Home Blog Page 413

Τι θέλαμε να μάθουμε πριν από τη Google; Η Δημόσια βιβλιοθήκη της Νέας Υόρκης απαντά

Η Δημόσια Βιβλιοθήκη της Νέας Υόρκης εκδίδει αρχεία με ερωτήματα του κοινού, τα οποία είχαν υποβληθεί πολύ πριν δημιουργηθεί το διαδίκτυο. Με πόση ακρίβεια όμως απαντά Google σε αυτά τα ερωτήματα σήμερα;

Η Δημόσια Βιβλιοθήκη της Νέας Υόρκης πρόσφατα έβαλε στην άκρη τόσο το αντίγραφο της Βίβλου του Γουτεμβέργιου, όσο και τα χειρόγραφα του Διαφωτισμού και της Αναγέννησης, για να φέρει στην επιφάνεια έναν πραγματικό θησαυρό.

Ακόμα μία απόδειξη της ανθρώπινης ευρηματικότητας αποτελεί ένα αρχείο με ερωτήσεις προς τους βιβλιοθηκονόμους από το κοινό, σε μία εποχή πολύ πριν εφευρεθεί το διαδίκτυο, το οποίο έχει καταστήσει αχρείαστη την επικοινωνία με τους ανθρώπους που είναι κοντά στην πηγή της γνώσης.

Η βιβλιοθήκη δημοσιεύει στο ίντερνετ κάποιες από τις αγαπημένες της ερωτήσεις, με το hashtag #letmelibrarianthatforyou. Οι ερωτήσεις που διατυπώθηκαν είχαν σχέση με μια σειρά από ζητήματα που απασχολούσαν τους ανθρώπους. Για παράδειγμα, ένας Ελβετός που κατασκεύαζε καροτσάκια μωρών, ήθελε να μάθει, την 1η Ιανουαρίου του 1949, εάν η βιβλιοθήκη είχε κάποια λίστα με εγκύους. Άλλος επισκέπτης της βιβλιοθήκης ρώτησε στις 26 Μαίου του 1944, τα μέρη που τραγουδά το γαλαζοπούλι. Ίσως το πιο τρομακτικό ερώτημα, αφορούσε τη διατροφική αξία της ανθρώπινης σάρκας και καταγράφηκε στις 6 Ιουνίου του 1958.

Tι απαντά σήμερα η δημοφιλής μηχανή αναζήτησης στα χιλιάδες ερωτήματα που διατύπωναν τότε οι διψώντες για γνώση επισκέπτες;

Ερώτηση: Γιατί οι πίνακες του 18ου αιώνα στην Αγγλία, απεικόνιζαν τόσους σκίουρους, και με ποιον τρόπο τους εκπαίδευαν ώστε να μη δαγκώνουν το χέρι του ζωγράφου;

Η Google απαντά: Τον 18ο αιώνα, σύμφωνα με την ιστοσελίδα 18C American Women, ήταν στη μόδα οι σκίουροι σαν κατοικίδια, γι αυτό παρατηρούνται συχνά κυρίως σε πορτραίτα γυναικών. Οι σκίουροι κατά πάσα πιθανότητα δεν είναι αληθινοί, αλλά είχαν αντιγραφεί από βιβλία εμβλημάτων, συμβολίζοντας διαφορετικά πράγματα. Τα συμπαθή ζωάκια θεωρούνταν από πλεονέκτες και άπληστοι, λόγω της συνήθειάς τους να βάζουν στην άκρη καρύδια για το χειμώνα, μέχρι σύμβολα αυτοπειθαρχίας και υπομονής για τον ίδιο ακριβώς λόγο!

Ερώτηση: Τι είδους μήλο έφαγε η Εύα;

Η Google απαντά: Σύμφωνα με τη σελίδα answersingenesis.org, είναι απίθανο η Εύα να έφαγε μήλο γενικά. Η Βίβλος αναφέρει πως έφαγε το φρούτο του δέντρου της γνώσης. Η σύνδεση με τα μήλα ίσως προέκυψε επειδή η λατινική λέξη για το κακό είναι malum ενώ ακριβώς η ίδια ήταν η λέξη των Ρωμαίων για το μήλο, μέχρι τον 4ο αιώνα μ.Χ.

Ερώτηση: Έχει πανσέληνο κάθε βράδυ στο Ακαπούλκο;

Η Google (και ο Γαλιλαίος) απαντούν: Όχι. Σύμφωνα με το almanac.com, η επόμενη είναι στις 3 Φεβρουαρίου, στις 6.20 μ.μ. τοπική ώρα. Μια γρήγορη ματιά στο earthsky.com θα αποκαλύψει περισσότερα.

Η Google μας ενημερώνει ακόμα πως οι Ελβετοί κατασκευαστές καροτσιών ερευνούσαν τα αρχεία του www.nyc.gov για τις λίστες γεννήσεων του 1948, ότι τα γαλαζοπούλια τραγουδούν διαφορετικά τραγούδια όταν προσπαθούν να προσελκύσουν ένα ταίρι ή να αποτρέψουν τα αρπακτικά (allaboutbirds.com), και πως η διατροφική αξία της ανθρώπινης σάρκας είναι περίπου η ίδια με αυτή του χοιρινού, ανάλογα με το κόψιμο.

Γερμανικό δικαστήριο έκρινε ότι ο ενοικιαστής ενός διαμερίσματος δικαιούται να ουρεί όρθιος

Γερμανικό δικαστήριο έκρινε ότι ο ενοικιαστής ενός διαμερίσματος δικαιούται να ουρεί όρθιος
Ο ενοικιαστής ενός διαμερίσματος έχει δικαίωμα να ουρεί όρθιος και μάλιστα με την έγκριση του δικαστηρίου στο οποίο προσέφυγε, επειδή ο ιδιοκτήτης ήθελε να του παρακρατήσει την εγγύηση την οποία είχε καταβάλει με τη δικαιολογία ότι ευθύνεται για τη διάβρωση του πατώματος της τουαλέτας του σπιτιού.

Το δικαστήριο του Ντίσελντορφ δικαίωσε σήμερα τον ενοικιαστή που είχε στραφεί εναντίον του ιδιοκτήτη ζητώντας να του καταβληθεί το σύνολο της εγγύησης, δηλαδή 3.000 ευρώ, που είχε καταβάλει όταν νοίκιασε το σπίτι. Ο ιδιοκτήτης ήθελε να παρακρατήσει 1.900 ευρώ υποστηρίζοντας ότι το μαρμάρινο πάτωμα της τουαλέτας καταστράφηκε από τα ούρα του νοικάρη του.

Ο δικαστής Στέφαν Χανκ πείστηκε, μετά και τις καταθέσεις των ειδικών επί του θέματος, ότι το ουρικό οξύ ευθύνεται όντως για τη διάβρωση του μαρμάρου αλλά προασπίστηκε το δικαίωμα του προσφεύγοντος να κάνει την ανάγκη του όρθιος και όχι καθισμένος στη λεκάνη. Τόνισε μάλιστα ότι ο ιδιοκτήτης θα έπρεπε να τον έχει ενημερώσει ότι το υλικό που χρησιμοποιήθηκε στο πάτωμα μπορούσε να καταστραφεί εύκολα.

“Παρά την εντεινόμενη εξημέρωση των ανδρών στον τομέα αυτό, η ούρηση από όρθια θέση παραμένει ακόμη μια διαδεδομένη πρακτική”, έγραψε μάλιστα ο δικαστής στην απόφασή του. “Οι ακόλουθοι αυτής της πρακτικής, που ήταν κάποτε η κυρίαρχη τάση, θα πρέπει ασφαλώς να λαμβάνουν υπόψη τους τις μη αμελητέες αντιδράσεις των προσώπων με τα οποία συγκατοικούν, ιδίως των προσώπων θηλυκού γένους, όμως δεν υποχρεούνται να λαμβάνουν υπόψη τους και τη διάβρωση του μαρμάρινου πατώματος της τουαλέτας”, υπογράμμισε ο Χανκ.

Στη Γερμανία υπάρχουν σε αρκετές τουαλέτες αυτοκόλλητα που καλούν τους άνδρες να κάθονται στη λεκάνη για να ουρήσουν.

Seumas Milne* : Οι ολιγάρχες του Ντάβος έχουν δίκιο να φοβούνται τον κόσμο που αυτοί δημιούργησαν

  Guardian Η κλιμακούμενη ανισότητα είναι το έργο μιας παγκόσμιας ελίτ η οποία αντιστέκεται σε κάθε πρόκληση που θίγει τα συμφέροντα της. Τα κροκοδείλια δάκρυα της για την ανισότητα είναι ένα σύμπτωμα του φόβου της. Αλλά η αλλαγή θα έρθει μόνο μέσα από τη μεγάλη κοινωνική πίεση και την πολιτική αλλαγή…

The billionaires and corporate oligarchs meeting in Davos this week are getting worried about inequality. It might be hard to stomach that the overlords of a system that has delivered the widest global economic gulf in human history should be handwringing about the consequences of their own actions.

But even the architects of the crisis-ridden international economic order are starting to see the dangers. It’s not just the maverick hedge-funder George Soros, who likes to describe himself as a class traitor. Paul Polman, Unilever chief executive, frets about the “capitalist threat to capitalism”. Christine Lagarde, the IMF managing director, fears capitalism might indeed carry Marx’s “seeds of its own destruction” and warns that something needs to be done.

The scale of the crisis has been laid out for them by the charity Oxfam. Just 80 individuals now have the same net wealth as 3.5 billion people – half the entire global population. Last year, the best-off 1% owned 48% of the world’s wealth, up from 44% five years ago. On current trends, the richest 1% will have pocketed more than the other 99% put together next year. The 0.1% have been doing even better, quadrupling their share of US income since the 1980s.

This is a wealth grab on a grotesque scale. For 30 years, under the rule of what Mark Carney, the Bank of England governor, calls “market fundamentalism”, inequality in income and wealth has ballooned, both between and within the large majority of countries. In Africa, the absolute number living on less than $2 a day has doubled since 1981 as the rollcall of billionaires has swelled.

In most of the world, labour’s share of national income has fallen continuously and wages have stagnated under this regime of privatisation, deregulation and low taxes on the rich. At the same time finance has sucked wealth from the public realm into the hands of a small minority, even as it has laid waste the rest of the economy. Now the evidence has piled up that not only is such appropriation of wealth a moral and social outrage, but it is fuelling social and climate conflict, wars, mass migration and political corruption, stunting health and life chances, increasing poverty, and widening gender and ethnic divides.

Escalating inequality has also been a crucial factor in the economic crisis of the past seven years, squeezing demand and fuelling the credit boom. We don’t just know that from the research of the French economist Thomas Piketty or the British authors of the social study The Spirit Level. After years of promoting Washington orthodoxy, even the western-dominated OECD and IMF argue that the widening income and wealth gap has been key to the slow growth of the past two neoliberal decades. The British economy would have been almost 10% larger if inequality hadn’t mushroomed. Now the richest are using austerity to help themselves to an even larger share of the cake.

The big exception to the tide of inequality in recent years has been Latin America. Progressive governments across the region turned their back on a disastrous economic model, took back resources from corporate control and slashed inequality. The numbers living on less than $2 a day have fallen from 108 million to 53 million in little over a decade. China, which also rejected much of the neoliberal catechism, has seen sharply rising inequality at home but also lifted more people out of poverty than the rest of the world combined, offsetting the growing global income gap.

These two cases underline that increasing inequality and poverty are very far from inevitable. They’re the result of political and economic decisions. The thinking person’s Davos oligarch realises that allowing things to carry on as they are is dangerous. So some want a more “inclusive capitalism” – including more progressive taxes – to save the system from itself.

But it certainly won’t come about as a result of Swiss mountain musings or anxious Guildhall lunches. Whatever the feelings of some corporate barons, vested corporate and elite interests – including the organisations they run and the political structures they have colonised – have shown they will fight even modest reforms tooth and nail. To get the idea, you only have to listen to the squeals of protest, including from some in his own party, at Ed Miliband’s plans to tax homes worth over £2m to fund the health service, or the demand from the one-time reformist Fabian Society that the Labour leader be more pro-business (for which read pro-corporate), or the wall of congressional resistance to Barack Obama’s mild redistributive taxation proposals.

Perhaps a section of the worried elite might be prepared to pay a bit more tax. What they won’t accept is any change in the balance of social power – which is why, in one country after another, they resist any attempt to strengthen trade unions, even though weaker unions have been a crucial factor in the rise of inequality in the industrialised world.

It’s only through a challenge to the entrenched interests that have dined off a dysfunctional economic order that the tide of inequality will be reversed. The anti-austerity Syriza party, favourite to win the Greek elections this weekend, is attempting to do just that – as the Latin American left has succeeded in doing over the past decade and a half. Even to get to that point demands stronger social and political movements to break down or bypass the blockage in a colonised political mainstream. Crocodile tears about inequality are a symptom of a fearful elite. But change will only come from unrelenting social pressure and political challenge.

 

*Seumas Milne is a Guardian columnist and associate editor. He was the Guardian’s comment editor from 2001 to 2007 after working for the paper as a general reporter and labour editor. He has reported for the Guardian from the Middle East, eastern Europe, Russia, south Asia and Latin America. He previously worked for the Economist and is the author of The Enemy Within and The Revenge of History and co-author of Beyond the Casino Economy.
Twitter: @SeumasMilne

 

Προβάδισμα ΣΥΡΙΖΑ σε τρεις νέες δημοσκοπήσεις

Προβάδισμα του ΣΥΡΙΖΑ από 4,4 έως 9,9%  δείχνουν τρεις νέες δημοσκοπήσεις των εταιρειών Metron Analysis, Rass και Palmos Analysis, για τις εφημερίδες Παραπολιτικά και Επένδυση, και τον ενημερωτικό ιστότοπο TVXS, αντίστοιχα.

Οι δύο πρώτες «βγάζουν» επτακομματική βουλή, ενώ η τρίτη του TVXS εξακομματική με τον ΣΥΡΙΖΑ να βρίσκεται στο όριο της αυτοδυναμίας με 149 έδρες.

Metron Analysis | Παραπολιτικά

Σύμφωνα με την Metron Analysis για την εφημερίδα Παραπολιτικά (κυκλοφορεί εκτάκτως αύριο Παρασκευή) η διαφορά ΣΥΡΙΖΑ-ΝΔ ανέρχεται στις 4,4 ποσοστιαίες μονάδες στην πρόθεση ψήφου και 5,3 ποσοστιαίες μονάδες στην εκτίμηση ψήφου με αναγωγή επί των εγκύρων.

Ειδικότερα σε ό,τι αφορά την πρόθεση ψήφου, ο ΣΥΡΙΖΑ συγκεντρώνει 29,6% και η ΝΔ 25,2%. Τρίτο κόμμα εμφανίζεται «Το Ποτάμι» με 5,9% και ακολουθούν η Χρυσή Αυγή με 4,4%, το ΚΚΕ με 4%, οι Ανεξάρτητοι Έλληνες με 3,5%, το ΠΑΣΟΚ με 3,3%, το Κίνημα Δημοκρατών Σοσιαλιστών με 1,4% και ο ΛΑΟΣ με 1%.

Άλλο κόμμα δηλώνει το 3,9% των ερωτηθέντων, Λευκό ή Άκυρο 2,6%, Αποχή 6,1% και Αναποφάσιστοι 8,1%. Δεν απάντησε το 1% του δείγματος.

Στην εκτίμηση ψήφου μετά την αναγωγή επί των εγκύρων η διαφορά μεγαλώνει στις 5,3 ποσοστιαίες μονάδες. Συγκεκριμένα ο ΣΥΡΙΖΑ συγκεντρώνει 36% και η ΝΔ 30,7%. Τρίτο κόμμα «Το Ποτάμι» με 7,2%. Ακολουθούν η Χρυσή Αυγή με 5,4%, το ΚΚΕ με 4,9%, οι Ανεξάρτητοι Έλληνες με 4,2%, το ΠΑΣΟΚ με 4%, το Κίνημα Δημοκρατών Σοσιαλιστών με 1,6% και ο ΛΑΟΣ με 1,2%. Άλλο κόμμα 4,8%.

Rass | Επένδυση

Προβάδισμα του ΣΥΡΙΖΑ, με 4,8 ποσοστιαίες μονάδες στην πρόθεση ψήφου έναντι της ΝΔ δείχνει η δημοσκόπηση της Rass, η οποία θα δημοσιευτεί αύριο, Παρασκευή 23 Ιανουαρίου, στην εφημερίδα «Επένδυση».

Ειδικότερα σε ό,τι αφορά την πρόθεση ψήφου ο ΣΥΡΙΖΑ συγκεντρώνει 31,3% και η ΝΔ 26,5%. Τρίτο κόμμα εμφανίζεται «Το Ποτάμι» με 6,4%. Ακολουθούν το ΚΚΕ με 5,4%, η Χρυσή Αυγή με 5,1%, το ΠΑΣΟΚ με 4,3%, οι Ανεξάρτητοι Έλληνες με 3,8% και το Κίνημα Δημοκρατών Σοσιαλιστών με 2,5%.

Άλλο κόμμα 5,5%. Λευκό ή άκυρο 1%, ενώ αδιευκρίνιστη είναι η ψήφος του 8,2% του δείγματος.

 

Palmos Analysis | TVXS

Προβάδισμα του ΣΥΡΙΖΑ με 9,9 ποσοστιαίες μονάδες έναντι της ΝΔ στην πρόθεση ψήφου εμφανίζει η δημοσκόπηση της Palmos Analysis για λογαριασμό της ιστοσελίδας tvxs.gr.

Συγκεκριμένα, στο ερώτημα «αν είχαμε σήμερα εθνικές (βουλευτικές) εκλογές ποιο από τα παρακάτω κόμματα θα ψηφίζατε;» τον ΣΥΡΙΖΑ επιλεγεί το 30,2% και τη ΝΔ το 20,3% των ερωτηθέντων (τα ποσοστά των δύο ήταν 28,7% και 21,8%, αντίστοιχα, στη δημοσκόπηση που είχε παρουσιάσει η ίδια εταιρεία το διάστημα 12 -15 Ιανουαρίου 2015).

Στην τρίτη θέση εμφανίζεται η Χρυσή Αυγή με 6,8%. Ακολουθούν «Το Ποτάμι» με 5,1%, το ΚΚΕ με 4,3%, το ΠΑΣΟΚ με 3,4%, οι Ανεξάρτητοι Έλληνες με 2,2%, το Κίνημα Δημοκρατών Σοσιαλιστών με 1,7% και το ΛΑ.Ο.Σ με 1,3%.

Άλλο κόμμα επέλεξε το 4,5% του δείγματος, ενώ ένα 15,2% δήλωσαν ότι δεν έχουν αποφασίσει. Λευκό/Άκυρο 1,8%. Αποχή 2,7%. Δεν απάντησε το 0,6% των ερωτηθέντων.

Στο ερώτημα «μεταξύ του κ. Σαμαρά και του κ. Τσίπρα, ποιος θεωρείτε ότι είναι καταλληλότερος για πρωθυπουργός», τον κ. Σαμαρά επιλέγει το 35% και τον κ. Τσίπρα το 32%. Κανένας από τους δύο απάντησε (αυθόρμητα) το 27%. Δεν απάντησε ένα 6% του δείγματος.

Στο ερώτημα για την παράσταση νίκης («ανεξάρτητα από το ποιο κόμμα εσείς ψηφίζετε, ποιο κόμμα θεωρείτε ότι θα έρθει πρώτο στις επόμενες βουλευτικές εκλογές») το 77% απάντησε ο ΣΥΡΙΖΑ και το 11% απάντησε η ΝΔ. Άλλο 1%. Δεν απάντησε το 11% των ερωτηθέντων.

 

Με αφορμή την παραίτηση Μάρκαρη, μικρογραφία της χώρας η εικόνα του ΕΚΚ

Δεν είναι η παραίτηση του Πέτρου Μάρκαρη από τη θέση του προέδρου του Δ.Σ του Ελληνικού Κέντρου Κινηματογράφου η «είδηση», αλλά οι λόγοι που εξώθησαν έναν από τους αναγνωρισμένους και διεθνώς Ελληνες συγγραφείς να δηλώνει ότι θεωρεί «έως και προσβλητικό για το άτομό του να συνεχίσει να ασκεί τα καθήκοντά του». Και να καταλήγει: «Καλώς ή κακώς, δεν διαθέτω προσόντα διαιτητή αγώνων πυγμαχίας, ούτε και έχω ασκηθεί στις πολεμικές τέχνες».

Λίγο περισσότερο από μισό χρόνο άντεξε ο Π. Μάρκαρης στη θέση αυτή, με μια σύνθεση Δ.Σ. που χαρακτηριζόταν ευρέως ως «απασφαλισμένη χειροβομβίδα». Η ασυνεννοησία και οι διενέξεις ήταν αναμενόμενες. «Σήμερα η σύγκρουση αυτή έχει ξεπεράσει προ πολλού τα όρια των συνεδριάσεων του Δ.Σ. και έχει μεταφερθεί στους διαδρόμους του ΕΚΚ, όπου κατά την τελευταία συνεδρίαση του Δ.Σ. ένα μέλος να αποκαλεί το άλλο “προδότη” και το άλλο να απειλεί τον “αντίπαλό” του ότι τον έχει φακελώσει και μπορεί να τον κάψει…», σημειώνει στην επιστολή ο κ. Μάρκαρης. Αφού χρεώνει και στον νυν υπουργό Πολιτισμού κ. Τασούλα ότι «η αδράνεια που επέδειξε και η διατήρηση της εκκρεμότητας επιβάρυναν το κλίμα», προχωράει στη διαπίστωση: «Δυστυχώς, πολύ φοβάμαι ότι ακόμη δεν έχουμε δει τα χειρότερα».

Ο ίδιος εξηγεί ότι παρέμεινε, παρά τις δυσκολίες, για να μπορέσει «να εγκρίνει το Δ.Σ. ώς το τέλος του παρελθόντος χρόνου «προτάσεις για τη χρηματοδότηση ταινιών, ούτε ώστε οι δημιουργοί του κινηματογραφικού χώρου να ξεκινήσουν ή να συνεχίσουν απρόσκοπτα τις ταινίες τους». Υπενθυμίζουμε πως το ΕΚΚ λειτουργεί (;) πλέον με υπηρεσιακό γενικό διευθυντή εφόσον έληξε στις 15 Ιανουαρίου και η παράταση της θητείας του Γρηγόρη Καραντινάκη…

Ο,τι συμβαίνει στο Δ.Σ. του ΕΚΚ δεν είναι παρά άλλη μια ανησυχαστική λεπτομέρεια από την ταραγμένη, μεγάλη εικόνα, που είναι η χώρα…

Μαρία Κατσουνάκη

Είναι όλοι στο Νταβός, εκτός από την Ελλάδα

 Τo 2010 ήταν η προτελευταία χρονιά που η ελληνική κυβέρνηση έστειλε επίσημους αντιπροσώπους στο Διεθνές Οικονομικό Φόρουμ (WEF). Κατά κοινή ομολογία, η εμπειρία του Νταβός εκείνη τη χρονιά είχε υπάρξει καταλυτική για τον τότε πρωθυπουργό Γιώργο Παπανδρέου. Παρά τις αυξανόμενες πιέσεις από τους επενδυτές και τους Ευρωπαίους, ο κ. Παπανδρέου πριν πάει, θεωρούσε ακόμα ότι είχε το πολιτικό κεφάλαιο και τον χρόνο για να αλλάξει την εικόνα της Ελλάδας και να αποτρέψει τον αποκλεισμό της από τις χρηματαγορές.

Στο Νταβός εκείνης της χρονιάς, η αισιοδοξία του συνθηκολόγησε ύστερα από πέντε μέρες ασφυκτικής πολιορκίας από τραπεζίτες, επενδυτές, Ευρωπαίους εταίρους και δημοσιογράφους (ιδιαίτερα εκείνο το αξέχαστο κυνηγόσκυλο των Financial Times). Μαζί με τον Γ. Παπακωνσταντίνου, που ταξίδεψε στο ελβετικό θέρετρο τελευταία στιγμή, σε βαθμό που έπρεπε να εγγραφεί ως μέλος της ομάδας ασφαλείας του πρωθυπουργού, ο κ. Παπανδρέου επιχείρησε να παρουσιάσει τα σχέδιά του για την ελληνική οικονομία. Αλλά η ομοβροντία αμείλικτων ερωτημάτων και αρνητικών δημοσιευμάτων, που προκάλεσε ανοδικό άλμα των spreads, τους υποχρέωσε σε κατάσταση άμυνας.

Μετά το 2011, η ελληνική κυβέρνηση απείχε από το Νταβός. Φέτος, που η ελληνική κρίση μοιάζει πάλι να θεριεύει, ο εκτελεστικός διευθυντής του Φόρουμ, Φίλιπ Ρέσλερ, σύμφωνα με πληροφορίες της «Κ», επιχείρησε να εξασφαλίσει τη συμμετοχή υψηλόβαθμων Ελλήνων κυβερνητικών ή τραπεζικών στελεχών. Η αβεβαιότητα ενόψει των εκλογών της Κυριακής είχε ως αποτέλεσμα να μη βρει ανταπόκριση. Οι ελληνικές παρουσίες περιορίστηκαν στον Δ. Παπαλεξόπουλο, επικεφαλής της τσιμεντοβιομηχανίας «Τιτάν», στον Γ. Κουμάνταρο, επιχειρηματία και εφοπλιστή με έδρα τη Νέα Υόρκη και βασικό πεδίο δράσης τη Νιγηρία, και στον Κύπριο νομπελίστα οικονομολόγο Χ. Πισσαρίδη.

Δεν είναι η πρώτη φορά που η Ελλάδα είναι πηγή βασάνων για τον κ. Ρέσλερ. Ο βιετναμέζικης καταγωγής Γερμανός μάς είναι πιο γνωστός ως αρχηγός των Ελεύθερων Δημοκρατών (FDP) και υπουργός Οικονομίας στη δεύτερη κυβέρνηση Μέρκελ. Κατά την περίοδο αυτή, τήρησε σκληρή στάση έναντι της χώρας μας, η οποία, ωστόσο, δεν του απέφερε τα προσδοκώμενα εκλογικά κέρδη: στις εκλογές του 2013 το FDP κατρακύλησε κάτω από το κατώφλι του 5% και έμεινε εκτός της γερμανικής Βουλής. Μεταξύ των πιο προβεβλημένων ομιλητών της χθεσινής πρώτης ημέρας ήταν ο Ματέο Ρέντσι, που μία μέρα μετά τα τεσσαρακοστά του γενέθλια εμφανίστηκε σε πάνελ μαζί με τον κ. Ρέσλερ. Ο κ. Ρέντσι, με τα ακατέργαστα, αμιγώς ιταλικά αγγλικά του, μίλησε για τις διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις που έχει δρομολογήσει στη χώρα του από τον περασμένο Φεβρουάριο, όταν ανέλαβε την πρωθυπουργία. Εξηγώντας την επιτακτική ανάγκη για εκ βάθρων αλλαγές στην Ιταλία (την οποία θέλει να μετατρέψει σε «εργαστήριο καινοτομίας αντί για μουσείο»), τόνισε παράλληλα την ανάγκη αλλαγής πορείας στην ευρωπαϊκή οικονομική πολιτική. Τo Σύμφωνο Σταθερότητας και Ανάπτυξης, είπε, εδώ και καιρό εφαρμόζεται με πολύ μεγαλύτερη έμφαση στη σταθερότητα παρά στην ανάπτυξη.

Νωρίτερα, ο πρώην διοικητής της Bundesbank και νυν πρόεδρος της UBS, Αξελ Βέμπερ, δήλωνε ότι θεωρούσε αβέβαιο το μέλλον του ευρώ. Γνήσιος Γερμανός, ο κ. Βέμπερ επέρριψε την ευθύνη γι’ αυτό ακέραια στις χώρες της περιφέρειας, στις διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις που έγιναν τις οποίες κρίνει ανεπαρκείς.

Η Νατάλια Γιαρέσκο, υπουργός Οικονομικών της Ουκρανίας, χαρακτήρισε «ψίχουλα» την οικονομική βοήθεια που έχει λάβει η χώρα της από τη διεθνή κοινότητα σε σύγκριση με τα ελληνικά προγράμματα. Ο Κεν Ρόγκοφ, πρώην επικεφαλής οικονομολόγος του ΔΝΤ, αναφέρθηκε στον κίνδυνο πολιτικής αστάθειας στην Ευρωζώνη, αλλά έδωσε μεγαλύτερη έμφαση στην Ισπανία.

Γενικότερα, η αίσθηση που μετέφεραν συμμετέχοντες στο Φόρουμ στην «Κ» ήταν ότι -σε αντίθεση με χρονιές όπως το 2010 ή το 2012- το ελληνικό πρόβλημα δεν ήταν στο επίκεντρο της συζήτησης. Επιβεβαίωσαν έτσι το αφήγημα ότι η Ελλάδα δεν θεωρείται πλέον συστημική – και συνεπώς ότι οι Ευρωπαίοι δεν θα διστάσουν να τηρήσουν σκληρή στάση απέναντι στη νέα κυβέρνηση αν αποδειχθεί μη συνεννοήσιμη. «Τα προβλήματα που τους απασχολούν είναι πλέον μεγαλύτερα», δήλωσε μία πηγή στην «Κ» σχετικά με τους Ευρωπαίους.

Το πιο άμεσο εξ αυτών αφορά το πρόγραμμα αγοράς κρατικών ομολόγων από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα – ζήτημα τεράστιας σημασίας και για τις ελληνικές εκλογές. Σήμερα στις 2.15 τοπική ώρα θα μιλήσει στο Φόρουμ η Αγκελα Μέρκελ. Μισή ώρα νωρίτερα θα έχει ανακοινωθεί η απόφαση της ΕΚΤ. Ηδη, χθες, η Γερμανίδα καγκελάριος παραίνεσε τους κεντρικούς τραπεζίτες να μη στείλουν «λάθος μήνυμα» με την απόφασή τους για ποσοτική χαλάρωση. Το μήνυμα, πάντως, προς τους Ελληνες ψηφοφόρους αναμένεται να είναι δυσοίωνο.

 Γιάννης Παλαιολόγος

Καθημερινή

ΕΚΤ: Ολοκλήρωση αξιολόγησης και εφαρμογή προγράμματος για αγορά ομολόγων

Η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα διέβη τον Ρουβίκωνα της νομισματικής πολιτικής ανακοινώνοντας αγορές κυρίως κρατικών ομολόγων αλλά και ιδιωτικών τίτλων ύψους 60 δισ. ευρώ το μήνα μέχρι και τον Σεπτέμβριο του 2016, ανακοίνωσε πριν από λίγα λεπτά ο πρόεδρος της ΕΚΤ κ. Μάριο Ντράγκι. Επειδή όμως υπολογίζονται και οι αγορές ομολόγων που ήδη έχουν γίνει, το μηνιαίο ποσό αγορών περιορίζεται σε περίπου 50 δισ. ευρώ τον μήνα και το συνολικό ποσό των ελάχιστων αγορών στα 950 δισ. ευρώ.

Οσον αφορά τις αγορές ελληνικών κρατικών ομολόγων ο κ. Ντράγκι είπε ότι θα υπάρξουν προυποθέσεις και ρυθμίσεις για χώρες με χαμηλή πιστοληπτική αξιολόγηση που συμμετέχουν σε πρόγραμμα οικονομικής προσαρμογής. Με λίγα λόγια, θα υπάρξουν αγορές ελληνικών κρατικών ομολόγων αφότου ολοκληρωθεί η αξιολόγηση και εφαρμόζεται πρόγραμμα προσαρμογής. Δεν έχουμε ειδικό κανόνα για την Ελλάδα, διευκρίνισε ο κ. Ντράγκι προσθέτοντας ότι προκειμένου να γίνουν  αγορές ελληνικών κρατικών ομολόγων από την Τράπεζα της Ελλάδας η Αθήνα θα πρέπει να εφαρμόζει πρόγραμμα οικονομικής προσαρμογής.

Σύμφωνα με το ΑΠΕ-ΜΠΕ,  η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα θα μπορούσε να αρχίσει να αγοράζει ελληνικά ομόλογα από τον Ιούλιο του 2015 και αφότου η Ελλάδα αποπληρώσει τα ομόλογα που λήγουν τότε και βρίσκονται στο χαρτοφυλάκιο της ΕΚΤ (SMPs), σύμφωνα με τους κανόνες του προγράμματος ποσοτικής χαλάρωσης, απάντησε ο Μάριο Ντράγκι σε σχετική ερώτηση. Συμπλήρωσε ότι και για την Ελλάδα θα ισχύουν οι γενικοί κανόνες που ισχύουν για όλες τις χώρες της ευρωζώνης, δηλαδή η ΕΚΤ θα μπορέσει να αγοράσει έως το 33% των κρατικών ομολόγων που διαπραγματεύονται στη δευτερογενή αγορά, ενώ δεν θα μπορεί να αγοράζει πάνω από το 25% για κάθε μία συγκεκριμένη έκδοση (π.χ. 5ετή ομόλογα). Διευκρινίζεται ότι το χρονικό όριο του Ιουλίου τίθεται διότι η ΕΚΤ διαθέτει στο χαρτοφυλάκιο της ομόλογα του Ελληνικού Δημοσίου, επομένως αν αγόραζε από το Μάρτιο θα ξεπερνούσε το όριο του 33% που έθεσε σήμερα η ίδια.

Το συνολικό ποσό αγορών θα ανέλθει στο 1 τρισεκατομμύριο 80 δισ. ευρώ. “Στο πλαίσιο αυτού του εκτεταμένου προγράμματος οι συνδυασμένες μηνιαίες αγορές κρατικών και ιδιωτικών ομολόγων θα ανέλθουν στο ποσό των 60 δισ. ευρώ” είπε στη διάρκεια της συνέντευξης τύπου ο πρόεδρος της ΕΚΤ κ. Μάριο Ντράγκι. “(Οι αγορές) θα συνεχιστούν μέχρι το τέλος Σεπτεμβρίου 2016 και σε κάθε περίπτωση θα διεξάγονται μέχρι να δούμε διαρκή διόρθωση του πληθωρισμού”. Υπενθυμίζεται ότι στόχος της ΕΚΤ είναι να διατηρεί τον πληθωρισμό κοντά στο 2%. Τον Δεκέμβριο ο πληθωρισμός της Ευρωζώνης υποχώρησε κατά 0,2%.

Παράλληλα ο κ. Ντράγκι ανακοίνωσε ότι οι αγορές θα συνεχιστούν μέχρι ο πληθωρισμός να επιστρέψει στο 2% που είναι ο στόχος της ΕΚΤ. Πρόκειται για συνδυασμό που προβλέπει ανοιχτό πρόγραμμα αγορών μέχρι να επιτευχθεί ο στόχος του πληθωρισμού και με ελάχιστο όριο αγορών 1 τρισ. 80 δισ. ευρώ. Ωστόσο οι αγορές θα γίνουν από τις εθνικές κεντρικές τράπεζες, μια υποχώρηση στην πίεση των Γερμανών να μην υπάρξει διαμοιρασμός του ρίσκου σε κεντρικό επίπεδο. Παρ’ όλα αυτά ο κ. Ντράγκι ανακοίνωσε ότι αν υπάρξουν απώλειες ΕΚΤ θα επωμιστεί το 20% των πρώτων ζημιών και το υπόλοιπο θα το αναλάβουν οι εθνικές κεντρικές τράπεζες. Πρόκειται για προσπάθεια να συμβιβαστούν οι απαιτήσεις των Γερμανών και να διατηρηθεί το δόγμα περί ενιαίας νομισματικής πολιτικής στην Ευρωζώνη. Οι αγορές σίγουρα εντυπωσιάστηκαν με το ευρώ να υποχωρεί περισσότερο από 1,5 σεντ, στο 1,1455 έναντι του δολαρίου, δηλαδή στο χαμηλότερο επίπεδο των τελευταίων 11 ετών. O πανευρωπαϊκός δείκτης FTSEurofirst 300 ενισχυόταν κατά 0,7%.

Την ίδια ώρα οι αποδόσεις των ιταλικών και ισπανικών δεκαετών ομολόγων υποχωρούσαν σε νέο χαμηλό ιστορικό επίπεδο, δηλαδή στο 1,639% και 1,491% αντίστοιχα. Και το ελληνικό 10ετές κρατικό ομόλογο υποχωρούσε κατά 9 μονάδες βάσης στο 9,25%.

Αμετάβλητα τα επιτόκια

Αμετάβλητα αποφάσισε να διατηρήσει τα βασικά επιτόκια αναφοράς, κατά τη σημερινή συνεδρίαση του διοικητικού της συμβουλίου, η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, σύμφωνα με ανακοίνωσή της.

Συγκεκριμένα, το επιτόκιο για πράξεις κύριας αναχρηματοδότησης του Ευρωσυστήματος παραμένει στο επίπεδο του 0,05%, αυτό που αφορά πράξεις διευκόλυνσης οριακής χρηματοδότησης στο επίπεδο του 0,30% και το επιτόκιο διευκόλυνσης αποδοχής καταθέσεων στο επίπεδο του -0,20%.

Καθημερινή

Η ξανθιά δικηγόρος του Π. Βλαστού με τα ακριβά γούστα!

Η 35χρονη Αδαμαντία Αγγελέτου, κόρη βιοπαλαιστών από τον Πειραιά «έμπλεξε» με τον βαρυποινίτη Π. Βλαστό. Παρά το εντυπωσιακό της σεξαπίλ η ξανθιά δικηγόρος του Παναγιώτη Βλαστού, Αδαμαντία Αγγελέτου δεν κατάφερε να πείσει τους ανακριτές Διαφθοράς και τον αρμόδιο Εισαγγελέα Γνωμοδοτήσεων και κρίθηκε προφυλακιστέα.

 

Η 35χρονη Αδαμαντία κόρη βιοπαλαιστών από τον Πειραιά πέρασε το κατώφλι της Ευελπίδων την Τετάρτη το πρωί όχι για να υπερασπιστεί κάποιο υπόδικο, αλλά τον ίδιο της τον εαυτό.

Από την πρώτη στιγμή τα βλέμματα όλων έπεσαν πάνω στο στενό μαύρο φόρεμά της με το στενό άσπρο πουκάμισο που τόνιζαν το πληθωρικό της στήθος, αλλά και στις μαύρες γόβες με την χαρακτηριστική κόκκινη σόλα σήμα κατατεθέν του Christian Louboutin.

Οι περισσότεροι ήξεραν για το ακριβό της γούστο, χαρακτηριστικό είναι ένα παράδειγμα όταν κάποια στιγμή στο παρελθόν πήγε να μπει στη ΓΑΔΑ και εκεί μάλωσε με τους
φρουρούς αφού δεν έβγαζε από πάνω της το παλτό της μάρκας Burberry!

Κι, όμως η σέξι εμφάνισή της δεν ήταν εκείνη που τη βοήθησε στην καριέρα της, αφού όπως λένε άνθρωποι που την γνώριζαν από παλιά, «η Αδαμαντία ήταν ένα καλό παχουλό κορίτσι, που της άρεσε το διάβασμα». Ήταν αρκετά δραστήρια και πάντα συμμετείχε σε δραστηριότητες του Πανεπιστημίου, όταν σπούδαζε.

Το διαζύγιο των γονιών της την είχε επηρεάσει αρκετά. Έχασε τα παραπανίσια κιλά έκοψε τα μαλλιά της ενώ μόλις βρήκε την ευκαιρία έκανε τατουάζ ένα διαμάντι.

Από νωρίς διακρίθηκε μεταξύ άλλων δικηγόρων γεγονός που τη βοήθησε να συνεργαστεί με μεγάλο δικηγορικό γραφείο του Πειραιά, μέχρι που αποφάσισε να ανοίξει το δικό της γραφείο.

Όπως λένε άνθρωποι που την γνωρίζουν η Αδαμαντία εκτός από πολύ καλή δικηγόρος στον ελεύθερο χρόνο της τον περνούσε με φίλους, ενώ της άρεσε να φορά το κράνος της και να
κάνει βόλτες με τη μηχανή της. Άνθρωπος έξω καρδιά, όπως φαίνεται από τις φωτογραφίες της στο Facebook διασκέδαζε αρκετά και χαιρόταν τη ζωή.

Πριν από δυο χρόνια, όπως η ίδια υποστήριξε στην κατάθεσή της, της ανέθεσε η Εισαγγελία Πειραιά την υπεράσπιση του Παναγιώτη Βλαστού, με τον οποίο δεν είχε ποτέ ερωτική σχέση αλλά επαγγελματική. Η ίδια υποστήριξε επίσης πως βρέθηκε μπλεγμένη αφού η ξαδέρφη του Βλαστού, «Λίτσα» την είχε «άχτι» και κατέθεσε εναντίον της. Την ίδια άποψη έχει και ο πατέρας της Αδαμαντίας Εύανδρος ο οποίος μιλώντας αποκλειστικά στο protothema.gr είπε:

Alert – Ντράγκι, 60 δισ. μηνιαίως από το Μάρτιο και μετά. Ιστορική απόφαση

Το σχέδιο QE (ποσοτικής χαλάρωσης) της ΕΚΤ ισοδυναμεί με 1,1 τρισ.ευρ

 

Η αγορά ομολόγων θα φτάσει ως το Σεπτέμβριο του 2016

 

Θα υπάρξουν πρόσθετα κριτήρια επιλεξιμότητας στην περίπτωση χωρών που βρίσκονται σε πρόγραμμα βοήθειας από ΕΕ και ΔΝΤ, δηλαδή στην περίπτωση της Ελλάδας

 

 

Μεγάλη πτώση του ευρώ την ώρα που ο πρόεδρος της ΕΚΤ Ντράγκι κάνει ανακοινώσεις για το πρόγραμμα

 

 

 

Συνεργασία Adel – Lady Gaga;

Μια φωτογραφία στην οποία ποζάρει δίπλα στην Βρετανίδα τραγουδίστρια Αντέλ ανάρτησε στα social media η Lady Gaga τροφοδοτώντας έτσι τις φήμες που υποστηρίζουν ότι οι δύο τραγουδίστριες θα κάνουν ντουέτο σε ένα καινούριο τραγούδι που γράφει η Αντέλ. Κι αν συνδέσουμε τα σενάρια των ημερών, δεν αποκλείεται αυτό το ντουέτο να προορίζεται για τον θρυλικότερο κατάσκοπο της ιστορίας…

Στη φωτογραφία, οι δύο τραγουδίστριες ποζάρουν στο σπίτι της Lady Gaga στο Λος Αντζελες. Η Αντέλ βρίσκεται στο Λος Αντζελες για την ηχογράφηση του νέου πολυαναμενόμενου άλμπουμ της. Κι εδώ ακριβώς μπαίνει στην ιστορία ο διάσημος κατάσκοπος.

Σύμφωνα με ορισμένα σενάρια, αυτό που η Αντέλ ηχογραφεί μυστικά είναι το νέο τραγούδι για την επόμενη ταινία του Τζέιμς Μποντ, Spectre. Σύμφωνα με δημοσίευμα της «Mirror», «όλοι νομίζουν πως η Αντέλ είναι στο Λος Αντζελες για το επόμενο άλμπουμ της, όμως στην πραγματικότητα βρίσκεται εκεί γιατί δουλεύει πάνω σε μια καινούρια ιδέα της για την ταινία του Τζέιμς Μποντ».

Υπενθυμίζεται ότι η Αντέλ είχε τραγουδήσει με επιτυχία και στον προηγούμενο Τζέιμς Μποντ (Skyfall), οπότε σε περίπτωση που ισχύουν οι φήμες θα γίνει η πρώτη τραγουδίστρια που τραγουδά σε πάνω από μία ταινία του Τζέιμς Μποντ μετά την Σίρλεϊ Μπάσεϊ (που είχε τραγουδήσει στα «Goldfinger», «Diamonds are forever» και «Moonraker»).

theToc.gr