Εκδόσεις Φίλντισι
Στην ποιητική συλλογή «Μετάβαση» συνυπάρχουν οι συλλογές ποιημάτων «Διαισθητικό» του Γιάννη Σμίχελη και «Συνομιλία με το Εμείς» της Νεφέλης Σμίχελη.
Εισαγωγικό σημείωμα της έκδοσης
Είχαμε ξεχάσει την πείνα της ζωής.
Στις φλέβες μας έρεε η τοξικότητα της απάθειας.
Τα όνειρα είχαν τροποποιηθεί σ’ ευρωδολάρια.
Και οι αξίες σε μετοχές προς πλειστηριασμό.
Η διαίσθηση μ’ ώθησε στη φυγή.
Και ως ξένος πια είχα μοναχά μια επιλογή,
την Ιθάκη να ψάξω στη μετανάστευση.
Το μακρινό ταξίδι της αναζήτησης
να με πείσει με τον σκληρό τρόπο της επιβίωσης
πως όταν πεινάω δε χρειάζεται να ονειρεύομαι καρβέλια,
μα πως χωράω ολόκληρος μέσα μου
και ταιριάζω, δίχως περικοπές με τον κάθε άλλο.
Διαισθητικό του Γιάννη Σμίχελη
Μέσα στα φώτα της πόλης απλώνεις χρώματα,
αλλάζεις σώματα, δίνεσαι, δίχως να ζητάς.
Στο σύμπαν είναι αδέσποτη η χαρά.
Το παραμύθι του μυαλού σου πιπιλάς,
όπως τον μαστό της μάνας,
στην αγκαλιά και στην ακροβασία του πάθους.
Σε γουργουρητό βαθύ πλέεις με την ηδονή
της σάρκας στις ατέλειωτες καμπύλες
λαξευμένες απ’ τις ανάσες και τα βογκητά της,
την υγρασία της θαλασσινής αύρας
ποταμιού φρεσκάδα, κρυστάλλινη φορεσιά.
Συνομιλία με το Εμείς της Νεφέλης Σμίχελη
Γεννήθηκα μια μέρα που το χάραμα ίσκιους ανέτειλε
και το παιδί που είχα μέσα μου πότε έκλαιγε και πότε γελούσε.
Γεννήθηκα μέσα σε ένα μύθο που τα κομμάτια του τα χάιδευε δειλά
η ελπίδα κι η ψυχή ανάσαινε τους χτύπους της μοναξιάς.
Γεννήθηκα μες την πέτρα και η χαρά δεν ήταν τίποτε
άλλο παρά μια ανάσα στο βροντερό γέλιο της καρδιάς.
Γεννήθηκα αλφάδι που μετρούσε την υπερβολή στα σταυροδρόμια
της τρέλας μου, για να αποθέσει φόρο τιμής σε αυτό το κάτι που ζύγωνε.
Βιογραφικά σημειώματα:
Γιάννης Σμίχελης: Γεννήθηκα στην Αθήνα και μέχρι το 12ο έτος μου έζησα στον Κορυδαλλό. Τα εφηβικά μου χρόνια τα πέρασα στον Άγιο Νικόλαο της Κρήτης όπου η οικογένεια μου λειτουργούσε το εστιατόριο ‘Ίτανος’ στον κέντρο της πόλης. Την περίοδο 1989 – 1995 σπούδασα κοινωνιολογία στο Πάντειο πανεπιστήμιο, ενώ από το 1996 έως το 2000 συμμετείχα στο μετα-πτυχιακό πρόγραμμα νεότερης και σύγχρονης ιστορίας του πανεπιστημίου Κρήτης στο Ρέθυμνο.
Από το 2000 έως το 2012 εργάστηκα και αργότερα διεύθυνα το οικογενειακό εστιατόριο στον Άγιο Νικόλαο.
Το 2012 λόγω κρίσης μεταναστεύω στην Γερμανία όπου για τα επόμενα 3 χρόνια εργάζομαι σε διαφορετικά ελληνικά εστιατόρια. Από το 2016 εργάζομαι στον τομέα φροντίδας ηλικιωμένων των κοινωνικών υπηρεσιών του Δήμου Κολωνίας
Ποιήματα μου έχω αναρτήσει στο διαδίκτυο στις λογοτεχνικές σελίδες: ρεφενέ της Ελένης Μπάλλιου, Λέξημα, στίχοι, η λέσχη του βιβλίου.
Νεφέλη Σμίχελη: Γεννήθηκα μέσα σε τριγμούς, νηστεύοντας τον λόγο.
Η ανάσα μου η παιδική έκανε βόλτες με ματωμένα γόνατα.
Με συναντούσα κάτω από τη βυσσινιά, εκεί στα βαθιά νερά των παιδικών μου χρόνων.
Έπαιζα στρατιωτάκια ‘ακούνητα αμίλητα’, γελούσα με το ομοίωμα της σκιάς μου.
Με αντάμωνα στο ποτάμι για μακροβούτια.
Μου κρατούσα το χέρι κάτω από τη μουριά.
Ξαφνικά, έγινα λέξεις.