Tag:

ρωσια

Ξεκίνησε η πολυαναμενόμενη αντεπίθεση του ουκρανικού στρατού κατά των ρωσικών δυνάμεων

by bot 09/06/2023

Ξεκίνησε η πολυαναμενόμενη αντεπίθεση του ουκρανικού στρατού κατά των ρωσικών δυνάμεων

Η πολυαναμενόμενη αντεπίθεση του ουκρανικού στρατού κατά των ρωσικών δυνάμεων κατοχής ξεκίνησε, ανοίγοντας μια φάση στον πόλεμο που αποσκοπεί στην αποκατάσταση της εδαφικής κυριαρχίας της Ουκρανίας και στη διατήρηση της δυτικής υποστήριξης.

Τα στρατεύματα της Ουκρανίας ενέτειναν τις επιθέσεις τους στη γραμμή του μετώπου στα νοτιοανατολικά της χώρας, σύμφωνα με τέσσερα άτομα στις ένοπλες δυνάμεις της χώρας που μίλησαν υπό τον όρο της ανωνυμίας επειδή δεν είχαν την εξουσιοδότηση να συζητήσουν δημοσίως τις εξελίξεις στο πεδίο της μάχης.

Ti πρέπει να γνωρίζουμε

Τα ουκρανικά στρατεύματα περιλαμβάνουν εξειδικευμένες μονάδες επίθεσης οπλισμένες με δυτικά όπλα και εκπαιδευμένες σε τακτικές του ΝΑΤΟ. Οι επιθέσεις στα νοτιοανατολικά της χώρας σηματοδοτούν μια σημαντική ώθηση σε ρωσικά κατεχόμενα εδάφη.

Ο Ρώσος υπουργός Άμυνας Σεργκέι Σόιγκου δήλωσε ότι οι ουκρανικές δυνάμεις προσπάθησαν να διασπάσουν τις γραμμές του ρωσικού στρατού στην περιοχή Ζαπορίζια, χρησιμοποιώντας έως και 1.500 στρατιώτες και 150 τεθωρακισμένα οχήματα. Ο ισχυρισμός του Shoigu δεν μπορούσε να επαληθευτεί άμεσα. Η περιοχή της Ζαπορίζια θεωρείται εδώ και καιρό ως η πιο στρατηγική και πιθανή τοποθεσία της νέας ουκρανικής εκστρατείας.

Η επίθεση, την οποία Ουκρανοί αξιωματούχοι δήλωσαν προηγουμένως ότι δεν θα σηματοδοτήσουν με ανακοίνωση και δεν θα έχει σαφή έναρξη, αναμένεται να εκτυλιχθεί σε διάστημα μηνών και να χρησιμεύσει ως δοκιμή μιας στρατηγικής υπό την ηγεσία των ΗΠΑ για την προετοιμασία των ουκρανικών δυνάμεων με όλο και πιο προηγμένα όπλα και τακτικές.

Τι γράφει ο Economist

Το καθήκον της Ουκρανίας σύμφωνα με τον Economist, είναι να δείξει στον Βλαντιμίρ Πούτιν ότι η Ρωσία δεν μπορεί να κερδίσει και ότι η καλύτερη επιλογή του Κρεμλίνου είναι να τα παρατήσει προτού υποστούν ακόμη περισσότερες απώλειες και ταπείνωση. Αυτό δεν είναι εύκολο έργο και ο κίνδυνος αποτυχίας είναι πραγματικός.

Σε αυτήν την περίπτωση οι φωνές που παροτρύνουν την Ουκρανία να σταματήσει τις μάχες και να ξεκινήσει τον διάλογο, θα γίνουν πιο δυνατές. Αυτό θα ήταν μια νίκη για τον Πούτιν – όχι η συνολική νίκη που ονειρευόταν κάποτε, αλλά επιτυχία στον εφεδρικό του στόχο, να ακρωτηριάσει την Ουκρανία. Ως επακόλουθο, θα υπάρξουν αντεγκλήσεις εντός του ΝΑΤΟ και της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Αλλά και στις ΗΠΑ, οι οποίες οδεύουν προς διχαστικές προεδρικές εκλογές, θα κορυφωθεί η πίεση των Ρεπουμπλικάνων για περικοπή κεφαλαίων. Αλλά η μάχη μπορεί να εξελιχθεί διαφορετικά. Φανταστείτε ότι οι εισβολείς οπισθοχωρούν υπό τον φόβο της περικύκλωσης, όπως έκαναν στο Χάρκοβο τον περασμένο Σεπτέμβριο. Ήδη οι Ρώσοι μετρούν περισσότερους από 100.000 νεκρούς και τραυματίες, ενώ έχουν ξοδέψει στρατιωτικό υλικό αξίας δεκάδων δισεκατομμυρίων δολαρίων, διαλύοντας τις οικονομικές τους σχέσεις με την Δύση.

Το πιο πιθανό αποτέλεσμα βρίσκεται στο ενδιάμεσο. Καθώς το καλοκαίρι περνάει, η Ουκρανία είναι πιθανό να απωθήσει τους Ρώσους κερδίζοντας έδαφος, αλλά χωρίς να προκαλέσει την κατάρρευση τους.

Ο άλλος στόχος θα είναι σίγουρα μια ώθηση προς τα νότια. Η Ουκρανία θα επιδιώξει να σπάσει τη «χερσαία γέφυρα» που συνδέει τη Ρωσία με την Κριμαία. Αν μπορεί να το κάνει, όλα αλλάζουν. Η Κριμαία θα απομονωθεί και η Ουκρανία θα πάρει πίσω μέρος των ακτών της στην Αζοφική Θάλασσα.

Συμπερασματικά, μόνο μια επιτυχημένη αντεπίθεση των Ουκρανών, αλλά και αξιόπιστες δεσμεύσεις ασφαλείας της Δύσης μπορούν να κάνουν τους Ρώσους να συνειδητοποιήσουν ότι ο πόλεμος του Πούτιν είναι μάταιος και δεν θα πετύχει ποτέ τον αρχικό του στόχο.

KREPORT.GR

09/06/2023

Επικαιροτητα

Η επανεκλογή του Ούγγρου πρωθυπουργού ‘Ορμπαν θρίαμβος του λαϊκισμού;

by bot 04/04/2022

Η επανεκλογή του Ούγγρου πρωθυπουργού ‘Ορμπαν θρίαμβος του λαϊκισμού;

Ο Ούγγρος Πρωθυπουργός Βίκτορ Όρμπαν θα εξακολουθησει να θεωρείται η κορυφή της αντιπαράθεσης στους κόλπους της ΕΕ. Η επανεκλογή του δεν προοιωνίζεται τίποτα διαφορετικό. Θα υπάρξουν πολλές περισσότερες συγκρούσεις για τις βασικές αξίες που διέπουν την Ευρωπαϊκή Ενωση, μέλος της οποίας είναι και η Ουγγραρία, ενώ θα προκύψουν μεγαλύτερα και εντονότερα προβλήματα καθώς ο ‘Ορμπαν στηρίζει απροκάλυπτα την σκληρή πολιτική και πολεμική γραμμή της Μόσχας.

Ο δεξιός λαϊκιστής ηγέτης εκλέγεται για τέταρτη συνεχή θητεία και μάλιστα το κόμμα του κερδίζει τα δύο τρίτα του ουγγρικού κοινοβουλίου. Προφανώς υπάρχει εξήγηση για όλο αυτό, αλλά η εξήγηση έχει όλα τα χαρακτηριστικά της ανάλυσης που κάνει ο δυτικός τρόπος σκέψης και μόνον αυτός, κάτι που δεν λαμβάνεται υπόψιν στους κύκλους του Ορμπαν. Οι πολιτικοί του αντίπαλοι κατέβηκαν ενωμένοι στις εκλογές της Κυριακής. Ομως είχαν παραβλέψει το πόσο μακριά από τους δημοκρατικούς κανόνες βρίσκεται ο ‘Ορμπαν και το πώς έχει διεισδύσει τα ΜΜΕ τα οποία και επηρεάζει.

Η προεκλογική εκστρατεία ουσιαστικά υπαγορεύτηκε από την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία, χώρα γειτονική της Ουγγαρίας. Ο Όρμπαν δεν υπέστη εκλογική ζημιά από τη στενή σχέση με τον Ρώσο Πρόεδρο Βλαντιμίρ Πούτιν, και αντίθετα φαίνεται να επωφελήθηκε θεωρώντας τον εαυτό του εγγυητή της ειρήνης και της σταθερότητας της Ουγγαρίας που θα διασφάλιζε ότι η χώρα δεν θα παρασυρθεί στον πόλεμο.

Ο Πρόεδρος της Ουκρανίας Ζελένσκυ επιτέθηκε στον Όρμπαν επειδή υιοθέτησε πιο ήπια γραμμή έναντι της Μόσχας. Ενώ η Ουγγαρία – μέλος τόσο της ΕΕ όσο και του ΝΑΤΟ – έχει καταδικάσει τη ρωσική εισβολή και υποστήριξε τις κυρώσεις της ΕΕ στη Μόσχα, αντιτάχθηκε στην απαγόρευση των ρωσικών εισαγωγών ενέργειας και αρνήθηκε να παράσχει διμερώς στο Κίεβο όπλα. Ηταν ένα παιγνίδι που ο Ορμπαν το έφερε στα μέτρα του και το έπαιξε προς όφελός του. Τελικά κέρδισε τις εκλογές χωρίς να χρειαστεί να…ανοίξει μύτη.

Η νίκη του Όρμπαν σημαίνει ότι είναι πιθανό να ακολουθήσει παρόμοια στάση καθώς οι ηγέτες της ΕΕ συζητούν αν θα επιβάλουν σκληρότερες κυρώσεις στη Μόσχα, ιδίως υπό το φως των αναφορών για σφαγές και βιασμούς αμάχων στις ουκρανικές πόλεις που προηγουμένως είχαν καταληφθεί από ρωσικά στρατεύματα. Οι βιαιότητες, οι εγκληματικές ενέργειες και η φρίκη στην περιοχή Μπούτσα του Κιέβου έχουν προκαλέσει παγκόσμια συγκίνηση και παγκόσμια αναστάτωση, δρομολογώντας ενδεχομένως κυρώσεις άλλης μορφής και πιθανή ενεργοποίηση φορέων του διεθνούς δικαίου.

Στην ομιλία του το βράδυ της Κυριακής, μετά την ανακοίνωση της νίκης του κόμματός του, ο Όρμπαν ανέφερε τον Ουκρανό πρόεδρο ως έναν από τους αντιπάλους που είχε να αντιμετωπίσει το κόμμα του στις εκλογές — μαζί με πολλούς από τους συνήθεις στόχους του, όπως «η αριστερή πτέρυγα στο σπίτι», «η διεθνής αριστερή πτέρυγα», «γραφειοκράτες των Βρυξελλών». Δεν έμεινε αλώβητος από τις επιθέσεις ούτε ο γνωστός και “φταίχτης των πάντων”, Τζορτζ Σόρος.

Αυτή η νίκη ήρθε εν μέσω σημαντικών ανησυχιών από εμπειρογνώμονες για τη δημοκρατία και πολιτικούς της αντιπολίτευσης που υποστηρίζουν ότι ο εκλογικός αγώνας στην Ουγγαρία είναι εξαιρετικά άνισος: το κόμμα του Oρμπαν είχε σχεδιάσει το σημερινό εκλογικό σύστημα και είχε βρει τρόπο, εμμέσως ή και άμεσα να ελέγχει μεγάλο τμήμα των ΜΜΕ.

ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΟΠΙΣΘΟΔΡΟΜΗΣΗ;

Η ψήφος του ουγγρικού λαού παραμένει σεβαστή, κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες κι αν επετεύχθη. Ομως είναι σαφές ότι η Ουγγαρία είναι δείγμα και μάλιστα εμφανές δείγμα δημοκρατικής οπισθοδρόμησης με έναν κυβερνητικό αυταρχισμό να ξαφνιάζει ολοένα και περισσότερο και χωρίς να υπάρχει τρόπος μετριασμού του.

Τις εβδομάδες πριν από τις εκλογές, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή αναμενόταν να ενεργοποιήσει έναν νέο μηχανισμό για την περικοπή των κονδυλίων του προϋπολογισμού στην Ουγγαρία λόγω ανησυχιών σχετικά με το κράτος δικαίου. Όμως η Επιτροπή άργησε και ουδείς γνωρίζει πότε θα επανέλθει επί του θέματος.

ΣΥΜΜΑΧΙΑ ΕΘΝΙΚΙΣΤΙΚΩΝ ΚΑΙ ΑΚΡΟΔΕΞΙΩΝ ΔΥΝΑΜΕΩΝ

Η εκλογική επιτυχία του Ούγγρου ηγέτη θα μπορούσε να τονώσει τις φιλοδοξίες του να ασκήσει επιρροή στο εξωτερικό. Ως ένας από τους μακροβιότερους ηγέτες της Ευρώπης, ο Όρμπαν τείνει να ξεπεράσει το βάρος του στην ευρωπαϊκή πολιτική. Έχει βάλει στόχο να δημιουργήσει μια συμμαχία εθνικιστικών και ακροδεξιών δυνάμεων στην Ευρώπη – φιλικά πρόσωπα όπως η Γαλλίδα Μαρίν Λεπέν και ο Ιταλός Ματέο Σαλβίνι.

Ο πρωθυπουργός επιδιώκει να προβάλει την ουγγρική επιρροή σε όλη την Κεντρική και Ανατολική Ευρώπη, ενισχύοντας την υποστήριξη μεταξύ των ουγγρόφωνων στις γύρω χώρες και επενδύοντας σε σχέσεις στα Δυτικά Βαλκάνια. (Ο στενός σύμμαχος του Όρμπαν, ο Πρόεδρος της Σερβίας Αλεξάνταρ Βούτσιτς, επίσης θριάμβευσε στις εκλογές της Κυριακής)

Η νίκη του Ορμπάν θα τροφοδοτήσει ερωτηματικά γύρω από το μέλλον των Τεσσάρων του Visegrad, συμμαχίας που αποτελείται από την Ουγγαρία, την Πολωνία, τη Σλοβακία και την Τσεχική Δημοκρατία, η ενότητα της οποίας δέχεται αυξανόμενη πίεση τις τελευταίες εβδομάδες.

«Πρέπει να σεβαστούμε τις δημοκρατικές εκλογές στην Ουγγαρία», δήλωσε ο Τσέχος ευρωβουλευτής Τόμας ΖΝτετσόβσκι, μέλος του κεντροδεξιού Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος. Ωστόσο, σημείωσε τις διαφορές στο πλαίσιο των Τεσσάρων του Visegrad όσον αφορά την Ουκρανία και περιέγραψε τη συνεργασία στην ομάδα ως «πολύ δύσκολη». Θα ήταν «κρίμα», είπε, αν ο Όρμπαν απομονώνεται «ολοένα και περισσότερο» στην Ευρωπαϊκή Ένωση.

04/04/2022

Διεθνη

Το…ψωμί, ψωμάκι. Ο πόλεμος, τα σιτηρά και η…Κίνα

by bot 24/03/2022

Το…ψωμί, ψωμάκι. Ο πόλεμος, τα σιτηρά και η…Κίνα

Η παγκόσμια βιομηχανία τροφίμων έχει αναστατωθεί. Από τότε που η Ρωσία εισέβαλε στην Ουκρανία τον περασμένο μήνα, οι παγκόσμιες τιμές σιταριού έχουν ξεπεράσει την οροφή και το ηλιέλαιο γίνεται μια σπάνια …λιχουδιά.

Η διαφαινόμενη παγκόσμια επισιτιστική κρίση είναι χρόνια σε εξέλιξη. Τα ακραία καιρικά φαινόμενα που συνδέονται με την κλιματική αλλαγή και τα ζητήματα της εφοδιαστικής αλυσίδας που προκαλούνται από την πανδημία είχαν ήδη προκαλέσει ελλείψεις και εκτόξευσαν τις τιμές. Ο πόλεμος στην Ουκρανία έχει επιδεινώσει πολύ την κακή κατάσταση.

Αλλά πόσο άσχημα μπορεί να γίνουν τα πράγματα και ποιος κρατά όλα τα χαρτιά;

Ένας πόλεμος ανάμεσα σε δύο αγροτικούς γίγαντες. Ο πόλεμος στην Ουκρανία καθιστά τα βασικά τρόφιμα σε όλο τον κόσμο πιο σπάνια και ακριβότερα. Μαζί, η Ουκρανία και η Ρωσία αντιπροσωπεύουν περισσότερο από το 30% των παγκόσμιων εξαγωγών σιταριού, οι περισσότερες από τις οποίες έχουν αποκοπεί από την παγκόσμια αγορά. Η πληρωμή της Ρωσίας για τις εξαγωγές γεωργικών προϊόντων έχει καταστεί σχεδόν αδύνατη λόγω των κυρώσεων. Η Ουκρανία έχει απαγορεύσει τις εξαγωγές βασικών τροφίμων, συμπεριλαμβανομένου του σιταριού, για να διασφαλίσει ότι έχει αρκετό για να ταΐσει τους ανθρώπους κατά τη διάρκεια του πολέμου. Αυτό είναι ανησυχητικό για τις δεκάδες χώρες χαμηλού και μεσαίου εισοδήματος που εξαρτώνται από τη Ρωσία και την Ουκρανία για το ένα τρίτο ή ίσως και περισσότερο της προσφοράς τους σε σιτάρι.

Επιπλέον, ο παρατεινόμενος πόλεμος, που μπαίνει τώρα στον δεύτερο μήνα του, σημαίνει ότι τα αγροκτήματα μπορεί να χάσουν τις βασικές περιόδους φύτευσης και συγκομιδής αυτό το καλοκαίρι, οδηγώντας τις αλυσίδες εφοδιασμού σε μια περαιτέρω ζάλη.

Πόσο άσχημα μπορεί να γίνουν τα πράγματα; Ακόμη και σε πλούσιες χώρες, τα πράγματα δεν φαίνονται καλά. Από τότε που η Ρωσία εισέβαλε στην Ουκρανία, πολλοί ευρωπαίοι καταναλωτές —που έχουν ήδη φρικάρει από την οικονομική αβεβαιότητα που προκαλείται από την πανδημία— έχουν καταφύγει στη συσσώρευση τροφίμων. Τα γερμανικά παντοπωλεία, για παράδειγμα, αναγκάστηκαν να μεριμνήσουν για τις πωλήσεις μαγειρικού λαδιού λόγω πανικού. Και στο Ηνωμένο Βασίλειο, όπου ο πόλεμος επιδεινώνει τον πληθωρισμό που σχετίζεται με την πανδημία, οι τιμές των τροφίμων έχουν αυξηθεί με τον ταχύτερο ρυθμό τους από το 2013.

Επιπλέον, υπάρχουν αυξανόμενοι φόβοι ότι ο Βλαντιμίρ Πούτιν θα μπορούσε να οπλίσει τις εξαγωγές τροφίμων για να προκαλέσει κακό στη Δύση. Η Μόσχα έχει ήδη εμποδίσει τα πλοία που μεταφέρουν εμπορεύματα να φύγουν από τη Μαύρη Θάλασσα και έχει δεσμευτεί να ανταποδώσει για τις οικονομικές κυρώσεις. Πράγματι, η κατάληψη του ουκρανικού λιμανιού της Οδησσού, ενός κρίσιμου εμπορικού σημείου για την πρώην Σοβιετική Ένωση, θα επέτρεπε στη Ρωσία να ελέγχει τις εμπορευματικές αποστολές τροφίμων στην περιοχή.

Εάν ο Πούτιν παίξει σκληρό μπάλα, το φαγητό θα γίνει ακόμα πιο ακριβό σε πολλά μέρη του κόσμου, ιδιαίτερα σε φτωχότερες χώρες. Αυτό έρχεται ήδη στο προσκήνιο στο Λίβανο, ο οποίος μαστίζεται από πολιτικές και οικονομικές κρίσεις και τώρα αντιμετωπίζει ακόμη πιο σοβαρές ελλείψεις τροφίμων.

Πολλές κυβερνήσεις βρίσκονται σε αδιέξοδο, καθώς το μόνο πράγμα που μπορούν να κάνουν για να διορθώσουν το πρόβλημα είναι να επιβάλουν τον καθορισμό τιμών και στις επιδοτήσεις. Αλλά αυτά τα μέτρα μπορεί να τους βλάψουν μακροπρόθεσμα, λέει ο Πήτερ Σερέτι, αναλυτής του Eurasia Group. «Για τις κυβερνήσεις, ιδιαίτερα εκείνες με περιορισμένους πόρους, οι επιδοτήσεις γίνονται επίσης ένα αυξανόμενο βάρος στα δημόσια ταμεία», λέει, προσθέτοντας ότι «οι πολιτικές συνέπειες της περικοπής τους εάν το κράτος δεν μπορεί πλέον να τις αντέξει κάποια στιγμή, μπορεί να είναι πολύ σοβαρές. ”

Η Αίγυπτος, ο μεγαλύτερος εισαγωγέας σιταριού στον κόσμο – το 80% του οποίου προέρχεται από την Ουκρανία και τη Ρωσία – καθόρισε αυτήν την εβδομάδα την τιμή του μη επιδοτούμενου ψωμιού για να αποτρέψει μια κοινωνική και οικονομική κρίση. Εν τω μεταξύ, χώρες όπως η Ουγγαρία και η Σερβία έχουν απαγορεύσει τις εξαγωγές σιτηρών.

Αυτή η δυναμική θα μπορούσε να οδηγήσει σε μεγάλες πολιτικές και κοινωνικές αναταραχές σε όλο τον κόσμο. Στην Αίγυπτο που εξαρτάται από τις εισαγωγές, ο Πρόεδρος Abdel Fatah Al-Sisi γνωρίζει ότι η λαϊκή οργή για τις τιμές του σιταριού στη χώρα του – όπου περίπου τα δύο τρίτα του πληθυσμού τρώνε επιδοτούμενο ψωμί – θα μπορούσε να μεταδοθεί σε μαζική εξέγερση. Μια επισιτιστική κρίση που προκλήθηκε από την ξηρασία το 2007-2008 οδήγησε σε ταραχές σε δεκάδες χώρες. Το 2008, ο πρώην αυταρχικός ηγέτης της Αιγύπτου Χόσνι Μουμπάρακ διέταξε τον στρατό και την αστυνομία να ψήσουν ψωμί για να προσπαθήσουν να μειώσουν τη θερμοκρασία.

Ποιος κρατάει τα χαρτιά; Η Ρωσία φυσικά και η Δύση που προσπαθεί να τονώσει την παραγωγή για να αντισταθμίσει τις απώλειες από την Ουκρανία και τη Ρωσία. Όμως, ο πραγματικός διαμεσολαβητής θα μπορούσε να είναι η Κίνα, η οποία συσσωρεύει τα μισά σιτηρά του κόσμου. Ορισμένοι αναλυτές προειδοποιούν ότι η Κίνα θα μπορούσε να χρησιμοποιήσει τα αποθέματά της σε σιτηρά για να προσπαθήσει να κερδίσει σε όλη την Αφρική, τη Λατινική Αμερική και τη Μέση Ανατολή.

«Η ανησυχία είναι ότι η Κίνα θα χρησιμοποιήσει τα αποθέματα σιτηρών της ως διπλωματικό εργαλείο. Σε ένα περιβάλλον παγκόσμιας έλλειψης, θα μπορούσαν να χρησιμοποιήσουν την προσφορά τους για να επιδιώξουν εύνοια επιλεκτικά», λέει ο Αντιπρόεδρος του Ομίλου Eurasia, Τζέραλντ Μπουτς. «Μπορεί τα σιτηρά να μην πάνε εκεί που τα χρειάζονται περισσότερο, αλλά εκεί που θα αποδώσουν διπλωματικά για την Κίνα».

Τα Ηνωμένα Έθνη, από την πλευρά τους, έχουν προειδοποιήσει για έναν «τυφώνα πείνας», λέγοντας ότι όσο ο πόλεμος επιμένει, τα πράγματα είναι βέβαιο ότι θα γίνουν πολύ χειρότερα.

ΠΗΓΗ

24/03/2022

Επικαιροτητα

Τρία σενάρια για την Ουκρανία: Να περιμένουμε το πρώτο, να δουλέψουμε για το δεύτερο και να ελπίζουμε για το τρίτο.

by bot 24/03/2022

Τρία σενάρια για την Ουκρανία: Να περιμένουμε το πρώτο, να δουλέψουμε για το δεύτερο και να ελπίζουμε για το τρίτο.

«Πες μου πώς τελειώνει αυτό;» Eίναι μία από εκείνες τις ερωτήσεις που λένε οι άνθρωποι όταν πρόκειται για κάποια ταινία. Μερικές φορές όμως ισχύει το ίδιο και στην πραγματική ζωή. Αυτό άλλωστε τούτη την περίοδο είναι το κρίσιμο ερώτημα για τον πόλεμο στην Ουκρανία,που όμως αρκετές φορές σκεπάζεται από το δράμα των ανθρώπων και τη φρίκη των καθημερινών γεγονότων.

Λίγο πριν το ξέσπασμα του πολέμου, οι περισσότεροι στρατιωτικοί εμπειρογνώμονες περίμεναν μια γρήγορη ρωσική στρατιωτική νίκη. Αυτό αποδείχθηκε λάθος – και νομίζω ότι θα υπάρχουν περισσότερες εκπλήξεις. Άρα όλες οι προβλέψεις πρέπει να γίνονται με προσοχή.

Σήμερα υπάρχουν τρία σενάρια για την Ουκρανία που φαίνονται πιο πιθανά.

Το πρώτο — το πιο τραγικό και το πιο πιθανό — είναι ότι αυτός ο πόλεμος θα συνεχιστεί για πολλούς μήνες.

Το δεύτερο — ίσως στο 30 τοις εκατό — είναι να υπάρξει ειρηνευτική διευθέτηση.

Το τρίτο σενάριο — ίσως 10%— είναι ότι υπάρχει κάποιο είδος πολιτικής αναταραχής στη Ρωσία, που περιλαμβάνει την ανατροπή του προέδρου Βλαντιμίρ Πούτιν και μια νέα προσέγγιση στην Ουκρανία.

Το μακροχρόνιο, συντριπτικό σενάριο πολέμου προϋποθέτει ότι ούτε η Ρωσία ούτε η Ουκρανία είναι πλέον ικανές να επιτύχουν ολοκληρωτική νίκη και ότι καμία δεν είναι διατεθειμένη να παραδεχτεί την ήττα. Ο Πούτιν παλεύει για να σώσει την πολιτική του ζωή και οι Ουκρανοί για να σώσουν τη χώρα τους.

Μετά από μήνα σύγκρουσης, η Ρωσία απέτυχε να ελέγξει τις μεγάλες πόλεις της Ουκρανίας και έχει υποστεί μεγάλες απώλειες ανδρών και εξοπλισμού. Οι Ρώσοι μπορεί να είναι έτοιμοι να κατακτήσουν το στρατηγικό λιμάνι της Μαριούπολης — αλλά μόνο καταστρέφοντάς το στην πορεία.

Η αυξανόμενη βαρβαρότητα των ρωσικών τακτικών, η οποία είναι απολύτως ορατή στη Μαριούπολη, είναι ένας οδηγός για το μέλλον. Καθώς οι Ρώσοι απελπίζονται μπορεί να γίνουν ακόμη πιο μοχθηροί. Υπάρχουν δυσοίωνες ενδείξεις ότι το Κρεμλίνο εξετάζει την χρήση χημικών όπλων που ήδη χρησιμοποιούνται στη Συρία.

Αλλά το Κίεβο έχει περίπου έξι φορές τον πληθυσμό της Μαριούπολης. Το να περικυκλώνεις την πρωτεύουσα της Ουκρανίας, να τη βομβαρδίζεις για να υποταχθεί και στη συνέχεια να πάρεις τον έλεγχό της με επιτυχία φαίνεται πέρα από τις δυνατότητες του ρωσικού στρατού. Ακόμη και η κατάληψη της Οδησσού, η οποία θα επέτρεπε στη Ρωσία να ελέγχει αποτελεσματικά την ακτογραμμή της Ουκρανίας, θα μπορούσε να διαρκέσει μήνες και να συνεπάγεται την καταστροφή της πόλης-λιμάνι που λειτουργεί ως αρχηγείο των ουκρανικών ναυτικών δυνάμεων.

Εκτός από την πρόκληση τρομερών απωλειών, ένας παρατεταμένος πόλεμος θα αύξανε σταθερά τον κίνδυνο κλιμάκωσης. Η πίεση στους δυτικούς ηγέτες να παρέμβουν θα αυξανόταν καθώς οι φρικαλεότητες θα επιδεινωθούν. Οι κυβερνήσεις των ΗΠΑ και της Ευρώπης είναι πιθανό να συνεχίσουν να αντιστέκονται σε αυτήν την πίεση. Ωστόσο, η αυξημένη στρατιωτική βοήθεια προς την Ουκρανία μπορεί να θολώσει τη γραμμή μεταξύ επέμβασης και μη επέμβασης – αυξάνοντας τον κίνδυνο μιας άμεσης σύγκρουσης μεταξύ της Ρωσίας και της Δύσης.

Οι τρομακτικές απώλειες και για τις δύο πλευρές, τώρα και στο μέλλον, θα πρέπει να αυξήσουν τις προοπτικές για μια ειρήνη μέσω διαπραγματεύσεων. Οι Ρώσοι και οι Ουκρανοί μιλούσαν σχεδόν από την αρχή της σύγκρουσης. Οι Ουκρανοί φαίνεται να έχουν αποδεχτεί ότι δεν θα ενταχθούν στο ΝΑΤΟ και αντίθετα θα είναι ένα ουδέτερο κράτος. Αυτό ήταν ένα από τα κύρια αιτήματα της Ρωσίας και θα μπορούσε να επιτρέψει στον Πούτιν να διεκδικήσει κάποιου είδους νίκη.

Υπάρχουν και άλλα μεγάλα ζητήματα που παραμένουν άλυτα. Το καθεστώς της ρωσοκρατούμενης Κριμαίας, του Ντόνετσκ και του Λουχάνσκ, τα οποία η Ρωσία αναγνωρίζει πλέον ως ανεξάρτητα κράτη, δεν έχει συμφωνηθεί. Μια ειρηνευτική διευθέτηση μπορεί να χρειαστεί να περιλαμβάνει κάποιου είδους δημιουργικό συμβιβασμό που θα αποδέχεται το σημερινό status quo.

Ακόμα κι αν μπορούσε να υπάρξει συμφωνία σε αυτά τα θέματα, θα παρέμεναν άλλα πολύ δύσκολα ζητήματα σε εκκρεμότητα. Πλέον, η Ουκρανία — όπως είναι κατανοητό — θέλει κάποιο είδος διεθνών εγγυήσεων ασφάλειας.

Αλλά αν αυτό έμοιαζε με την ένταξη στο ΝΑΤΟ με άλλο όνομα, μπορεί να μην γίνει αποδεκτό από τη Ρωσία ή και από τις ίδιες τις κυβερνήσεις του ΝΑΤΟ. Η Ρωσία μπορεί να απαιτήσει την άρση των δυτικών κυρώσεων ως προϋπόθεση για την απόσυρση των στρατευμάτων της. Αλλά οι ΗΠΑ και η ΕΕ θα είναι απρόθυμες να τερματίσουν το καθεστώς – παρία της Ρωσίας, όσο ο Πούτιν παραμένει στην εξουσία.

Η τρέχουσα υπόθεση στην Ουάσιγκτον είναι ότι οι Ρώσοι μάλλον δεν διαπραγματεύονται με καλή πίστη. Ακόμη και η ανακοίνωση της κατάπαυσης του πυρός είναι πιθανό να αντιμετωπιστεί με σκεπτικισμό – καθώς η Ρωσία μπορεί απλώς να την χρησιμοποιήσει ως ευκαιρία για να ανασυνταχθεί στρατιωτικά.

Αν ο Πούτιν είναι πράγματι ακόμα προσκολλημένος στον πόλεμο, μπορεί να κάνει άλλο ένα καταστροφικό λάθος. Η πίεση στη ρωσική οικονομία και τον στρατό θα αυξηθεί μόνο τους επόμενους μήνες. Ορισμένοι στρατιωτικοί αναλυτές πιστεύουν ότι ο στρατός μπορεί σύντομα να έχει έλλειψη πυρομαχικών και στρατευμάτων. Υπάρχουν ελλείψεις στα καταστήματα και οι τιμές ανεβαίνουν.

Οι εκδηλώσεις δημόσιας διαφωνίας συνεχίζονται στη Ρωσία, παρά τον κίνδυνο για τους διαδηλωτές. Ο ίδιος ο Πούτιν έχει αρχίσει να εκδίδει οργισμένες καταγγελίες για προδότες κλπ. Ορισμένα ανώτερα στελέχη των υπηρεσιών πληροφοριών έχουν τεθεί σε κατ’ οίκον περιορισμό.

Από την άλλη πλευρά, η μετάφραση όλης αυτής της σύγχυσης και του πανικού σε ένα αποτελεσματικό πραξικόπημα κατά του Πούτιν είναι μια πολύ μεγάλη ιστορία. Ο Ρώσος ηγέτης είναι πολύ προσεκτικός σχετικά με την ασφάλειά του — τόσο προσεκτικός που δεν φαίνεται διατεθειμένος να επιτρέψει ακόμη και στενούς βοηθούς να τον πλησιάσουν.

Το Κρεμλίνο έχει προχωρήσει σε εκκαθαρίσεις όλων των φωνών που αντιτίθενταν στις θέσεις του προέδρου Πούτιν. Θα υπάρξει διαφωνία και αγωνία σε όλο το ρωσικό σύστημα — αλλά ο συντονισμός τους σε μια αποτελεσματική συνωμοσία για την απομάκρυνση του Πούτιν μπορεί να μην είναι δυνατός.

Αυτές είναι λοιπόν οι τρεις επιλογές: ένας παρατεταμένος πόλεμος, ειρηνευτική διευθέτηση, ή πραξικόπημα στη Ρωσία. Να περιμένετε το πρώτο, να δουλέψετε για το δεύτερο και να ελπίζετε για το τρίτο.

gideon.rachman@ft.com

24/03/2022

Ανυπερθετως

Αλέξανδρος Μασσαβέτας: Πώς να κατανοήσουμε καλύτερα τα όσα συμβαίνουν σήμερα στην Ουκρανία.

by bot 09/03/2022

Αλέξανδρος Μασσαβέτας: Πώς να κατανοήσουμε καλύτερα τα όσα συμβαίνουν σήμερα στην Ουκρανία.

Η Ρωσία να είναι δέσμια της ιστορίας και του αυτοκρατορικού της συνδρόμου.

Όπως σημείωσα και στο παρελθόν, δεν θεωρώ πρέπον να γράψω οτιδήποτε για τα γεγονότα της ρωσικής εισβολής, που εκτυλίσσονται μπροστά στα μάτια μας, από την απόσταση χιλιάδων χιλιομέτρων. Πόσο μάλλον που εκεί συνάδελφοι, με κίνδυνο ζωής, μας πληροφορούν επαρκέστατα από την πρώτη γραμμή. Περιορίζομαι, λοιπόν, στην κοινοποίηση των αναρτήσεων των δημοσιογράφων που καταγράφουν τα γεγονότα από κοντά, αλλά και τις μαρτυρίες γνωστών και φίλων που, σε μέρη οικεία σε μένα, ζουν τώρα στην γραμμή του πυρός.

Έχοντας όμως μελετήσει την ιστορία και την γεωπολιτική της περιοχής, θεωρώ πως οφείλω να μιλήσω αντικρούοντας κάποιες θέσεις, που από την Μόσχα προέρχονται και τόσο άκριτα διαδίδονται, ακόμα και από καλόπιστους-αφελείς συμπολίτες μας. Η σημερινή εισβολή δεν υπήρξε «κεραυνός εν αιθρία», ούτε αποτέλεσμα του «ξεκαθαρίσματος λογαριασμών» που άφησε ανοικτούς η κατάρρευση της ΕΣΣΔ. Πολλά από τα επιχειρήματα που ο Πούτιν και το καθεστώς του προβάλλουν ως «νομιμοποιητικά» της εισβολής επικαλούνται την ιστορία της Ουκρανίας και την σχέση της με την Ρωσία, όπως – φυσικά – την αντιλαμβάνονται οι ίδιοι.

Τα ανενδοίαστα ψεύδη της ρωσικής προπαγάνδας περί «ναζιστικής κυβέρνησης Ζελένσκι» και «γενοκτονίας των Ρωσοφώνων» καταρρίπτονται εύκολα, τόσο λόγω έλλειψης αποδείξεων που να τα στηρίζουν όσο και λόγω των διόλου κολακευτικών για τις ρωσικές θέσεις εκθέσεων του ΟΗΕ και άλλων διεθνών οργανισμών για τα «πεπραγμένα» των ρωσόφιλων πολιτοφυλακών στα κατεχόμενα της Ουκρανίας. Πολύ περισσότερη μελέτη, όμως, απαιτείται προκειμένου να αξιολογηθεί η σοβαρότητα – βασιμότητα των συχνών αναφορών της Μόσχας στην κοινή ιστορία και το «κοινό έθνος» που δήθεν αποτελούν Ρώσοι και Ουκρανοί.

Η σημερινή εισβολή καταδεικνύει επώδυνα πως όλα αυτά δεν βρίσκονται στην σφαίρα της θεωρητικής συζήτησης. Με την Ρωσία να είναι δέσμια της ιστορίας και του αυτοκρατορικού της συνδρόμου, αποτελούν ζητήματα πρακτικά – και τους απώτερους λόγους της εισβολής. Ο Πούτιν, εξάλλου, έχει συχνά ισχυρισθεί πως η Ουκρανία είναι «ένα ιστορικό σφάλμα» που δεν πρέπει να υφίσταται. Μόνο η γνώση της ρωσικής και ουκρανικής ιστορίας, των εκατέρωθεν ταυτοτήτων αλλά και του ρωσικού μεγαλοϊδεατισμού, μπορεί να νοηματοδοτήσει όσα βλέπουμε έντρομοι στις οθόνες μας σήμερα.

Στο βιβλίο μου «Η Τρίτη Ρώμη» ασχολήθηκα εκτενώς με τα ζητήματα αυτά και προσπάθησα να βρω απαντήσεις σε ερωτήματα, που βλέπω να διατυπώνονται συνεχώς τις τελευταίες μέρες:

– Είναι Ουκρανοί και Ρώσοι το ίδιο έθνος;

– Γιατί διαφέρει σημαντικά η συλλογική ταυτότητα στην δυτική και κεντρική Ουκρανία από εκείνη στην ανατολή και τον νότο της χώρας;

– Γιατί υπάρχουν τόσοι ρωσόφωνοι στην Ουκρανία; Ποια η διαφορά ρωσόφωνου και ρωσόφιλου;

– Ποια είναι τα σημεία αναφοράς του ρωσικού μεγαλοϊδεατισμού; Γιατί εκείνα της αυτοκρατορικής εποχής αναβίωσαν, ως είχαν, στην αυτοκρατορική, την σταλινική και την μετασοβιετική;

– Τι είναι η Ρως, γιατί ο Πατριάρχης Μόσχας αποκαλείται «πάσης Ρως», ποιος είναι ο μύθος της «Τρίτης Ρώμης»;

– Είναι η ρωσική εκκλησία όργανο της κρατικής πολιτικής;

– Ποια είναι η θωρία του «Ρωσικού κόσμου» και γιατί αποτελεί νέο στάδιο ενός επιθετικού ρωσικού εθνικισμού;

– Από πότε και με ποιους τρόπους προσπάθησε η Μόσχα να υφαρπάξει τα πρωτεία του Ορθόδοξου κόσμου, υποκαθιστώντας την Κωνσταντινούπολη; Πώς χρησιμοποιεί η Ρωσία την Ορθοδοξία για να χειραγωγήσει, πολιτισμικά και πολιτικά, τις χώρες με Ορθόδοξους πληθυσμούς;

– Πώς εξελίχθηκε και κλιμακώθηκε η «ειρηνική επίθεση» των ρωσικών μυστικών υπηρεσιών για την δημιουργία «θέσεων επιρροής» στην Ελλάδα και το Άγιον Όρος και τί αποτελέσματα είχε;

– Ποια είναι τα ιστορικά αφηγήματα που προωθεί η ρωσική προπαγάνδα ιδίως στις τοπικές κοινωνίες στην Ελλάδα και γιατί είναι ψευδή;

– Ποιοι είναι οι πομποί της ρωσικής προπαγάνδας στην Ελλάδα, πώς εργάζονται και τί θέσεις προωθούν;

– Με ποια οχήματα προσπάθησαν οι ρωσικές μυστικές υπηρεσίες να αποκτήσουν τον έλεγχο των μονών του Αγίου Όρους και πολλών ελληνικών μητροπόλεων, και με ποιον τελικό στόχο;

– Γιατί ο Πούτιν και η ρωσική πολιτική γοητεύουν ακροδεξιά και ακροαριστερά σε ολόκληρη την Ευρώπη;

– Ποια είναι τα χαρακτηριστικά του καθεστώτος Πούτιν; Πόσο καθοριστική είναι η παρουσία των πρώην στελεχών της KαΓκεΜπε και άλλων ασφαλιτών στην κορυφή του κράτους και της οικονομίας; Τί γνωρίζουμε για τον βίο και την πολιτεία των στενότερων συνεργατών του;

Νομίζω ότι στην “Τρίτη Ρώμη” θα βρείτε όλες τις απαντήσεις στο πώς φτάσαμε στην εισβολή, ενώ θα κατανοήσετε γιατί ο εκφασισμός της κοινωνίας αποτελεί πολύ σοβαρότερο πρόβλημα στην Ρωσία, παρά στην Ουκρανία – παρά τον αρχι-μύθο της ρωσικής προπαγάνδας που θέλει το Κίεβο να είναι έρμαιο νεοναζί, μύθο που τόσοι – δήθεν καλοπροαίρετοι – μηρυκάζουν.

Οι υστερικές – σε κωμικό βαθμό – αντιδράσεις τόσο της ρωσικής πρεσβείας στην Αθήνα όσο και της κυρίας Ζαχάροβα στην Μόσχα που ακολούθησαν την έκδοση της «Τρίτης Ρώμης» ήταν ιδιαίτερα αποκαλυπτικές του πώς δρα η πουτινική Ρωσία – και το καλύτερο βραβείο για το βιβλίο. Μου θύμισαν αντιδράσεις οργισμένου εφήβου και το αίσθημα το ξανάζησα με τις τελευταίες δηλώσεις – απειλές – υποδείξεις των ιδίων προς την ελληνική πολιτεία, τύπο και κοινωνία. Ψάξτε τις – θα γελάσετε, και θα καταλάβετε.

Με αφορμή την Ουκρανία, ο Αλέξανδρος Μασσαβέτας γράφει στο χρονολόγιό του στο facebook

09/03/2022

Προβολεις

Νέες, πολύ αυστηρότερες κυρώσεις κατά της Μόσχας θα προτείνει η Κομισιόν.

by bot 07/03/2022

Νέες, πολύ αυστηρότερες κυρώσεις κατά της Μόσχας θα προτείνει η Κομισιόν.

Οι γενικές διευθύνσεις της Κομισιόν έχουν λάβει εντολή να προτείνουν νέες κυρώσεις κατά της Μόσχας θέτοντας σε εφαρμογή το σχέδιο «αποκλεισμού της Ρωσίας από τον πλανήτη», σύμφωνα με πληροφορίες της EURACTIV.

«Τέτοια μέτρα δεν υπήρχαν ούτε κατά τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου», τόνισε χαρακτηριστικά πηγή της Κομισιόν.

Οι νέες κυρώσεις περιλαμβάνουν τομείς και επιλογές που δεν έχουν χρησιμοποιηθεί ακόμη, όπως οι θαλάσσιες μεταφορές, η ενέργεια και διεύρυνση της λίστας φυσικών προσώπων που έχουν σχέσεις με το καθεστώς Πούτιν.

Πηγές της Κομισιόν είπαν στην EURACTIV ότι υπάρχουν σκέψεις για αποκλεισμό των ρωσικών πλοίων από τα ευρωπαϊκά λιμάνια. Όχι μόνο των πλοίων με ρωσική σημαία, αλλά και των πλοίων με άλλη σημαία αλλά ρωσικής ιδιοκτησίας και συμφερόντων.

Σε αυτό, σύμφωνα με πληροφορίες, αντιτίθεται το Βερολίνο, καθώς φοβάται πως η Ρωσία θα αντιδράσει με κλείσιμο της στρόφιγγας του φυσικού αερίου.

Επίσης, το Λονδίνο φαίνεται ότι θα απαγορεύσεις στις ασφαλιστικές εταιρείες να ασφαλίζουν ρωσικά πλοία. Οι Βρυξέλλες δεν αποκλείουν να γίνει κάτι παρεμφερές και σε ευρωπαϊκό επίπεδο.

Επίσης, εξετάζεται το ενδεχόμενο απαγόρευσης εισαγωγών φυσικού αερίου και πετρελαίου από τη Μόσχα.

Σε αυτή την πρόταση, η Ουγγαρία αντιτίθεται σθεναρά αλλά δεδομένου ότι και οι ΗΠΑ τάσσονται υπέρ ενός τέτοιου μέτρου – δη στο πετρέλαιο – οι Βρυξέλλες εκτιμούν ότι η ουγγρική αντίσταση θα καμφθεί.

Επιπλέον, πηγή της Κομισιόν είπε ότι οι υπηρεσίες της «εξετάζουν έναν-έναν τους Ρώσους ολιγάρχες που δραστηριοποιούνται σε όλα τα κράτη της ΕΕ και έχουν σχέσεις με το καθεστώς Πούτιν.

«Δεν μιλάμε μόνο για πάγωμα των περιουσιακών στοιχείων αλλά και για διακοπή κάθε είδους οικονομικής συναλλαγής», πρόσθεσε η πηγή, τονίζοντας ότι αυτοί οι ολιγάρχες θα καταστούν «οικονομικά νεκροί».

Τέλος, πάνω στο τραπέζι είναι επίσης και ο πλήρης αποκλεισμός από το SWIFT όλων των ρωσικών τραπεζών, με στόχο τον «χρηματοπιστωτικό στραγγαλισμό» του ρωσικού τραπεζικού συστήματος.

Οι προτάσεις αυτές θα συζητηθούν στην άτυπη σύνοδο κορυφής αυτή την εβδομάδα στη Γαλλία μεταξύ των Ευρωπαίων ηγετών.

EURACTIV

07/03/2022

Περιβαλλον

Οι πολικές αρκούδες και η ρωσική εισβολή στην Ουκρανία.

by bot 07/03/2022

Οι πολικές αρκούδες και η ρωσική εισβολή στην Ουκρανία.

Φέτος, οι πολικές αρκούδες θα περάσουν από την Αλάσκα στη Σιβηρία όπως κάνουν κάθε άνοιξη, περνώντας από την παγωμένη θάλασσα Chukchi μέχρι το… εξοχικό τους, στο νησί Wrangel της Ρωσίας. Αλλά αυτή τη φορά, οι επιστήμονες των ΗΠΑ δεν θα τiς ακολουθήσουν.

«Δεν υπάρχει περίπτωση», λέει ο Eric Regehr, στο Πανεπιστήμιο της Ουάσιγκτον (UW) του Σιάτλ, βιολόγος πολικής αρκούδας. Ο Eric Regehr σχεδίαζε να ταξιδέψει στο νησί τον Οκτώβριο μαζί με Ρώσους ερευνητές.

Η μοίρα αυτής της ετήσιας επιστημονικής αποστολής, η οποία προσφέρει ένα κρίσιμο παράθυρο για τη ζωή χιλιάδων αρκούδων, είναι μόνον ένα δείγμα του πώς η ρωσική εισβολή στην Ουκρανία περιορίζει τις ερευνητικές συνεργασίες σε όλο τον κόσμο.

Καθώς πολλές χώρες επιβάλλουν κυρώσεις στη Ρωσία για την επιθετικότητά της, η έρευνα της Αρκτικής που επικεντρώνεται σε θέματα, όπως ο σολομός, οι πολικές αρκούδες και τα αποδημητικά πτηνά εμφανίζεται ως θύμα.

Η Αρκτική περιβάλλεται από παγκόσμιες δυνάμεις με αλληλένδετες αξιώσεις – διεκδικήσεις σε μια περιοχή πλούσια σε πόρους και επιστημονικά παζλ, συμπεριλαμβανομένων των επιπτώσεων του κλίματος που θερμαίνεται τέσσερις φορές πιο γρήγορα από τον υπόλοιπο κόσμο.

Την περασμένη Πέμπτη, επτά από τα οκτώ κράτη της Αρκτικής —Ηνωμένες Πολιτείες, Καναδάς, Δανία, Φινλανδία, Ισλανδία, Νορβηγία και Σουηδία— ανακοίνωσαν ότι «παύουν προσωρινά» τη συμμετοχή τους στο Αρκτικό Συμβούλιο, το διακυβερνητικό όργανο που συντονίζει την πολιτική της Αρκτικής, στο οποίο η Ρωσία προηγείται πλέον. Οι χώρες είπαν επίσης ότι οι εκπρόσωποι τους δεν θα ταξιδέψουν προκειμένου να συμμετάσχουν στις συνεδριάσεις του συμβουλίου στη Ρωσία «υπό το φως της κατάφωρης παραβίασης της ουκρανικής κυριαρχίας από τη Μόσχα.

https://www.reuters.com/business/environment/russia-us-tout-cooperation-ahead-arctic-council-meeting-2021-05-18/

Η κίνηση είναι «πολύ ατυχής, αλλά φαίνεται απαραίτητη», λέει η Marisol Maddox, εμπειρογνώμονας στην πολιτική της Αρκτικής στο Woodrow Wilson International Center ενα ανεξάρτητο think tank. Αν και το Αρκτικό Συμβούλιο δεν χρηματοδοτεί άμεσα την έρευνα, βοηθά ωστόσο στον καθορισμό της επιστημονικής ατζέντας για τη συνεργασία μεταξύ των χωρών μελών, λέει η Marisol Maddox, η οποία συμβουλεύει μια ομάδα εργασίας του συμβουλίου για τη βιώσιμη ανάπτυξη.

Θα μπορούσαν να χρειαστούν μήνες ή χρόνια, οι αποφάσεις των διεθνών φορέων, όπως το Αρκτικό Συμβούλιο να καταλήξουν σε σημαντικά ερευνητικά έργα, αλλά η ρήξη με τη Ρωσία πηγαίνει τα πάντα πίσω και κανείς δεν μπορεί με στοιχειώδη βεβαιότητα να πει πότε το ερευνητικό έργο θα επανατοποθετηθεί στις ράγες.

https://www.reuters.com/business/environment/russia-us-tout-cooperation-ahead-arctic-council-meeting-2021-05-18/

Η διαχείριση τριών χιλιάδων πολιτικών αρκούδων που διασχίζουν ΗΠΑ και Ρωσία διέπεται από μια συνθήκη του 2000 . Τα τελευταία χρόνια, Αμερικανοί και Ρώσοι επιστήμονες συγκεντρώνονταν στο νησί Wrangel, όπου περίπου 1000 αρκούδες περνούν μέρος του καλοκαιριού. Εκεί, οι ερευνητές μετρούσαν τις αρκούδες, προσθέτοντας ετικέτες για να συλλέξουν δεδομένα σχετικά με την υγεία τους.

Αρκτικό Συμβούλιο

Είναι ένα διακυβερνητικό φόρουμ για την προώθηση της συνεργασίας, του συντονισμού και της αλληλεπίδρασης μεταξύ των αρκτικών κρατών σχετικά με κοινά θέματα της Αρκτικής (ιδίως θέματα βιώσιμης ανάπτυξης και προστασίας του περιβάλλοντος στην Αρκτική), με τη συμμετοχή των αυτοχθόνων αρκτικών κοινοτήτων και άλλων κατοίκων της Αρκτικής.

Ιδρύθηκε επίσημα το 1996, υπογράφοντας τη διακήρυξη της Οττάβα. Μόνο κράτη που έχουν στην κατοχή τους περιοχές στην Αρκτική μπορούν να είναι μέλη του Αρκτικού Συμβουλίου. Τα κράτη μέλη είναι: ο Καναδάς, η Δανία (συμπεριλαμβανομένης της Γροιλανδίας και των Νήσων Φερόες), η Φινλανδία, η Ισλανδία, η Νορβηγία, η Ρωσική Ομοσπονδία, η Σουηδία και οι Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής. Η θέση του παρατηρητή στο Αρκτικό Συμβούλιο είναι ανοικτή σε κράτη που δεν κατέχουν αρκτικές περιοχές.

07/03/2022

Προσανατολισμοι

Αυτοί που βρίσκονται δίπλα μας δεν είναι τελικά αυτοί που νομίζαμε. Τι έκπληξη!

by bot 06/03/2022

Αυτοί που βρίσκονται δίπλα μας δεν είναι τελικά αυτοί που νομίζαμε. Τι έκπληξη!

Ορισμένοι, εμφιλοχωρούμενοι από την εγγενή αντιπάθεια τους προς τη Δύση και οτιδήποτε…δυτικό, επιλέγουν να προσαρμόσουν την πραγματικότητα του πολέμου στις εμμονές τους.

Τα ενδεχόμενα είναι πολλά: ίσως φταίνε τα διατηρημένα στη φορμόλη της υπανάπτυξης οθωμανικά κατάλοιπα· ίσως φταίνε η ελλειμματική δημοκρατική παιδεία και η συνακόλουθη σύγχυση αξιών· ίσως φταίει η εκ του ασφαλούς νοσταλγία ενός μη βιωμένου κομμουνισμού· μπορεί, πάλι, στη βάση του προβλήματος να υπάρχουν δόλος, κρυφά επιχειρηματικά συμφέροντα και υπόγειες συναλλακτικές σχέσεις που τώρα εκτάκτως διαταράσσονται. Η πρόσδεση ενός μεγάλου μέρους Ελλήνων στο εκτροχιασμένο φιλορωσικό βαγόνι είναι μια πολυπαραγοντική παθολογία που συνδέεται άρρηκτα με τον τρόπο που η κοινωνία μας αντιλαμβάνεται τον εαυτό της και τη θέση της στον διεθνή χάρτη. Η εισβολή Πούτιν στην Ουκρανία αποτέλεσε για εμάς στην Ελλάδα μία ακόμη αφορμή ταυτοτικού ξεκαθαρίσματος μέσα σε μια ιστορικώς πυκνή δεκαπενταετία, πλούσια σε παρόμοιες αποκαλύψεις: αυτοί που βρίσκονται δίπλα μας δεν είναι τελικά αυτοί που νομίζαμε. Τι έκπληξη!

Παραμετροποιήσιμη πραγματικότητα

Η ιδεοληψία είναι τύφλωση. Οσοι αρνούνται να δουν τον πόλεμο στην Ουκρανία γι’ αυτό που είναι, δηλαδή μια απρόκλητη και προαποφασισμένη εισβολή ενός δικτάτορα σε ένα κράτος του οποίου τον εθνικό και κυρίαρχο χαρακτήρα αμφισβητεί ευθέως, δεν «διαβάζουν» τα γεγονότα «διαφορετικά». Απλώς επιλέγουν να προσαρμόσουν την πραγματικότητα στις εμμονές τους. Πόλεμος είναι αυτό που αναγνωρίζουν αυτοί ως πόλεμο, όχι οι βόμβες και οι ρουκέτες που σκάνε πάνω σε αθώους. Ναζί δεν είναι οι ναζί, αλλά οι πολιτικοί τους αντίπαλοι, στους οποίους προσάπτουν την απαξία που κουβαλάει η λέξη, ανεξάρτητα από το αν τους αντιπροσωπεύει. Δικτάτορας είναι αυτός που εκείνοι επιλέγουν να ονοματίσουν ως τέτοιον και όχι κατ’ ανάγκην όποιος δράττεται της εξουσίας με ύπουλα μέσα και την καταχράται εγκληματικά για χρόνια. Η αλήθεια είναι πλαστελίνη.

Πρακτική των άκρων

Για τους ακροδεξιούς οπαδούς του Πούτιν που δεν βλέπουν τη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία ως άξιο λόγου θέμα, τα πράγματα είναι σχετικώς απλά: η στερεοτυπική απόδοση στη Ρωσία χαρακτηριστικών ομόδοξου σωτήρα αποκλείει προκαταβολικά το ενδεχόμενο αντιμετώπισής της με όρους πολιτικού ρεαλισμού. Η Ρωσία δεν είναι δυνατόν να φταίει. Ο φαντασιακός δεσμός μαζί της απλώνεται στον χρόνο από τον καιρό ακόμη της Ελληνικής Επανάστασης μέχρι τη διακυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ. Δεν πάμε κόντρα στη Ρωσία, γιατί η βοήθειά της προς το ταλαιπωρημένο μας έθνος μονίμως κοντοζυγώνει (αλλά ποτέ δεν έρχεται). Στην περίπτωση των ακροαριστερών, που αδυνατούν να καταδικάσουν τη ρωσική εισβολή χωρίς τουλάχιστον έναν (ευμεγέθη) αστερίσκο, έχουμε να κάνουμε με μιαν άλλου τύπου πλάνη: σαν τους γραφικούς που φαντασιώνονται εαυτούς ως κληρονόμους της αρχαίας Ελλάδας, αυτοί φαντασιώνονται πως η Ρωσία είναι κληρονόμος του ιερού σοβιετικού πνεύματος. Και πάλι, η Ρωσία δεν είναι δυνατόν να φταίει. Το φάντασμα του κομμουνισμού καθαγιάζει παρελθόν, παρόν και μέλλον για να εξασφαλίσει ιστορική συνέχεια στη φαντασίωση.

Συγγενικά ήθη

Ανεξαρτήτως ιδεολογικών προτιμήσεων, πάντως, τους απολογητές του εγκλήματος κατά της Ουκρανίας ενώνει ένα κοινό χαρακτηριστικό: η αντιπάθεια για τη Δύση και όλα όσα αυτή συμβολίζει. Ακροαριστεροί και ακροδεξιοί ενώθηκαν σε έναν απεχθή χυλό, απαθείς απέναντι σε έναν πόλεμο που δεν ερεθίζει τα δογματικά αντανακλαστικά τους. Στην αρχή, οι επιθετικές διαθέσεις του Πούτιν υποτιμήθηκαν – έγιναν memes: «Ο Πούτιν παίζει με τους χαζούς δυτικούς και τους αφήνει να πλάθουν σενάρια». Οταν έγινε σαφές ότι ο Ρώσος πρόεδρος θα έκανε κίνηση, οι οπαδοί του αποφάσισαν να την ξεπλύνουν: «Οι Ουκρανοί είναι ναζί και η ρωσική εκστρατεία έχει απελευθερωτικό σκεπτικό». Οταν οι «απελευθερωτές» ξεκίνησαν να σκοτώνουν, η ευθύνη έπεσε στο ΝΑΤΟ: «Η Ρωσία αισθάνθηκε απειλή από το ΝΑΤΟ, ήταν φυσικό να αμυνθεί». Τι κι αν ο Πούτιν σχεδίαζε τον πόλεμο από καιρό, τι κι αν οι Ουκρανοί ναζί αποτελούν ισχνή μειοψηφία, τι κι αν το ΝΑΤΟ δεν έχει καμία σχέση με τους αυτοκρατορικούς ιδεασμούς Πούτιν; Τα γεγονότα είναι αμελητέα μπροστά στην αίγλη της προκατάληψης.

Κρίνοντας το θύμα

Αν υπήρχε μία πιθανότητα οι πουτινομανείς να αισθανθούν πραγματική συμπόνια για τον ουκρανικό λαό, η εκπεφρασμένη πια επιθυμία του τελευταίου να ενταχθεί στην ευρωπαϊκή οικογένεια την ακύρωσε και αυτήν. Πρόκειται για μία συμπλεγματική οπτική: οτιδήποτε δείχνει προς την ανωτερότητα της Δύσης –στα γράμματα, στον πολιτισμό, στους δημοκρατικούς θεσμούς, στην αλληλεγγύη και στην ευημερία με όρους 21ου αιώνα– ενεργοποιεί παβλοφικά την αντιδραστικότητα του επηρμένου παρία. Αντισυγκεντρώσεις την ώρα της συγκέντρωσης υπέρ της Ουκρανίας στο Σύνταγμα, κάψιμo της νατοϊκής σημαίας και πενήντα αποχρώσεις του «ναι μεν αλλά» αποδεικνύουν ότι για πολλούς το θέμα του πολέμου δεν είναι ποτέ το θύμα, αλλά η συναισθηματική τους εγγύτητα προς τον θύτη.

Reality check

Δεν είμαστε αυτό που δηλώνουμε. Είμαστε αυτό που αποδεικνύουν οι πράξεις μας ότι είμαστε. Υπερπατριώτες και υπερειρηνιστές, όσοι δηλαδή ξοδεύονται κυρίως στις δηλώσεις, αποδεικνύουν με τον σφιχτό εναγκαλισμό τους ότι απέτυχαν ακόμη και στα βασικά των καταστατικών τους στόχων. Η αμέτοχη Ελλάδα των ονείρων τους είναι μια Ελλάδα που, αποδεχόμενη τον κίνδυνο των άλλων, θέτει σε κίνδυνο τον εαυτό της. Στον πραγματικό κόσμο, όμως, η ειρήνη και η επιβίωση απαιτούν σπάσιμο αβγών και αποκαθήλωση προσωπικών μύθων.

‘Αρης Αλεξανδρής/Καθημερινή

06/03/2022

Διεθνη

Ρωσία – ΗΠΑ – Ουκρανία: Δυνατότητα και προθέσεις

by bot 14/02/2022

Ρωσία – ΗΠΑ – Ουκρανία: Δυνατότητα και προθέσεις

Του Γιώργου Καπόπουλου/kreport.gr

Ανάμεσα στην αμερικανική κινδυνολογία περί επικείμενης ρωσικής εισβολής στην Ουκρανία και στην διάψευση της από την Μόσχα, η καταγραφή μιας αντικειμενικής πραγματικότητας.

Έτσι όπως έχουν αναπτυχθεί οι ρωσικές δυνάμεις στα βόρεια και ανατολικά της Ουκρανίας και νότια στον Εύξεινο Πόντο αθροιστικά συναποτελούν μια δυνατότητα συνολικής πολυμέτωπης εισβολής.

Σε επικοινωνιακό επίπεδο οι ΗΠΑ μεγιστοποιούν την πίεση στην Μόσχα σε μια προσπάθεια να αποκλιμακωθεί η συγκέντρωση των ρωσικών στρατιωτικών δυνάμεων ως προαπαιτούμενο για την πρόοδο των διμερών διαπραγματεύσεων για την ευρωπαϊκή ασφάλεια.

Οι στοχεύσεις της Μόσχας είναι αντίστροφες, με την ουσιαστική πρόοδο η ακόμη και την ολοκλήρωση των διαπραγματεύσεων να είναι προαπαιτούμενο για την χαλάρωση της παρουσίας των στρατιωτικών της δυνάμεων πέριξ της Ουκρανίας.

Σε κάθε περίπτωση είναι ακόμη ζωντανή μνήμη η διεξαγωγή στρατιωτικών ασκήσεων από της ΕΣΣΔ στην περίοδο του Ψυχρού Πολέμου με στόχο να διασφαλισθούν πολιτικές εξελίξεις, με δύο χαρακτηριστικά επεισόδια:

Τον Ιούλιο του 1968 σοβιετικές στρατιωτικές δυνάμεις εισήλθαν στην Τσεχοσλοβακία για διεξαγωγή στρατιωτικών ασκήσεων που όπως απεδείχθη εκ των υστέρων ήταν πρόβα τζενεράλε της εισβολής που πραγματοποιήθηκε στις 21.8 της ίδιας χρονιάς
Τον Οκτώβριο και τον Νοέμβριο του 1981 διεξήχθησαν κοντά στα ανατολικά σύνορα της Πολωνίας ασκήσεις του σοβιετικού στρατού, που σχολιάσθηκαν ως μήνυμα επικείμενης επέμβασης, η οποία τελικά δεν χρειάσθηκε να πραγματοποιηθεί, καθώς στα μέσα Δεκεμβρίου ο Γιαρουζέλσκι κήρυξε στρατιωτικό νόμο.

Σήμερα είναι σαφές ότι το παιχνίδι των ασκήσεων πέριξ της Ουκρανίας αλλά και των καθημερινών προειδοποιήσεων των ΗΠΑ για επικείμενη εισβολή δεν μπορεί να συνεχίζεται επ’ αόριστον καθώς και οι δυο πλευρές υπονομεύουν την αξιοπιστία τους.

Ήδη, ο πρόεδρος της Ουκρανίας Ζελένσκι έχει καταστήσει σαφές ότι φοβάται περισσότερο τις παρενέργειες της αμερικανικής κινδυνολογίας παρά την συγκέντρωση των ρωσικών στρατευμάτων…

Υπάρχει τέλος και μια αισιόδοξη ανάγνωση της παραπάνω αδιέξοδης εκ πρώτης όψεως περιπλοκής, δηλαδή να πρόκειται για προετοιμασίες που θα διευκολύνουν έναν επικείμενο συμβιβασμό:

Οι ΗΠΑ να ισχυρισθούν ότι υπό την απειλή σκληρών κυρώσεων η Ρωσία υποχώρησε
Η Ρωσία να ισχυρισθεί ότι υπό την απειλή στρατιωτικής δράσης οι ΗΠΑ δέχθηκαν να κάτσουν στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων.

14/02/2022

Επικαιροτητα

Η Ρωσία επιταχύνει τις προετοιμασίες για μεγάλης κλίμακας εισβολή στην Ουκρανία.

by bot 06/02/2022

Η Ρωσία επιταχύνει τις προετοιμασίες για μεγάλης κλίμακας εισβολή στην Ουκρανία.

Η Μόσχα έχει συγκεντρώσει 110.000 στρατιωτικούς στα σύνορα με την Ουκρανία και ενδέχεται να διαθέτει επαρκείς δυνατότητες για να εξαπολύσει την επίθεσή της μέσα στις επόμενες δύο εβδομάδες.

Οι αμερικανικές υπηρεσίες πληροφοριών θεωρούν ότι η Ρωσία επιταχύνει τις προετοιμασίες της για να προχωρήσει σε εισβολή μεγάλης κλίμακας στην Ουκρανία και ότι έχει αναπτύξει ήδη το 70% των δυνάμεων που, κατ’ αυτές, θεωρεί πως χρειάζονται για μια τέτοια επιχείρηση, σύμφωνα με αξιωματούχους των ΗΠΑ.

Η Μόσχα έχει συγκεντρώσει 110.000 στρατιωτικούς στα σύνορα με την Ουκρανία και ενδέχεται να διαθέτει επαρκείς δυνατότητες για να εξαπολύσει την επίθεσή της μέσα στις επόμενες δύο εβδομάδες, πάντα σύμφωνα με στελέχη των αμερικανικών υπηρεσιών πληροφοριών που ενημέρωσαν τις τελευταίες ημέρες μέλη του αμερικανικού Κογκρέσου και ευρωπαίους εταίρους των ΗΠΑ.

Διευκρίνισαν πως δεν έχουν καταλήξει σε συμπέρασμα για το εάν ο ρώσος πρόεδρος Βλαντίμιρ Πούτιν έχει πάρει ή όχι απόφαση να διατάξει επίθεση, αλλά θέλει να έχει όλες τις δυνατές επιλογές, από την εισβολή στην περιφέρεια Ντονμπάς, που βρίσκεται στα χέρια φιλορώσων αυτονομιστών, ως την εισβολή σε ολόκληρη την ουκρανική επικράτεια.

Με το ρυθμό που συνεχίζουν να φθάσουν στρατιωτικές ενισχύσεις στα σύνορα της Ουκρανίας, ο ένοικος του Κρεμλίνου αναμένεται να έχει στη διάθεσή του δύναμη επαρκή για εισβολή μεγάλης κλίμακας -κάπου 150.000 άνδρες– περί τα μέσα του Φεβρουαρίου, προειδοποίησαν αμερικανούς αιρετούς και ευρωπαίους εταίρους.

Εάν ο ρώσος πρόεδρος κάνει την πιο ριζοσπαστική επιλογή, θα μπορούσε να περικυκλώσει το Κίεβο, την ουκρανική πρωτεύουσα, και να ανατρέψει τον πρόεδρο Βολοντίμιρ Ζελένσκι μέσα σε 48 ώρες, σύμφωνα με τις αμερικανικές υπηρεσίες πληροφοριών.

Προειδοποίησαν πως μια τέτοια σύρραξη θα είχε βαρύ ανθρώπινο κόστος, θα μπορούσε να στοιχίσει τη ζωή σε 25.000 ως 50.000 αμάχους, 5.000 ως 25.000 ουκρανούς στρατιωτικούς και 3.000 ως 10.000 ρώσους στρατιωτικούς. Θα μπορούσε να προκαλέσει επίσης αληθινό τσουνάμι 1 ως 5 εκατομμυρίων προσφύγων, κυρίως στην Πολωνία.

Ένα πρώτο απόσπασμα αμερικανών στρατιωτικών έφθασε χθες Σάββατο στην Πολωνία, όπου ο πρόεδρος των ΗΠΑ Τζο Μπάιντεν διέταξε να αναπτυχθούν ενισχύσεις για να υπερασπιστούν τη χώρα-μέλος του NATO σε περίπτωση «οποιασδήποτε επίθεσης», εν μέσω του συνεχιζόμενου διπλωματικού μπαλέτου με σκοπό να πειστεί η Μόσχα να αποσύρει τα στρατεύματα που έχουν συγκεντρωθεί στα σύνορα της Ουκρανίας.

Η Ρωσία αρνείται πως σχεδιάζει εισβολή, διαβεβαιώνει πως απλά θέλει εγγυήσεις τη δική της ασφάλεια. Η Μόσχα έχει αναγγείλει εξάλλου κοινά «στρατιωτικά γυμνάσια» με τη Λευκορωσία, όπου έχει αναπτύξει αρκετά τάγματα, βόρεια του Κιέβου και στην περιφέρεια της Μπρεστ, όχι μακριά από τα σύνορα με την Πολωνία.

Μέσα σε δυο εβδομάδες, σύμφωνα με τις αμερικανικές υπηρεσίες πληροφοριών, έχουν αναπτυχθεί 60 τάγματα του ρωσικού στρατού στα βόρεια, στα ανατολικά και στα νότια σύνορα της Ουκρανίας, ιδίως στην Κριμαία, που προσαρτήθηκε από τη Μόσχα το 2014.

Την Παρασκευή, είχαν φθάσει τα 80, ενώ άλλα 14 μετακινούνται από την υπόλοιπη Ρωσία, ιδίως από το Βλαδιβοστόκ, στη ρωσική Άπω Ανατολή.

Περίπου 1.500 μέλη των ρωσικών Ειδικών Δυνάμεων, των επίφοβων Σπετσνάζ, έχουν φθάσει εδώ και μία εβδομάδα στα σύνορα, πάντα σύμφωνα με τις αμερικανικές υπηρεσίες πληροφοριών.

Εξάλλου, ισχυρή ρωσική ναυτική δύναμη έχει συγκεντρωθεί στη Μαύρη Θάλασσα. Συμπεριλαμβάνει πέντε αμφίβια σκάφη, που θα μπορούσαν να αξιοποιηθούν για να γίνει απόβαση στα νότια παράλια της Ουκρανίας, σημείωσαν.

Άλλα έξι σκάφη του είδους θεάθηκαν να αναχωρούν από τη θάλασσα του Μπάρεντς, βόρεια της Ρωσίας, και να κάνουν κύκλο γύρω από τη Βρετανία προτού περάσουν το στενό του Γιβραλτάρ, κατευθυνόμενα κατά τις αμερικανικές υπηρεσίες πληροφοριών προς τη Μαύρη Θάλασσα.

Γύρω από την Ουκρανία έχουν ακόμη αναπτυχθεί ισχυρές αεροπορικές δυνάμεις – μαχητικά, βομβαρδιστικά, συστοιχίες της αντιαεροπορικής άμυνας…

Οι ΗΠΑ υποστήριξαν την Πέμπτη πως έχουν «αποδείξεις» ότι η Μόσχα προετοίμαζε ψευδές βίντεο που υποτίθεται πως θα κατέγραφε ουκρανική επίθεση για να το χρησιμοποιήσει ως πρόσχημα προκειμένου να εισβάλει στην Ουκρανία. Η ρωσική κυβέρνηση το διέψευσε.

πηγη

06/02/2022

Newer Posts

Older Posts