ανθρώπινη ασπίδα» προκειμένου να καλύψει τη δική του «ανικανότητα», κατήγγειλε η Κέμι Μπάντενοχ, ηγέτιδα των Συντηρητικών.

 

 

Η Ριβς δεν ήταν, ωστόσο, η πρώτη πολιτικός που «λυγίζει» μπροστά στις κάμερες στη Βρετανία.

Η Μάργκαρετ Θάτσερ, η «σιδηρά κυρία» («iron lady») της βρετανικής πολιτικής, είχε δακρύσει βγαίνοντας από την πρωθυπουργική κατοικία της Ντάουνινγκ Στριτ τον Νοέμβριο του 1990. «Κυρίες και κύριοι, φεύγουμε από την Ντάουνινγκ Στριτ για τελευταία φορά», είχε πει επισφραγίζοντας έτσι την παραίτησή της από την πρωθυπουργία και μαζί την ηγεσία της παράταξης των Τόρις.

 

 

Περίπου τρεις δεκαετίες μετά, τον Μάιο του 2019, η Τερέζα Μέι, η δεύτερη γυναίκα πρωθυπουργός της Βρετανίας μετά τη Θάτσερ, θα ανακοίνωνε κι εκείνη, με δάκρυα στα μάτια, τη δική της παραίτηση μπροστά από το κτίριο της Ντάουνινγκ Στριτ.

 

 

Επιρρεπής στα δάκρυα ήταν όμως ακόμη και ο χαλκέντερος Ουίνστον Τσώρτσιλ.

Ο Βρετανός ιστορικός Αντριου Ρόμπερτς, συγγραφέας του βιβλίου «Churchill: Walking with Destiny», παρουσιάζει τον θρυλικό Βρετανό πρωθυπουργό του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου να έχει ξεσπάσματα συναισθηματικής φόρτισης σε διάφορες περιστάσεις τα έτη 1940 και 1941: μέσα στο βρετανικό κοινοβούλιο τον Ιούλιο του 1940, κατά την επίσκεψή του σε καταφύγιο στο ανατολικό Λονδίνο έπειτα από την έναρξη των ναζιστικών βομβαρδισμών τον Σεπτέμβριο του 1940, στην κηδεία του πρώην πρωθυπουργού Νέβιλ Τσάμπερλεν τον Νοέμβριο του 1940, κατά τη συνάντηση που είχε με τον Αμερικανό πρόεδρο Φραγκλίνο Ρούζβελτ πάνω στο αμερικανικό πολεμικό πλοίο USS Augusta τον Αύγουστο του 1941…

 

 

Αλλά και εκτός Βρετανίας, ο πάλαι ποτέ πρωθυπουργός της Αυστραλίας Μπομπ Χοκ είχε δακρύσει κατά την ομιλία που εκφώνησε τον Ιούνιο του 1989 έπειτα από την αιματηρή καταστολή των κινεζικών φοιτητικών κινητοποιήσεων στην πλατεία Τιενανμέν του Πεκίνου· η Χίλαρι Κλίντον είχε «περίπου» δακρύσει σε βίντεο του 2021· και ο πάλαι ποτέ πρωθυπουργός του Ισραήλ, Μεναχέμ Μπεγκίν, από ραδιοφώνου πίσω στα τέλη της δεκαετίας του 1940.

Από την άλλη πλευρά βέβαια, υπάρχουν και πολιτικοί χωρίς εκτόπισμα που έγιναν ξαφνικά γνωστοί διεθνώς (viral προτού υπάρξει ο όρος viral) με τα υστερικά κλάματά τους, όπως για παράδειγμα ο Ιάπωνας πρώην βουλευτής Ριουτάρο Νονομούρα ο οποίος ξέσπασε σε γοερό θρήνο μπροστά στις κάμερες τον καλοκαίρι του 2014 όταν εκλήθη να απαντήσει σε ερωτήσεις αναφορικά με ένα οικονομικό σκάνδαλο στο οποίο κατηγορούνταν ότι είχε εμπλακεί.

πηγη ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ