ΠΡΩΤΗ ΣΗΜΑΙΑ /ΟΜΑΔΙΚΗ ΕΙΚΑΣΤΙΚΗ ΕΚΘΕΣΗ /ΣΤΟ ΝΑΥΤΙΚΟ ΜΟΥΣΕΙΟ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ/ ΓΙΑ ΤΑ 200 ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ
ΔΙΟΡΓΑΝΩΣΗ: ΝΑΥΤΙΚΟ ΜΟΥΣΕΙΟ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ και ΔΗΜΟΣ ΣΚΙΑΘΟΥ
Επιμέλεια: Ίρις Κρητικού
ΔΙΑΡΚΕΙΑ: 30.12.2021 – 31.3.2022
«Μαύρο καράβι αρμένιζε στα μέρη της Κασσάνδρας,
Είχε πανιά κατάμαυρα και ουρανού παντιέρα…»
Το Ναυτικό Μουσείο της Ελλάδος φιλοξενεί από την Πέμπτη 30 Δεκεμβρίου 2021 μέχρι και 31 Μαρτίου 2022 την ομαδική εικαστική έκθεση με θέμα την ελληνική σημαία που πρωτοπαρουσιάστηκε στην Ιερά Μονή Ευαγγελισμού της Θεοτόκου, στη Σκιάθο.
Η ιδέα μιας ομαδικής εικαστικής εγκατάστασης, με αντικείμενο την ελληνική σημαία γεννήθηκε και εξελίχθηκε με αφορμή την Επέτειο των 200 ετών από την έναρξη της Ελληνικής Επανάστασης στη Σκιάθο, στο νησί όπου τo 1807 σχεδιάστηκε, υφάνθηκε και υψώθηκε η πρώτη γαλανόλευκη των απαρχών της Επανάστασης.
Εκεί είχε καταφύγει το 1807 ο Νικοτσάρας, ένδοξος αρχηγός κλεφτών από τη Θεσσαλία. Μαζί με τον περίφημο καπετάνιο Γιάννη Σταθά, είχαν επιλέξει τη Σκιάθο ως ορμητήριο για τον πειρατικό στολίσκο τους. Ο Σταθάς και ο Νικοτσάρας, σε μυστική συνέργεια με τον πρώτο Ηγούμενο της Μονής, Όσιο Ηγούμενο Νήφωνα (+1809) σχεδίασαν, ύφαναν και ύψωσαν την πρώτη ελληνική σημαία με το γαλανό βάθος και τον λευκό σταυρό, την πελαγίσια σημαία με τη λιτή αρμονία του ουρανού και της θάλασσας. Το πρωτόλειο αυτό συγκινητικό αυτοσχέδιο σύμβολο, ευλογήθηκε το Σεπτέμβριο του 1807, σε τελετή όπου παρέστη και ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης.
Στο πλαίσιο της επετειακής έκθεσης παρουσιάζεται το έργο σαράντα διακεκριμένων αλλά και πολύ νέων Ελλήνων εικαστικών το οποίο, αν και πολύ σύγχρονο, αναβλύζει μέσα από πολυετείς έρευνες, δοκιμές, πειραματισμούς, μελέτες και προσηλωμένη αναπαραγωγή παραδοσιακών μεθόδων χειρωναξίας. Οι καλλιτέχνες προχωρούν στη σύσταση ενός αυτοτελούς, πυκνού οργανικού πεδίου με εικαστικές, πλαστικές και συμβολικές αναφορές σε ένα πολύτιμο ιστορικό συμβάν και σε ένα μονάκριβο ελληνικό σύμβολο που συνδέεται οργανικά με το νησί της Σκιάθου και την Ιερά Μονή Ευαγγελισμού της Θεοτόκου και που η σύλληψη και κατασκευή του προηγήθηκαν 14 χρόνια της επετείου, υποδεικνύοντας τον παράτολμο αλλά αναγκαίο δρόμο προς την Ελευθερία.
Από την πειρατική σημαία του στολίσκου των Σταθά και Νικοτσάρα , το μοτίβο του λευκού σταυρού σε γαλάζιο κάμπο, καθιερώθηκε ως εθνικό διακριτικό των πολεμικών πλοίων του ελληνικού κράτους στα 200 χρόνια της ύπαρξής του. Είναι το επίσημο, η μικρή σημαία που επαίρεται στην περιοχή της πλώρης όταν τα πλοίο είναι αγκυροβολημένο. Είναι το μοτίβο του επισείοντα, της μακρόστενης βαθυκύανης με ένα μικρό λευκό σταυρό σημαίας, που φέρουν τα μάχιμα πολεμικά πλοία Είναι ο καμβάς όπου τοποθετούνται θυρεοί και διακριτικά σύμβολα βασιλέων, πρωθυπουργών, υψηλόβαθμων αξιωματούχων.
Στο Ναυτικό Μουσείο της Ελλάδος μαζί με τα έργα των καλλιτεχνών της έκθεσης παρουσιάζονται σημαίες και εμβλήματα, κειμήλια από ένδοξα πλοία και προσωπικότητες του νεότερου και σύγχρονου ελληνικού Πολεμικού Ναυτικού, όπως ο μετάξινος επισείοντας του θωρακισμένου καταδρομικού «Γεώργιος Αβέρωφ» , τα επίσημα των αντιτορπιλικών «Λέων» του 1916 και «Αδρίας» του 1943, τα εμβλήματα των Αρχηγών Γενικού Επιτελείου Ναυτικού και Στόλου κατά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, 1940-41, κ.α.
Στην έκθεση συμμετέχουν:
Εοζέν Αγκοπιάν, Βάσια Αδάμου Βανέζη, Άρτεμις Αλκαλάη, Μαίρη Γαλάνη – Κρητικού, Μαρία Γέρουλα, Πέννυ Γκέκα, Ειρήνη Γκόνου, Γεωργία Γκρεμούτη, Μαρία Γρηγορίου, Παναγιώτης Δαραμάρας, Μαρία Διακοδημητρίου, Ελένη Ζούνη, Σταυρούλα Καζιάλε, Βάσω Καλουδιώτη, Βούλα Καραμπατζάκη, Βασιλική Κολιπέτσα, Νίκος Κόνιαρης, Μάρω Κορνηλάκη, Μαρία Κουλαρμάνη & Ελένη Παύλου (Εργάνη), Μαρία Κώτσου, Λούλα Λεβέντη, Βασιλική Λευκαδίτη, Στέλλα Μελετοπούλου, Πανδώρα Μουρίκη, Αλεξάνδρα Μπίσα, Γιάννης Παπαδόπουλος, Απόστολος Παπαγεωργίου, Σοφία Πάσχου, Βιβή Περυσινάκη, Γιώργος Πετσικόπουλος, Κατερίνα Ριμπατσιού, Ισμήνη Σαμανίδου, Ιφιγένεια Σδούκου, Νεφέλη Τερζή, Ιωάννα Τερλίδου, Νίκος και Αγγελική Τριανταφύλλου, Κλεοπάτρα Τσαλή, Αδαμαντία Τσερκέζογλου, Μαιρηλί Χαραμή, Παραδοσιακά εργαστήρια του Λυκείου των Ελληνίδων Βόλου και ο Σύλλογος Γυναικών Σκιάθου.
ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ
Συντονισμός: Αναστασία Αναγνωστοπούλου-Παλούμπη, Πρόεδρος Ναυτικού Μουσείου της Ελλάδος
Επιμέλεια έκθεσης: Ίρις Κρητικού
Οργάνωση και επιμέλεια από Ναυτικό Μουσείο της Ελλάδος:
Πηνελόπη Βουγιουκλάκη, Ιωάννα Μπερμπίλη
Δημιουργικό -καλλιτεχνικός σχεδιασμός: Νίκος Λεοντόπουλος
Μεταφορά-ανάρτηση έργων: Νίκος Παπαγιάννης
INFO:
ΝΑΥΤΙΚΟ ΜΟΥΣΕΙΟ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ
Ακτή Θεμιστοκλέους, Φρεαττύδα, Πειραιάς, 18537.
Τ. 210 4516264, 2104516822, e-mail: hellenicmaritimemuseum@gmail.com
Διάρκεια έκθεσης: 30 Δεκεμβρίου 2021 – 31 Μαρτίου 2022 (εκτός αργιών)
Ωράριο: Τρίτη έως Σάββατο 9:00-14:00.
Θα ανακοινωθούν ημερομηνίες για την πραγματοποίηση ξεναγήσεων και εκπαιδευτικών προγραμμάτων για παιδιά και ενηλίκους. Μείνετε συντονισμένοι!
ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ ΕΚΘΕΣΗΣ
Με αφορμή την έκθεση εκδόθηκε και κυκλοφορεί ομότιτλο λεύκωμα σε σχεδιασμό του Νίκου Λεοντόπουλου και κείμενα των: Αρχιμανδρίτη Ιωσήφ Κατσούρα, Ηγουμένου της Ιεράς Μονής Ευαγγελισμού Σκιάθου, Θοδωρή Τζούμα, Δημάρχου Σκιάθου, Μαρίας Σπανού, ιστορικής ερευνήτριας και Ίριδος Κρητικού, Ιστορικού Τέχνης και επιμελήτριας της έκθεσης.
ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ :
«Η επιμελητική διαδικασία «ύφανσης» της έκθεσης, υπήρξε και αυτή εξίσου χειροποίητη με την πολύτιμη πρώτη ύλη της. Μέσα σε συνθήκες απομόνωσης και εγκλεισμού, και με αρχικούς συνομιλητές μου κάποιους από τους συμμετέχοντες με τους οποίους έχω τη χαρά εδώ και χρόνια να συνεργάζομαι και, κυρίως, να κουβεντιάζω, και οι οποίοι σταθερά καταθέτουν πολύτιμα δείγματα εικαστικής γραφής με υλικό τους το ύφασμα και το νήμα, περιπλανηθήκαμε από κοινού νοερά σε εργαστήρια εκτός Αθηνών αλλά και εκτός Ελλάδος. Aγκαλιάζοντας και εγκαλώντας στην πορεία σε συμμετοχή, τόσο τους στημένους παραδοσιακούς αργαλειούς και τις βελόνες από τη Λάρισα, τον Βόλο και τον Πόρο ως το Ηράκλειο και τη Νάξο, το Μέτσοβο, τη Θεσσαλονίκη και το Ναύπλιο, όσο και τις συναρπαστικές προτάσεις κεντητικής και ύφανσης που έφτασαν με ελληνικό ενθουσιασμό από τη Νέα Υόρκη, το Εδιμβούργο και το Λονδίνο. Συγκεντρώνοντας, εντέλει, θα τολμούσα να πω, τον ανθό των Ελλήνων δημιουργών που επίμονα ονειρεύονται -εντός και εκτός συνόρων- με την κλωστή και το υφάδι. Και σε αυτούς προστέθηκαν κάποιοι ακόμη που μας δώρισαν αμέτρητες ώρες κεντήματος, ανεξίτηλες δεξαμενές ιδεών, μελάνης και χειροποίητου χάρτου.
Στο σύνολό τους και δίχως συνεννόηση, οι συμμετέχοντες εικαστικοί επέλεξαν αμιγώς χειροποίητα μέσα – φυσικές βαφές, φυτικά νήματα, χαμηλόφωνα μοτίβα και ευτελή υλικά που μπορούσαν ευκολότερα να βρουν στη διάρκεια του εγκλεισμού. Υπενθυμίζοντάς μας έτσι ταυτόχρονα, ότι η Πρώτη Σημαία της Σκιάθου, αλλά και οι πρώτες σημαίες της Ελληνικής Επανάστασης εν γένει, γεννημένες μέσα σε δραματικές ώρες πενίας και στέρησης, δεν θα μπορούσαν να έχουν δημιουργηθεί με μέσα και υλικά πολύτιμα, δεν θα μπορούσαν να έχουν υφανθεί με περίλαμπρο τρόπο. Περίλαμπρα όμως και μονάκριβα είναι εντέλει το φέρον βάρος τους και ο διαχρονικός συμβολισμός τους.
Έτσι, χρησιμοποιώντας βαμβάκι, λινάρι, φυτίλι, τσουβάλι, μαλλί και μετάξι, σύρμα, ελαστίνη και νάιλον, υφάσματα, κλωστές και κεροκλωστές, χειροποίητο χαρτί και χαρτόνι, γάζες, μπρούντζο και σπάγκο, χαρακτική και ψηφιακές εκτυπώσεις, χαρτοταινία και κόλλα, επιχρωματισμένους στο χέρι καμβάδες και σπρέυ, ράφια, γιούτα, σιζάλ, καλάμια και ξύλα, παλαιά βιβλία και χάντρες, χώμα και βότσαλα, μελάνια, βαφές indigo, απομεινάρια από πολεμικά συμμαχικά αλεξίπτωτα και οικεία κουρέλια, θαλασσινά ευρήματα και φωτιά, εστιάζοντας στο βαθύ ελληνικό μπλε χρώμα και το φωτεινό λευκό, ενσταλάζοντας επίσης στο υφάδι και τη βελόνα τους το κόκκινο χρώμα-τραύμα του αίματος, επαναλαμβάνοντας με πολλούς διαφορετικούς τρόπους το αναγνωρίσιμο και ιερό σύμβολο του σταυρού-φυλακτού, και ενσωματώνοντας στο έργο τους τα θρυλικά «μαύρα καράβια» του Γιάννη Σταθά, οι συμμετέχοντες εικαστικοί τιμούν και διασώζουν το ιστορικό αφήγημα και τη μνήμη της «Πρώτης Σημαίας» του. Ψιθυρίζοντας μια καινούρια κλώστινη προσευχή, σταυροβελονιάζοντας μια επίμονη σταυρική μνήμη, υφαίνοντας εξαρχής τη δική του θαλασσινή λιτανεία, κεντώντας ξανά τη δική του ελπίδα μιας πατρίδας ελεύθερης και ανασυνθέτοντας με τρόπο χειροποίητα συγκινητικό και συγκινητικά χειροποίητο το δικό του μονάκριβο οραματικό τόλμημα».
Ίρις Κρητικού
Επιμελήτρια της έκθεσης
