Μικρές Γεωγραφίες του Εργαστηρίου (και του Εγκλεισμού)
ΙΔΡΥΜΑ Β&Μ ΘΕΟΧΑΡΑΚΗ
Επιμέλεια ‘Ιρις Κρητικού
«Η ΕΠΕΤΕΙΟΣ ΠΟΥ ΗΘΕΛΕ ΝΑ…»
ΣΥΝΘΕΤΟΝΤΑΣ ΕΝΑ ΣΥΛΛΟΓΙΚΟ ΕΠΕΤΕΙΑΚΟ ΕΙΚΑΣΤΙΚΟ ΑΦΗΓΗΜΑ ΤΟΝ ΚΑΙΡΟ ΤΗΣ ΚΑΡΑΝΤΙΝΑΣ
ΜΕ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑ ΚΑΙ ΣΕ ΔΙΑΛΟΓΟ ΜΕ ΣΥΜΜΕΤΕΧΟΝΤΕΣ ΣΤΙΣ ΟΜΑΔΙΚΕΣ ΕΚΘΕΣΕΙΣ «Η ΕΠΕΤΕΙΟΣ» & «ΥΜΝΟΣ ΕΙΣ ΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ» ΕΙΚΑΣΤΙΚΟΥΣ
Μετά την επιτυχή ολοκλήρωση του πρώτου κύκλου διαλέξεων με θέμα «Μικρές Γεωγραφίες του Εργαστηρίου» που διαδεχόμενος τον διετή κύκλο «Μικρές Γεωγραφίες της Ζωγραφικής» πραγματοποιήθηκε με εξαιρετική επιτυχία στο Ίδρυμα Β&Μ Θεοχαράκη κατά την περίοδο 2019-20, η ίδια θεματική που περιελάμβανε διεισδυτικές «επισκέψεις» στους χώρους εργασίας προσφιλών δημιουργών, εστιάζοντας σε ένα εξαιρετικά ιδιαίτερο τοπίο, αυτό του εργαστηρίου, επρόκειτο να συνεχιστεί κατά τη διάρκεια της περασμένης χρονιάς.
Με διακοπή ενός έτους, συνεχίζεται τώρα, προσθέτοντας ωστόσο στην οπτική της γωνία και στα ζητήματα που θέτει και εξετάζει σε συνομιλία με τους παρουσιαζόμενους εικαστικούς, το γεγονός του εγκλεισμού που αναπόφευκτα επηρέασε και επαναπροσδιόρισε τη δουλειά κάθε καλλιτέχνη.
Πού ξεκινά και πού ολοκληρώνεται η δημιουργική ημέρα του καλλιτέχνη; Ποια είναι τα αγαπημένα του σύνεργα και ποιος ο κύκλος της δημιουργικής του σκέψης, ποια τα αγαπημένα αντικείμενα καθημερινής θέασης και ποιες οι προσωπικές του αναφορές; Ποιες είναι οι πολυσχιδείς και μακρόχρονες σχέσεις που αναπτύσσονται με ένα αγαπημένο μοντέλο και πώς ξεκινά ένα έργο στο εργαστήριο χωρίς απτό υποκείμενο ή αντικείμενο αναφοράς; Πόσες πολλές διαφορετικές δοκιμές, πόσοι πολλοί γεωγραφικοί και νοητοί τόποι και πόσες πολλές διαφορετικές δυνατότητες κατοικούν στα τετραγωνικά του εργαστηρίου; Αυτά και άλλα πολλά ήταν τα ερωτήματα που έθετε ο πρώτος κύκλος «Μικρές Γεωγραφίες του Εργαστηρίου».
Τη χρονιά αυτή, διεισδύοντας και πάλι στα εργαστήρια και τα μικρά σύμπαντα αγαπημένων δημιουργών, παρουσιάζοντας οπτικό υλικό από το εργαστήριό τους και συνομιλώντας μαζί τους μπροστά στο κοινό για τις πολυεπίπεδες οδούς έμπνευσης, για την περιπέτεια και τη διαδικασία της δημιουργίας του έργου, ξεκινάμε μαζί ένα νέο συναρπαστικό ταξίδι, συνομιλώντας επίσης μαζί τους για ό,τι άλλαξε και καθόρισε το πρόσφατο πεδίο της δημιουργίας τους. Για τη συνθήκη του κατά μόνας και τη σιωπή που σε πολλές περιπτώσεις οδήγησε σε δυναμικές επινοητικές λύσεις και ατομική ή συλλογική δημιουργική εξωστρέφεια.
Η πρώτη δίωρη συνάντηση αφιερώνεται στην παρουσίαση των συλλογικών εικαστικών αφηγημάτων «Η Επέτειος» & «Ύμνος εις την Ελευθερίαν», που συγκεντρώνοντας πλήθος αγαπημένων εικαστικών σχεδιάστηκαν και υλοποιήθηκαν κατά τη διάρκεια των περασμένων μηνών, ενώνοντας νοητά πολλά διαφορετικά εργαστήρια, πολλές διαφορετικές εκμυστηρεύσεις, πολλούς διαφορετικούς ψιθύρους.
Οι συναντήσεις έχουν δίωρη διάρκεια (18:00-20:00) και πραγματοποιούνται κάθε Παρασκευή.
Κάθε συνάντηση έχει αυτοτελή θεματική, ενώ δεν είναι απαραίτητη η παρακολούθηση όλων των συναντήσεων.
Συνιστάται θερμά η προκράτηση θέσης.
Θα τηρηθούν αυστηρά όλα τα απαραίτητα μέτρα κατά του Covid-19.
Ημερομηνίες διαλέξεων:
19 & 26/11/2021, 3, 10 & 17/12/2021
Κύκλος 5 διαλέξεων: 40€, 20€
Μεμονωμένη διάλεξη: 10€, 5€
Επέτειος, είναι άραγε μια μνήμη ή μια υπενθύμιση;
Από τον Συλλογικό έργο «ΕΠΕΤΕΙΟΣ»: Κατερίνα Κιπενή – Θαλασσινού (ΕυίναΚατ) Επέτειος, 2021 Μικτή τεχνική, κολάζ, μολύβι, χρωματιστά μολύβια, μαρκαδόρος, 35×25 εκ.
Από το συλλογικό έργο «ΥΜΝΟΣ ΕΙΣ ΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΝ»
Μια αφορμή να συλλογιστούμε και να εκτιμήσουμε το ότι είμαστε σήμερα εδώ και να μην το θεωρήσουμε ως κάτι το δεδομένο. Πώς όμως αυτό μπορεί να συμβεί όταν συνεχώς πάμε εμπρός-πίσω, όταν τα γεγονότα επαναλαμβάνονται και νέα έρχονται να κυριαρχήσουν; Εμείς οφείλουμε να μείνουμε ακέραιοι και να βρούμε το σθένος να τιμήσουμε όχι μόνο τη μνήμη, αλλά και την ανθρώπινη φύση μας.
Η Ελευθερία, η ελευθέρα βούληση του ανθρώπου, η φύση του, ξαποσταίνει, γέρνει, πάνω στη ‘χρυσή’ γη. Κουρασμένη από την ανακύκλωση των γεγονότων και τα δεινά.
Είναι άραγε το γαλάζιο του ουρανού, της θάλασσας, της πατρίδας μας, χρώμα νοσταλγικό; Είναι χρώμα αισιόδοξο που θα φέρει την κάθαρση;
Ή μήπως τελικά θα είναι η αφορμή για τις νέες περιπέτειες που θα έρθουν;
Μία από τις γυναικείες μορφές του γνωστού πίνακα «Ή Σφαγή της Χίου» του Ευγένιου Ντελακρουά, έρχεται στο σήμερα με αφορμή την επέτειο και μας υπενθυμίζει τη διαχρονικότητα των γεγονότων.
