Στη σύλληψη ενός ακόμη συνεργού του αρχιτρομοκράτη Χριστόδουλου Ξηρού προχώρησε χθες η Αντιτρομοκρατική.
Πρόκειται για έναν 23χρονο Έλληνα
Θάνος Οικονομόπουλος – Τον ψηφίζω ελπίζοντας να… λέει ψέματα!
Σε 60 ώρες πραγματοποιείται η τελευταία και πιο έγκυρη δημοσκόπηση.
Ενώπιοι ενωπίοις με την οργή μας αλλά και τους φόβους μας, τις αβεβαιότητες και την απέλπιδα «σιγουριά» μιας έωλης «ελπίδας» για το… μη χειρότερα, θα ψηφίσουμε περισσότερο με το συναίσθημα και την απολογιστική σκέψη στο παρελθόν, παρά στο δύσκολο, άγνωστο και απαιτητικό μέλλον που έτσι κι’ αλλιώς μας περιμένει από την Δευτέρα το πρωί…
Η κρίση των τελευταίων 6 χρόνων, σίγουρα δεν άφησε κανένα περιθώριο στην συντριπτική πλειονότητα της αιμάσσουσας κοινωνίας για την παραμικρή ικανοποίηση- ούτε βέβαια οι τρόποι, άτσαλοι και άδικοι σε μεγάλο βαθμό, αντιμετώπισής της. Πάνω στις κατεδαφισμένες «βεβαιότητες» (όσο απερίσκεπτα κι’ αν είχαν οικοδομηθεί, με ευθύνες όλων μας και κυρίως των πολιτικών μας ταγών…) και την απότομη όσο και δραματική ανατροπή της καθημερινότητας εκατομμυρίων κόσμου, δεν είναι δύσκολο να αιτιολογηθεί η οργή μεγάλης μερίδας του εκλογικού σώματος. Που θα ψηφίσει τιμωρητικά, με την εύκολη δικαιολογία των οργισμένων «ε, και τι άλλο έχω να χάσω:»
Μέχρις εδώ, υπάρχει κάποια λογική. Και δεν έχει νόημα να επιχειρηθεί η τεκμηρίωση του επιχειρήματος πως πάντα έχεις να χάσεις κι’ άλλο, πάντα ελλοχεύει το χειρότερο. Κι’ αν ο ρυθμός της πτώσης και της απώλειας χαρακτηρίζεται από αριθμητική πρόοδο, ο ρυθμός επανόδου και αποκατάστασης των πραγμάτων στο αμέσως προηγούμενο στάδιο, ως βαθμός δυσκολίας χαρακτηρίζεται από γεωμετρική πρόοδο. Αυτό που έχει ενδιαφέρον, είναι οι ποιοτικές αναλύσεις των δημοσκοπήσεων, αυτές που βγαίνουν από «άσχετες» ερωτήσεις, στις οποίες οι δημοσκοπούμενοι απαντούν αυθορμήτως, δίχως το επίχρισμα της κομματικής η ιδεολογικής ένταξής τους…
Περίπου το 40% όσων δηλώνουν ότι προτίθενται να ψηφίσουν ΣΥΡΙΖΑ, προκύπτει ότι ανησυχούν για τις μελλοντικές εξελίξεις με κυβέρνηση του κόμματος που θα ψηφίσουν, τόσο σε ατομικό όσο και εθνικό επίπεδο! Και περίπου ένα ίδιο ποσοστό, που δηλώνει «ναι, θέλω να μείνουμε στην ΕΕ και την ευρωζώνη», όχι μόνο εμφανίζεται να αδιαφορεί για τις διαμετρικά αντίθετες ρητορείες των διάφορων Στρατούληδων, Λαφαζάνηδων, Μηλιών και Βαρουφάκηδων, Τόλιων και Βαλαβάνηδων, αλλά δεν πιστεύει καν τις ήπιες και διαλλακτικές θέσεις ρήξης που εκφράζουν σοβαρά στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, όπως ο κ. Σταθάκης και ο κ. Δραγασάκης!
Ακόμη πιο ενδιαφέρον: 2 στους 5 δυνάμει ψηφοφόρους του ΣΥΡΙΖΑ, που δεν προέρχονται από την Αριστερά (του… πάλαι ποτέ 4,5%!)ούτε αυτοπροσδιορίζονται ως «αριστεροί», δηλώνουν μετά μεγάλης βεβαιότητος ότι «ο Τσίπρας, μετά τις εκλογές και προ του κινδύνου πτώχευσης της χώρας και εξόδου της από την ΕΕ . θα κάνει σίγουρα την μεγάλη κωλοτούμπα…», επικαλούμενοι το προηγούμενο του Ανδρέα Παπανδρέου που και τις… Βάσεις κράτησε, και στο ΝΑΤΟ και την ΕΟΚ παρέμεινε, μ’ εκείνο το αλησμόνητο επιχείρημα του ότι «έκρινε πως το κόστος εξόδου (που ευαγγελιζόταν προεκλογικά…) είναι μεγαλύτερο από το κόστος παραμονής!» Κι’ ‘έκλεισε το θέμα!
Ας μην μείνουμε στην διαπίστωση ότι το ‘81 ο πανίσχυρος Αντρέας του 48% ήταν ο αδιαμφισβήτητος αυτοκράτορας στο ΠΑΣΟΚ και απειλούσε (αλλά και προχωρούσε!) με διαγραφές και αποκεφαλισμούς, ενώ ο Τσίπρας (του, στην καλύτερη περίπτωση, 34-35%) έχει προεκλογικά ακόμη να διαχειρισθεί ένα 35% των στελεχών του που εσωκομματικά τον απειλεί και τον ωθεί σε ακραίες αριστερές θέσεις και προγράμματα – και διστάζει να τους αντιμετωπίσει.
Το τρελό είναι, ότι ένα πολύ μεγάλο μέρος της εκλογικής του βάσης, τον ψηφίζει ελπίζοντας (και ποντάροντας…) πως ως πρωθυπουργός θ’ αποδεχθεί… ψεύτης, θα κάνει την πολυσυζητημένη κωλοτούμπα, και απλώς τα όσα διατείνεται προεκλογικά, είναι για να μαζέψει αγανακτισμένους και να καθησυχάζει τους εσωκομματικούς του αντιπάλους, ευχόμενος η εξουσία να αποδειχθεί ισχυρότερο συγκολλητικό «εργαλείο». Αλλά αυτό, δεν είναι ψήφος οργής και απόγνωσης-είναι κορώνα γράμματα!
Και μη χειρότερα…
Πόσο ακόμη ελεύθερο διαδίκτυο; Κοντά στο τέλος
Στη διάρκεια του 20ού αιώνα, ικανότατοι και ταυτόχρονα αδίστακτοι επιστήμονες ανέπτυξαν βιολογικά, χημικά και πυρηνικά όπλα, τα οποία μπορούσαν να πλήξουν ή και να μετατρέψουν σε ακατοίκητη έρημο ολόκληρο τον πλανήτη.
Χρειάστηκε να περάσουν δεκαετίες προκειμένου να τεθεί υπό έλεγχο, έστω και εν μέρει, η τρομακτική ισχύς αυτών των όπλων -και παρ’ όλα αυτά, ακόμη και τώρα, κανείς δεν μπορεί να αισθάνεται ήσυχος ότι δεν θα συμβεί κάποιο «ατύχημα» ή δεν θα βρεθεί ένας «τρελός» να πατήσει το κουμπί της απόλυτης καταστροφής.
Δυστυχώς, όμως, στην εποχή μας έχει προστεθεί μια ακόμη απειλή η οποία μπορεί να οδηγήσει σε Ολοκαύτωμα: το Διαδίκτυο! Μην εκπλήσσεστε. Διότι εκτός από τις τρομακτικές δυνατότητες στην επικοινωνία και την «επανάσταση» που επέφερε στην παραγωγή, το Internet είναι ουσιαστικά το μέσο που διασφαλίζει και εγγυάται την αρμονική λειτουργία της οικονομίας, των επιχειρήσεων κοινής ωφέλειας, του κρατικού μηχανισμού, των τηλεπικοινωνιών. Κάτι που σημαίνει ότι ενδεχόμενο μπλακ-άουτ, ολικό ή και μερικό, θα αποδειχθεί πέρα για πέρα καταστροφικό.
Έχοντας συνειδητοποιήσει αυτήν ακριβώς την πραγματικότητα, οι κυβερνήσεις και τα επιτελεία των περισσότερων χωρών, ειδικά των ανεπτυγμένων, σπεύδουν να αναπτύξουν νέα, ψηφιακά όπλα, τα οποία έχουν τρομακτικές δυνατότητες. Καθώς, μάλιστα, δεν υπάρχει καμία διεθνής συνθήκη που να τα απαγορεύει ή να επιβάλει τον έλεγχο και τον περιορισμό τους, η ισχύς αυτών των όπλων μεγαλώνει διαρκώς και ανεξέλεγκτα -μέχρι τη στιγμή που θα χρησιμοποιηθούν και θα αποδείξουν πόσο μεγάλο κακό μπορούν να κάνουν.
Όπως μας θύμισε πρόσφατα το περιοδικό Der Spiegel, ήδη από το 1970 ένας Καναδός θεωρητικός των μίντια, ο Μάρσαλ Μακ Λούχαν, είχε γράψει προφητικά: «Ο Τρίτος Παγκόσμιος Πόλεμος θα είναι ένας ανταρτοπόλεμος σε επίπεδο πληροφοριών και πληροφορικής, χωρίς κανένα διαχωρισμό ανάμεσα σε στρατιωτικούς και πολίτες-αμάχους».
Πρωτοπόρες σε αυτό τον τομέα είναι -ποιος άλλος;- οι Ηνωμένες Πολιτείες. Με αιχμή του δόρατος την NSA (Εθνική Υπηρεσία Ασφαλείας) και σε συνεργασία με μια ομάδα «πρόθυμων» συμμάχων τους (Βρετανία, Καναδάς, Αυστραλία, Νέα Ζηλανδία) αναπτύσσουν ταχύτατα ένα ειδικό κλάδο ηλεκτρονικού πολέμου, στόχος του οποίου είναι να καταφέρνει καίρια πλήγματα κατά των εχθρών των ΗΠΑ.
Παράλληλα, μάλιστα, το δίκτυο αυτό επιτελεί ένα άλλο «καθήκον»: Παρακολουθεί κάθε κίνηση και επικοινωνία όχι μόνο των υπόπτων για τρομοκρατία, αλλά και εκατοντάδων εκατομμυρίων απλών πολιτών, επιχειρήσεων-ανταγωνιστών, ακόμη και ηγετών ξένων χωρών.
Μέχρι σήμερα, βεβαίως, οι αντιδράσεις που προκαλούσαν αυτές οι δραστηριότητες ήταν μεγάλες -ειδικά στην Ευρώπη, όπου οι δημοκρατικές παραδόσεις παραμένουν βαθιά ριζωμένες στις κοινωνίες (θυμηθείτε τις αντιδράσεις των Γερμανών στην παρακολούθηση της Μέρκελ…). Ωστόσο, οι πρόσφατες επιθέσεις των «τζιχαντιστών» στο Παρίσι και η απειλή νέων χτυπημάτων μοιάζει να αλλάζει άρδην τα δεδομένα.
Αρκετοί έχουν σπεύσει να χαρακτηρίσουν το Διαδίκτυο μέσο στρατολόγησης τρομοκρατών, καθώς και διαρκούς προπαγάνδας και προβολής των θέσεών τους. Οι δε υπουργοί Εσωτερικών της Ε.Ε. συζητούν ήδη ένα νέο πλαίσιο παρακολούθησης και καταστολής σε αυτό, ενώ δεν είναι λίγοι εκείνοι που πιέζουν ώστε να συναφθεί μια διεθνής συνθήκη, η οποία θα προβλέπει μέτρα-τομές, τόσο μόνιμα όσο και έκτακτα.
Το συμπέρασμα είναι απλό: Στις λεωφόρους της πληροφορίας και της πληροφορικής, σύντομα η εποχή της αθωότητας θα αποτελεί μια ανάμνηση. Μαζί με το δικαίωμα στην ελεύθερη επικοινωνία και διάδοση των ιδεών.
Ημερησία
Αρθρο – γροθιά στο στομάχι: «Μισώ αυτή τη χώρα. Ελα να σε πάω στο τραύμα της Ελλάδας
«Έλα να σε πάω στο τραύμα της Ελλάδας. Αυτό που συνέβη στη χώρα ήταν καταστροφικό. Οι πολιτικοί μας, η Ευρώπη, το ΔΝΤ, όλοι τους σταμάτησαν τα όνειρά μας». Τα λόγια αυτά έρχονται από τον Αντώνη, έναν Ελληνα που μιλά στη δημοσιογράφο του του Guardian Έλενα Σμιθ.
Ο Αντώνης είναι ένας φωτογράφος που ψάχνει πάντα τη λοξή ματιά της καθημερινότητας. Την οδηγεί σε έναν απόμερο δρόμο όπου χτυπάει μια άλλη καρδιά. Άνδρες και γυναίκες ψάχνουν σε σκουπίδια, τα πεζοδρόμια είναι σπασμένα, τα σπίτια εγκαταλελειμμένα, τα μαγαζιά είτε κλειστά, είτε λεηλατημένα, οι γύρω τοίχοι είναι καλυμμένοι από ένα παχύ στρώμα γκράφιτι. «Είναι η απώλεια της ελπίδας» της κατατείνει, «το βλέπω κάθε μέρα. Είναι ένα τραύμα που δεν γιατρεύεται. Να το γράψεις όπως σου το λέω ”εγώ ο Αντώνης μισώ αυτή τη χώρα. Μισώ τα πάντα σε αυτήν”». Η Έλενα Σμιθ το καταγράφει νεύοντας αόριστα.
Η οργή αυτού του 43χρονου άνδρα είναι πέραν των λέξεων, είναι ταυτισμένη με τη μοίρα. Την ίδια που όρισε τις ζωές 1,3 εκατομμυρίων Ελλήνων που ζουν κάτω από άσχημες συνθήκες λόγω της οικονομικής διάλυσης. Ο Αντώνης το 2010 δούλευε σε ένα φωτογραφικό στούντιο που δεν άντεξε την κρίση και έκλεισε.
Μέσα σε ένα βράδυ βρέθηκε από το ένα κατώφλι στο άλλο: από την αγορά εργασίας στην ανεργία. Έγινε άλλος ένας αριθμός στη γκρίζα στατιστική των ανέργων που ανέβαινε με γεωμετρική πρόοδο. Κάπου εκεί μπαίνει στην κουβέντα ένας ταξιτζής που λέει στη δημοσιογράφο: «Μόνο όποιος είναι πλούσιος ή βλάκας κάνει πλέον παιδιά στην Ελλάδα. Εγώ ήθελα ένα δεύτερο παιδί, αλλά βλέπεις η κατάσταση μου το αρνήθηκε…».
Για τους Έλληνες, λέει η Έλενα Σμιθ, τα πάντα ήρθαν με έναν απρόοπτο τρόπο. Το 2009, οπότε και ξέσπασε η κρίση. Μέχρι τότε ήταν δραπέτες μέσα σε ένα τρένο. Ζούσαν μια ευχάριστη ζωή και το τρένο κάποιες αύξανε την ταχύτητά του, άλλες φορές επιβράδυνε, αλλά ποτέ δεν υπήρχε κίνδυνος να σταματήσει. Τώρα προετοιμάζονται για εκλογές που ενδέχεται να ξεκαθαρίσουν πολλά πράγματα στην Ευρώπη, ενώ το τρένο τους είναι πλήρως ορατό και βρίσκεται σε μια κρίσιμη καμπή. Όποια διαδρομή και αν επιλέξουν θα έχει μια ηχηρή επίδραση στην ικανότητα της Αθήνας να μείνει στην Ευρωζώνη. Για τον Αντώνη Σαμαρά, σημειώνει, υπάρχει μόνο ένας δρόμος: να κάνει ό,τι του λένε οι πιστωτές, να παραμείνει στο ευρώ και να επιβεβαιώσει πως η Ελλάδα δεν πρόκειται να γίνει κομμουνιστικό κράτος υπό τον ΣΥΡΙΖΑ.
Για τον Αλέξη Τσίπρα του οποίου οι ευχάριστες υποσχέσεις έδωσαν ώθηση στον ΣΥΡΙΖΑ, η ελπίδα εδράζεται όταν αψηφάς. Το σύνθημα είναι ότι δεν έρχεται, αλλά ότι έχει έρθει. Οι δημοσκοπήσεις δείχνουν πως ο εξωτικός συγκερασμός Τροτσκιστών, Μαοϊκών, Πράσινων, Μαρξιστών και Σοσιαλιστών βρίσκεται αρκετά μπροστά. Η λογική της αντι-λιτότητας του Τσίπρα που κάνει λόγο για διαγραφή χρέους είναι σαν ένα διάλειμμα από το παρελθόν, αλλά λίγοι είναι αυτοί που ποντάρουν τι θα σημαίνει για το μέλλον.
Όπως σημειώνεται στο ρεπορτάζ υπάρχουν άνθρωποι που δεν έχουν χρήματα ούτε καν να κηδεύσουν με αξιοπρεπή τρόπο τους οικείους τους. Μπορεί οι πλούσιοι να έμειναν ατιμώρητοι και να συνεχίσουν να ζουν στα πράσινα προάστια της Βόρειας Αθήνας, ωστόσο η συντριπτική πλειοψηφία διεξάγει έναν πόλεμο φθοράς. Η μεσαία τάξη έχει αποδεκατιστεί από τις περικοπές και τους φόρους που επιβλήθηκαν από τους δανειστές. Η ραχοκοκαλιά της ελληνικής κοινωνίας που είναι η οικογένεια προσπαθεί να κρατηθεί εν ζωή, το κράτος πρόνοιας απουσιάζει, ολοένα και περισσότερες φιλανθρωπικές οργανώσεις κάνουν την εμφάνισή τους για να καλύψουν τα κενά, σε αρκετούς δρόμους εμφανίζονται ουρές για συσσίτια και κινητές μονάδες υγείας καθώς περισσότερο από ένα εκατομμύριο άνθρωποι είναι ανασφάλιστοι.
Ο Κώστας Φούντας που διατηρεί γραφείο κηδειών λέει: «Κι όμως, υπάρχουν άνθρωποι που πλέον δεν μπορούν να αντέξουν ούτε καν τα έξοδα μιας κηδείας. Είχα πρόσφατα ένα δικηγόρο που πλήγηκε από την κρίση και όταν πέθανε η μητέρα του δεν έχει να πληρώσει τα 300 ευρώ για τα δημοτικά τέλη. Από τις 15 κηδείες κάθε μήνα, οι εννιά αφήνουν χρέος στο γραφείο».
Χωρίς ταυτότητα
Υπάρχουν άνθρωποι που καταφεύγουν σε βοήθεια κουβαλώντας ένα στίγμα. Ίσως γι’ αυτό δεν θέλουν να δώσουν κανένα στοιχείο που να πιστοποιεί την ταυτότητά τους. Το δράμα είναι αυτή ακριβώς η ταπείνωση. Ο χρυσοχόος Δημήτρης Καλατζής σπάει το ταμπού και μιλάει: «Αν συνεχίσουμε έτσι στο τέλος θα τρελαθούμε. Όλοι είναι εξαντλημένοι, δεν γίνεται να πληρωθούν άλλοι φόροι. Ξέχνα και τι λέει ο ΣΥΡΙΖΑ. Κανένας δεν πιστεύει τις υποσχέσεις του για δουλειές και μείωση φόρων, όμως πρέπει να ηρεμήσουμε. Ακόμα και αν αυτό σημαίνει πως πρέπει να παίξουμε με τις πιθανότητες. Ακόμα και αν αυτό σημαίνει πως θα καταλήξουμε στη δραχμή».
Η Έλενα Σμιθ σημειώνει πως ο ΣΥΡΙΖΑ έγινε ο υποδοχέας αυτής της οργής, καθώς σχηματοποίησε μια αντίδραση στα παραδοσιακά κόμματα που τα τελευταία 40 χρόνια κυβερνούσαν την Ελλάδα και τελικά τη γονάτισαν. Φυσικά η αίσθηση της ελπίδας ακόμη παραμένει απατηλή. Η Φωτεινή Τσαλικογλου, καθηγήτρια του Πάντειου και συγγραφέας λέει, «Ο Τσίπρας προσφέρει την ελπίδα της ελπίδας. Για πέντε χρόνια η Ελλάδα ήταν σαν τον ασθενή που αιμορραγούσε σιγά σιγά. Υπάρχει τόση απώλεια ελπίδας και κανείς δεν μπορεί να ζήσει χωρίς ελπίδα».
Η Χρυσή Αυγή
Η Τσαλίκογλου ανησυχεί και για την αυξανόμενη τάση των Ελλήνων προς ακραία συναισθήματα όπως η βία και η έχθρα. Ο ένας στρέφεται εναντίον του άλλου. Οι πολιτικοί δαιμονοποιούν και πολώνουν, οι άνθρωποι μετέχουν σε αυτό το παιχνίδι πηγαίνοντας στα άκρα, ενώ την ίδια στιγμή άνθρωποι οδηγούνται στην αυτοκτονία.
«Οι ειδήσεις έχουν αποδραματοποιήσει τα γεγονότα και αυτό είναι κακό. Ο φόβος μου είναι να μην προδώσει ο ΣΥΡΙΖΑ την ελπίδα. Ανησυχώ για τη βία και το μίσος που γαλουχεί τα νέα παιδιά και τα ωθεί στη Χρυσή Αυγή», σημειώνει.
Ακολουθεί ένα κλασικό παράδειγμα: ο Μάριος Χρονόπουλος είναι συνταξιούχος που διαμαρτύρεται ότι δεν έχει θέρμανση στο σπίτι του και παραδέχεται: «Φυσικά και θα ψηφίσω Χρυσή Αυγή. Είμαι βέβαιος πως με αυτούς θα δούμε άσπρη μέρα. Ξυπνάς και δεν ξέρεις τι θα σου φέρει η υπόλοιπη ημέρα. Ίσως ένα νέο φόρο, ένα νέο νομοσχέδιο, ένα νέο μέτρο που θα αδειάσει το πορτοφόλι σου. Όλο το σόι μου, 135 άτομα, θα ψηφίζει Χρυσή Αυγή».
Τα πάντα έχουν αλλάξει στην Ελλάδα, σημειώνει η δημοσιογράφος και ουδείς επιθυμεί να επιστρέψει στην πρότερη κατάσταση της φαυλότητας και της αναξιοκρατίας. Αν έχει διδάξει κάτι η κρίση, με το καλό και το κακό, είναι ότι η χώρα πρέπει να προχωρήσει και να αντισταθεί.
Ο Αντώνης συνεχίζει να τη συνοδεύει και της λέει: «Φταίω κι εγώ που βγήκαν διεφθαρμένοι πολιτικοί. Παίρνω τη δημοκρατία πολύ σοβαρά». Θα ψηφίσει κι αυτή τη φορά, αλλά στο πίσω μέρος του μυαλού του υπάρχουν σχέδια να φύγει με την οικογένειά του για τη Νέα Ζηλανδία. Όπως έκαναν πολλοί άλλοι Έλληνες που έφυγαν για αλλού. Για εκεί που υπάρχει ακόμη ελπίδα…
Ημερησία
Αγορά κρατικών ομολόγων 50 δις ευρώ το μήνα εξετάζει η ΕΚΤ – Ιδιώτες στη δευτερογενή αγορά
Ο Ντράγκι θα αποφασίσει τί θα γίνει με την Ελλάδα και κατά πόσον η χώρα θα μείνει εκτός αυτής της ποσοτικής χαλάρωσης.
Πρόγραμμα αγοράς κρατικών ομολόγων που μπορεί να φτάσει ακόμα και τα 1,1 τρισεκατομμύρια ευρώ, σε βάθος διετίας, εξέτασε την Τετάρτη το Εκτελεστικό Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, όπως μεταδίδουν οι «Financial Times» και το πρακτορείο Bloomberg, πριν την κρίσιμη συνεδρίαση του Διοικητικού Συμβουλίου, όπου αναμένεται να ληφθούν οι κρίσιμες αποφάσεις για την πρώτη ποσοτική χαλάρωση στην ιστορία της Ευρωτράπεζας.
Συγκεκριμένα, σύμφωνα με πηγές των FT και του Bloomberg, ο πρόεδρος Μάριο Ντράγκι πρότεινε στο Εκτελεστικό Συμβούλιο πρόγραμμα αγοράς κρατικών ομολόγων που θα έχει «δύναμη πυρός» περίπου 50 δισεκατομμύρια ευρώ ανά μήνα. Το πρόγραμμα είτε θα έχει διάρκεια ενός έτους – και μέγεθος περίπου 600 δισ. – είτε περίπου 22 μηνών, φτάνοντας τα 1,1 τρισ.
Σύμφωνα με τα διεθνή πρακτορεία, η Ελλάδα θα μπορεί να αντλήσει περί τα 14,9 δισ. ευρώ, ωστόσο η απόφαση θα θέτει ως προϋπόθεση για την ελληνική συμμετοχή τη συμφωνία για το νέο καθεστώς με την τρόικα.
«Δεν θα αποκλειστεί η χώρα αλλά θα πρέπει να είναι σε κάποιο πρόγραμμα και να αξιολογηθεί από τις αγορές», δήλωσε στον ΣΚΑΪ ο αναπληρωτής υπουργός Οικονομικών Χρήστος Σταϊκούρας.
Έως τώρα δεν υπάρχει επίσημη επιβεβαίωση των εν λόγω πληροφοριών από την ΕΚΤ. Ωστόσο, αν το σενάριο του διετούς προγράμματος αληθεύει, θα καταδεικνύει μια επιθετική πρωτοβουλία ποσοτικής χαλάρωσης από τη Φρανκφούρτη, σε μια προσπάθεια να καταπολεμηθεί ο κίνδυνος του αποπληθωρισμού στη ζώνη του ευρώ και να ενισχυθούν η ρευστότητα και η οικονομική δραστηριότητα.
Άγνωστο πάντως παραμένει αν το αναμενόμενο πρόγραμμα αγοράς ομολόγων θα έχει ως κύριο αγοραστή την ίδια την ΕΚΤ, ή αν την ευθύνη – και τα συνεπακόλουθα ρίσκα – θα επωμιστεί η εθνική κεντρική τράπεζα του κάθε κράτους-μέλους, ενδεχόμενο που θα μείωνε την «κοινοτικοποίηση» των κινδύνων, σε βάρος των πιο αδύναμων χωρών, όπως η Ελλάδα.
Σε κάθε περίπτωση πάντως, αν τελικά η ΕΚΤ αποφασίσει να λανσάρει πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης, τα ομόλογα δεν θα αγοράζονται απευθείας από τα κράτη-μέλη (καθώς η Τράπεζα δεν επιτρέπεται να χρηματοδοτεί χώρες), αλλά από ιδιώτες στη δευτερογενή αγορά.
Πηγή:www.skai.gr
`Ενα ευρώ ανά δολάριο ονειρεύεται ο Ρέντσι
«Μοναδική οδός για την Ευρώπη είναι το να αλλάξει κατεύθυνση και να επενδύσει στην ανάπτυξη», υποστήριξε ο Ιταλός πρωθυπουργός Ματέο Ρέντσι στη συνέντευξή του στη Wall Street Journal.
Το όνειρο του Ματέο Ρέντσι είναι μία ισοτιμία 1:1 ευρώ – δολαρίου, σύμφωνα με τα όσα δήλωσε χθες σε συνέντευξή του στην εφημερίδα Wall Street Journal. Kατά την εκτίμηση του Ιταλού πρωθυπουργού, η πρόσφατη εξασθένηση του κοινού νομίσματος προς το αμερικανικό δολάριο συνιστά ευνοϊκή εξέλιξη, «η οποία και θα συνδράμει τον μεγάλο εξαγωγικό κλάδο της Ιταλίας». Εν αναμονή της απόφασης της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας για εφαρμογή ευρέος προγράμματος ποσοτικής χαλάρωσης, ο κ. Ρέντσι απηύθυνε έκκληση στους Ευρωπαίους ηγέτες να εξισορροπήσουν τα μέτρα οικονομικής τόνωσης με την λιτότητα.
«Η ευελιξία ανέκαθεν ήταν παρούσα στην ιστορία της Ευρώπης», δήλωσε. «Γνωρίζω πως η μοναδική οδός για την Ευρώπη είναι το να αλλάξει κατεύθυνση και να επενδύσει στην ανάπτυξη». Επιπλέον, διατύπωσε για ακόμα μία φορά τη διαφωνία του με τη στάση της Γερμανίδας καγκελαρίου, Αγκελα Μέρκελ, η οποία υποβάθμισε τον αντίκτυπο της προσδοκώμενης κίνησης της ΕΚΤ. «Το να βρεθεί η Γερμανία αντιμέτωπη με όλον τον υπόλοιπο κόσμο, θα ήταν σφάλμα», υπογράμμισε ο Ιταλός πρωθυπουργός. Τέλος, χαρακτήρισε θετική εξέλιξη την πτώση του πετρελαίου.
Windows 10: Δωρεάν αναβάθμιση για τις συσκευές με τις δύο προηγούμενες εκδόσεις
Την αλλαγή πλεύσης στην τιμολογιακή πολιτική που ακολουθούσε όλα αυτά τα χρόνια ανακοίνωσε η Microsoft πριν από λίγες ώρες, κατά την παρουσίαση των Windows 10. Κι αυτό γιατί έκανε γνωστό πως το καινούριο λειτουργικό θα διατεθεί δωρεάν σε όσους χρήστες έχουν ήδη έναν υπολογιστή ή tablet με Windows 8.1 ή Windows 7.
Έτσι, όταν θα κυκλοφορήσει η καινούρια έκδοση των Windows, κάτι που εκτιμάται πως θα γίνει το φθινόπωρο του 2015, οι χρήστες θα μπορούν για ένα έτος να αναβαθμίσουν χωρίς χρέωση το μηχάνημά τους. Το ίδιο θα ισχύσει και για τους κατόχους smartphone με Windows Phone 8.1, τα οποία θα αντικατασταθούν από μια παραλλαγή των Windows 10 για «έξυπνα» κινητά.
Πρόκειται για την πρώτη φορά που ο αμερικανικός κολοσσός θα διαθέσει μια νέα έκδοση του λειτουργικού της ως δωρεάν αναβάθμιση, γεγονός που πολλοί αναλυτές ερμήνευσαν ως μία κίνηση με στόχο τα Windows να ανακάμψουν σε δημοφιλία, μετά όχι και τόσο ικανοποιητικά μερίδια χρήσης που έχουν πετύχει τα Windows 8.1 και την ακόμη πιο μέτρια πορεία των Windows Phone 8.1.
Όπως μάλιστα τόνισαν στην παρουσίαση τα στελέχη της Microsoft, η αμερικανική υπηρεσία αντιμετωπίζει τα Windows 10 σαν μια ιντερνετική υπηρεσία, η οποία μάλιστα φιλοδοξεί να γίνει η μεγαλύτερη ιντερνετική υπηρεσία παγκοσμίως. Όπως δήλωσε ο CEO της εταιρείας Satya Nadella στο περιθώριο της εκδήλωσης, για όσους χρησιμοποιήσουν το “παράθυρο” του ενός έτους, θα συνεχίσουν και μετά από αυτό να χρησιμοποιούν το λειτουργικό δωρεάν.
Αυτό που δεν ξεκαθαρίσθηκε απόλυτα στην παρουσίαση είναι, μετά τον πρώτο χρόνο, τι θα ισχύει σε επίπεδο υποστήριξης των χρηστών που έχουν αποκτήσει το λειτουργικό χωρίς αντίτιμο. Πάντως, σύμφωνα με ανάρτηση του στελέχους της εταιρείας Terry Myerson στο επίσημο μπλογκ των Windows, οποιαδήποτε συσκευή με τα Windows 10 θα συνεχίσει να ενημερώνεται δωρεάν, για όλη τη διάρκεια της «ζωής» της.
Όσον αφορά τα Windows 10 για υπολογιστές, «υβριδικά» μηχανήματα και tablet μεγαλύτερα από 8 ίντσες, δύο από τις σημαντικότερες καινοτομίες που φέρνουν είναι η επαναφορά του πλήκτρου Έναρξη, το οποίο υπήρχε στο λειτουργικό μέχρι και τα Windows 7, όπως επίσης και η εμφάνιση ενός Κέντρου Ειδοποιήσεων, όπου μεταξύ άλλων θα εμφανίζονται μηνύματα από τις εγκατεστημένες εφαρμογές και θα ενοποιηθεί με τον Πίνακα Ελέγχου.
Στα Windows 10 θα περιληφθεί επίσης ένας νέος browser, παίρνοντας τη θέση του Internet Explorer, ο οποίος προς το παρόν έχει το προσωρινό κωδικό όνομα Spartan. Όπως αναφέρθηκε στην παρουσίαση, ο browser θα είναι ταχύτερος και πιο «φιλικός» στη χρήση, ενσωματώνοντας επίσης καινούριες λειτουργίες.
Ο δεύτερος βασικός πυλώνας, με βάση τον οποίο αναπτύχθηκε το νέο λειτουργικό, είναι πως θα προσφέρει ενιαία εμπειρία χρήσης σε οποιαδήποτε συσκευή χρησιμοποιεί κανείς. Αυτό εξασφαλίζεται κατ’ αρχάς με το παρόμοιο γραφικό περιβάλλον που θα έχουν τα Windows 10 με τα Windows 10 for phones, την επίσης νέα έκδοση για «έξυπνα» κινητά και ταμπλέτες με μέγεθος μικρότερο από 8 ίντσες. Επίσης, η πλατφόρμα θα αναλαμβάνει στο «υπόβαθρο» τον συγχρονισμό των δεδομένων ανάμεσα στις συσκευές.
Ακόμη περισσότερο, οι προγραμματιστές θα έχουν τη δυνατότητα να αναπτύσσουν «universal apps», δηλαδή εφαρμογές που με τον ίδιο κώδικα θα είναι συμβατές και με τις δύο εκδόσεις. Μάλιστα, για να δώσει ένα παράδειγμα για το πώς θα λειτουργούν τέτοιες εφαρμογές, η Microsoft έδειξε το νέο Office που έχει επίσης στα σκαριά, και το οποίο αναπτύσσεται με αυτή τη λογική, ώστε να «τρέχει» με ενιαίο τρόπο σε υπολογιστές, tablet και smartphone.
Χάρις στα Windows 10, οι «έξυπνες» συσκευές και τα smartphone θα μπορούν να «συνεργασθούν» επίσης και με την παιχνιδοκονσόλα Xbox της αμερικανικής εταιρείας, μέσω της εφαρμογής Xbox app που ετοιμάζει η Microsoft. Έτσι, δύο χρήστες θα έχουν τη δυνατότητα να παίζουν το ίδιο βιντεογκέιμ, ο ένας από τον υπολογιστή του και ο άλλος από την παιχνιδομηχανή.
Στον τομέα του hardware, η Microsoft παρουσίασε το HoloLens, ένα «κράνος» εικονικής πραγματικότητας, με το οποίο θα μπορεί κανείς να αλληλεπιδρά με ψηφιακά αντικείμενα που θα προβάλλονται σε φυσικά περιβάλλοντα, όπως στο γραφείο ή στο σαλόνι. Επίσης, ανακοίνωσε το Microsoft Surface Hub, μια οθόνη 84’’ υπερυψηλής ευκρίνειας, με ενσωματωμένο έναν πλήρη υπολογιστή, αισθητήρες, κάμερες και μικρόφωνα, τον οποίο θα μπορούν να χρησιμοποιήσουν παράλληλα οι εργαζόμενοι μιας εταιρείας σε μίτινγκ ή σε πρότζεκτ που υλοποιούν από κοινού.
Κώστας Δεληγιάννης
Καλύτερα να αποσυνδεθεί η Δανία από το ευρώ
Κλιμακώνεται ο νομισματικός πόλεμος της Ευρώπης. Τη Δευτέρα, όταν η δανική κορώνα ανατιμήθηκε έναντι του ευρώ, η Τράπεζα της Δανίας προσπάθησε να καταστήσει το νόμισμα της χώρας λιγότερο ελκυστικό για όσους επενδυτές αναζητούν ασφαλή καταφύγια, επιβάλλοντας αρνητικά επιτόκια καταθέσεων στο -0,2% και επιτόκια δανεισμού στο 0,05%.
Μετά την κίνηση της Τράπεζας της Ελβετίας να αποσυνδέσει το ελβετικό φράγκο από το ευρώ και να μειώσει τα επιτόκια, τραπεζικοί κύκλοι και διαπραγματευτές περίμεναν να δουν ποια χώρα είχε σειρά. Η Τράπεζα της Δανίας ήταν έτοιμη. Η διατήρηση της σύνδεσης ανάμεσα στην κορώνα και το ευρώ μπορεί να γίνει πολύ πιο δύσκολη μόλις αρχίσει το πρόγραμμα αγοράς ομολόγων της ΕΚΤ που αναμένεται να ανακοινωθεί αύριο. Πάντως, η διατήρηση της σύνδεσης αποτελεί πράξη πίστης από πλευράς της Δανίας. Θα έπρεπε, ωστόσο, να το ξανασκεφτεί. Με μια πιο ευέλικτη νομισματική πολιτική, θα μπορούσε να κάνει περισσότερα για να τονώσει την οικονομία της από την αρχή της παγκόσμιας χρηματοπιστωτικής κρίσης. Οπως, άλλωστε, θα μπορούσε να είχε αποτρέψει κάποια υπερθέρμανση που υπέστη τα χρόνια πριν από την κρίση. Η κορώνα παραμένει συνδεδεμένη με το ευρώ από το 1999 και πριν από το 1999 με το γερμανικό μάρκο. Επιτρέπεται η διακύμανσή της σε ποσοστό έως 2,25% από την ισοτιμία των 7,46 έναντι ενός ευρώ. Στην πράξη, η κεντρική τράπεζα προσπαθεί να διατηρήσει τη διακύμανση μέσα στα όρια του 0,5%.
Η σύνδεση των δύο νομισμάτων θεσπίστηκε για να σταθεροποιηθεί η νομισματική πολιτική της Δανίας μετά μια περίοδο υψηλού πληθωρισμού, που κορυφώθηκε στο 12,3% το 1980. Δεν είναι σαφές αν είναι καλή ιδέα με τα σημερινά δεδομένα. Σε αντίθεση με τη Σουηδία, στην οποία επιτρέπεται η ελεύθερη διακύμανση του νομίσματος και μέχρι το 2010 είχε μια πιο συνετή νομισματική πολιτική, η Δανία δεν έχει ανακάμψει πλήρως από την παγκόσμια οικονομική κρίση. Το κατά κεφαλήν ΑΕΠ βρίσκεται ακόμη τουλάχιστον 7% κάτω από τα προ της κρίσης επίπεδα.
Εξακολουθούν, όμως, να την επιθυμούν χωρίς καμία αμφισβήτηση οι πολιτικοί και οικονομικοί κύκλοι της χώρας.
Οποτε αναφέρεται η αποσύνδεση της κορώνας από το ευρώ, οικονομολόγοι και πολιτικοί αναμασούν τετριμμένα επιχειρήματα, χωρίς καμία ουσιαστική αποτίμηση του οφέλους και του κόστους. Οταν σπούδαζα Οικονομικά στο Πανεπιστήμιο της Κοπεγχάγης, διδαχθήκαμε για τα μακροοικονομικά των μικρών ανοικτών οικονομιών, τα διάφορα καθεστώτα συναλλαγματικών ισοτιμιών τόσο από θεωρητικής όσο και από ιστορικής πλευράς, καθώς και για τις τέλειες νομισματικές ζώνες. Οταν, όμως, εξετάσαμε τη νομισματική πολιτική της Δανίας, δεν μας ζήτησαν να εφαρμόσουμε καμία από τις θεωρίες που είχαμε διδαχθεί. Αντιθέτως, μας είπαν απλώς πως ήταν αδύνατον να εγκαταλείψουμε τη σύνδεση των δύο νομισμάτων: οι ξένοι επενδυτές θα εγκατέλειπαν αμέσως όλες τις τοποθετήσεις τους σε κρατικά ομόλογα και η οικονομία θα κατέρρεε.
Με το δημοψήφισμα του 1992, οι Δανοί ψηφοφόροι απέρριψαν τη Συνθήκη του Μάαστριχτ και την ενέκριναν ύστερα από ένα έτος, έχοντας διασφαλίσει δικαίωμα εξαίρεσης σε τέσσερις τομείς, μεταξύ των οποίων η συμμετοχή στο ευρώ. Το δημοψήφισμα για το ευρώ έγινε το 2000 και απορρίφθηκε από το 53,2% των ψηφοφόρων. Ενα από τα καίρια επιχειρήματα υπέρ της συμμετοχής στο ευρώ ήταν πως η Δανία ήταν ήδη μια de facto χώρα της Ευρωζώνης. Ηταν αδιανόητο να εγκαταλειφθεί η σύνδεση των δύο νομισμάτων.
Δεδομένων των χαμηλών επιδόσεων της δανικής οικονομίας, μια άρση της σύνδεσης του νομίσματος μάλλον θα προκαλέσει πληθωρισμό, αλλά οι επιπτώσεις ίσως να μην είναι τόσο κακές. Ακόμη κι αν αρχίσει να έχει πραγματικές επιπτώσεις στην οικονομία, προβλέπω πως η κεντρική τράπεζα θα εξακολουθήσει να προστατεύει τη σύνδεση του νομίσματος με κάθε κόστος και όλα τα μεγάλα κόμματα θα στηρίξουν την πολιτική αυτή. Απλώς δεν υπάρχουν αρκετοί πολιτικοί που να διανοηθούν να εγκαταλείψουν την πολιτική καθορισμένης συναλλαγματικής ισοτιμίας.
`Αναψε «πράσινο φως» η ΕΚΤ για τον ELA
Την παροχή ρευστότητας στις ελληνικές τράπεζες μέσω του ELA (έκτακτος μηχανισμός παροχής ρευστότητας της Τράπεζας της Ελλάδος) ενέκρινε χθες το διοικητικό συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας.
Σύμφωνα με πληροφορίες, η ΕΚΤ ενέκρινε την παροχή ρευστότητας στις ελληνικές τράπεζες μέσω του ELA για δύο εβδομάδες κατά τη συνήθη διαδικασία, αλλά σε ποσό λίγο χαμηλότερο από αυτό που αιτήθηκε η ΤτΕ και θα επανεξετάσει το θέμα στην επόμενη συνεδρίαση του δ.σ. στις 5 Φεβρουαρίου, δηλαδή μετά τις εκλογές. Οι ανάγκες του τραπεζικού συστήματος υπερκαλύπτονται με τη χθεσινή απόφαση, στον βαθμό μάλιστα που η προσφυγή των τραπεζών στον ELA είχε προληπτικό χαρακτήρα. Θα πρέπει να σημειωθεί ότι το ελληνικό αίτημα είχε διατυπωθεί, αξιολογώντας τις ανάγκες που θα προκύψουν για το τραπεζικό σύστημα έως και τον Μάρτιο, με βάση τις εκτιμήσεις για τις χρηματοδοτικές ανάγκες του Δημοσίου και την εξέλιξη των καταθέσεων. Χορηγώντας ρευστότητα σε ελεγχόμενες δόσεις, ελέγχει ταυτόχρονα και τη χρηματοδότηση του κράτους.
Επιπλέον, η ΕΚΤ προσανατολίζεται να περιλάβει επί της αρχής τα ελληνικά ομόλογα στο πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης, αλλά οι αγορές θα γίνουν μόνο αφού ολοκληρωθεί η αξιολόγηση της τρόικας και συμφωνηθεί η επόμενη ημέρα με τους διεθνείς πιστωτές. Είναι χαρακτηριστική η φράση του επικεφαλής της Κεντρικής Τράπεζας της Εσθονίας, κ. Αρντο Χάνσεν, ο οποίος αναφέρθηκε ανοικτά στις επιφυλάξεις που υπάρχουν, λίγες ημέρες πριν από τις βουλευτικές εκλογές στην Ελλάδα. «Οταν υπάρχει μια πιθανότητα κάποιος να έρθει και να πει θα αναδιαρθρώσω το χρέος μας, το να δεσμευθούμε να αγοράσουμε τα ομόλογα της χώρας του είναι στα όρια αυτού που πρέπει να εξεταστεί», είπε ο κ. Χάνσεν.
Στελέχη οίκων αξιολόγησης επισημαίνουν ότι εάν τα ελληνικά ομόλογα εξαιρεθούν από το πρόγραμμα της ΕΚΤ, θα υπάρξουν συνέπειες για το κρατικό αξιόχρεο της χώρας, που είχε αναβαθμιστεί πρόσφατα. Για τους οίκους αξιολόγησης Standard and Poor’s, Moody’s, Fitch και DBRS, εάν η Ελλάδα εξαιρεθεί από το πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης της ΕΚΤ, αυτό θα εγείρει δύσκολα ερωτήματα για το τι σημαίνει μια τέτοια απόφαση, που θα έχει μεγάλο πολιτικό συμβολισμό.
Ερωτηθείς σχετικά, ο αναλυτής του S&P κ. Μόριτς Κρέμερ δήλωσε ότι δεν θέλει να κάνει καμιά υπόθεση για τα σχέδια της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, αλλά επισήμανε ότι εάν η Ελλάδα συμπεριληφθεί στο πρόγραμμα, αυτό θα διατηρήσει χαμηλά τα κόστη δανεισμού της. Αντίθετα εάν δεν συμπεριληφθεί δεν θα μοιραστεί τα οφέλη. Διευκρίνισε ωστόσο πως ακόμη και η αγορά ελληνικών κρατικών ομολόγων δεν αποτελεί πανάκεια για την αποφυγή μιας κήρυξης στάσης πληρωμών.
Λιγότερο επιφυλακτικός υπήρξε ο επικεφαλής της διεύθυνσης για τα κρατικά ομόλογα στον οίκο DBRS κ. Φέργκους Μακόρμικ, ο οποίος ερωτηθείς εάν σε μια τέτοια περίπτωση ο οίκος του θα υποβάθμιζε την Ελλάδα, απάντησε «πιθανότατα». «Εάν αυτή η ιδέα των αμοιβαίων ευθυνών δεν γίνει αποδεκτή από όλα τα μέλη, τότε ο κίνδυνος αποχώρησης (από την Ευρωζώνη) ενός ή περισσότερων μελών και της διάχυσης της κρίσης δεν θα απομακρυνθεί… Η κατάσταση θα είναι πολύ αρνητική», κατέληξε.
Εάν αποφευχθεί η αγορά κρατικών ομολόγων της Ελλάδας το ίδιο θα μπορούσε να γίνει και στην περίπτωση της Κύπρου, μολονότι τα κρατικά ομόλογα των δύο χωρών συνεχίζουν να γίνονται δεκτά ως εγγύηση για την εξασφάλιση δανείων για τις τράπεζες των δύο χωρών από την ΕΚΤ.
Ευγενία Τζώρτζη
Γερμανία: Παραιτείται ο ηγέτης του Pegida μετά τη φωτογραφία αλά Χίτλερ
Μαζική διαδήλωση διοργανώνεται στη Λειψία από υποστηρικτές του κινήματος κατά των μεταναστών
Μετά το σάλο που προκλήθηκε από τη δημοσιοποίηση φωτογραφίας αλά Χίτλερ, ο ηγέτης του ξενοφοβικού κινήματος Pegida, Λουτς Μπάχμαν, υπέβαλε την παραίτησή του.
«Ναι, παραιτούμαι από την ηγεσία» του κινήματος, δήλωσε ο Μπάχμαν στην εφημερίδα Bild, ο οποίος προ δύο ημερών είχε αναρτήσει φωτογραφία του στο Διαδίκτυο όπου απεικονίζεται ο ίδιος με μουστάκι και μαλλιά χτενισμένα ώστε να παραπέμπει στον Αδόλφο Χίτλερ.
Η απόφασή του δέχθηκε δριμεία κριτική από χρήστες του Διαδικτύου που έσπευσαν να καταδικάσουν την ενέργεια του Μπάχμαν δηλώνοντας πως «το κίνημα αποκαλύπτει το πραγματικό του πρόσωπο».
Παρά τις προσπάθειες του ηγέτη και της εκπροσώπου Τύπου του κινήματος που ισχυρίστηκαν ότι επρόκειτο μόνο για «ένα αστείο», οι έντονες αντιδράσεις τελικά οδήγησαν σε παραίτηση τον Μπάχμαν.
Στο μεταξύ, βέβαια, η παραίτηση δεν έχει αποδυναμώσει το κίνημα που ετοιμάζεται να πραγματοποιήσει μαζική διαδήλωση κατά των μεταναστών και κατά του Ισλαμισμού με περίπου 60.000 υποστηρικτών στη Λειψία.