Το Rotary Club Corfu Kapodistrias διοργάνωσε με επιτυχία χριστουγεννιάτικο φιλανθρωπικό gala στο Corfu Palace

Έγινε απονομή της τιμητικής αναγνώρισης PAUL HARRIS FELLOW στον κύριο Φωκά, ιδιοκτήτη του Corfu Palace, ως ελάχιστη αναγνώριση για την στήριξή που προσφέρει η οικογένεια Φωκά στον όμιλό και όχι μόνο. Η Κέρκυρα είναι τυχερή που έχει ανθρώπους που τη νοιάζονται. Το Corfu Palace ήταν ο μεγάλος χορηγός της εκδήλωσης όπως και σε προηγούμενες.

Έλσα Δολιανίτη – Πρόεδρος R.C. Corfu Kapodistrias Δρ Ιωάννα Παρηγορίδη – Αντιπρόεδρος Sat.R.C. Athinai Notos Ευτύχιος Ζάρκος – Πρόεδρος R.C. Athinai Notos

‘Ελσα Δολιανίτη, Ευτύχιος Ζάρκος

Δρ. Ιωάννα Παρηγορίδη Αντιπρόεδρος Satellite Rotary Club of Athinai Notos!

Βράβευση Paul Harris του ιδιοκτήτη του Corfu Palace κ. Φωκά.

Στον Όμιλο έγινε η εισδοχή νέου μέλους, της Έλενας Γραμμένου, οικονομολόγο στο επάγγελμα.

«Αγαπητοί φίλοι, είναι μεγάλη η χαρά για τον όμιλό μας να σας έχουμε κοντά μας στην αποψινή βραδιά. Η παρουσία σας μας δίνει δύναμη για να συνεχίσουμε το κοινωνικό έργο του ομίλου μας. Και με την ευκαιρία θέλω να σας καλέσω να σκεφτείτε και τη δική σας συμμετοχή στον όμιλό μας, που πάνω απ’ όλα είναι μια ζεστή παρέα φίλων που όλοι μαζί προσπαθούν για το καλύτερο. Δεν θα ήθελα να σας κουράσουμε άλλο. Να θυμίσω μόνο, ότι κάποια στιγμή θα κυκλοφορήσουν στα τραπέζια οι λαχνοί για τη λαχειοφόρο μας με πολύ πλούσια δώρα. Το προϊόν της λαχειοφόρου προορίζεται να ενισχύσει το σκοπό της βραδιάς. Στο σημείο αυτό θα παραδώσουμε τη σκυτάλη στους εξαιρετικούς μουσικούς μας και θα απολαύσουμε το φαγητό και το ποτό μας».

Classical Greek: A Fondamental Language!

                               By Journalist and writer Justine Frangouli-Argyris

“Classical Greek: When the Past blends with the Future” is a very important conference about Greek Classic Studies that will be realized virtually on 20 December, 17:00EE.

 The symposium is taking place in celebration of a series of successful initiatives, spearheaded by PeopleCert throughout 2021, which ignited renewed excitement around Classical Greek. Starting back in May 2021, PeopleCert presented the launch of the Global First Certification of Classical Greek and all exams were offered free of charge throughout 2021, in recognition of the Bicentennial of the Greek Revolution. Following this launch, the Certification of Classical Greek portfolio has been further enriched with a new certification level.

The symposium will focus on the universal, timeless nature of Classical Greek and the challenges and opportunities involved in teaching it internationally.

 Five world-leading Classical Greek professors will come together online, to present their experiences in teaching Classical Greek and will explore with attendees’ opinions around the applications of Classical Greek in everyday life.

We asked Prof. Gerardo Guzmàn, who teaches Ancient Greek at the Accademia Vivarium Novum a few key questions:

1. According to the symposium’s title, The Past Blends with the Future. Is this really feasible? Could literacy of Classical Greece truly blend with an uncertain future?

“By seeing that the future is always uncertain and unpredictable, we find ourselves in the need of getting acquainted with our past in order to learn from the vicissitudes, experiences, and ideas of those who came before us that can help us understand the present while also being able to look forward to things to come. Classical literature, therefore, is an opened door through which we can have access to these treasures full of wisdom and examples. Yet, the key that opens that door is the active and direct reading of the classics in the original language. Anyone that goes as far as suggesting that this collection of knowledge should be better off forgotten or “canceled” incurs the danger of forgetting not only the mistakes previously made by others but also solutions already found to some of our current problems and difficulties. As Isocrates says, “When you are about to make a decision, take a look to the past, lay hold of examples, for uncertain things can be clarified by situations already made clear”.

2. How would you visualize a world in which Classical Greek was abolished?

“If we were to take the decision of abolishing the study of Ancient Greek, we would condemn all future generations to obey preestablished opinions. It is through language that we have the means to talk face to face with an author through an exchange of views, as well as a way of comparing our modern ideas with the thoughts of writers from classical times. Without this capacity, it is impossible to go freely on the quest for truth, for we must only passively receive and repeat doctrines handed down by others through the narrow frame which is translation.”

. How do you envision the future of Classical Studies Internationally?

“If “specialists” were the only to take care of these studies, we would be creating the notion that Classical Studies only pertain to a small, reduced, and elite group despite that it is in fact a discipline that concerns the whole human race. By being able to renovate the pedagogical methodologies, we shall be able to enrich the generations to come with the treasures that this language has to offer. Thus, in the spirit of every young person, the desire of studying the Classics which subsequently paves the way to many other fields of human knowledge will be sowed. “

The Keynote speakers will be :

• Prof. Georgia Xanthaki-Karamanou, Professor Emerita of Ancient Greek Literature at the Faculties of Philology, Universities of Athens and of the Peloponnese
• Prof. Luigi Miraglia, Founder and President of the Accademia Vivarium Novum
• Prof. Christophe Rico, Faculty Member of the Université de Strasbourg, Ancient Greek Professor at École biblique et archéologique française de Jérusalem (EBAF), and Dean at the Polis Institute

• Prof. Mauro Agosto, Professor of Classical Philology at the Pontificia Università Lateranense
• Prof. Gerardo Guzmàn, Professor of Ancient Greek at the Accademia Vivarium Novum

Following the keynote speeches, a Committee of Experts in the ways and methods of learning Classical Greek will discuss universal views and their day-to-day own experiences with their Classical Greek students. These experts are:

• Prof Christoforos Charalampakis, Professor of Linguistics at the National & Kapodistrian University of Athens, School of Philosophy, Faculty of Philology
• Prof. Jacques Bouchard, Professor of Modern Greek Literature & Director of the Center for Neohellenic Studies at the University of Montreal Canada
• Prof. Juan Coderch, Senior Language Tutor in Ancient Greek & Latin, Univesity of St Andrews, Scotland
• Prof. Andrew Morehouse, Ancient Greek and Latin Language Tutor Boston MA,
• Prof. Jenny Teichmann | Ancient Greek and Latin Language Tutor, Berlin Germany The discussion will be moderated by journalist Irene Nikolopoulou.

To extend their warm welcome, we will be honoured to have with us:

• Mr Byron Nicolaides, Founder, and CEO of PeopleCert
• Mr. Angelos Syrigos, Deputy Minister of Education
• Mr. Ioannis Chrysoulakis, Secretary-General for Greeks Abroad and Public Diplomacy

To join the event, you may click on the link below:

To those of you who decide to honour us with your presence, we are happy to offer a free online voucher

for our LanguageCert Classical Greek A1 certification

Ο Ιδρυτής και Διευθύνων Σύμβουλος του Ομίλου PeopleCert Βύρων Νικολαΐδης έχει την τιμή να προσκαλέσει όσους ενδιαφέρονται στη διαδικτυακή συνάντηση με θέμα «Αρχαία Ελληνικά: Όταν το Παρελθόν συμπορεύεται με το Μέλλον» στις 20 Δεκεμβρίου 2021 και ώρα 5:00μμ.

Η συνάντηση πραγματοποιείται σε συνέχεια μιας σειράς επιτυχημένων δράσεων της PeopleCert οι οποίες ζωντάνεψαν εκ νέου το ενδιαφέρον γύρω από την Αρχαία Ελληνική γλώσσα.

Τον περασμένο Μάιο, η PeopleCert παρουσίασε την πρώτη Πιστοποίηση Αρχαίων Ελληνικών Παγκοσμίως, η οποία αναπτύχθηκε από την LanguageCert και προσφέρεται δωρεάν όλο το τρέχον έτος, με αφορμή την επέτειο των 200 χρόνων από την Ελληνική Επανάσταση του 1821.

Αυτή η πιστοποίηση Αρχαίων Ελληνικών σήμερα ενδυναμώνεται ακόμα περισσότερο με νέο περιεχόμενο, το οποίο και θα παρουσιαστεί αναλυτικά κατά τη διάρκεια της εκδήλωσης.

Η συνάντηση στις 20 Δεκεμβρίου έχει στόχο την ανάδειξη της οικουμενικότητας της Αρχαίας Ελληνικής γλώσσας και των προκλήσεων της διεθνούς διδασκαλίας της.

Πέντε διεθνώς διακεκριμένοι καθηγητές θα παρουσιάσουν τις εμπειρίες τους από τη διδασκαλία των Αρχαίων Ελληνικών στην Ελλάδα και το εξωτερικό ενώ επιπλέον εξέχοντες καλεσμένοι θα συμμετάσχουν για να μοιραστούν μαζί μας τις δικές τους απόψεις γύρω από τη χρησιμότητα της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας σε όλες τις εκφάνσεις της καθημερινότητας.

Κεντρικοί Ομιλητές:

• Prof. Luigi Miraglia, Ιδρυτής και Πρόεδρος της Accademia Vivarium Novum
• Prof. Christophe Rico, Μέλος του Διδακτικού Προσωπικού του Université de Strasbourg, Καθηγητής Αρχαίων Ελληνικών στην École biblique et archéologique française de Jérusalem (EBAF), και Πρύτανης του Polis Institute
• Dr. Mauro Agosto, Καθηγητής Κλασσικής Φιλολογίας στο Pontificia Università Lateranense
• Prof. Gerardo Guzmàn, Καθηγητής Αρχαίων Ελληνικών στην Accademia Vivarium Novum
• Καθηγήτρια Γεωργία Ξανθάκη-Καραμάνου, Καθηγήτρια Πανεπιστημίων Αθηνών και Πελοποννήσου

Τη συζήτηση θα συντονίσει η δημοσιογράφος Ειρήνη Νικολοπούλου.

O κύριος Βύρων Νικολαΐδης θα απευθύνει χαιρετισμό.

Μπορείτε να κάνετε εγγραφή για τη διαδικτυακή συνάντηση στον παρακάτω σύνδεσμο:

Η παρουσία σας θα μας τιμήσει ιδιαίτερα

Με εκτίμηση, PeopleCert

«Μια… ωραία ατμόσφαιρα» είναι τα «κεφάλια» στο ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ.

Γράφει ο Θάνος Οικονομόπουλος

Λένε τη μια μέρα, ξελένε την άλλη, ορκίζονται όλοι μαζί για την… ενότητα στην επόμενη μέρα, αλλά αυτή την «ενότητα» ο καθένας τη βλέπει από τη δική του σκοπιά.

Εντάξει, οι εκλογές (ιδίως οι εσωκομματικές…), έχουν τις αγριάδες τους, τα έμμεσα και άμεσα χτυπήματα κάτω από τη ζώνη, τις αμφίσημες τοποθετήσεις, τις άμεσες αλλά και μακροπρόθεσμες προσωπικές φιλοδοξίες που καθείς ελπίζει να εκπληρώσει.

Αλλά να βγαίνει ο Γιώργος Παπανδρέου, με το βάρος του ονόματος και των προηγούμενων θέσεών του, και να λέει ανερυθρίαστα χοντρά ψέματα για την πολιτεία του ανθυποψηφίου του Νίκου Ανδρουλάκη, είναι -όπως και να το κάνεις- ελαφρώς… ξεφτίλα και προκαταβολικά απαξιωτικό για το «νέο» που λένε ότι φιλοδοξούν όλοι να φτιάξουν.

Βγαίνει σχεδόν κάθε βράδυ (όπως και ο κ. Ανδρουλάκης) και σε κάποιο κανάλι. Τους στριμώχνουν, υποτίθεται, οι τηλεαστέρες που τους έχουν καλέσει, τον κ. Ανδρουλάκη για το όντως μειονέκτημα που θα αντιμετωπίσει, αν εκλεγεί, να είναι αρχηγός κόμματος που… δεν θα μπορεί να διαλέγεται και να κρίνει τους πολιτικούς αντιπάλους του μέσα στη Βουλή, αφού δεν είναι βουλευτής. Απαντά (τυπικά και θεσμικά σωστά) ότι υπάρχουν διαδικασίες να τον εκπροσωπεί μέλος της κοινοβουλευτικής ομάδας που θα ψηφισθεί από την ίδια -προφανώς κατόπιν δικής του υπόδειξης. Και ο Τσίπρας, όταν ο Αλαβάνος τον… έχρισε αρχηγό του ΣΥΡΙΖΑ, εκτός Βουλής ήταν και τον εκπροσωπούσε ο πολιτικός «πατέρας» του, Αλαβάνος.

Το αξιοπερίεργο είναι ότι τον Παπανδρέου (που η αλήθεια είναι ότι τα ΜΜΕ δεν τον «πολυπάνε»…) όχι μόνο δεν τον στριμώχνουν, ρωτώντας τον τι «νέο» και «ανανεωτικό» είναι δυνατόν να ευαγγελίζεται ένας 70άρης πολιτικός, με το δικό του καταδικασμένο από την κοινωνία πολιτικό παρελθόν, αλλά αποφεύγουν να τον καλέσουν να απαντήσει πώς στην ευχή είναι δυνατόν ένας… πρόεδρος κόμματος (ΚΙ.ΔΗ.ΣΟ) που μετέχει στο ΚΙΝ.ΑΛ να διεκδικεί την προεδρία ενός… άλλου κόμματος που μετέχει επίσης στο ΚΙΝ.ΑΛ, και να μην παραιτείται από το ΚΙ.ΔΗ.ΣΟ! Τέτοια… παραδοξότητα (ψηφίζεις έναν, παίρνεις δύο προέδρους!) μόνον ο ΓΑΠ μπορούσε να την κάνει πολιτική πράξη! Όχι, αφελής είναι; Σου λέει, αν δεν «πάρω» το ΠΑΣΟΚ, θα μου μείνει… το ΚΙ.ΔΗ.ΣΟ να προεδρεύω -μαζί με τη Σοσιαλιστική Διεθνή…

Η μη παρουσία του Ανδρουλάκη, αν εκλεγεί, στο Κοινοβούλιο, η αλήθεια είναι ότι αποτελεί πρόβλημα (μικρό ή μεγάλο, θα αποδειχθεί από το πότε θα γίνουν οι επόμενες εκλογές). Θα πρέπει να υποδείξει πρόεδρο της Κοινοβουλευτικής Ομάδας (η οποία και θα τον αναδείξει) πρόσωπο όχι μόνο της απόλυτης εμπιστοσύνης του, αλλά και ικανό να υποστηρίξει τις πολιτικές θέσεις του νέου προέδρου, οι οποίες προσώρας (λόγω προεκλογικής μάχης, πιθανόν…) είναι γενικόλογες, στρογγυλές, σχεδόν αυτονόητες, λογικές. Κάποιον κυριολεκτικά «αντ’ αυτού».

Δείτε, τώρα, την… τρικυμία εν κρανίω που επικρατεί: ο Παύλος Γερουλάνος (πολιτικό πουλέν του ΓΑΠ, που όμως δεν παραιτήθηκε της υποψηφιότητάς του με το που ο πρώην πρωθυπουργός εκμεταλλευόμενος τον θάνατο της Φώφης Γεννηματά έθεσε υποψηφιότητα για πρόεδρος), ίσως για να… ζητήσει συγγνώμη από τον Παπανδρέου που δεν παραιτήθηκε, τον προτείνει για… πρόεδρο της Κοινοβουλευτικής Ομάδας, αν εκλεγεί ο Ανδρουλάκης, που θα είναι και ο «αντ’ αυτού» του νέου προέδρου! Ποιος, ο ΓΑΠ! Που κάθε μέρα κατηγορεί ότι ο Ανδρουλάκης δεν έχει σχέδιο, πρόγραμμα, σκέψεις και ιδέες! Και ο Γερουλάνος προτείνει ο ΓΑΠ να εκπροσωπήσει αυτό το «τίποτε» στη Βουλή! Άντε τώρα να τους πάρεις στα σοβαρά…

Αλλά και από τους πιο «νέους», και σε ηλικία και σε ύφος, με προδιαγραφές για ανέλιξη κομματική και πολιτική, μια απογοήτευση την εισπράττεις -ίσως λόγω απειρίας ή λόγω σύγχυσης από τη μάχη των «θηρίων».

Ο φέρελπις Παύλος Χρηστίδης, που άφησε άριστες εντυπώσεις στο ντιμπέιτ των πέντε υποψηφίων, βγήκε την περασμένη Τρίτη και είπε ότι την επομένη θα δηλώσει αν στον δεύτερο γύρο θα στηρίξει τον Παπανδρέου ή τον Ανδρουλάκη. Αυτά την Τρίτη. Την… Τετάρτη, όμως, ο κ. Χρηστίδης το ξανασκέφθηκε, αποφάσισε ότι εκπροσωπεί το νέο και αντι-παλαιοκομματικό, το ενωτικό και το παραταξιακό, δήλωσε πως «δεν είναι κομματάρχης του ’60 να δίνει γραμμές!», και περιορίστηκε στο να προτρέψει τους ψηφοφόρους την Κυριακή να πάνε ξανά στις κάλπες…

Γιατί δεν το ‘λεγες, βρε παιδί μου, εξ αρχής; Ποιοι σε παρέσυραν;

Εκλογές στο ΠΑΣΟΚ – ΚΙΝ.ΑΛ: Τι περιμένουν οι πολίτες – Τι έδειξε η κάλπη

 Γράφει ο επικοινωνιολόγος Ιάκωβος Αντώνιος Αρμάος 

HuffingtonPost.gr

Δεν θα ήθελα να προχωρήσω σε βαθυστόχαστες αναλύσεις διότι έχω κάνω γνωστή την εκτίμησή μου από την πρώτη στιγμήπου ο Γιώργος Παπανδρέου ανακοίνωσε την υποψηφιότητα του για την Αρχηγία του ΠΑΣΟΚ – KINAΛ σχετικά με το ποιος θα είναι ο τελικός νικητής.

Εξάλλου, και να μην είχα προχωρήσει στην εκτίμηση που προχώρησα στις 20 Οκτωβρίου 2021, η εμφάνιση του Γιώργου Παπανδρέου στην τηλεόραση του ΣΚΑΙ το βράδυ της 6ης Δεκεμβρίου  ήταν ένα δώρο για την ονομαστική εορτή του Νίκου Ανδρουλάκη, κερασάκι στην τούρτα της οποίας τα κεριά είναι έτοιμος να σβήσει.

Με το βάρος της έκπληξης στις πλάτες του ο κ. Γιώργος Παπανδρέου πρώτον άφησε ανοικτό το σενάριο να ακολουθήσει το παράδειγμα του Σταύρου Θεοδωράκη ο οποίος το 2017 ηττήθηκε παταγωδώς και «ξαναδημιούργησε» το κόμμα του To Ποτάμι, ας μην λησμονούμε ότι το ΚΙΔΗΣΟ είναι ακόμα ενεργό. Τα αποτελέσματα μιας τέτοιας επιλογής είναι ήδη ιστορικά προδιαγεγραμμένα.

Δεύτερον ήταν ο μόνος υποψήφιος που κατέφυγε ανοιχτά εναντίον συνυποψηφίου του (κανείς από τους υπόλοιπους πέντε δεν το έπραξε στον Α’ γύρο σεβόμενος την ουσία της λέξης “ενότητα”). Και μάλιστα με σχετικά υποτιμητικό τρόπο αφού δεν γνωρίζει “ποιες είναι οι θέσεις του.

Τρίτον θυμήθηκε το debate. Ξεπερνώντας ανέμελα ότι είναι ένα λεπτό σημείο το οποίο κάλλιστα θα μπορούσε να εκληφθεί ως απόδειξη έλλειψης σεβασμού απέναντι στους υπόλοιπους συνυποψηφίους του.

Να σημειώσουμε για την ιστορία ότι συνήθως ο πρώτος με διαφορά σε τέτοιες αναμετρήσεις δεν έχει κανένα λόγο να κάνει debate. Εδώ o πρώτος το μόνο που έχει είναι κέρδος. Αλλά δεν θα είναι ανέξοδο κέρδος. Διότι μπορεί ο δεύτερος να έχει ήδη μια ήττα στην πλάτη και μάλιστα μια ήττα που είναι οφθαλμοφανές ότι δεν μπορεί να τη διαχειριστεί, αλλά ήδη λειτουργεί περισσότερο ως πληγωμένο ζώο παρά ως έμπειρος κι ώριμος πολιτικός. Κι αυτό τον καθιστά επικίνδυνο.

Είναι παραπάνω από σαφές ότι ο κ. Γιώργος Παπανδρέου δεν περίμενε με τίποτα το αποτέλεσμα της 5ης Δεκεμβρίου 2021.  

Θα σταθώ μόνο σε ένα σημείο επειδή είναι από εκείνα που δεν άκουσα. Είναι η πολιτική ωριμότητα των Ελλήνων και των Ελληνίδων. Ωριμότητα που φαίνεται περίτρανα από εκείνους που ήθελαν να συμμετέχουν στη διαδικασία επειδή θεωρούσαν ότι τους αφορούσε προσωπικά και που ανέδειξαν πρωτοπόρο έναν νέο άφθαρτο πολιτικό 42 ετών, ο οποίος ναι μεν ήταν ενεργός μέλος της πολιτικής όλα τα χρόνια των μνημονίων αλλά δεν τον βαραίνει καμία απόφαση κι υπογραφή απ’ αυτές που βαραίνουν όλο το υπόλοιπο ενεργό πολιτικό προσωπικό. Είναι ένας νέος πολιτικός που αντιμετώπισε τα θηρία της πολιτικής του παράταξης κι ένα επώνυμο ιερό τέρας της πολιτικής, έναν πρώην πρωθυπουργό που κάποια στιγμή είχε λάβει τη θετική ψήφο του 43,92% των ψηφοφόρων. Και τον κέρδισε. Διότι βλέπουν τα αδιέξοδα, βλέπουν την ανάγκη να υπάρχει ισορροπία στο πολιτικό σύστημα, βλέπουν ότι υπάρχει ανάγκη και ζωτικός χώρος.

Αν ο ζωτικός χώρος αυτός καλυφθεί από το ΠαΣοΚ ή θα επιστρέψουν η ΝΔ πρωτίστως ή ο ΣΥΡΙΖΑ δευτερευόντως προκειμένου να τον «καταλάβουν» μένει να φανεί. Σίγουρα η ΝΔ με άλλη στρατηγική πλέον και με προσήλωση στο κυβερνητικό της έργο μπορεί σχετικά εύκολα να καλύψει το κενό που στην πράξη η ίδια μόνη της δημιούργησε. Ωστόσο σήμερα υπάρχει ζωτικός πολιτικός χώρος που δεν καλύπτεται κι είναι σημαντικός.

Γι’ αυτό θα επαναλάβω τις φράσεις σε εκείνο το κείμενο που είχα γράψει στις 20 Οκτωβρίου 2021, με αφορμή την απόφαση ενός πολιτικού άνδρα ο οποίος μέχρι πρότινος θεωρούσα ότι θα υπερασπιζόταν την υστεροφημία του αλλά όλα δείχνουν ότι καταλήγει ακέφαλος καβαλάρης, ως επίλογο: εκείνο που πραγματικά προκαλεί απορία είναι η διαιώνιση ενός συγκεκριμένου χαρακτηριστικού από μέρος του πολιτικού μας συστήματος: της υποτίμησης των πολιτών. Η Ελλάδα από το 2008 και μετά ζει σε μια διαρκή οικονομική κρίση. Η συγκεκριμένη κρίση έχει λάβει πάρα πολύ βαριά κοινωνικά χαρακτηριστικά. Όποτε γίνονται εκλογές αλλάζει το πολιτικό διοικητικό προσωπικό. Οι πολίτες δεν είναι ευχαριστημένοι και το δείχνουν κάθε φορά στην κάλπη. Παρόλα αυτά πολλοί από το πολιτικό μας σύστημα εκτιμούν ότι μπορούν να τους ελέγξουν ή να τους καθοδηγήσουν. Πλανώνται πλάνην οικτράν.

‘Ερευνα: To Twitter ηγείται των θεωριών συνωμοσιολογίας στην Ελλάδα.

Οι πλατφόρμες κοινωνικής δικτύωσης έχουν μετατραπεί σε βασικά κανάλια παραπληροφόρησης, διάχυσης ψευδών ειδήσεων και πόλωσης, κάτι που έγινε ιδιαίτερα αισθητό εν μέσω πανδημίας, όταν ο κορωνοϊός και τα εμβόλια συνδέθηκαν με κάθε είδους εξωφρενικές απόψεις (από ψευδο-επιστημονικές έως τελείως αντι-επιστημονικές), καθώς και με ποικίλες συνωμοσιολογικές θεωρίες.

Μία νέα ευρωπαϊκή μελέτη, με επικεφαλής έναν Έλληνα ερευνητή της διασποράς, κατέληξε στο συμπέρασμα ότι ανάμεσα στα social media αυτό που επιδεικνύει τη μεγαλύτερη ανθεκτικότητα στις θεωρίες συνωμοσίας και στον ανορθολογισμό είναι το Twitter.

Οι ερευνητές από 19 ευρωπαϊκά πανεπιστήμια, με επικεφαλής τον καθηγητή Ψηφιακής Διακυβέρνησης Γιάννη Θεοχάρη του Τεχνικού Πανεπιστημίου του Μονάχου, οι οποίοι έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό “New Media & Society”, ανέλυσαν στοιχεία από 17 χώρες (16 της Ευρώπης μεταξύ των οποίων η Ελλάδα, καθώς και το Ισραήλ), τόσο πριν όσο και στη διάρκεια της πανδημίας. Εξέτασαν τον ρόλο διαφόρων social media (Twitter, Facebook, YouTube κ.α.) και εφαρμογών όπως το WhatsApp, όσον αφορά τη διασπορά θεωριών συνωμοσίας.

Η μελέτη κατατάσσει την Ελλάδα – μαζί με τη Ρουμανία, την Πολωνία, την Ουγγαρία και το Ισραήλ – στις χώρες όπου ο “δείκτης συνωμοσιολογίας” βρίσκεται πάνω από τον μέσο ευρωπαϊκό όρο, σε αντίθεση με χώρες που βρίσκονται κάτω από τον μέσο όρο (Αυστρία, Δανία, Γερμανία, Ολλανδία, Νορβηγία, Σουηδία, Ελβετία, Βρετανία), ενώ τέσσερις βρίσκονται στον μέσο όρο (Βέλγιο, Γαλλία, Ιταλία και Ισπανία). Γενικά, οι χώρες της ανατολικής Ευρώπης ρέπουν στη συνωμοσιολογία περισσότερο από όλες, οι σκανδιναβικές λιγότερο από όλες, ενώ οι μεσογειακές βρίσκονται κάπου στη μέση (με την χώρα μας να είναι η πιο επιρρεπής στη συνωμοσιολογία στον ευρωπαϊκό Νότο). Από τις 17 χώρες που εξετάστηκαν με βάση τρεις συνωμοσιολογικές ερωτήσεις σχετικά με την Covid-19, έτσι ώστε να αξιολογηθεί ο βαθμός που είναι εξαπλωμένες αυτές οι πεποιθήσεις σε κάθε χώρα, η Ρουμανία ήταν με διαφορά “πρωταθλήτρια” συνωμοσιολογίας, η Πολωνία ήταν δεύτερη, η Ουγγαρία τρίτη και η Ελλάδα τέταρτη μαζί με το Ισραήλ.

Η βασική διαπίστωση της έρευνας ήταν ότι το Twitter έχει ιδιαίτερα χαρακτηριστικά, όπως το ότι είναι πιο εστιασμένο στην κατανάλωση ειδήσεων, άρα αντιμετωπίζει αυξημένη κοινωνική πίεση αναφορικά με το περιεχόμενο των αναρτήσεων του, πράγμα που μειώνει τη συχνότητα διάχυσης μέσω αυτού αναληθών, ανακριβών, ανεπιβεβαίωτων και “εναλλακτικών” (συνήθως ψευδών) πληροφοριών.

Οι ερευνητές επεσήμαναν ότι δεν ενθαρρύνουν όλες οι πλατφόρμες στον ίδιο βαθμό τις συνωμοσιολογικές θεωρίες. Στο Twitter π.χ. “το περιεχόμενο που βασίζεται σε τέτοιες θεωρίες μπορεί γρήγορα να απομυθοποιηθεί ή πιθανώς να ‘πνιγεί’ από πληροφορίες καλύτερης ποιότητας ή από τον μεγάλο αριθμό ανθρώπων που είναι πρόθυμοι να παρέμβουν για να διορθώσουν γρήγορα την παραπληροφόρηση”. Επιπλέον, σύμφωνα με τη μελέτη, οι χρήστες του Twitter συνδυάζουν μορφωτικό επίπεδο άνω του μέσου όρου και μεγαλύτερη τάση να ψάχνουν για πραγματικές ειδήσεις, σε σχέση με τις άλλες πλατφόρμες.

Από την άλλη, στο Facebook ή στο WhatsApp, όπου υπάρχουν στενότεροι δεσμοί ανάμεσα στους χρήστες, όπως οικογενειακοί ή φιλικοί, οι χρήστες δεν ελέγχουν στον ίδιο βαθμό τις διακινούμενες πληροφορίες αμφιβόλου περιεχομένου, κάτι που έγινε αισθητό και στην περίπτωση της Covid-19. Μολονότι ψευδείς ειδήσεις (fake news) κυκλοφορούν συνεχώς στο διαδίκτυο από τότε που αυτό υπάρχει, η πανδημία υπήρξε το κατάλληλο πεδίο για μια εκρηκτική αύξηση τους, ιδίως στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, γι’ αυτό ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας χρησιμοποίησε τον όρο “infodemic” για να περιγράψει αυτή την παράλληλη “επιδημία παραπληροφόρησης”.

• Ο Γιάννης Θεοχάρης διδάσκει και ερευνά σχετικά με τα ψηφιακά μέσα και την πολιτική συμμετοχή σε αυτά, την πολιτική επικοινωνία και την υπολογιστική κοινωνική επιστήμη. Έχει σπουδάσει Κοινωνιολογία στο Πανεπιστήμιο Κρήτης (2000-2004), μεταπτυχιακά στο LSE και πήρε το διδακτορικό του το 2010 από το Τμήμα Πολιτικής Επιστήμης του UCL. Ύστερα από μεταδιδακτορική έρευνα στο γερμανικό Ίδρυμα Αλεξάντερ φον Χούμπολτ, εργάστηκε στο γερμανικό Κέντρο Ευρωπαϊκής Κοινωνικής Έρευνας του Μανχάιμ (MZES) και στη συνέχεια διετέλεσε καθηγητής Επικοινωνίας και Μέσων στο Πανεπιστήμιο της Βρέμης. Σήμερα διδάσκει στο Τεχνικό Πανεπιστήμιο του Μονάχου.

ΑΠΕ – ΜΠΕ

Πέθανε η χήρα του Μανώλη Καντάρη, Σιμόνα Βιρτζίλι Το 2011  ο σύζυγός της είχε δολοφονηθεί στην Πατησίων για μια κάμερα.

Η Σιμόνα Βιρτζίλι, πνευμονολόγος στο επάγγελμα και διευθύντρια της Μονάδας Εντατικής Θεραπείας του νοσοκομείου «Ερρίκος Ντυνάν» πάλεψε με τον καρκίνο για πολλά χρόνια, αλλά δυστυχώς δεν τα κατάφερε.

Το χρονικό της δολοφονία του Μανώλη Καντάρη

Στις 9 Μαϊου του 2011, λίγο μετά τις πέντε τα ξημερώματα ο 44χρονος άνδρας κατέβηκε βιαστικά στον δρόμο από το διαμέρισμά του στην οδό Ηπείρου και άρχισε να κινείται προς την Ιουλιανού όπου είχε αφήσει σε ένα πάρκινγκ το αυτοκίνητό του.

Βιαζόταν καθώς η γυναίκα του ήταν ετοιμόγεννη. Την είχε αφήσει στο σπίτι μαζί με τη μητέρα του. Θα επέστρεφε για να πάνε μαζί στο μαιευτήριο, καθώς από ώρα σε ώρα θα γεννιόταν το δεύτερο παιδί τους.

Η μοίρα ωστόσο του επεφύλασσε ένα άσχημο παιχνίδι… Κοντά στον χώρο στάθμευσης είχαν στήσει καρτέρι τρεις άνδρες που κρατούσαν μαχαίρια, οι οποίοι του επιτέθηκαν. Ο 44χρονος προσπάθησε μάταια όμως δυστυχώς, να τους ξεφύγει. Τον μαχαίρωσαν στα τρεις φορές στα πλευρά στο λαιμό και στα χέρια, κάτι που είχε ως αποτέλεσμα τον θάνατό του.

Ποιοι ήταν οι δολοφόνοι του Μανώλη Καντάρη

Για τη δολοφονία Καντάρη συνελήφθησαν δύο Αφγανοί ηλικίας 27 και 20 ετών. Ακόμα και σήμερα αναζητείται ένας Πακιστανός που θεωρείται επίσης δράστης. Στις απολογίες τους και οι δύο Αφγανοί είχαν προσπαθήσει να χρεώσουν την δολοφονία στον Πακιστανό. Σύμφωνα με το «Βήμα» ο 27χρονος Αφγανός είχε καταθέσει τα εξής:

«Κοντά στο Αστυνομικό Τμήμα Ομονοίας αγοράσαμε αρκετές μπίρες, καθίσαμε εκεί κοντά και τις ήπιαμε. Λίγο μετά σηκωθήκαμε ξανά και συνεχίσαμε να κάνουμε βόλτα στους γύρω δρόμους. Μετά από κάποιες ώρες, δεν θυμάμαι να σας πω ακριβώς γιατί ήμασταν μεθυσμένοι, ο Πακιστανός είδε έναν άνδρα που είχε κρεμασμένη στον ώμο του μια κάμερα να περπατάει στο πεζοδρόμιο. Χωρίς να μας πει τίποτε, τον ακολούθησε και εμείς τρέξαμε πίσω του.

Μόλις έστριψε αυτός αριστερά, δεν θυμάμαι να σας πω σε ποιον δρόμο, ο Πακιστανός τον πλησίασε και του τράβηξε την τσάντα με την κάμερα από τον ώμο του για να του την πάρει. Αυτός αντέδρασε και άρχισε να λέει κάτι στα ελληνικά. Τότε ο Πακιστανός έβγαλε από τη μέση του ένα μαχαίρι, 20 πόντους περίπου, και τον μαχαίρωσε τουλάχιστον μία φορά απ’ ό,τι θυμάμαι. Τότε αυτός που είχε την κάμερα φάνηκε από το κτύπημα ότι πόνεσε πολύ, παραπάτησε και έπεσε κάτω.

Οταν τον κοίταξα είδα να έχει αίμα στην μπλούζα του και αμέσως γύρισα το κεφάλι μου για να μην τον βλέπω. Μόλις πήραμε την κάμερα χωρίσαμε και εγώ με τον φίλο μου πήγαμε σπίτι μας και κοιμηθήκαμε…».

πηγη