15
To ΔΝΤ αποχωρεί είναι αλήθεια αλλά μετά το 2016! Μπορεί να βρει η κυβέρνηση Σαμαρά μετά την κατάρρευση του σχεδίου εξόδου από το μνημόνιο, τους 180 βουλευτές για να εκλέξει πρόεδρο της δημοκρατίας;
Η βασική στρατηγική της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ έχει πλήρως αποδομηθεί καθώς όπως επισήμως προκύπτει, το ΔΝΤ δηλώνει ότι θα παραμείνει έως τα μέσα του 2016, οπότε και λήγει το πρόγραμμα στην Ελλάδα, ενώ στον βωμό των εντυπώσεων η κυβέρνηση δέχθηκε την ECCL γραμμή την νέα προαιρετική χρηματοδοτική συνδρομή που θα αντικαταστήσει το μνημόνιο….με κεφάλαια του μνημονίου.
Το γεγονός ότι δέχθηκε η κυβέρνηση να εφαρμόσει νέα σκληρά μέτρα για να μπορέσει να πάρει από την Τρόικα….την ECCL γραμμή και όχι την παράταση του μνημονίου αποδεικνύει και την αποτυχία του σχεδίου εξόδου από το μνημόνιο.
Δεν αποκλείεται μάλιστα να εγκριθεί σχέδιο ECCL η νέα πιστωτική και ταυτόχρονα να παραταθεί για κάποιο μικρό χρονικό διάστημα το μνημόνιο.
Η κριτική που ασκείται στην κυβέρνηση για την φαρσοκωμωδία εξόδου από το μνημόνιο, δεν θα είχε λάβει αυτές τις διαστάσεις αν η ίδια η κυβέρνηση δεν έθετε το θέμα…εξόδου από το μνημόνιο.
Η έξοδος από το μνημόνιο ήταν η μεγάλη στρατηγική και πολιτική απόφαση της κυβέρνησης.
Η στρατηγική αυτή κατέρρευσε και η κυβέρνηση έχει στοχοποιηθεί από τους πάντες.
Οι δηλώσεις του Goyal του εκπροσώπου του ΔΝΤ ότι το Ταμείο θα παραμείνει στην Ελλάδα έως το 2016 είναι ξεκάθαρο μήνυμα.
Η αυστηρή κριτική του Spiegel ότι η ελληνική οικονομία θα υποτροπιάσει αν βγει νωρίτερα από το μνημόνιο και πολλές άλλες κριτικές ουσιαστικά βάζουν ταφόπλακα στα σχέδια εξόδου από το μνημόνιο.
Όμως και η ελληνική κυβέρνηση φαίνεται ότι έχει εγκαταλείψει το σχέδιο εξόδου από το μνημόνιο, υπό την έννοια ότι δέχεται τα 10 δισεκ. του ΤΧΣ να μεταφερθούν στην νέα πιστωτική γραμμή την ECCL ως capital buffer ως κεφαλαιακό απόθεμα.
Είναι προφανές ότι η κυβέρνηση δεν μπορεί να επικαλεστεί ότι βγαίνει από το μνημόνιο όταν θα χρησιμοποιήσει ως κεφαλαιακό απόθεμα στην ECCL….τα κεφάλαια του μνημονίου.
Θα είναι έξοδος καρικατούρα και όχι έξοδος από το μνημόνιο.
Η παρουσία του μνημονίου, διασφαλίζει σταθερότητα στις μεταρρυθμίσεις και αυτό είναι μια πικρή πραγματικότητα για τους μετριότατους έλληνες πολιτικούς.
Οι έλληνες πολιτικοί δεν τα καταφέρνουν μόνοι τους και χρειάζονται την Τρόικα για να τους βάζει σε πειθαρχία.
Υπό αυτό το πρίσμα και υπό αυτές τις παραμέτρους, η κυβέρνηση θα φθάσει έως την εκλογή προέδρου της δημοκρατίας και το ερώτημα είναι μπορεί υπό αυτό το σκηνικό να βρεθούν οι 180 βουλευτές;
Οι 180 βουλευτές δεν υπάρχουν – παρά τις διαρροές της κυβέρνησης ότι έχει βρει 183 βουλευτές –
Όμως οι επόμενοι 3 μήνες θα είναι κρισιμότατοι, καθώς οι εκβιασμοί θα είναι τέτοιας κλίμακας που ορισμένοι….μπορεί να ενδώσουν.
Με δεδομένο το κλίμα που επικρατεί…οι εκλογές θα λειτουργούσαν ως μηχανισμός εξιλέωσης και κάθαρσης ενώ πολιτικού συστήματος που δείχνει το πιο σκοτεινό του πρόσωπο.
Το επιχείρημα που προβάλλεται είναι ότι οι εκλογές θα ανακόψουν τις μεταρρυθμίσεις και θα φέρουν μεγάλες πολιτικές αλλαγές.
Αυτό είναι μια επίσης επώδυνη αλήθεια.
Αλλά αυτή την στιγμή το σύστημα παραπαίει ούτως ή άλλως.
Μια λύση θα ήταν συμβιβασμός μεταξύ ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ για την εκλογή προέδρου της δημοκρατίας και εκλογές.
Αλλά οι εκλογές δεν μπορεί να προκηρυχθούν πολλούς μήνες μετά την εκλογή προέδρου της δημοκρατίας.
Με πολιτικούς όρους όσο καθυστερούν οι εκλογές, τόσο θα ποντάρει η κυβέρνηση ότι μπορεί να επιβιώσει ή να κλείσει η ΝΔ την διαφορά από τον ΣΥΡΙΖΑ.
Για τον ΣΥΡΙΖΑ, όσο πιο γρήγορα γίνουν εκλογές, τόσο μεγαλύτερη διαφορά θα πετύχει από την ΝΔ.
Όμως η στρατηγική αυτή και των δύο κομμάτων δεν προτάσσει το εθνικό συμφέρον αλλά το κομματικό.
Μια λύση θα ήταν να συμφωνηθεί η ημερομηνία των εκλογών.
Το γεγονός ότι δέχθηκε η κυβέρνηση να εφαρμόσει νέα σκληρά μέτρα για να μπορέσει να πάρει από την Τρόικα….την ECCL γραμμή και όχι την παράταση του μνημονίου αποδεικνύει και την αποτυχία του σχεδίου εξόδου από το μνημόνιο.
Δεν αποκλείεται μάλιστα να εγκριθεί σχέδιο ECCL η νέα πιστωτική και ταυτόχρονα να παραταθεί για κάποιο μικρό χρονικό διάστημα το μνημόνιο.
Η κριτική που ασκείται στην κυβέρνηση για την φαρσοκωμωδία εξόδου από το μνημόνιο, δεν θα είχε λάβει αυτές τις διαστάσεις αν η ίδια η κυβέρνηση δεν έθετε το θέμα…εξόδου από το μνημόνιο.
Η έξοδος από το μνημόνιο ήταν η μεγάλη στρατηγική και πολιτική απόφαση της κυβέρνησης.
Η στρατηγική αυτή κατέρρευσε και η κυβέρνηση έχει στοχοποιηθεί από τους πάντες.
Οι δηλώσεις του Goyal του εκπροσώπου του ΔΝΤ ότι το Ταμείο θα παραμείνει στην Ελλάδα έως το 2016 είναι ξεκάθαρο μήνυμα.
Η αυστηρή κριτική του Spiegel ότι η ελληνική οικονομία θα υποτροπιάσει αν βγει νωρίτερα από το μνημόνιο και πολλές άλλες κριτικές ουσιαστικά βάζουν ταφόπλακα στα σχέδια εξόδου από το μνημόνιο.
Όμως και η ελληνική κυβέρνηση φαίνεται ότι έχει εγκαταλείψει το σχέδιο εξόδου από το μνημόνιο, υπό την έννοια ότι δέχεται τα 10 δισεκ. του ΤΧΣ να μεταφερθούν στην νέα πιστωτική γραμμή την ECCL ως capital buffer ως κεφαλαιακό απόθεμα.
Είναι προφανές ότι η κυβέρνηση δεν μπορεί να επικαλεστεί ότι βγαίνει από το μνημόνιο όταν θα χρησιμοποιήσει ως κεφαλαιακό απόθεμα στην ECCL….τα κεφάλαια του μνημονίου.
Θα είναι έξοδος καρικατούρα και όχι έξοδος από το μνημόνιο.
Η παρουσία του μνημονίου, διασφαλίζει σταθερότητα στις μεταρρυθμίσεις και αυτό είναι μια πικρή πραγματικότητα για τους μετριότατους έλληνες πολιτικούς.
Οι έλληνες πολιτικοί δεν τα καταφέρνουν μόνοι τους και χρειάζονται την Τρόικα για να τους βάζει σε πειθαρχία.
Υπό αυτό το πρίσμα και υπό αυτές τις παραμέτρους, η κυβέρνηση θα φθάσει έως την εκλογή προέδρου της δημοκρατίας και το ερώτημα είναι μπορεί υπό αυτό το σκηνικό να βρεθούν οι 180 βουλευτές;
Οι 180 βουλευτές δεν υπάρχουν – παρά τις διαρροές της κυβέρνησης ότι έχει βρει 183 βουλευτές –
Όμως οι επόμενοι 3 μήνες θα είναι κρισιμότατοι, καθώς οι εκβιασμοί θα είναι τέτοιας κλίμακας που ορισμένοι….μπορεί να ενδώσουν.
Με δεδομένο το κλίμα που επικρατεί…οι εκλογές θα λειτουργούσαν ως μηχανισμός εξιλέωσης και κάθαρσης ενώ πολιτικού συστήματος που δείχνει το πιο σκοτεινό του πρόσωπο.
Το επιχείρημα που προβάλλεται είναι ότι οι εκλογές θα ανακόψουν τις μεταρρυθμίσεις και θα φέρουν μεγάλες πολιτικές αλλαγές.
Αυτό είναι μια επίσης επώδυνη αλήθεια.
Αλλά αυτή την στιγμή το σύστημα παραπαίει ούτως ή άλλως.
Μια λύση θα ήταν συμβιβασμός μεταξύ ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ για την εκλογή προέδρου της δημοκρατίας και εκλογές.
Αλλά οι εκλογές δεν μπορεί να προκηρυχθούν πολλούς μήνες μετά την εκλογή προέδρου της δημοκρατίας.
Με πολιτικούς όρους όσο καθυστερούν οι εκλογές, τόσο θα ποντάρει η κυβέρνηση ότι μπορεί να επιβιώσει ή να κλείσει η ΝΔ την διαφορά από τον ΣΥΡΙΖΑ.
Για τον ΣΥΡΙΖΑ, όσο πιο γρήγορα γίνουν εκλογές, τόσο μεγαλύτερη διαφορά θα πετύχει από την ΝΔ.
Όμως η στρατηγική αυτή και των δύο κομμάτων δεν προτάσσει το εθνικό συμφέρον αλλά το κομματικό.
Μια λύση θα ήταν να συμφωνηθεί η ημερομηνία των εκλογών.